รำคาญกับเสื้อผ้าที่สวมใส่ .. อยากจะเป็นชีเปลือยจัง !!

ผมรำคาญเครื่องกับแต่งตัว ทุกๆอย่าง เสื้อผ้าชุดหลายเป็นพัน ทำให้ผมคันมากๆ
หากเสื้อผ้าราคาเป็นหมื่น เป็นแสน ผมคงจะมอดม้วยชีวินต์ เป็นแน่แท้

ผมจะสบายมากๆ ถ้าได้นุ่งผ้าเตี่ยวผืนเดียว ... อ่า .. ผมอยากเป็นทาร์ซาน อ่ะครับ
(cry)

โล่ง ... สบายๆๆ

ฮ่าๆๆๆๆ

ปล. ทำไมคนเราต้องแต่งตัว ด้วยเสื้อผ้าที่แพงๆ น่าเบื่อ น่ารำคาญอย่างที่สุด คันยุบยิบไปทั้งตัว แต่ถ้าถอดเสื้อผ้า เหลือแค่ผ้าขาวม้า (ลายสก๊อต) นี่แสนจะสบาย ... เอ้อ .. แต่สังคมคงไม่ยอมรับผมหรอกนะ เดี๋ยวจะหาว่าผมเป็นคนบ้า เอานะ ... แต่ความจริงก็คือความจริงนั่นแหล่ะ นี่คือกฏที่สังคมตั้งไว้รึ?

 

ประโยชน์ของผ้าขาวม้ามีมากหลาย ตั้งแต่ตื่นมาก็เอามาทำผ้าเช็ดหน้า เวลาฝนตกก็เอามาคลุมหัว เวลาอาบน้ำก็เอามาเช็ดตัว ... ถูพื้น ปัดที่นั่ง ปูที่นอน พันแผล แปรงฟัน ถูบ้าน ผูกเปลนอน โพกหัว เช็ดเหงื่อ ....เป็นผ้าสาระพัดประโยชน์จริงๆ

แม้กระทั่งเอามาผูกคอตาย ก็ทำได้นะ

ว๊ะ ฮ่ะ ฮ่าๆๆๆ

 

แต่ของผมอยากได้เสื้อผ้าแพงๆมาใส่อวดคนอื่น อิอิ

 

^^ ไม่เป็นไรครับเป็นกำลังใจให้นะครับ ง่ายๆน่ะนะถ้าคุณรู้สึกรำคาญเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ ก็ไม่เป็นไรครับ เเนะนำนำครับให้เอาเสื้อผ้าที่มีอยู่ทั้งหมดไปบริจาค เเก่ผู้ยากไร้เสีย ถือว่าเป็นการทำทาน เป็นทานที่ยิ่งใหญ่เลยนะครับ เป็นการสละที่ใหญ่ยิ่ง ในสมัยกึ่งพุทธกาล มาถึงตอนนี้ไม่มีใครทำทานที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ได้ครับ นอกจากคุณคนเดียว ตอนนี้คุณก็ไม่มีเครื่องนุ่งห่มเเล้วใช่ครับ คุณก็ไม่ต้องเเคร์สังคมเเล้ว เเล้วก็ใส่ผ้าขาวม้าไปทำงาน ไปดูหนัง ได้ตามใจนึก อิอิ พอถึงตอนนี้ก็ไม่ต้องห่วงว่าสังคมจะไม่ยอมรับคุณเเล้วล่ะ เพราะสังคมจะเข้าใจคุณดี เเละยอมรับในสิ่งที่คุณเป็นอยู่ครับ

 

ก็ ใส่แบบ ธรรมดา ครับ
กกน
เสื้อ
กางเกง

จบ

 

เห็นด้วยอย่างแรงครับ วาจาว่ากัน กล่าว อย่างไรก็ได้
แต่การกระทำเหนือกว่าวาจาทั้งสิ้น เหลือแต่การทำนะครับ
คุณพูดแล้วขาดอีกสิ่งเดี่ยว สู้ๆๆ

 

ใส่แบบธรรมดาราคาพอไปพอมาเนื้อผ้า ok. คงเบาคันมั่งมั๊ง แต่อย่างไรอย่าถึงกับแก้ผ้าอยู่ล่ะ เดี๋ยวเพื่อนเวปจะดังไปกันใหญ่..............555

 

ก็แค่รำคาญ แต่ใช่ว่จะเลิกใส่ใช่ป๊ะพี่ทั่น เพราะขืนพี่ทั่นเปลือยล่อนจ้อน รับรองว่าจิ้งจก ตุ๊กแกขำกลิ้งเรย เอิ๊กๆ

อันคนเรานั้น จิตใจหลากหลายสร้างให้เกิดความเป็นไป ทำกันมากๆ มันกลายเป็นที่ยอมรับ

ครั้งหนึ่งไปต่างประเทศ ออกงานฮาร์เล่ย์มีตติ้งที่ริมทะเลสาป ฝรั่งทุกคนที่อยู่ในแคมป์เวลาลงน้ำเล่นน้ำกันเขาถอดทุกชิ้นไม่ว่าเด็กหรือโตแล้ว คนแก่เหนียงยานก็ล่อนจ้อน เขาไม่มายด์เรื่องนี้กัน ไอ้เราก็อยากอาบน้ำ ใส่ชุดขาสั้นเสื้อยืด ทุกสายตามองมาที่เราคนเดียว

มองอย่างสงสัยว่า นังคนนี้มันเป็นอะไรถึงผิดจากคนอื่น มีคนหนึ่งมาถามตรงๆ เธอเป็นโรคผิวหนังหรือถึงไม่ถอดก่อนลงทะเลสาป

อย่างเข้าซาวน่าหรืออาบน้ำรวมในหอพักหญิง เขาเปิดโล่งถึงกัน ทุกรายต้องเปลือยเข้าไป นี่คือกฏ ต่างคนต่างอาบ ไม่มีใครมาสนใจเราหรอกว่าไซด์อะไร เพราะเขาชินกันแล้ว เขามองว่านี่คือสิ่งปกติ

อย่างที่บ้านยายผีป่านะคะ มีบ่อน้ำแร่ร้อน ตอนนี้ทัวร์รัชเซียลงมาก คนไทยรออาบหัวค่ำรอฝรั่งกลับให้หมด แต่ทีนี้ฝรั่งเขาใส่บิกินี่เดินไปมา เพราะเขานิยมทำจนคิดว่านี่คือสิ่งที่ควรทำเมื่อเล่นน้ำ อย่างคนญี่ปุ่นไปอาบน้ำแร่เนี่ย กฎคือต้องถอดหมด พอมาเมืองไทย ถอดแล้วตู้มลงน้ำ คนไทยตาค้าง เพราะตกใจในความทะลึ่งของพวกชาวต่างชาติ ยายผีป่าเคยบอกหัวหน้าทัวร์ว่า

ช่วยบอกลูกทัวร์สาวๆ ให้หาผ้าแพรมาคลุมไหล่และใส่โสร่งพันรอบช่วงเอวลงมาหน่อยยามขึ้นจากบ่อ เพราะประเพณีไทยเรามันเรียกว่าบัดสี และอีกอย่างนะคะ หน้าทางลงบ่อ ทางวัดพุน้ำร้อนได้นำพระพุทธรูป รูปหล่อหลวงพ่อ หลวงปู่มาตั้ง ให้คนสักการะบูชาและบริจาคปัจจัย แต่พวกแหม่มเดินผ่านอวดทรวดทรงกัน ชาวบ้านพูดไม่ได้ เพราะว่า เขาคือลูกค้า!

ทั่นพี่อยากเป็นชีเปลือย ทั่นพี่ควรสมัครเข้าชมรมกลุ่มที่เขานิยมการเปลือย มีนะคะเคยลงข่าวหลายสื่อด้วย ย้ายบ้านย้ายช่องไปอยู่ที่ชุมชนเขาเลย

เพราะที่นั่นพวกเขายอมรับทั่นพี่

เมื่อก่อนคนในหมู่บ้านยายผีป่าพออายุ ๑๖ สิบเจ็ดแต่งงาน อีกปีมีลูก เขาเดินรอบบ้านอย่างไงรู้ป๊ะ

เขาเปลือยท่อนบนกันค่ะ

ยายผีป่าเลยกลัวการมีลูก เพราะกลัวว่าเมื่อมีลูกแล้ว ต้องทำตัวอย่างรุ่นน้าๆ เขาทำกัน อายตายเรย แหะๆ เพราะว่า...บ่มีอันหยังบ่งบอกได้ว่ามีลูกแย้ว...เพราะว่า...โดนคำสาปจากนรกให้เกิดมาแบ๋นแบ๊นงั๊ย

 

มนษย์ชอบคิดว่าตัวมันเป้นเจ้าของ ของทุกอย่าง......
อะไรที่มันชอบ มันก็อยากดู......
บางอย่างมันก็อยากซะจน......ไม่น่าจะให้ดู.....
555+

 

เรื่องนี้ทำให้ผมได้นึกถึงพระอรหันต์องค์หนึ่ง ที่ไม่ใส่เสื้อผ้า

 

ใส่ผ้าเหลืองจิ ไม่คันแน่นอน

 

จากเคยจนแทบจะไม่มีเสื้อผ้าใส่ จนกระทั่งทุกวันนี้มีเสื้อผ้าดีๆสวยๆแพงๆใส่จนไม่มีที่ไว้ เราก็ไม่เคยเอาเสื้อผ้าเก่าๆคู่ทุข์คู่ยากของเราทิ้งนะ บางตัวขาดแล้วเรายังเอามาเย็บ เก็บไว้ดูต่างหน้า ส่วนเสื้อผ้าใหม่ๆแพงๆถ้ามันคับใส่ไม่ได้ หรือเบื่อไม่อยากใส่ เราจะเอาไปบริจาคหน่วยรับบริจาค กาชาดค่ะ ของเราและลูกซะส่วนมาก ที่นำไปบริจาค เราจะบอกเหตุผลลูกนะว่าทำไมแม่ถึงเอาเสื้อผ้าไปบริจาคให้กาชาด เพราะ กาชาดเขาส่งต่อไปประเทศที่สาม หรือให้คนในประเทศตนเองที่ขาดแคลนเสื้อผ้านุ่งห่ม จะไม่เอาไปบริจาคตามตู้รับบริจาคที่ไม่ใช่กาชาด เพราะพวกที่รับบริจาคพวกนั้นเขาเอาเสื้อผ้าที่คนบริจาค ที่เขาไม่รู้ว่าเสื้อผ้าพวกนี้ จะโดนส่งไปขายต่อ ประเภทมือสองยังประเทศอื่นๆ
เราและครอบครัวใส่เสื้อผ้าสะอาด ก่อนเอาไปบริจาคเราจะซักก่อน รองเท้าหนังดีๆเราก็จะเช็ดก่อน ดูดีแล้วเราจะเอาไปบริจาค รู้สึกอิ่มใจทุกครั้งที่นำไปบริจาค เพราะเชื่อใจว่าเสื้อผ้าเหล่านั้น ถึงมือผู้รับบริจาคแน่นอน