วัตถุมงคลกับประสบการณ์

ตอนเด็กๆไม่ชอบแขวนพระเครื่อง แต่พอโตมาก็มีความรู้สึกว่า แขวนก็น่าจะดีกว่าไม่แขวน

มีพระเครื่องที่มีอยู่บนหิ้งเลยเลือกมาแบบไม่สนใจว่า พระเครื่ององค์นั้น จะมีคนนิยมหรือเปล่า
สนใจแค่ว่า ประจุไว้ดีก็พอ
มีพระเครื่องอยู่องค์หนึ่ง ตอนทำสมาธิ รู้สึกร้อนผ่าวที่มือที่อารธนา เลยสงสัยเป็นอันมากว่า เป็นพระเครื่องของหลวงพ่อองค์ใด(ไม่มีความรู้เรื่องพระเครื่องเลย ถ้าไม่สลักชื่อพระท่านไว้)

 

ด้วยความสงสัยเลยใช้ความสามารถที่มีอยู่
ว่า พระเครื่ององค์นี้ ประจุอะไรไว้

 

ปรากฏว่า พระเครื่ององค์นี้ ถูกปลุกเสกในวันข้างขึ้น ถูกปลุกเสกด้วย วิชา มหาอุด คงกระพัน และวิชาแคล้วคลาด

เลยจะหากรอบทองคำมาใส่ แต่คืนนั้น นิมิตไปว่า

หลวงพ่อมาบอกในนิมิตว่า ท่านชื่อหลวงพ่อเงิน ห้ามนำวัตถุมงคลของท่านไปเลี่ยมขอบทองคำ ท่านกล่าวอีกว่า ทำให้ท่านอึดอัด

แล้วท่านจะมาช่วยคุ้มครอง โดยให้กล่าวว่า

อิติภะคะวา ภะคะวาพุทโธ ภะคะวา เมื่อมีภัย เลยเลือกท่านแขวนคอครับ

 

ยังไม่มีประสบการณ์เรื่องเล่าค่ะ แต่มีมาอวดเพิ่งได้รับมา เมื่อตอนไปร่วมงานหล่อพระเจ้าทันใจ รับมาแล้วก็ใส่กระเป๋าจนลืมไปเลย เห็นอีกครั้งเมื่อกี้ก็เลยถ่ายรูปมาอวด พอถ่ายรูปเสร็จจึงได้รู่ว่าเป็นเหรียญครูบาบุญชุ่ม วัดพระธาตุดอนเรือง รุ่นมหาเศรษฐี ปี ๒๕๔๐ ว้าวๆ เลยค่ะ

 

การปลุกเสกพระเครื่อง ขอเรียกว่า การประจุ
เท่าที่สัมผัสได้จะแบ่งออกเป็นสองสายคือ

1.สายป้องกันตัว โดย มีวิชา มหาอุด คงกระพัน แคล้วคลาด และวิชาเสาร์ห้า เป็นต้น

2.สายวิชาเมตตา โดยมีวิชาเมตตาออกโชคลาภ ออกค้าขาย ออกมหาเสน่ห์ เป็นต้น

สายป้องกันตัว วิชาเสาร์5 ถือว่าเป็นที่สุดของศาสตร์ โดยเฉพาะถ้าถูกประจุในวันเสาร์5

สายเมตตานั้น วิชา108 เมตตา ถือว่าเป็นที่สุดของสายนี้ แต่จะไม่สามารถประจุได้ในคราวเดียว

ถ้าเป็นเนื้อผง ส่วนใหญ่พระท่านจะประจุผงวิเศษก่อน พอมาสร้างวัตถุมงคลก็จะประจุให้ครบ 108 เมตตา

ส่วนบางท่านสงสัยว่า วัตถุมงคลที่ปลุกเสกเยอะๆหรือมากกว่าหนึ่งองค์นั้น จะถูกประจุเท่ากันไหม ขอบอกว่า เท่ากันครับ เพราะ
พระท่านจะใช้พระคาถา นะปัดตลอดทุกครั้งที่ประจุ ทำให้วัตถุมงคลทุกชิ้นในพิธีนั้นมีความศักดิ์สิทธิ์เท่ากันครับ

ส่วนการจารหรือเขียนยันต์เฉพาะองค์ลงไปอีกนั้น อธิบายได้ว่า เป็นการเลือกให้ออกเฉพาะทางใดทางหนึ่งเป็นพิเศษครับ

 

ต่อมาเห็นคนอื่นแขวนพระเครื่องที่ละหลายๆองค์(มากกว่าหนึ่งองค์) เลยไปเลือกมาอีกครับ

 

องค์นี้มีชื่อนามท่านสลักไว้ครับ ตอนสัมผัสได้ มีแสงวรรณะออกสีเหลือง เลยใช้ความสามารถที่มีอยู่พบว่า

ท่านถูกประจุไว้ด้วยวิชาเสาร์5 วิชามหาอุด และวิชาแคล้วคลาด

พระเครื่ององค์นี้ถูกประจุในวันที่เลือกฤกษ์ยามมาเป็นอย่างดี และพระท่านน่าจะเชี่ยวชาญหรือชำนาญในวิชาเสาร์5 ครับ

คืนแรกที่แขวนนิมิตไปว่า มีพระชราผิวคล้ำมาปักกลดอยู่ใกล้ที่พัก เลยนำอาหารไปถวายท่าน ในนิมิตท่านกล่าวว่า

เมื่อมีภัยหรือไม่สบายใจให้กล่าวว่า

อะสังวิสุโลสุปะพุพะ

ตอนเลือกไม่เคยทราบว่า หลวงพ่อพรหม ท่านอยู่วัดไหนครับ มาทราบหลังจากนั้นนานพอสมควรครับ

 

ขอแลกเปลี่ยนประสบการณ์ความรู้ จากตัวเอง และ จากพระอาจารย์ครับ

1) หลวงปู่ดู่เคยกล่าวกับศิษย์ว่า ติดวัตถุมงคลดีกว่าติดสิ่งอัปมงคล
2) จะเรียกว่า การประจุ หรือปลุกเสก ก็คือการอาราธนาพุทธคุณ หรือ พลังจิตจากผู้เสก หรือจาก สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆมาใส่ไว้ในวัตถุมงคล เพื่อให้เกิดฤทธิ์ตามที่ต้องการ
3) ผลจะเกิดเป็นทวีคูณ ถ้าผู้ครอบครอง เป็นผู้ที่สั่งสมฤทธิ์ด้วยตัวเอง ด้วยการหมั่นเจริญสมาธิ ควบคู่กับ ทำทาน รักษาศีล หรือรักษาสัจจะตามที่อาจารย์สั่งไว้เป็นกรณ๊พิเศษ
4) ในทางกลับกัน แม้มีสุดยอดวัตถุมงคลใดๆ ติดตัวประจำ แต่คอยสร้างบาปกรรม วัตถุมงคลนั้นก็อาจไม่แสดงฤทธิ์คุ้มครองเจ้าของ ดังที่เราเห็นเป็นข่าวอยู่เป็นประจำ
5) ผมเคยแล้วคลาดจากอันตราย และอุบัติเหตุร้ายแรงหลายครั้ง เพราะศรัทธา และอาราธนาพระหลวงปู่ทวดติดตัวประจำ
6) แม้ไม่มีวัตถุมงคลติดตัว แต่เป็นผู้ที่หมั่นเจริญสมาธิ สะสมพลังจิตอยู่เป็นประจำ พลังงานลี้ลับนี้จะถูกบันทึก และสะสมในตัวเราเอง ข้ามภพข้ามชาติได้ และจะปรากฎช่วยเหลือ ยามคับขัน หรือ เมื่อมีอันตรายมาถึงตัวได้ (เรื่องนี้ หลวงพ่อวิริยังค์ วัดธรรมมงคล ยืนยัน ในหลักสูตรการสอนครูสมาธิ )

โดยสรุป ผมเชื่อมั่นในพุทธคุณที่เป็นพลังงานบริสุทธิ์ มากกว่า ทางสายไสยศาสตร์ หรือมนต์ดำครับ

 

เพิ่งได้มาวันนี้ค่ะ เอามาอวด ไหลเขียวพิมพ์พระรอด เค้าบอกว่าเป็นธาตุกายสิทธิ์มีฤทธิ์ในตัวเองโดยไม่ต้องปลุกเสก ก็ยังไม่รู้เท็จจริง ต้องรอพิสูจน์ก่อนนะ

 

ก่อนหน้านี้เห็นในนิมิตสมาธิสีฟ้าน้ำทะเลใสๆ แต่ไม่รู้ว่าอะไรค่ะ พอมาวันนี้ไปยืนดูไหลเขียวแล้วสะดุดตาสีของพระรอดที่มีสีเหมือนที่เห็นในสมาธิ ก็เลยบูชามาองค์ละ 50 บาท ตั้งใจสะสม อนาคตยังไม่แน่อาจจะให้คนอื่นต่อไป

 

ไหลเขียว หรือไหลน้ำพี้ คือการเผาไฟเหล็กน้ำพี้ด้วยก๊าซความร้อนสูงมากกว่า 1000 องศา ก้อนแร่จะถูกหลอมละลายรวมตัวกันเป็นน้ำไหล เมื่อมีปริมาณมากแล้ว ก็จะไหลออกมาเป็นก้อนสีดำ สีเขียว หรือขาวใส หรือจะมีสีฟ้าปนมาบ้าง จึงเรียกว่าไหลน้ำพี้ เป็นตระกูลเดียวกับเหล็กไหล ผู้บูชานิยม เอาไปใส่กรอบห้อยคอ หรือไปทำหัวแหวน

 

แต่ก่อนชอบทำอะไรตามใจตนเอง การแขวนพระเครื่องก็เหมือนกัน คือแขวนสององค์ แต่ต่อมามีญาติผู้ใหญ่ท่านมาทักว่า
ควรเป็นสามรึลดลงเหลือหนึ่งองค์

เลยต้องไปรื้อหิ้งพระเลือกมาอีกองค์หนึ่งครับ ปรากฏว่า เลือกมาได้สี่ห้าองค์ เป็นเหรียญบ้าง รูปหล่อบ้าง พระเนื้อผงบ้าง

 

องค์นี้ตั้งใจว่า อยากได้ประจุออกเมตตา แต่ที่คัดเลือกไว้ตามที่ตนเองมีอยู่นั้น ทำให้ตัดสินยาก

มีเหรียญหลวงพ่อเดิม หลวงปู่ทวด และพระสี่เหลี่ยมทรงผืนผ้า เป็นต้น

 

พระสี่เหลี่ยมทรงผืนผ้านั้น ตอนทดสอบดูนั้น ทำให้แปลกใจ เพราะ มียันต์สีเหลืองลอยออกมา เลยกำหนดจิตดูว่า ประจุด้วยวิชาอะไร การกระทำแบบนี้ต้องทำให้ยันต์ที่ลอยออกมานั้นหายไปให้

แต่พอยันต์สีเหลืองนั้นหายไป กลับปรากฏละอองน้ำรอบๆพระสี่เหลี่ยมผืนผ้า ทำให้เข้าใจได้ว่า น้ำจะมีการเอาพระมาจุ่มน้ำมนต์รึพรมน้ำมนต์ด้วยวิชานะปัดตลอด

 

แต่พอกำหนดจิตตรวจดูอีกรอบ กลับพบว่า จิตตนเองนั้นหลุดออกจากสมาธิ ทำให้รู้สึกแปลกใจเป็นอันมาก เหมือนพระสี่เหลี่ยมผืนผ้าองค์นี้ มีกำลังทิพย์อำนาจต้านทาน

เลยใช้วิธีเอาผ้าขาวผืนน้อยมาห่อพระสี่เหลี่ยมผืนผ้านั้นไว้ เพื่อจะได้ไม่สัมผัสกับพระสี่เหลี่ยมผ้านั้นโดยตรง

 

เพื่อความที่อยากรู้เลย เจริญสมาธิ แล้วอธิษฐานด้วยกำลังของณาน แล้วทรงอุเบกขา เมื่อมีนิมิตก็เจริญปริญญาหานวิธี ตัดเสียซึ่งนิมิต

พบว่าพระสี่เหลี่ยมผืนผ้านี้ มีผงสีเหลืองอร่ามแวววับผสมอยู่ด้วย

ผงที่สัมผัสได้เลยอธิษฐานอีกรอบว่า มาจากไหน

ได้คำตอบว่า เป็นเกล็ดมณีจากสรวงสวรรค์
ถึงเข้าใจแล้วว่า คราวที่แล้ว ทำไม สมาธินั้นถึงหลุด เพราะมีเกล็ดมณีนี้เอง

พระสี่เหลี่ยมผืนผ้า ถูกประจุด้วย วิชา108 เมตตา โดยประจุผงวิเศษขึ้นมาก่อน แล้วพอพอเป็นองค์พระสี่เหลี่ยมผืนผ้า ก็ประจุอีกที เพื่อให้ครบ108 เมตตา
ประจุวิชา คงกระพัน และวิชาแคล้วคลาด

 

คืนนั้นนิมิตไปว่า

 

มีคนสมัยก่อนจำนวนหนึ่งมาหลบสงครามที่โบสถ์แห่งหนึ่ง และชาวบ้านก็พากันหยิบพระสี่เหลี่ยมผืนผ้าติดตัวไป เพื่อใช้คุ้มครอง

และนิมิตต่ออีกว่า มีพระชรานั่ง ถือรูปประคำกล่าวว่า

เทวานังปิยะตัง สุตตะวา

เข้าใจได้ว่า เป็นที่พระสี่เหลี่ยมผืนผ้ามีส่วนผสมของเกล็ดมณีจากสวรรค์ เทพ เทวาย่อมคุ้มครองครับ

(เรื่องเล่าถ้าล่วงเกินหรือขัดใจ ไม่ถูกใจผู้ใด ขออภัย)

 

ของผมห้อยไรดีครับ

 

พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร หรือ พระทรงครุฑครับ