วิธีบรรลุธรรมของแท้

พวกตัดอุปทานตอนแรกก็จะเป็นพวกศิลปินทำตามใจตนเองทุกอย่าง สุดท้ายคิดได้ สุดท้ายก็อดที่จะมาบวชไม่ได้ บอกแล้วบ่อฟัง เหมือเราบอกเด็กว่าอย่าจับนะมันร้อน เด็กก็ไม่ฟังเอามือไปจับ พอไปจับแล้วก็แหกปากร้องโอ้ยมันร้อย ก็บอกแล้วไม่ฟังอิๆๆ แต่เราก็เข้าใจนะว่าไม่ถึงตายปล่อยให้จับซะ จะได้เข็ดจนวันตาย

 

คนที่มองไม่ออกว่าสัมมาอาชีพที่ดีที่สุดนั้นคือการบวช มีบาตรใบเดียวชีวิตอยู่สบาย มีอาชีพแบบนี้อีกมั้ยล่ะ

 

...............ก็ นั่นแหละ ท่านให้กล่าวเรื่องมรรค...ไงครับ...ส่วนที่ไม่ใช่มรรคมันก็ไม่ใช่ เช่นเรื่อง คุณมีข้าวของเยอะไปนะ คุณนะคุณนะยังเสพกามอยู่...คุณนะใช้ไม่ได้ อะไรอย่างเงี้ยะ....จริงจริงพูดให้เป็น มรรค นั้น..ก็พอได้อยู่ แต่ มันผสมด้วยความคิดของคุณด้วยไง ที่เขา ทักมานะ..เหอ เหอ

 

เดี๋ยวๆ

อาชีพ นี่อาชีพตอนไหน

หากตอนสอน เนี่ยะ อาชีพที่เหมาะ ต่อการ น้อมเข้ามา ผู้สอนย่อมต้องบวช
( ไม่บวชก็ได้ แต่จะทำให้ น้อมเข้ามาได้ยากขึ้น เหตุก็มี เช่น ฝ่ายอุบาสิกา
นี่ ตอนนี้เขาถือว่า มาถือบวชไม่ได้ บวชชีก็เป็นอุบาสิกาอยู่ดี แต่ คนเหล่า
นี้หากท่านรู้จริง ทำไมจะสอนไม่ได้ )

แต่ถ้าเป็น ตอนภาวนา

อันนี้ ยังไม่จัดว่าประกอบอาชีพ เพราะเป็นช่วงทำประโยชน์ตนเป็นหลัก
หรือ ส่วนใหญ่ การบวชเขาจึงเรียกว่า เป็นหนทางสบาย ไม่คับแคบ แต่
คนที่บวชเพื่อภาวนานะ ไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นหรอก ถ้ามานั่งเห็นว่าสบาย
ละก้อ ก็เห็นผิดแล้ว

 

เหมาะทุกอย่างลองตรึกดูดีๆ พระองค์เลือกแล้วดีจริงๆ ลองตรึกดูจะเห็นตามจริงทุกประการ

 

คุณก็ยังไม่เข้าใจที่ผมตั้งใจสื่อ คุณดูชีวิตสมณะเถอะแล้วจะรู้ว่า ชีวิตที่พอดีนั้นมันอยู่ตรงไหน อย่างไรเสียคุณก็หนีไม่พ้นหรอกถ้าคุณยังอยู่ในเส้นทางนี้ ไม่ต้องเชื่อผมเชื่อพระพุทธองค์ที่ทำเป็นตัวอย่าง วันนีคุณก็คิดได้เท่าผมต้อนนั้น ฟังๆไว้อย่าพึ่งเชื่อก็ไม่เสียหาย วันหนึ่งท่านอาจจะคิถึงผม

 

ลองเปลี่ยนคำว่า "เราคิดว่าน่าจะเป็น" มาเปลี่ยนคำว่า "คุณลองพูดในสิ่งที่คุณเข้าใจให้เราฟังหน่อยได้ไหม" ....

 

ถามผมหรือเปล่า ถ้าถามผมผมยังไม่เข้าใจนะว่าคืออะไร

 

การฟังให้มากขึ้น คือหนทางแห่ง อัจริยมรรค เชื่อไหม

 

เชื่อสนิทใจ ไม่มีข้อสงสัยครับ

 

สาวสตอมาแรงจริงๆ(เสื้อขาวนะ)

 

ผมอ่านสองหน้าสุดท้าย
และอยากเสวนาด้วยนะขอรับ

การบวชไม่ใช่อาชีพนะขอรับหากท่านไม่ยึดเป็นอาชีพ
แต่หากท่านยึดว่าเป็นอาชีพคืออาชีพของท่าน
และการบวชเป็นอาชีพหรือไม่ก็ต้องแล้วแต่ผู้ที่บวชและผู้ที่มองการบวช

การบวชคือหนทางที่สั้นและไวกว่าไม่บวชในการปฏิบัติ
เพราะการบวชนั้นเลิกละเรื่องทางโลกไปได้เยอะมาก
แต่ในโลกปัจุบันการบวชเปลี่ยนแปลงไปมาก
พระไม่ละโลกเมื่อบวชแต่แสวงหาโลกจากการบวชหรือไม่อย่างไร
เพราะที่วัดนั้นมีทุกอย่างที่ชาวบ้านไม่มี
อย่าบอกผมนะว่าเพื่อเผยแผ่ศาสนา
เพราะกะลาที่ควำไว้เมื่อหงายได้ก็ต้องคว่ำไว้เหมือนเดิมอย่าหงาย
กลาที่คว่ำท่านเรียกว่ากะลา
แต่กะลาที่หงายท่านไม่เรียกกะลา
ที่บ้านผมเขาเรียกกะโหลกเพราะข้างในกลวง

แต่สิ่งที่อยู่ในกลาสำคัญกว่า

คำสอนนั้นที่แท้จริงเป็นอย่างไร
ของจริงหายไปไหน

เรากล่าวเรื่องธรรมมะละกิเลส
เรื่องการปฏิบัติอย่างนั้นอย่างนี้เพื่อผู้มาทีหลังหรือไม่หรือเพื่อที่จะเอาผู้มาที่หลังมายกมาหาบมาหามท่านเดินทางต่อไปเหมือนทางโลกหรือไม่

การเสวนานั้นท่านระบุไว้ในคำสอนหรือไม่ง่ายๆ

ไม้เกินสี่ศอกอย่าไปยุ่ง
มีหัวข้อต่างๆมากมายในนั้นสิบข้อคือ ตัสสะ นี้หรือไม่อย่างไร
ถึงจะเอาไปเป็นธรรมมะเป็นแสนเป็นแปดหมื่นสี่พัน

แล้วรูป....ภาพ....ภพ.....ท่านผู้ให้กับท่านผู้รับต่างกันอย่างไร

บางท่านให้แล้วผู้รับผูกพันธ์
บางท่านให้แล้วผู้ให้ผูกพันธ์

บางท่านท่านไม่ให้หยิบ
บางท่านไม่หยิบชิงเอา

แล้วเอาได้หรือไม่

เพราะต้องรู้เองทั้งนั้น

เรารู้ไปถึงไหนทำอย่างไรถึงจะรู้แบบเห็น.....เป็น.....อยู่....คือ.....กลาง

ไปอยู่ด้านนั้นเห็นแม่น้ำตะโกนบอกอีกฝั่ง

ข้ามไปข้ามมาทำไม

บางคนอยู่ที่มืดอยากบอกให้คนที่สว่างรู้เขาใช้อะไรสื่อ

เขาฉายไฟออกมาจากที่มืดชี้ให้คนที่อยู่ที่สว่างรู้ว่าอยู่ตรงนั้นตรงนี้เพราะที่มืดใช้ไฟฉายส่องบอก

แต่แสงไฟฉายมาที่สว่างที่ต็มไปด้วยความจ้าของแสงอาทิตย์

คนอยู่ในที่สว่างเลยไม่รู้เรื่อง

แล้วคำสอนที่แท้จริงคืออย่างไร

พระสงฆ์หรือประสงค์ที่จะรักษาพระธรรมท่านบวชเพื่อรักษาพระธรรมมีมา
สองพันห้าร้อยป๊แล้ว

แล้วพระธรรมที่แท้จริงคืออย่างไรอะไรเป็นสื่อ
พระไตรปิฎกแปรเป็นไทยมากี่ฉบับที่อ่านนั้นเป็นคำไทยภาษาไทยรู้หมดจนถึงเสท
ผมถามว่าภาษาเดิมเขาคือภาษาอะไรที่ท่านเอามาสื่อ

แล้วจะรู้ธรรมอย่างไร
ปฏิบัติรู้

ปฎิบัติแล้วรู้อะไรรู้วิธีหลอกตัวเองให้หลบกิเลส

แล้วท่านบรรลุธรรมอย่างไร

ธรรมมะคืออะไร

เมื่อเสวนากันแล้วเราคงหาธรรมานุสติปัฏฐาน

ธรรมะที่ท่านสอนคืออะไรทำไมบัญญัติไว้อย่างนั้น

พอจิตเดิมปภัสระก็แทบจะละสังขารแล้วทุกพระทุกองค์ทุกท่านบอกบรรลุแล้ว
เสร็จกิจแล้ว.......ไม่เกิดแล้วทุกอย่างอนิจจังทุกขังอนัตตา
วิญญานมโนจิตหมดแล้ว

แต่ไม่รู้ว่ากุศะลามาอย่างไร
พระสงฆ์รักษาธรรมประสงค์ที่จะรักษาธรรมไว้
เท่านั้น..............

อย่าไปถามท่านว่าธรรมมะคืออะไรเพราะพระงง.....พระง่วง......พระงั่ว

เอาว่าว่าไปตามครูบาอาจารย์ขอรับ

และหากใครรู้ธรรมเป็นอย่างไร
ผมไม่รู้ธรรมเป็นอย่างไร
ท่านม่รู้ธรรมเป็นอย่างไร

รู้แล้วจะหายหรือจะหงายไหมนี่สิน่าถามกว่า

สี่ส่องเอี่ยวสามลูกเป็นไข้เลือดออก

เอาเท่านี้ก่อนไหมครับ

 

ท่านพึ่งอ่านแค่นี้นั้นท่านไม่เข้าใจอะไรหรอกครับ ท่านจะตีความหมายอะไรอยากแสดงอะไรเชิญได้เลยครับ เป้นประโยชน์ทั้งนั้น การเลี้ยงชีพชอบนั้นเฉพาะนักบวชฉะนั้นการบวชถึงเป็นการเลี้ยงชีพชอบ(จัดอยู่ในสัมมาอาชีพ) แต่ถ้าขอเขากินเหมือนขอทานนั้นมันไม่ได้หมายความว่าเป็นอาชีพชอบ ส่วนเรื่องอื่นขอสงวนสิทธิ์ เรื่องความคิดเห็นเชิญได้เลยครับ

 

ผมสุปง่ายๆอย่างนี้นะครับธรรมะทั้งหมดที่พระองค์แสดงให้เราเพื่อให้เราเข้าใจจริงถึงสภาพธรรมทั้งหมดคือ อนิจจังทุกขังอนัตตา ไม่ควรเข้าไปยึดถือเพื่อความเบื่อหน่ายคลายกำหนัด หมดความยึดมั่นถือมั่นในสิ่งทั้งปวง และผู้ที่ปฎิบัติตรงถูกต้องนั้นเครื่องพิสูจน์บุคคลคนนั้นไม่มีอะไรดีเท่ากับการลด ละ เลิกตัณหาทั้งหลาย ซึ่งจะแสดงออกมาพฤติกรรมนั้นต้องบ่งบอกถึงเนกขัมมะทุกทาง มิใช่แต่ทางวาจาอย่างเดียว

แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าใครจะทำได้ทั้งหมดในขณะนี้ แต่ขอเพียงน้อมที่จะประพฤติปฎิบัติ นั้นแหล่ะถือว่ามาถูกทางแล้วประพฤติดีแล้ว แต่ถ้าใครคิดว่าปล่อยวางจนอะไรก็ได้ กล่าวคือน่าจะหลงทาง และการที่จะทำเรื่องทั้งหมดนี้ได้การปฎิบัติวิธีปฎิบัตินั้นจะต้องตรงหลักไม่ขัดแย้งกันอันนี้นั้นยากที่จะหาที่สุดได้ จึงมีคำๆหนึ่งน่าสนใจ คือสัตว์โลกเป็นไปตามกรรม และการประจักษย์แจ้งนั้นก็จะมีอีกคำหนึ่งคือเฉพาะตน รู้ได้เฉพาะตน

แต่เเราๆผู้ที่ใฝ่ในธรรมนั้นมีอะไรดีๆก็จะเล่าสู่กันฟังเพื่อเป็นแนวทางในการปฎิบัติ เพราะถ้าเราได้บวชแล้วคงบอกยากนะเพราะวินัยห้ามไว้ต้องอาบัติ เพราะมันมีเรื่องลาภสักการะเข้ามาข้องเกี่ยว และผมเองก็ได้กล่าวไว้หมดแล้วเรื่องการเข้าใจของผมเกี่ยวกับการเข้าถึงธรรม เป็นทางหนึ่งเท่านั้นเพื่อจะให้มีการพูดคุยโต้แย้งกันหาเหตุผลรองรับความน่าเชื่อถือ

และผมก็คงต้องยกตัวอย่างการดำเนินชีวิตประจำวันนั้นเข้ามาด้วย มันอาจจะดูเหมือนอวดตน ผมกระทำอย่างไรได้ผมก็บอกไปเพื่อการยืนยันว่าธรรมะสามารถทำได้จริงมีความสุขได้จริง ไม่ใช่ของยากเกินใจเราจริงๆ

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ใจดีๆ
การสมาทานศีล ยังไม่เป็นมรรค ค่ะ แค่ วิธีการเดินมรรค นะคะ อย่าเข้าใจผิดค่ะ ถ้าเป็นมรรค แล้ว ก็ จะไม่ ผิดศีลข้อใดเลย ก็จะไม่ต้อง สมาทาน เลย ไงคะ

สมาทานศีล ไม่ได้ เป้นมรรค นะคะ อย่าเข้าใจ ง่าย นักสิคะ

</TD></TR></TBODY></TABLE>

เสนอ รูป ตัวหนังสือ ว่า แตกต่างกัน เหรอครับ

บ่ายแล้ว กินข้าวแกง หรือยัง !?<!-- google_ad_section_end -->
...................

คำว่าศีลเป็นมรรค หรือศีลคือการเดินมรรค ที่ยังไม่เป็นมรรค ดีคะ
หรือว่า จะไม่พูดถึงผล กันเลยหรือคะ
ตกลงจะคว่ำเอาไว้ หรือ ว่าจะให้มันหงาย ตามที่พุทธองค์ทรงเปิดเอาไว้แล้ว ล่ะคะ

คุณกำลัง คว่ำ ในสิ่ง ที่พุทธองค์ ได้หงายเอาไว้ นะคะ