ศัตรูไม่ยอมให้อภัยจะแก้ไขอย่างไร

เรามีเจ้านายที่เขาเกลียดเรามากเราก็เกลียดเขา เราเป็นอริกันมา 20 ปี เขาจะแสดงออกว่าไม่ชอบเรา แกล้งเรา ทั้งการทำงานและเรื่องส่วนตัว เราก็ไม่ยอมแต่ไม่แกล้งเขาตอบ เราชอบเถียงเขา ซึ่งๆ หน้าไม่ยอมอ่อนข้อให้ เราจะทำงานอย่างตรงไปตรงมา เจ้านายทำผิดจะไม่ยอมให้ความร่วมมือ อาจทำให้เขาอับอายและยิ่งเพิ่มความเกลียดเรามากขึ้น กับคนอื่นเขาก็เป็นแบบนี้ ใครยอยอเขาก็ชอบ ใครไม่ยอมยกยอ เขา เขาก็แกล้ง ลูกน้องเขาเกือบทุกคน จะนินทาและด่าว่าเขาลับหลัง เสมอ เราก็เคยคิดแช่งเขา เพราะเขาชอบด่าคนอื่น เราบอกว่าสักวันเขาจะต้องพูดไม่ได้ ปากจะเบี้ยว เมื่อต้นปี 53 เขาก็เป็นอัมพฤก ปากเบี้ยว เดินไม่ได้ เพราะเส้นเลือกในสมองแตก เราเห็นเขาเป็นแบบนี้ ก็สงสารไปเยี่ยม ไปให้กำลังใจ ไปดูแล ช่วยเขาทำงานแทน ในหน้าที่เขา 1ปี เต็มๆ เราให้อภัยเขาหมด แต่เขายังมีนิสัย เดิม เอาแต่ใจตัวเอง โกรธคนโน้น เกลียดคนนีี้ ดูตามลักษณะท่าทางแล้ว เขายังไม่ให้อภัยเรา ยังเกลียดเรามากอยู่ เราแผ่เมตตาให้เสมอๆ เราไม่อยากมีเวรกรรมกับคนคนนี้แล้ว เราไม่เกลียดเขาแล้ว แต่เขายังเกลียดเราอยู่(ประเมินจาก แววตา ท่าทาง) เขาเหมือนเจ้ากรรมนายเวรเรามา 20ปี เลยนะ นอกจากแผ่เมตตา แล้วจะทำอย่างไร ได้อีก ให้เขายอมยกโทษให้ ที่เคย ทำร้ายเขาด้วย วจีกรรม มโนกรรมช่วยตอบที จะขอบคุณมาก ถ้าทำแล้วเขาบอกอโหสิให้ จะทำทันที

 

ปล่อยวาง คะ เราวางแล้ว เราไม่หนักแล้ว ส่วนตัวเค้า ก็เรื่องของเค้าคะ
อันที่จริง คล้ายๆเรานะ ที่ทำงานก็มีเหมือนกันคะ ตัดปัญหาโดยการไม่สนใจในทุกเรื่อง
เค้าจะทำอะไรช่างเค้า อย่าทำให้เราเดือดร้อนเป็นพอ เค้าทำไม่ดีก็เป็นกรรมของเค้า ไม่ใช่ของเรา เราไม่สร้างกรรมเพิ่มเป็นพอ เดี่ยวก็ตายจากกันแล้ว........

 

แผ่เมตตาไปให้ศัตรูทุกวันๆ

 

ชิวิตเป็นเช่นนี้แล กงกรรมกงเกวียน สนองอยู่ทุกเมื่อไม่สิ้นไม่สุด กรรมของใครก็ของคนนั้น ไม่ยอมปล่อยไม่ยอมวาง กรรมก็หมุนเพิ่มวงล้อมาทับเสริมกรรมเดิมให้หนักมากยิ่งขึ้น ตามที่ได้อ่าน โทษของโทสะโลภะโมหะ ก็เห็นอยู่ ถึงขนาดเส้นเลือดในสมองแตกเพราะ โทสะคือไม่อยาก,เกิดการปฏิเสธ อยากผลักออกไปให้ไกลๆตัวเมื่อเกิดการรับรู้,สัมผัสจึงไม่พอใจ กับ โลภะ อยากคือต้องการ,เกิดการดิ้นรนแสวงหามาให้ได้แก่ตัวเมื่อได้เมื่อเกิดการรับรู้,สัมผัสจึงพอใจ ปรุงเป็นทุกข์ทับถมซ้ำไปซ้ำมา โมหะคืออวิชาความไม่รู้ เพราะไม่รู้ว่าเป็นโทษจึงหลงกระทำไปเรื่อยๆ ใครที่ตกอยู่ในปลักหล่มนั้น ย่อมถึงแก่ความทุกข์ยากหลุดพ้น ท่านผู้ตั้งกระทู้ ลองพิจารณาหาสาเหตุที่เกิดความขัดแย้งกับเขาดู จะย้อนจากที่เพิ่งผ่านมา หรือความขัดแย้งครั้งแรกก็ได้ ไล่ไปทีละเรื่องๆ มองทั้งมองฝั่ง ทั้งเราและเขา ถ้าท่านเปิดใจยอมรับได้ว่า ความขัดแย้งไม่ได้เกิดจากคนๆเดียว ท่านเองก็มีส่วนประกอบกรรมนั้นขึ้นมาด้วยส่วนหนึ่งอย่างเช่นการโต้เถียงและเหตุปัจจัยอื่นๆ เหมือนเราตบมือข้างเดียวจะเกิดเสียงดังได้อย่างไร เช่นเดียวกันทั้งเราและเขาช่วยกันสร้างทิฐิและโทสะกันขึ้นมานั่นเอง ท่านเองก็ได้ลดทิฐิลงมาบ้างแล้ว จะเป็นประโยชน์ในภายหน้า หมั่นเจริญสติและบุญกุศลแล้วแผ่เมตตาขณะที่แผ่ก็น้อมนึกการอภัยและปราถนาดีไปยังเขาอโหสิกรรมให้เขา หนทางที่จะลดเวรลดกรรมก็น่าจะกระจ่างมากขึ้นครับ