ร่วมมือกับธรรมชาติด้วยมรรคมีองค์ 8 พ้นทุกข์ได้

แค่เพียงดำเนินชีวิตตามรอยพระอริยมรรค
มีองค์ 8 คือ
เป็นการร่วมมือกับธรรมชาติ
(โดยไม่ยึดมั่นถือมั่น ในตัวตน ของตน)
นั่นคือการสร้างเหตุปัจจัย
ให้พ้นทุกข์ อย่างไม่ต้องมีการดิ้นรน
หรือแสวงหาหนทางอะไร
มากมาย
ชีวิตจะถูกขับเคลื่อนไปตามเหตุปัจจัย
ตามที่ธรรมชาติจัดให้
ฉะนั้น เเราควรวางตัววางใจ
เป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติด้วยกฎพ้นทุกข์
8 ข้อนั้น

 

เมื่อผู้ใดดำเนินอยู่บนเส้นทางของมรรคมีองค์ 8
ตามคำสอนขององค์พระสัมมาฯ
ความเดือดร้อ่นต่างๆ
จากภัยธรรมชาติ
ก็ไม่ทำให้ผู้นั้นต้องเดือดร้อนด้วย
(เพราะมีศีลคุ้มครองธรรมจึงคุ้มครอง)
หรือแม้แต่ภัยจากมนุษย์ด้วยกัน
ที่สร้างความเดือด
ร้อนเป็นสาธารณะทุกข์
ผู้เดินอยู่บนมรรคมีองค์ 8 ก็ไม่ได้
รับผลกระทบด้วย
แถมยังช่วยผู้อื่นได้อีก
ฮับลองาังเกตดูเอง

 

จริงๆก็ใช่แล้วฮับบ

หากทุกคน
ย้ำ ว่าทุก คน หมั่น เจริญตามคำสอนพระพุทธเจ้า

ภัยภิบัติ จะไม่ สะทกสะเทือน ไม่มีพะวง

 

ต้องสร้างเยาวชน ให้รู้ตาม อริยสัจ 4 ให้ได้

เบื่อที่ต้องดูคนแก่ทะเลาะกัน เบื่อที่ต้องดูนักการเมืองมีวาทะกัน เบื่อที่ผู้ใหญ่ใช้สักกายะทิฏฐิกับเด็กน้อย

 

ไม่ได้!!
สร้างไม่ได้ นอกจากเยาวชนจะพาตัวเองไป
ฟังธรรมที่ยุวพุทธฯ บ่อย ถึงบ่อยที่สุดฮับ

 

เบื่อเยอะจัง..ทำไมต้องเอาเรื่องของคนอื่นมาทำให้ตัวเองทุกข์อยู่ล่ะท่านเอ๋ย..

เมื่อผัสสะเกิดธรรมารมณ์ย่อมเกิดเป็นธรรมดา..

เมื่อธรรมารมณ์เกิดวิญญาณย่อมเกิดเป็นธรรมดา..

วิญญาณดับโดยที่ตนเองไม่เข้าไปข้องเกี่ยวเมื่อไหร่ก็สบายเมื่อนั้น..

พระพุทธองค์จึงได้สอนว่า.. วิญญาณดับภพชาติก็ดับ

ซึ่งความหมายเดียวกับคำว่า... "สักว่า" นั้นแล..

 

ใช้ชีวิตไปไม่ติดอยู่ในทุกสิ่งนั้นแหละหนา..

ใช้ชีวิตไปวันๆโดยที่ไม่มีเจตนาเป็นไปเพื่อเบียดเบียนใครนั้นแหละหนา..

ธรรมดาของโลก ธรรมดาของสัตว์โลกก็เป็นอยู่อย่างนี้แหละหนา

มองให้เห็นธรรมดา ปลงใจยอมรับในความเป็นไปนั้นแหละหนา

ยิ้มให้กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น..

 

มีคำสอนพระธุดงค์ประโยคเดียวสั้นๆแต่ลึกซึ้งเกินบรรยาย...

**เหตุการณ์มากมายเกิดขึ้นบนโลกใบนี้แต่แล้วกลับหาไม่พบเมื่อเราลืมเลือน...สิ่งที่มนุษย์พากันติดอยู่ก็คือความรู้สึก**

แค่ประโยคข้อความเท่านี้ก็ครอบคลุมวัฏจักรอันนี้ครบถ้วนบริบูรณ์..

 

เบื่อคนแก่ที่ต้องคอยห้าม

 

ยังมีคนเบื่อและคนที่ถูกเบื่อ
มันก็ยังไม่ละสักกายทิฏฐิอยู่นั่นเอง
นึกว่าจะสอนได้ดี

 

โดยการ
ฝึกกว่ายน้ำให้แข็งแรง
ใช่ใหมลุง
ฝึกให้กลมกลืนกับธรรมชาติ
ที่กำลังจะมา

 

อกุศลกรรมจิต กุศลกรรมจิต อัพยากตกรรม รวมลงที่อะไรคือเหตุแห่งกรรม ถ้ายังมีเหตุอยู่ก็ยังคงเวียนว่ายไปเรื่อยๆ เวลาเขาสวดอภิธรรมไปนั่งฟังบ้างสิ ไม่ใช่ไปนั่งจีบสาว หรือทำอะไรไร้สาระ และพูดถึงพระธุดงค์นี่เอาให้ดีนะ มันเป็นมุสาวาทาเวรมณี สิขา ปะทัง สะมา ทิยามิ เพราะว่ามันลืมไม่ได้หรอก แต่แค่ไม่นึกถึง มีหลายสาเหตุที่ไม่นึกถึง สติปัญญาไม่ถึงพร้อม หรือไม่ก็ ไม่รู้จริงๆ ความยึดติดในความรู้สึกก็มีส่วน แต่ผลของความรู้สึกนั้นคือกรรม 3 ในทั้ง 3 วาระหรือผลลัพธ์ ขึ้นอยู่กับว่ายึดติดด้วยสิ่งใด

 

แค่ปุถุชนจะไปเข้าใจอะไร...เด็กหลบไปหรือตามอ่านอย่างเดียวจะดีกว่า...ผู้ใหญ่เขาจะคุยกัน

ไปฝึกหัดภาวนาให้มากๆนะด้วยปรารถนาดี

ที่ว่าเด็กน่ะปัญญานะ...ดีแล้วที่ไม่ใช้คำว่าอ่อน..

 

ไม่ฝึกเจริญสติ ปัญญามันจะถึงพร้อมได้ยังไงกันหนอ

ฝึกสติก็ด้วยร่างกายนี้แหละ...มิน่าปัญญาท่านถึงยังไม่ถึงพร้อมเพราะท่านขาดความเพียรในการปฏิบัตินี่เอง555555..

 

ไม่เพียร ไม่พัก

 

ถ้ายังไม่เคยเข้าถึงสติสัมโพชฌงค์...คำว่า ไม่เพียร ไม่พัก นั้นก็เป็นเพียงคำพูดให้ดูสวยหรูเท่านั้นแหละท่านเอ๋ย..

เมื่อปฏิบัติก็ไม่สามารถเป็นอย่างอาการไม่เพียรไม่พักได้...เพราะจิตมันยังไม่เห็นตามจริง จิตมันยังไม่เชื่อตามเป็นจริง..

 

เฮ้อหงบผู้น่าสงสาร ปัญญาอ่อนจนเกินจะชุดรั้งก็ขอตอกย้ำให้ถึงที่สุดดีกว่า ภาวนาอะไรเหรอหงบ ออกมาแบบหงบมั่วไปหมด ตัวตนไม่มีแต่มากด้วยตัวตน งงไหมไอ้หงบ ไปหายาแดกเหอะ อันนี้แนะนำ อย่าพยายามเลย ปัญญาแบบนี้ถ้าแทงทะลุ คนไม่ออกลายควายหลอกตัวเอวแน่นอน รู้อยู่แก่ใจ ไปเหอะไปหายาแดกก่อนจะสาย นั่งให้เห็นตนเองไม่ใช่นั่งให้เห็นคนอื่น เพราะหงบก็แค่ปู้ญ่าย ที่ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย แล้วยังจะมาพูดอะไรอีก เอาแค่รู้ตนเองก่อนดีไหม ทำให้เหลือตัวตนเดียวก่อนและจึงไม่เหลือตัวตน มันน่าจะดูเป็นไปได้มากกว่านะหงบเอ้ย

 

มุขนี้ใช้เยอะระวังได้ไปนอนโรงบาลนะหงบ

 

ถ้าได้ไปอีกอย่าลืมส่งข่าวมานะ จะเอาใจช่วย