สงสัยคำว่า"ไม่มีเรา"

ทำมัยคนนี้ฮอตจังถามไม่ถึงนาที20คอมเมนต์
เรากดเพลงไป20เพลงได้ถูกใจมาสองอัน55

 

มันมีเราอยู่ อยู่ท่ามกลางกิเลสนี่แหล่ะ ไม่งั้นจะไปรู้โน่นนี่นั่นได้ไง

... มันเป็นความรู้สึกแรกๆ เลย แต่คนฝึกไม่สังเกตุกันเอง

 

คุณปวีพูดได้น่ารักมากคับ

 

อึดอัดแปลกๆเวลากิเลสฟู่ขึ้นมา

 

เราเกิด จาก อุปาทาน อุปาทานแปล ว่า ความยึดมั่นถือมั่นสำคัญตน

ก็คือ ยึดมั่นถึอมั่น เป็น ของตน มันจึงแสดง ความเป้นของเรา

แหวนของเรา ของรักของเรา จิตของเรา กายของเรา บ้านของเรา

รากเหง้า อุปาทานก็คือ ความไม่รู้ตามความเป็นจริง


ความเห็น คือ ทิฐิ มันมีความเห็นได้ ตามตำราเข้าใจได้ตามตำรา

แต่ จิต ยังไม่เข้าใจ จนกว่าจิต จะเห็นแจ้ง ทำลายสักกายทิฐิ ด้วยตัวจิตเอง


ถึงแม้จะไม่มีเรา จิตมันก็ออกรู้ นั่น นี่ปกติ

 

อันนี้เห็นด้วย
มีเราแทรกอยู่ทั้งนั้น

 

อ่านหนังสือที่ปวีบอก แล้วจะเข้าใจทั้งหมด

 

เรากับอุปาทานอย่างไหนเกิดก่อนคับ

 

ก็เหมือนกับหลวงปู่พุธ ละครับ ไม่ต่างกัน

แต่หลวงปู่ จะมี บริบท แตกฉานในการแสดง กว้าง ขวาง
ด้วย ท่านได้ปริญัติ ไปด้วย

 

เมื่อขันธ์ห้ายังทำงานอยู่

ความรู้สึกว่า มีเรา ก็คงมีอยู่..ร่ำไป

 

อุปาทาน คำบาลี

ภาษาบ้านๆ นี่ ของกู ไง เพราะอะไร เพราะ มัน ไม่รู้

 

หมดขันธ์ห้าแล้วเรายังมีอยู่ไหมคับ
ท่านกล่องไม้ขีดไฟคับ

 

พระอรหันต์ที่ยัง ไม่ปรินิพาน

ขันธ์ ก็ทำงานปกติ แต่ ความสำคัญตน ในที่ใดๆ ไม่มีใครรู้ รู้แต่ สมมุติ

 

ภาษาบ้านๆก็ดีคับเข้าใจง่าย
เพราะไม่รู้ ถ้ารู้ก็ตอบไปแล้วคับ
ที่ตอบไม่ได้ก็เพราะไม่รู้ใช่ไหมคับ

 

ในทางธรรม จริงๆ มันจะมี หลายชั้น

จิต เป็น ธาตุ เกิดจาก ปัจจัยการ

มีจิตเกิดเมื่อไหร่ สัญญา ก็จะเกิด ร่วมเสมอ

พอ สัญญาทำงาน ไปหมายรู้
เรียกว่า จิตเคลื่อน จิตส่งออก ( จิตทำงานร่วมกับสัญญา )

ซึ่งตรงนี้ ยังไม่มีอะไรในก่อไผ่ เช่น รังสี ละอองดาว
ดวงดาว ต้นไม้ ฯลฯ

แต่ พอมีสิ่งที่เรียกว่า "อุปทานขันธ์" ปรากฏ
อันนี้ แค่เกิด ทุกขสัจจ ยังไม่มี อะไรในก่อไผ่

แต่พอ อุปทาน ไปคว้า อุปทานขันธ์ เข้ามา หมายรู้
ตรงนี้ อัตวาทุปาทาน จึงเกิด ( ตรงนี้ พินาดีๆ นะ
คำว่า อุปาทาน กับ อุปาทานขันธ์ เป็น คนละขั้น
คนละตอน อย่าสับสน เหมาเข่ง )

ทิฏฐิธรรม สบช่อง ก็เกิดอาการ สำคัญตนว่า มีตัว มีตน
มีเรา มีเขา

การภาวนา ก็เพื่อ ทวนกระแสกลับไป ล้าง อวิชชา
การไม่เห็น สัจจธรรม ว่า "เรา" มันคือ ทิฏฐิธรรม
อาการของจิตบางอย่าง ที่ทำให้หลังจากนั้น จะเกิด
องคาพยบ พฤติ "จิตกองหนึ่งๆ"( วิญญาณขันธ์ ที่
มีสัญญาหมาย ) กลายเป็น พฤติกรรมที่เรียกว่า สัตว์
เช่น พรหม เทวดา มหา แมว สัตวนาหญ้าขึ้นรก ฯลฯ

 

ขอเบรกฟังเพลงแปบ

 

อย่ามาพูดเหอะ ว่าต่างกัน
มันมีเราที่รู้แต่ไม่ยึด กับเราที่ยึด...
อะไรแบบเนี้ยะ ยังแยกไม่ได้เลย

 

ทุกอย่างต้องมาจากเหตุใช่ไหมคับ

 

อย่าง บริบท ที่ยกมานี้
เกี่ยวกะการเข้าฌาน

ฌาน ที่ท่านพูด สื่อ ถึง ลักขณูปนิชฌานแต่ถ่ายเดี่ยว
เป็น ฌาน ที่ผู้ มุ่งนิพพาน จะถ่ายทอดแนะนำต่อ เป็นสัมมาสมาธิโดยตรง
เพ่ง ที่ลักษณะ ของไตรลักษณ์อย่างเดียว

คนสองชาติ เขา ก้ฉลาด เขาเรียกในภาษาที่เขาเข้าใจว่า
"สงบในความหวั่นไหว"

ถ้าเป็น บริบท หลวงปู่พุธ ท่านจะแตก แขนง วิธีอธิบาย เข้าไปอีก

 

จากคำอธิบายก่อนหน้า

หาก ผู้ใด !!!

ผู้ใด กำหนดรู้อยู่ตรงการเห็น ทุกขสัจจ
ก็จะ พ้น ลำดับของ อาการของ จิต ที่
มันทำหน้าที่ สร้าง "การประชุมกันเป็นตน"
(หรือ เรียกว่า ล้าง สักกายทิฏฐิสังโยชน์ ออก)
ก็จะเรียกว่า อริยชน ผู้ ชะนะ ข้าศึก