วิธีสร้างความสุข เมื่อต้องมาอยู่ด้วยกัน

วิธีสร้างความสุข เมื่อต้องมาอยู่ด้วยกัน

1.ซื่อสัตย์.... ถ้าคิดว่า คนนี้ช่ายเลย ฝนจะตก แดดจะออก ยังไงๆก็ไม่ควรเปลี่ยนใจ แม้ว่าการที่จะซื่อสัตย์ตลอด 24 ชม.

นั้นจะทำยาก แต่ต้องพยายามใจแข็ง เห็นคนสวย คนหล่อ มองได้ มองแล้วอย่าไปสานต่อ พยายามตั้งสติคิดเสมอว่า

สวยหล่อก็เท่านั้น สู้คนแก่ (เอ๊ย! คนดี)...ที่บ้านเราไม่ได้


ทุกฝ่ายต้องหมั่นตั้งสติ และคอยหักใจไม่ให้ว่อกแว่กและคิดแบบนี้ไว้อยู่เสมอ



"ชีวิตครอบครัวจะมีความสุขได้....ต้องมีความซื่อสัตย์เป็นเบื้องต้น"



2.อดทน.... คิดดูคนสองคนที่มาจากคนละที่ ความเป็นอยู่แตกต่างกัน ชอบไม่เหมือนกัน แต่ต้องมาอยู่ร่วมกันตลอดชีวิต

ถ้าไม่มีความอดทนเป็นที่ตั้งจะอยู่กันไปนานๆได้หรือ??


เมื่อเรารู้แล้วว่า คนที่เรารัก เราชอบ มีนิสัยเป็นเช่นไร เราควรยอมรับสิ่งนั้นไว้ตั้งแต่แรกว่า เขาจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

คิดจะไปเปลี่ยนเขาคง...จะยาก หัดอดทน อดกลั้น ให้อภัย เอาหูไปนา เอาตาไปshopping เสียบ้าง

แล้วเรื่องใหญ่ๆจะกลายเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อย ในที่สุด (แต่ถ้าวันไหน...สุดทน จะแอบกรี๊ดให้สะใจก็ได้...ไม่ว่ากัน)


ลองดูคนที่รู้จักอดทน...กับคนที่ชอบเอะอะมะเทิ่ง ดูให้ลึกๆแล้วใครมีเสน่ห์กว่ากัน



"ปลายทางของผู้ที่จะชนะ มีถ้วยของความอดทนรออยู่เป็นรางวัล"


3. แกล้งโง่....ข้อนี้แม้จะยากที่สุดก็ต้องพยายามอีกเช่นกัน เพราะการที่เห็นอะไรแล้วต้องเฉยไว้ รู้อะไรแล้วต้องเงียบไว้

ใครๆก็พูดได้ เตือนได้ แต่ที่จริงแล้วการที่จะให้ใครสักคนแกล้งโง่....นี่มันยากยิ่งกว่าผลักครกลงจากภูเขาเสียอีก


ให้คิดเสียว่า "มีคนมากมายในโลกนี้ ที่เขายังแกล้งโง่กันได้ แล้วทำไม? เราจะแกล้งโง่อย่างเขาบ้าง จะไม่ได้เชียวหรือ!! "


" ระวังอย่างเดียว....อย่าให้คนแกล้งโง่ตบะแตกเท่านั้น ไม่อยากนึกภาพ...."!!??!?!



4. พูดให้น้อยลง.... เพราะบางเรื่องพูดไปก็เท่านั้น ข้อสำคัญในการพูด อย่าพูดตอนคนฟังเขากำลังเหนื่อย หิว อย่าพูดเพ้อเจ้อ

อย่าพูดเรื่องไร้สาระ การพูดมากบางครั้งทำให้คนอื่นรำคาญ ไม่ค่อยศักดิ์สิทธิ์ นานๆพูดที บางครั้งอาจจะดีกว่า และทำให้อีกฝ่ายเกรงใจได้

จะเตือนอะไรก็ดูดินฟ้าอากาศบ้าง


เพราะคนที่อยู่กันมานานๆจะพูด จะเตือน อะไร ฟังแล้วมักไม่ค่อยถูกหู ดังนั้นบางเรื่อง...เงียบไว้ดีที่สุด


เคยถามพี่ผู้อาวุโสท่านหนึ่งว่า : ทำไมพี่ทั้งสอง ถึงอยู่กันมาได้นานขนาดนี้??

พี่ผู้ชายท่านตอบสั้นๆว่า : ไม่มีอะไรหรอก คือ ผมมักจะเงียบและไม่เถียง..เวลาเขาโมโห

บางคนบอกว่า : เราก็ใช้หลักเงียบ นานๆจะพูดซะที

แล้วเธอพูดว่าอะไร ?? เราสงสัยเลยถามต่อ


ส่วนใหญ่ฉันพูดแค่คำว่า : อย่าให้รู้ก็แล้วกัน!! กับ..... จำไว้นะ!!


ใช่ !! เธอพูดน้อยมาก... แต่หลอนคนฟัง จนนอนผวา


5.ลืม ลืม ลืม.... เมื่อมีสิ่งใดเข้ามาและจะทำให้เราไม่สบายใจ ให้พยายามลืมมันเสีย คือ อย่าไปคิด ไปนึกถึงมัน อะไรที่แล้วไปแล้ว

ก็ให้แล้วกันไป ไม่จำมาฉายซ้ำแล้วซ้ำอีก ทำเรื่องยาวให้เป็นเรื่องสั้น ให้คิดว่า" ทุกอย่างเป็นเรื่องธรรมดาๆ ของมนุษย์ และเดี๋ยวนี้หลายคน

พยายามหันมาคิดว่า "คงเป็นของเรื่องกรรมเก่าของเราไปเสีย “ ลองทำดู จะช่วยให้สบายใจขึ้น


หันมาจำวันที่ครอบครัวมีความสุข จำแต่ในเรื่องดีๆที่พอจะนึกได้ หรือถ้าหาเท่าไหร่ก็ไม่พบ...

ก็จำวันที่ลูกๆเราจบการศึกษา มีงานทำ มีอนาคตที่ดี มีครอบครัวที่ดี คงพอจะสบายใจขึ้นบ้าง


"ลืมเรื่องที่จะบั่นทอนจิตใจเรา และจงทำแต่ละวันให้มีความสุขเพื่อตัวเราและครอบครัว "


ดูดอกไม้ในสวนข้างบนนี่ซิทั้งดอกไม้ ต้นไม้ สีต่างกัน มาจากคนละที่ เมื่อมาอยู่รวมกันมีคนคอยดูแล รดน้ำพรวนดิน ตัดตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อย

ทุกอย่างถึงจะดูสวย เห็นแล้วสดชื่นได้.....ชีวิตเราก็เช่นกัน จึงอย่ายอมแพ้


แต่ถ้าพยายามแล้ว.....คิดว่าเข็นไม่ไหวจริง ก็ท่อง อยู่ดีไหมหนอ?.... อยู่ดีไหมหนอ?...อยู่ดีไหมหนอ? จนหลับไปก็แล้วกัน.....

วันรุ่งขึ้นอาจมีกำลังใจขึ้นบ้าง


บางเรื่องของแต่ละชีวิต.....แม้ว่าจะดูคล้ายๆกัน แต่ใช่ว่าจะเหมือนกันหมด....

จงคิดและเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเรา เพื่อจะยืนอยู่ให้ได้....ในวันต่อไป
โดย ปองบุญ