ลบหลู่หนังสือธรรมะ

<CENTER>เรื่องเล่า..ลบหลู่หนังสือธรรมะ

</CENTER><CENTER>..วิญญาณบาปจากนรก..

</CENTER>

ฉันไม่สามารถฉิวเต้า (รับวิถีธรรม) ฉันคือวิญญาณบาปจากขุมนรก ชื่อชุนเจียว แซ่สี อายุ 58 ปี เป็นชาวไทเป วันนี้ได้รับคำสั่งจากท่านพระโพธิสัตว์ให้ตาม เจ้าหน้าที่ยมโลกมาสถานธรรมแห่งนี้เพื่อเล่าถึงประวัติความเป็นมา.. สมัยเป็นมนุษย์ตอนอายุได้ 17 ปี พ่อแม่ให้แต่งกับคนตระกูลหลูต่อมาฉันมีลูกถึงแปดคนซึ่งเป็นภาระที่หนักมาก เนื่องจากครอบครัว ยากจน จึงต้องทำขนมเผือกขนมมันไปเร่ขาย เพื่อหารายได้มาเลี้ยงครอบครัวกระดาษฟางที่ฉันใช้ห่อขนม ลูกค้าติว่าหยาบมีกลิ่นไม่ถูก สุขอนามัย ต่อมาฉันเห็นที่วัดมีหนังสือธรรมะคัมภีร์ต่าง ๆ จำนวนมากวางกองไว้ไม่ค่อยมีใครสนใจอ่าน ฉันจึงขนทั้งหมดไปที่บ้าน บ้างก็ วางไว้บนถาดขนม เวลาขายของใช้สองแผ่นห่อขนมหนึ่งชิ้น โดยฉีกหนังสือธรรมะออกเป็นแผ่น ๆ ไว้ก่อน เพื่อสะดวกในเวลาใช้ บางครั้ง ลูกขี้ฉันก็เอาหนังสือธรรมะนี้ไปเช็ดก้นเลยทำให้ลูกทุกคนต่างก็ไม่รู้หนังสือและทำให้ตัวฉันเองต้องลำบากยากจน ตอนฉันอายุ 45 ตาทั้งสองข้างเริ่มมองไม่ชัด แล้วต่อมาก็บอดสนิท ตลอดชีวิตเอาหนังสือพระธรรมคัมภีร์ที่คนอื่นร่วมบริจาค ทรัพย์มาพิมพ์ด้วยความยากลำบาก นำมาใช้ส่วนตัว ทำลายอักขระพระโอวาทที่นักปราชญ์ศาสดาสร้างขึ้นมา พระธรรมคัมภีร์นั้นล้วน แต่เป็นโอวาทของเหล่าพุทธะ พระโพธิสัตว์และผู้อาวุโสในอดีตเขียนไว้ เพื่อใช้ในการเตือนสติเนี่ยวรั้งจิตใจผู้คน แต่ฉันกลับนำไปใช้เป็น ประโยชน์ส่วนตัวไปขอที่วัด เมื่อทางวัดถามว่าโยมเอาหนังสือนี้ไปทำอะไร ? ฉันก็ตอบว่า จะเอาไปช่วยแจกให้คนอ่านไม่กล้าบอกว่าจะนำ ไปใช้ห่อของ เพียงชั่วเวลาสั้น ๆ ไม่กี่สิบปีได้สร้างบาปอันใหญ่หลวงนี้ นอกจากทำให้ลูกหลานไม่รู้หนังสือแล้วยังเป็นการตัดรากเหง้าแห่ง ปัญญาของพวกเขาอีกด้วย และทำให้ตาฉันมองอะไรไม่เห็น การเอาหนังสือไปเช็ดก้นให้ลูกและเช็ดของสกปรกไม่รู้จักถนอมหนังสือ เป็น การลบหลู่พระโอวาทคำสั่งสอนของนักปราชญ์ศาสดาความผิดอันนี้เบื้องบนได้บันทึกไว้อย่างชัดเจน ตอนอายุ 58 ปี ฉันก็ตาบอดและตับบวม ต่อมาก็ตายจากโลกมนุษย์ เมื่อวิญญาณไปถึงยมโลกต้องถูกลงโทษทัณฑ์ชนิดต่าง ๆ ตามกรรมที่ได้ทำไว้ ปัจจุบันก็ยังอยู่ในขุมนรกที่เจ็กโลกมนุษย์มีคนจำนวนมากที่ไม่รู้จักรักถนอมหนังสือ เอาหนังสือธรรมะทิ้งไว้ที่พื้นให้คน เหยียบย่ำเป็นการทำลายและลบหลู่พระธรรมคำสอนของพระศาสดาซึ่งเป็นการสร้างบาปกรรมอย่างร้ายแรง ฉันได้สะสมบาปกรรมไว้มาก ด้วยสภาพแวดล้อมครอบครัวบีบคั้นเพื่อเป็นการประหยัดจึงใช้หนังสือธรรมะ ห่อขนมให้ลูกค้า ทั้งเอาไปเช็ดขี้และเช็ดของสกปรกจนส่งผล ให้ลูก ๆ ไม่เจริญและตัวเองต้องตาบอด ขอให้อาจารย์ถ่ายทอดธรรมช่วยบอกชาวโลกว่า การสร้างหนังสือธรรมะเป็นมหากุศลแต่ถ้าทำลาย หนังสือธรรมะก็มีโทษมหันต์เช่นกันขอให้ท่านช่วยเตือนชาวโลกเรื่องนี้ด้วย (อาจารย์ถ่ายทอดธรรมถาม : คุณยังต้องอยู่ในนรกรับโทษทัณฑ์ อีกนานเท่าไร) ฉันยังต้องถูกขังอีก 30 ปี นอกจากฉันได้ทำลายหนังสือธรรมแล้วความผิดที่ไม่อาจอภัยยิ่งกว่าก็คือเอาหนังสือธรรมะไปเช็ด ของสกปรกโสโครก หนังสือที่ไม่ใช้แล้วก็ทิ้งไว้ตามพื้นปล่อยให้คนเหยียบย่ำ ทั้งโกหกหลอกลวงทางวัดและเทพเทวดาเบื้องบนโดยเอา หนังสือธรรมะไปห่อของ อ้อ มีอีกข้อหนึ่ง หนังสือธรรมะที่ตนเองไม่อ่านแล้ว ต้องแจกต่อให้คนอื่นได้อ่านไม่ใช่ว่าตนเองไม่ใช้แล้ว ก็กองไว้เป็นภูเขาทำให้ คนอื่นหมดโอกาสได้อ่าน อาจารย์ (ถ่ายทอดธรรม) ฉันก็ได้เล่าความผิดบาปของตัวเองจนหมดแล้ว ขอให้ท่านช่วยบอกชาวโลกด้วย โทษ ของฉันถึงจะได้ลดหย่อนลงบ้าง จะได้หลุดพ้นจากความทุกข์ในขุมนรกโดยเร็ววัน ฉันไม่อยากเกิดเป็นคนอีกแล้วโลกแห่งมายาทำให้คน หลงไหลอาลัยด้วยพระมหากรุณาของฟ้าเบื้องบน ยุคนี้มหาอนุตตรธรรมถ่ายทอดไปทั่ว สรรพสัตว์จึงมีโอกาสหลุดพ้นกลับสู่ต้นกำเนิด เดิม กราบลาองค์มารดากราบลาเทพพุทธะทุกองค์ กราบลาท่านอาวุโส อาจารย์ถ่ายทอดธรรมและญาติธรรมทุกท่าน. <CENTER></CENTER></PRE>