รัก

ตกลงว่า ใครเป็นศิษย์ ใครเป็นจารย์.....ลูกศิษย์นั้น ต้องรอจารย์ มิใช่เหรอ
แต่นี่ให้ จารย์รอ บร้าป่าวเทอ.....เพิ่งพบเจอ ตั้งแต่เกิด กำเนิดมา 55555

 

ศิษย์ไฮเทค เชกเช่น เป็นดั่งนี้
เพราะว่าชี ยุ่งหลาย ฝ่ายผสม
คงเคารพ ท่านจารย์ วานพนม
แน่นบรม ข่มใจ ให้หาย..คืน 55555555555

ครือรู้ยุว่าจารย์ยังอยู่ อะจ๊ะ

 

อือๆ อ่านแล้วก็ยังงงงงเหมือนเคย แต่ก็พอเข้าใจ ตามสบายเหอะ... เฮ๊อออออ

 

คนมันยุ่ง หลายอย่าง ยากระบุ
แค่มายุ บอกส่ง หลงงงได้
อยากให้จบ ในบทเดียว สั้นนั้นไง
ต้องทำใจ ค่อยๆอ่าน กะแหล่วกัน....555555555555

 

คิดว่าแบบ ไหนดี ก็ทำไป.....อัชฌาสัย เช่นใด ก็เช่นนั้น
อย่างไรก็ "สัมมา คารวะ"กัน.....ไมตรีนั้น จึงงดงาม น่ายินดี

 

อ่อนปะกิตคิดแปล
ให้ร่อแร่ต้องขานไข
เจอแต่หมวดดอกไม้
ต้องทำใจHe likes that.

 

เหรอ 555 ... ใช้ทางตรงแบบแฟร์ๆ หรือว่าใช้ทางลัดที่แนะไปล่ะจร๊ะ 55555



แก้ไขคำผิด -ล่อแล่... ร่อแร่

การแก้คำผิดให้ ไม่ได้หมายความถึงการตำหนิ เพียงแต่ว่า เราเคยเห็นบ้านมันจะผุพัง มันก็ค่อยๆพัง ค่อยๆผุ ไม่ได้ผุในวันเดียว มันผุทีละนิด เราเห็นภาษาไทย มีข้อผิดพลาด เราก็แค่แก้ไขตามประสา เรารักของเราอ่ะนะ ให้มันเสื่อมมันเสียช้าลงอีกหน่อย เราก็พอใจแล้ว

ชี้แจงไว้ เพื่อความเข้าใจซึ่งกันและกัน

 

ชีวิตทุกๆคน เกิดมาย่อมกระทำความผิดพลาดคลาดเคลื่อนเหลวไหลเป็นเรื่องธรรมดา
ไม่มีใคร.. ที่ไม่เคยกระทำผิด ทุกๆคนล้วนมีชีวิตอยู่บนกองความผิดพลาดของตนเองทั้งสิ้น
แต่ทุกๆคนก็ได้เรียนรู้บทเรียนต่างๆ จากกองแห่งความผิดพลาดทั้งหลายนั้น

คนที่กระทำผิด จึงไม่ได้ดูแปลกอะไร ไม่ได้น่าอาย ก็แค่ยอมรับ แล้วก็แก้ไข... และการแก้ไขที่เกิดขึ้นนั้น ก็ย่อมน่าชื่นชมยินดี

มีคนชี้แจงความผิดพลาดของเราให้ พร้อมกับให้เหตุผล และบอกทางที่ถูกให้... แบบนี้ เรียกว่า"ไมตรี"

สักแต่ว่าจ้องจับผิด ติ ตำหนิ ว่าไปเรื่อย ตามใจตามอารมณ์ ไม่เคยชี้แจง ไม่แนะทางแก้... แบบนี้ เรียกว่า"อัปรีย์"

ผิดแล้วแก้ไข... เรานี่ ชื่นชมยินดีเป็นที่สุด
แต่หลายคน"โมหะทิฐิ"สูง ไม่ชอบให้ใครมาบอกว่าตนมีข้อผิดพลาด
คนประเภทนี้ อุปมาเหมือนเดินไปข้างหน้า กำลังจะตกปลักตกโคลน มีคนร้องเรียกบอกเตือน ก็ยังเชิดหน้า อุดหู สุดท้ายก็ไม่มีใครช่วยอะไรได้ เสียเวลาปีนขึ้นจากปลักอีก คนอื่นๆที่เขาฟังคำบอกคำเตือน เขาก็เดินเลี่ยงปลักไปข้างหน้าเสียไกลแล้ว

..........................


นึกถึงคนฉลาด แต่ขาดพัฒนาการ... สุดท้าย ก็จะกลายเป็นคนโง่และยึดติด
นึกถึงคนโง่ แต่กระตือรือร้นพัฒนาตนเอง... สุดท้าย ก็จะกลายเป็นปราชญ์บัณฑิต



status... ชื่นชม ยินดี และขอบคุณ ในการให้เกียรติภาษาไทย ด้วยการแก้ไขให้ถูกต้อง นะฮ๊าฟฟฟ พี่"ล้อเล่น"

 

ไม่ได้ใช้นานบ้างพลาด
เขียนผิดอาจติดนิสัย
ช่วยจรรโลงรักษ์ไทย
มิเป็นไรร่วมด้วยกัน........

เราขอคารวะ 3 จอก....( น้ำชาเขียว )

 

อ.ดุมาก ขอบอก

 

ขอบคุณ ท่านจารุจันอย่างมากมายคะ กะจะระวังไว้ให้มากๆเจ้าคะ

 

ลูกศิษย์สาว อ่อนหวาน แสนขี้เล่น
จารย์ก็ เย็นเย็น ก่อนได้ไหม
ค่อยสอน ค่อยบอก จะเป็นไร
ถ้าเคี่ยวเข็ญ มากไป ศิษย์งอแง

555

 

ศิษย์งอแง ก็ว่า จารย์ใจร้าย
พอศิษย์หาย จารย์นั้น เฝ้าเพรียกหา
ศิษย์อัดอั้น ตันใจ เหลือคณา
จารย์นั้นหนา รู้มั้ย ศิษย์น้อยใจ
555

 

jarujun
สมาชิก

อยากเย้าหยอกหยอกเย้า.....พรานไพร
อ่านเหล่ากลอนแปดไซร้.....เบื่อใบ้
โคลงสี่สุภาพไหน.....ให้ใคร่ ชมอ่าน
สุภาพเย้าหยอกได้.....ย่อมได้ ยินดี

 

หนึ่งอยากเอื้อนทักร้อง.....สนทนา
อีกหนึ่งก็ปรารถนา.....หยอกแกล้ง
ซ้ำอีกหนึ่งมายา.....กลบเกลื่อน
หลอนหลอกหยอกเสแสร้ง.....ล่อล้อ จำแลง



status... ลบทำไมล่ะคุณป้า ขอโทษทีอ่านไปแล้ว ไม่รู้ว่าจะลบ จะได้ไม่อ่าน

 

ป้าอาย ไม่ได้แต่งนานแล้ว คริ คริ

 

พรานพิเศษกู่ร้อง..................... ก้องไพร
โถวพ่อป้าตกใจ...................... อย่าอ้อน
ขอร้องล่ะถามไถ่...................... กันก่อน ได้ไหม
พ่ออย่าคิดยอกย้อน.................... ว่าป้าทำไม

555

 

รุ่นนี้ ไม่ต้องแต่งแล้วป้า... หนีตามกันไปเลย

status... อุ๊ย ฝันนะครับฝัน

 

เราก็แค่หยอกย้อน.....ยอกไป
ลองแหย่อยากรู้ใคร.....เล่นล้อ
ชื่อใหม่ใหม่เหตุใด.....เกรียนแก่ หนิดหนม
จันนี่จันไหนหนอ.....แหย่เล่ห์ เพื่อลอง

 

แค่อยากหยอกใช่แกล้ง................แสร้งทำ นะพ่อ
ใยพ่อพรานใจดำ........................เอ่ยถ้อย
ขอร้องพ่อทำใจ.........................ร่มร่ม หน่อยพ่อ
ป้าแก่ขี้ใจน้อย...........................กล่าวไว้ เข้าใจ๋

ป้าเพิ่งเข้ามาอ่าน ใส่ร้ายป้าจัง....เซ็ง