ศิลปะการต่อราคาพระเครื่อง และประสบการณ์

การต่อราคาไม่ว่าจะเป็นการต่อราคาอะไรก็ตาม ผมว่าไม่มีอะไรเทียบกับศิลปะการต่อราคาพระเครื่องได้เลย วันนี้ปีใหม่ผมพาพรรคพวกไปรังพระเครื่อง3-4รัง(ผมไม่ได้ซื้อนะครับเพราะพวกนั้นเขาเล่นแต่พระเก๊พระเล่นได้เท่านั้น) ภายหลังจากที่เจ้าของพระ "เปิดราคา"พระแล้ว เซียนก็จะเริ่มขั้นตอนการต่อราคาพระหรือที่เรียกกันว่า "สวนราคา" นั้นเอง

ผมจะลองยกตัวอย่างเล่นๆนะครับ

การสวนราคาแบบ soft : มักจะขึ้นต้นแบบนี้ "พี่ๆผมขอลดอีกหน่อยได้ไหมครับ" แล้วตามด้วย วลีเหล่านี้
1. ....ราคามันเต็มนะครับ แบ่งผมหน่อย ผมขายก็แบบเบียดๆนะครับ
2. ....อืมม พี่ถ้าผมต่อนิด อย่าโกรธผมนะ
3. ....ฮูยยย!!! แหมพี่ อย่าให้ถึงๆซิครับ ขายยาก....นี่องค์นี้ยังอยู่เลยในตู้เลย
4. ....ฮื๋มมม...รู้จักกันๆ ราคามิตรภาพหน่อย พี่น้องกันทั้งนั้น
5. ....ชั่วโมงนี้ ไม่ถึงนะครับ หลวงพ่อ...ขายยาก ราคาก็ร่วงหมดแล้ว ติดมือผมอีกนาน

...........................................................................

การสวนราคาแบบ hard core : อธิบายยาก มักจะกล่าวกันสั้นๆแต่เร้าใจเร้าอารมณ์ทุกcase(เหมือนดูมวยสับศอก) ยกตัวอย่างเช่น

1.กรณีที่1

เจ้าของพระ : ผมซื้อพระองค์นี้มาราคา 6000 บาท
เซียน : 500 ได้ไหมพี่

2.กรณีที่2

เจ้าของพระ : องค์นี้ 5000 ส่วนองค์นี้ 8000 ส่วนองค์นี้ 6000
เซียน : พึมพำๆ....เหมาๆได้ไหม เอางี้ละกันหมดนี้ 700 อะ....

3.กรณีที่3

เจ้าของพระ : ผมมีมา 5 องค์สวยกริ๊บทุกองค์ เปิดองค์ละ 12000
เซียน : องค์ละ1500 ผมซื้อ

การสวนราคาแบบhard core : ขึ้นต้นยังไงก็ได้ดังเช่นที่กล่าวมา แต่มักจะมี วลีเหล่านี้ตามหลังลงท้ายคือ. "....เอางี้ดีกว่า ไปหามาราคานี้ผมรับซื้อ มีกี่องค์ผมก็รับซื้อ..."

.........................................................................

พี่ๆท่านใดมีเทคนิคศิลปะ มาแนะนำก็เชิญนะครับ ส่วนของผม จะท่องคำว่า "สัพพะโกรธัง วินาศ สันติ" ในใจพรางๆก่อนซื้อ-ขายครับ

 

ถ้าใครชอบสวนราคาแบบ hard core บ่อยๆบอกผมนะ
เดี๋ยวจะให้น้องที่รู้จักเอาประกันสุขภาพไปขาย
ประมาณว่า แผลแตกแจก 500 หรือ น๊อคด้วยจระเข้ฟาดหางจ่าย 5,000 ไรงี้

อิอิ

 

แบบsoft หรือแบบhardcore การหันราคาการรับเช่าพระเครื่องก็ดูไม่แตกต่างกันนะครับ เจ้าของพระเช่าพระหลักพัน กับหลักหมื่นมา แต่ราคาที่เซียนพระรับเช่ายังไม่ถึงครึ่งของราคาที่เจ้าของเช่าพระเครื่องมาเลย ถ้าพระดังกล่าวเป็นของผม ผมคิดว่าเก็บไว้ให้ลูกหลานดูเล่นดีกว่าครับ หรือไม่ก็ตั้งแผงพระขายเองดีกว่าอย่างดีราคาที่เราเปิดนั้นก็ยังเป็นที่พอใจของเราเอง
พอดีมีโอกาสเจอเหตุการณ์ลักษณะนี้ตอนนั้นมีคนเดือดร้อนเรื่องเงินนำพระมาปล่อยเช่าเพื่อให้เค้าตีราคาเปิดกล่องมาให้เพื่อจะให้เซียนพระพิจารณา ผมเองก็มองๆ พระในตู้โชว์เค้าอยู่พอดี พระในกล่องนั้นบรรจุอยู่ในกล่องเหล็กมีหลายองค์เหมือนกัน เซียนพระพิจารณาอยู่สักพักถามให้เค้าเปิดราคา เจ้าของพระชี้พระแต่ละองค์แล้วบอกราคาซึ่งมีความหลากหลายกันออกไป เซียนพระฟังไปพรางแล้วยิ้มไปด้วย ตัวผมเองยังคิดเลย่าเค้าคงต้องมีตัวเลขในใจแล้วแน่นอน แต่ที่จำได้เหรียญหนึ่งเป็นเหรียญหลวงปู่ทวด ด้านหลังเป็นอาจารย์ทิม เห็นเค้าจะส่องพิจารณานานกว่าองค์อื่น พอเค้าบอกราคาที่เค้าต้องการเสร็จ เซียนเชือดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลแต่ได้ใจความมาก ฟังจนซึ้งใจทันที " ผมเหมาหมดนี้ 3,000 ขาดตัว จะเอาไม่เอา ช่วยได้เท่านี้จริง " เจ้าของพระยืนอึ้งไปสักพัก เจ้าของพระเค้าคงเดือดร้อนจริงๆ เลยขอเพิ่ม อีก1,000บาท เป็น 4,000บาท เซียนพระยังไม่ให้ครับ แต่ที่ประทับใจเจ้าของพระเก็บพระใส่กล่องเหมือนเดิม แล้วบอกเซียนพระครับ ขอบคุณครับ แล้วเค้าก็ถือกล่องพระใส่กระเป๋าของเค้าเดินออกมาทันที แต่เซียนยังตะโกนตามท้ายมาอีก " ถ้า3,000 รับเช่านะ ถ้าเปลี่ยนใจเดินกลับมาได้นะ ยังรับเช่าอยู่ "
ผมอยากให้เป็นวิทยาทานครับ หากเราไม่รับข้อเสนอตรงนี้ ปัญหาที่เค้าเรียกว่า " ตกควาย " หรือ " เสียรู้ " ฯลฯ จะหมดไป เป็นการเสนอเพื่อขาย และเป็นการยินยอมของเจ้าของพระ & เซียนพระ ไม่ว่าจะรับที่ราคาเท่าไหร่ หากเราไม่รับข้อเสนอตรงนี้เหตุการณ์ต่างๆ ก็ไม่เกิดขึ้น พระเครื่องก็ยังคงอยู่กับเราต่อไป แต่ถ้าเรารับข้อเสนอตรงนี้อาจจะด้วยหลายๆ ปัจจัยทางบ้านอาจจะมีความจำเป็นที่ต้องการเงินมาจุนเจือครอบครัวก็ต้องอยู่ที่ดุลพินิจเป็นตัวตัดสิน ด้วยความเคารพ ขอบคุณครับ...

 

พระนางพญาเข่าโค้งเล่นหากันเท่าไหร่คับ

 

ผมลืมบอกไป ทุกรังที่พาเซียนไปบุกรังพระเครื่อง ตอนเข้าไปหาครั้งแรกยกมือไหว้สวัสดีปีใหม่+อวยพรกันอย่างดี แต่ตอนจะกลับ เกือบวางมวยกันซะละ ต่อกัน เกี่ยงกันแค่100 บาท

พอนั่งรถออกมา เจ้าของรังพระยังโทรมา ว่า "อย่ามาอีกนะ ไม่ต้อนรับ" พรรคพวกผมยังสงสัยว่าทำไมพี่เจ้าของรังพระถึงโมโหมากมายนัก ส่วนผม หมดความสงสัยตั้งแต่ การต่อราคาครั้งแรกแล้ว (จาก12000ต่อเหลือ300 ...เจ้าของพระบอกต่อแบบนี้กูให้มึงฟรีเลยดีกว่า)

 

มารยาทคนไทยไปมาลาไหว้ แต่ถ้าผมเป็นเจ้าของพระที่พี่กล่าวถึง ผมคงต้องทำแบบนั้นเช่นกันครับ เข้าใจว่าเซียนต้องการไปต่อราคาด้วยเหตุและผลหลายประการ แต่ควรที่จะอยู่ในบรรทัดฐานของความถูกต้องด้วยครับ ถ้าเป็นราคาที่พอรับไหวอันนี้ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งครับ แต่ราคาหลักหมื่นต่อเหลือหลักร้อยไม่ถึงครึ่งราคาพระก็สมเหตุสมผลที่เจ้าของพระเครื่องจะมีอารมณ์ร่วม ขนาดพรรคพวกกันที่สนิทๆ ยังทำกันเลยครับ รุ่นพี่ที่รู้จักกันแท้ๆ ไปไหนไปด้วยกันตลอด นั่งส่องพระกัน ติอย่างเดียวไม่เคยชมสักครั้งผมก็ไม่ว่าอะไร ตีเก๊ ตีเป็นเกจิยุคหลังสร้าง พระใหม่บ้าง
สุดท้ายขอฟรีๆ กันซะงั้น ผมก็ปฎิเสธเค้าไป เพราะพระเคยลงสอบถามพี่ๆ ในเวปพลังจิตแล้วทั้งนั้นครับ ผมบอกเค้า " อย่าเอาไปเลยครับ พระเก๊พี่เอาไปเดี๋ยวคนอื่นเค้าจะดูถูกพี่เปล่าๆ ว่าเล่นพระเก๊ " ตื้ออยู่นานประมาณอยากได้จนออกนอกหน้า เสนอเงินให้ ผมยังไม่เอาเลยครับ " พระแท้เงินต้องแท้ครับ " ไม่อยากมีปัญหาแต่ทุกครั้งที่เจอก็ยังถามเรื่องพระตลอดก็ยังยืนยันคำเดิมตลอดไม่เปลี่ยนครับ
บ้างครั้งถ้าเราหูเบาไม่มีความมั่นใจในพระที่เราเล่นหาควรที่จะศึกษาจากแหล่งความรู้ต่างก่อนเสมอ เหมือนเราทำการบ้านมาพร้อมแล้วค่อยเล่นหาพระเครื่องนั้นๆ แต่อย่าเล่นคนเดียวดีที่สุดครับ เดี๋ยวจะพาลอยู่กับก๋งเปล่าๆ เงินก็จะจมไปโดยเปล่าประโยชน์ ควรขอคำแนะนำจากผู้รู้เป็นเคล็ดวิชาติดตัวไม่มีใครที่เกิดมาเก่งพระทุกอย่าง คนที่เก่งพระเครื่องในแต่ละเกจิอาจารย์มีอีกหลายท่านในเวปพลังจิตครับ แต่ละท่านพร้อมที่จะให้ข้อมูลรายละเอียดที่เป็นแนวทางได้อย่างดีเยี่ยม ทุกวันนี้ผมเองก็เข้าชมพระที่พี่ๆ สมาชิกลงสอบถามมีแน่ความรู้ดีทั้งนั้นครับ อยู่ที่ว่าเรามีความพยายามจดจำเก็บข้อมูลความรู้ได้แค่ไหนเท่านั้นเองครับ เวลาที่เราท่องสนามจะได้ไม่เป็นหมูสนามเค้า และถ้าเราเก่งอวดฉลาดแต่ขาดเฉลียว เวลาได้พระเก๊มาเหมือนประจานความรู้ตัวเองจริงๆ ว่าเราไม่มีความเก่ง ทุกวันนี้ผมก็ยังหาความรู้อย่างไม่มีวันจบในเรื่องพระเครื่อง ที่ผ่านมาก็เจ็บตัวไม่ใช่น้อยเหมือนกัน
เจ็บแล้วจำคือ คน
เจ็บแล้วทนคือ ควาย

หากบทความดังกล่าวข้างต้นสร้างความลำบากใจ ไม่พอใจ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ ผมเองก็เป็นคนที่หาความรู้พระเครื่องที่ศึกษาพระเครื่องที่อยากจะมีพระแท้ไว้ติดตัวกับเค้าทำนั้นเองครับ ทุกวันที่มีเวลาว่างก็เสาะหาพระอยู่ครับ ขอบคุณครับผม

 

12000ต่อ300...แนะนำว่า..คราวหลัง..ใส่เสื้อเกราะ..สวมหมวกกันน็อก.ไปด้วยละกัน.ต่อ300แบบนี้..พระเหนียวๆ.ที่ห้อยคอไปด้วย..ท่านก็หนีไปตั้งหลักที่...ที่กุฎิ.หมดแล้วท่าน55555555555555...ต่อแบบนี้...ไม่ต่อดีกว่ามั้ง..........

 

ผมละอยากถ่ายคลิป ช่วงนาทีระทึกของการต่อรองราคาพระเครื่องเมื่อวานนี้มาให้ชมจริงๆ

มันส์กว่าดูมวยวันอาทิตย์เสียอีก เพราะเจ้าของพระตั้งการ์ดสูง(ตั้งราคาพระสูงไว้ก่อน)ยังไงก็ตาม โดนสวนกดราคาแบบไร้ปราณี จนต้องขายกัน พร้อมไล่ส่งกันไปเลย

ท่านเชื่อไหมพระแท้ ปี 2500กว่า พระพื้นที่ชลบุรีที่เขาเล่นกัน เซียนสามารถต่อราคาเหมา 4 องค์ราคา 500 บาท (จากตอนแรกเจ้าของพระบอก "องค์ละ500องค์ละ1000กูก็ไม่ขาย")ผมนั่งดูยังงงเลย55555

 

ท่าน ramo ครับ

ผมลองนึกดูน่าจะมี
1.นางพญาเข่าโค้ง เข่าตรง : โดนแล้วจุก
2.อาปาเช่แข้งขีด แข้งธรรมดา : โดนแล้วแตก
3.มเหศวร : โดนแล้วน๊อก
4.ระฆังหลังฆ้อน : ระฆังดัง TKO

 

ขอประทานโทษน่ะครับ

แต่ผมอ่านกระทู้นี้แล้วอดฮาไม่ได้ มีเกิดขึ้นหลายอารมณ์จริงๆครับ

ผมว่า คนต่อ จากหลักหมื่น เหลือ หลักร้อยนี่ ต้องไปหาหมอน่ะครับ ค่าน้ำมันรถ หรือ ค่าแท็กซี่ไปกลับ มันยังจะไม่พอเลยน่ะครับ

ต่อ สัก สามพัน ผมว่าก็โหดแล้วล่ะครับ

 

ตอนนี้ กระแสคนรุ่นใหม่เทความสนใจไปที่พระเกจิ มากกว่าพระเก่าพระกรุ ซึ่งกักตุนอยู่ในมือเซียนใหญ่ผู้โด่งดังไม่กี่คน อีกทั้งพระเกจิหาได้ง่ายกว่าและการพิสูจน์ทราบปลอมแท้ได้แน่ชัดกว่า ทำให้ใครๆก็สามารถมีสถานะเป็นผู้ให้เช่าได้ และ สะดวกมากขึ้นด้วยระบบหน้าร้านแบบอินเทอร์เนต.... จริงอยู่ที่ราคาเล่นหาพระใหม่ อาจอยู่แค่หลักร้อยหลักพันหรือหมื่น แต่ถ้าทำยอดได้เป็นร้อยองค์ต่อเดือน มูลค่าก็เยอะเอาเรื่องอยู่ ... ขนาดเจ้าสัวใหญ่อย่าง7-11 ยังโดดลงมาเข้าวงการพระเองเลย


จุดนี้เอง ผมรู้สึกว่าจะทำให้เซียนใหญ่บางคนเริ่มหลอนๆบ้างแล้ว เพราะจำได้ว่าท่านนายกเซียนใหญ่เครางามผู้เลื่องชื่อเคยพูดถึงเรื่องนี้ ซึ่งผมเข้าใจว่าท่านกำลังประหวั่นพรั่นพรึงอยู่ลึกๆกับประเด็นนี้

ผมได้แต่หวังว่าเว็ปพลังจิตจะสามารถเป็นแหล่งชุมนุมพระแท้ พระบ้าน ซึ่งผู้ซื้อสามารถพบผู้ขายได้โดยตรงอย่างยุติธรรม ปราศจากการเอารัดเอาเปรียบเพื่อนมนุษย์อย่างน่ารังเกียจเช่นนี้ อาจจะช่วยส่งผลให้บรรยากาศในการสะสมพระเครื่องพระบูชาสวยงามมากขึ้น

ดังนั้น วอนบรรดาพี่ๆ น้าๆ อาๆ เซียนทั้งหลายครับ หากเห็นใครลงพระเก๊ในเว็ป ช่วยสวดให้ยับทีนะครับ

 

อ่า...อันนี้ยิ่งต้องซื้อแผนประกันชีวิตใหญ่เลย 5555 ^^

 

ตามอ่าน ชอบๆ

 

ยังโชคดีครับ เพราะเป็นผมคงไล่ออกจากบ้านไปทันทีครับ
ต่อแบบนี้ไม่ควรเดินด้วยเลยจริงๆ

 

ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันดีกว่าครับ

จัดมาตรฐานใหม่ เปิดใจกัน

วงการพระเครื่องน่าจะเหมือนกับตลาดหุ้นได้ ใครมีเงินก็เอาไปลงทุน ให้เป็นวิชาการหน่อย คนมีเงินจะได้เจียดมาซื้อพระที่ตัวเองชอบ เงินหมุนเวียนจะตกกับคนกลุ่มใหญ่ และ ก้อนเงินจะมากขึ้น

ถ้าจัดมาตรฐานได้ ประโยชน์จะตกกับทุกคน

และ ผมมีความเห็นว่า ตลาดพระทาง internet ทำให้ดี ซื้อผ่านทาง internet ซื้อด้วย credit card หรือ credit ต่างๆ ทำให้ ให้ดี จะเหมือนกับ e -bay

เพราะพระเครื่อง เครื่องรางของไทย ดังไปทั่วโลก เหมือนมวยไทยเหมือนกันครับ คน สิงคโปร์ มาเลย์ ฮ่องกง จีนแผ่นดินใหญ่ ญี่ปุ่น ( ส่วนใหญ่จะเชื้อสายจีน ) ก็นิยมและ เชื่อ เรื่องจิตวิญาณ เหมือนๆกัน

ฝรั่งตามแท่นขุดเจาะน้ำมันก้ห้อย พระของเรา

ตลาดทาง net กว้างกว่า สนาม ท่าพระจันทร์ พันธ์ทิพย์เยอะ คนอ่านได้ทั่วโลก ทำมาตรฐานตรงนี้ให้ดี เป็นที่เชื่อถือแก่ผู้บริโภค มีการควบคุม ผมว่าไปโลดครับ

บริษัทใหญ่ๆ เช่น พวกขายอุปกรณ์กอล์ฟ ก็บุกตลาด internet มากทุกเจ้า สามารถสั่งตรงจาก dealer ส่งให้ถึงที่ครับ

ปลอดภัย มีประกัน เงินไม่มีทางสูญครับ ทำแค่นี้ได้ ไปได้แน่นอน

 

เห็นด้วยครับ ปัจจุบันมีออเดอร์เหรียญเกจิฯ จากต่างประเทศมากมาย ตลาดใหญ่กว่าไทยมาก กำลังซื้อก็มาก ถ้ามองเป็นธุรกิจก็สามารถทำได้ไม่ยาก ที่เป็นเครื่องรางด้านโชคลาภเมตตาค้าขายต่างๆ ชาวจีนให้ความสนใจเป็นอันดับต้นๆ อยากให้การกำหนดราคามีสื่อกลางที่ยุติธรรมชัดเจน การจ่ายเงินสะดวก อีกอย่างเรื่องการสื่อสารก็สำคัญ ถ้าเวปฯ พลังจิต จะมีบริการแปลให้ก็จะดีมากๆครับ

 

คนมาเลย์เชื้อสายไทยก็มีเยอะครับสนใจพระเครื่อง เหมารถเข้าหาดใหญ่ ตะเวณไล่เช่าพระหลวงพ่อทวด ตั้งแต่หาดใหญ่ยันนราธิวาส ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เห็นมากับตา แม้แต่พระห้อยอยู่ในคอ พวกแทบจะกระชากเอาออกมาซื้อซะให้ได้.....

น่าสนใจครับ!!!!

 

เห็นเขาว่าพวกดาราฮ่องกง ชอบห้อยพระกันมาก ตลาดวัตถุมงคลในฮ่องกง ใต้หวันเลยโตวันโตคืน สิงคโปร์ มาเลเซีย ก็ไม่น้อยหน้า มารับซื้อพระถึงในงานประกวด ตอนนี้เรามีสมาคมเป็นเรื่องเป็นราวน่าจะจัดการให้ดีกว่าที่เป็นอยู่ ไม่ปล่อยให้เซียนใหญ่ทั้งหลายเอารัดเอาเปรียบจนเกินงาม วงการวัตถุมงคลปีหนึ่ง ๆ เงินหมุนเวียนเป็นหมื่นล้าน ยังเหลือแต่การจัดการแหละครับ ที่ยังเป็นแบบพวกพ้อง พวกมากลากไป ลูบหน้าปะจมูก

 

นั่้นสิอย่างร้อยแปดปีนี่พวกฮ่องกงเหมากันทีเป็นลังๆ เหมากันเป็นร้อยๆองค์ ตลาดวัตถุมงคลในแถบฮ่องกง ไต้หวัน สิงคโปร์ มาเลย์ ผมว่าไม่ธรรมดา ส่วนเรื่องที่จะดันให้เป็นตลาดอินเตอร์ผมมองว่ายังยากอยู่ ในขณะที่ตามเว็ปebayก็มีคนไทยไปขายวัตถุมงคลปลอมเกลื่อนเต็มไปหมด มันเสียชื่อเสียงมั๊ยละ ใบประกาศก็ยังปลอมกัน สมเด็จวัดระฆังองค์ละ300เหรียญยูเอส แต่ผมก็ไปเจอคนที่ขายของแท้ ถึงกับงงไปเหมือนกัน เค้าดันเป็นฝรั่งที่สนใจในพระเครื่อง ขายแต่พระแท้ ใบประกาศแท้ ราคาแพงหน่อยเพราะเอากำไรขายต่างชาติก็เข้าใจได้ ผมก็ยังคิดเลยว่าเค้าเก่งแฮะ เป็นคนต่างชาติแต่หาของแท้ๆในบ้านเราไปขายได้ แต่ไอ้คนบ้านเราส่วนใหญ่ในเว็ปebayดันขายแต่ของปลอมหลอกลวงเขา