สตรองด้วยพรหมวิหารธรรม

ขอบคุณภาพจาก
fbพระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

 

ถาม : อานิสงส์ของการกินเจ คืออะไรครับ ?
ตอบ : ถ้าตั้งใจด้วยความเมตตากรุณาต่อสัตว์โลกจริง ๆ ก็ถือว่าคุณกำลังปฏิบัติอยู่ในพรหมวิหาร ๔ ถ้าคนที่ปฏิบัติพรหมวิหาร ๔ ได้จริง ๆ อานิสงส์ต่ำสุดไปพรหมโลก แต่ถ้ากินเจแล้วไปอวดชาวบ้านเขาว่าตูดีกว่า ก็เจ๊งตั้งแต่ยกแรกแล้ว

ถาม : การกินเจก็ต้องวางกำลังใจที่ถูกต้องใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ใช่...ถ้าไม่ถูกจะเป็นมานะ ถือว่ากูกินเจ กูดีกว่าเขา คนอื่นกินเลือดกินเนื้อ ยังเป็นคนเลวอยู่ ถ้าอย่างนั้นกลายเป็นยกตนข่มท่าน กลายเป็นมานะถือตัวถือตน ตัวกูของกู

เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนตุลาคม ๒๕๕๖

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com

 

อานิสงส์ยิ่งใหญ่ที่ได้จากการถือศีลกินเจ

1. เป็นที่รักใคร่ของบรรดาเทพ ตลอดจนมนุษย์และสัตว์ทั้งหลาย

2. จิตอันเป็นมหาเมตตาย่อมบังเกิดขึ้น

3. สามารถตัดขาดความอาฆาต ดับอารมณ์เหี้ยมโหดเครียดแค้นในใจลงได้

4. ปราศจากโรคภัยร้ายแรงมาเบียดเบียนร่างกาย

5. มีอายุมั่นขวัญยืน

6. ได้รับการปกป้องคุ้มครองจากวัชรเทพทั้งแปด

7. ยามหลับนิมิต(ฝัน) เห็นแต่สิ่งที่ดีงามเป็นศิริมงคล

8. ย่อมระงับการจองเวร สลายความอาฆาตแค้นซึ่งกันและกันได้

9. สามารถดำรงอยู่ในกระแสแห่งนิพพาน ไม่พลัดหลงตกลงสู่อบายภูมิ

10. ทันทีที่ละสังขารจากโลกนี้ จิตญาณจะมู่งสู่คติภพ

ขอบคุณที่มา
https://www.sanook.com/horoscope/71025/

 

วิมลเกียรตินิทเทสสูตร

ก็โดยสมัยนั้นแล พระมัญชุศรีโพธิสัตว์ได้ถามท่านวิมลเกียรติคฤหบดีว่า “พระโพธิสัตว์ผู้ไปเยี่ยมเยียนพระโพธิสัตว์ผู้อาพาธอยู่ จักพึงปลอบโยนให้โอวาทด้วยประการฉันใดหนอ?”

ท่านวิมลเกียรติตอบว่า

“พึงให้โอวาทถึงความอนิจจังแห่งสรีระ แต่อย่ากล่าวให้เกิดความรังเกียจเอือมระอาในสรีระ

พึงให้โอวาทถึงความเป็นทุกขังแห่งสรีระ แต่อย่ากล่าวให้เกิดความยินดีในพระนิพพาน

พึงให้โอวาทถึงความเป็นอนัตตาแห่งสรีระ แต่ให้กล่าวให้เกิดวิริยะในการโปรดสรรพสัตว์

พึงให้โอวาทถึงความเป็นสุญตาแห่งสรีระ แต่อย่ากล่าวว่าโดยที่สุดสิ่งทั้งปวงเป็นสภาพดับรอบไม่เหลือ

พึงให้โอวาทถึงการขมาโทษก่อน แต่อย่ากล่าวโทษเหล่านั้นว่าเป็นสิ่งที่ได้กระทำมาแล้วในอดีต

พึงอาศัยความเจ็บป่วยของตนเองเปรียบเทียบไปถึงความป่วยเจ็บของสรรพสัตว์ แล้วแลเกิดความกรุณาต่อสัตว์เหล่านั้น

พึงย้อนระลึกถึงความทุกข์ที่ตนได้เสวยมาแต่เบื้องอดีตชาตินานไกลนับด้วยหลายอสงไขยกัลป์ แล้วตั้งจิตให้มั่นอยู่ในกิจที่จักบำเพ็ญหิตานุหิตประโยชน์โปรดสรรพสัตว์

พึงระลึกถึงกุศลสมภารที่ตนได้สร้างสมมา
ตั้งจิตอยู่ในวิสุทธิสัมมาอาชีวปฏิปทา
อย่าให้เกิดความทุกข์โทมนัส

พึงตั้งอยู่ในวิริยภาพ ดำรงตนเป็นจอมแพทย์ในอันจักรักษาบำบัดพยาธิภัยแก่ปวงสัตว์

พระโพธิสัตว์พึงปลอบโยนให้โอวาทแก่พระโพธิสัตว์ผู้อาพาธ ยังพระโพธิสัตว์ผู้อาพาธนั้นให้มีธรรมปีติบังเกิดขึ้นเป็นไปอยู่ ด้วยประการดังกล่าวนี้”

ขอบคุณที่มา
https://ekaroek.wordpress.com/category/วิมลเกียรตินิเทสสูตร/

 

สามอริยะเจ้าทิศตะวันตก

การศึกษาสุขาวดีพึงเข้าใจว่า
คำสอนเรื่องสุขาวดีนั้นมุ่งเน้นการตรัสรู้ที่สมบูรณ์
โดยมีพระอมิตาภะพุทธเจ้าเป็นสัญลักษณ์
ของอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณที่สูงสุด

เมื่อบรรดาพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย
ต่างปรารถนาที่จะเข้าสู่ความสมบูรณ์ของการตรัสรู้
พึงสร้างสม และกระทำตามพระโพธิสัตว์อัครสาวก
ของพระอมิตาภะพุทธเจ้า

พึงยึดการเจริญปัญญา
ดุจพระมหาสถามปราบต์โพธิสัตว์
เพราะพระองค์เป็นตัวแทนปัญญาแห่งที่เกิดการพิจารณาทุกข์ ทรงเป็นบุคลาธิษฐานแห่งปัญญา
ที่สมบูรณ์แบบสูงสุด
เพราะปัญญาจึงทำให้เข้าถึงการตรัสรู้โดยสมบูรณ์

พึงยึดการเจริญกรุณา
ดุจพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์
เพราะพระองค์คือตัวแทนของมหากรุณา
เนื่องเพราะจากใช้ปัญญาอย่างเดียว
ก็จะไม่สมบูรณ์ในกิจแห่งการตรัสรู้

พึงใช้ความกรุณาเข้าถึงจิตใจสรรพสัตว์
คือ การหย่อนเมล็ดพันธ์แห่งความตรัสรู้โดยรอบ
ทำให้พระโพธิสัตว์ทั้งหลาย
สมบูรณ์ด้วยเหตุปัจจัยแห่งความเกื้อกูลที่มีต่อสรรพสัตว์

สามอริยะเจ้าทางทิศตะวันตก
สอนเอกยานให้กับสรรพสัตว์
ผู้มีความเข้าใจน้อย
ยังเข้าไม่ถึง ย่อมอุบัติยังบัวลักษณะชั้นต่างๆ

ทว่าปวงโพธิสัตว์มหาสัตว์ทั่วทศทิศ
ต่างมุ่งหมายอุบัติยังบัวชั้นสูงสุด
เพื่อใกล้เคียงกับการตรัสรู้ให้มากที่สุด
เรียกกันว่า มิปรารถนาบัวชั้นล่าง ชั้นกลาง
แต่ต้องการอุบัติยังบัวชั้นสูงสุด

พวกเราในวันนี้ภาวนานามพระอมิตาะอย่างมักน้อย
ขอแค่เพียงไปให้ถึงสุขาวดี แต่ไม่ยอมใช้คุณค่าของสังขารให้เต็มที่

จงอย่าเป็นผู้พอใจในศักยภาพที่เป็นในขณะนี้
เพราะการตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ
ไร้ขอบเขตดุจเดียวกับพระอมิตาภะพุทธเจ้านั่นเอง

ธรรมะนิยายมหายาน โดย อี้จู๋หลิน
#ค้นธรรมใต้ร่มไผ่ม่วง

#อย่าพอใจในบัวชั้นล่าง
#อย่าเชื่อใจในบัวชั้นกลาง
#อย่าโกหกว่าไร้ปรารถนาในการอุบัติ
#จงมุ่งมั่นไปให้สูงสุดเพราะที่นั่นไร้ขีดจำกัดคือสุขาวดี

ที่มา Fb ค้นธรรมใต้ร่มไผ่ม่วง

 

วิถีอวโลกิเตศวร

ในคราวแรก เมื่อเริ่มต้นปฏิบัติธรรม
กระแสของเมตตาจะค่อยๆพลิกฟื้นจิตใจที่ร้อนผ่าว
ให้ค่อยๆชุ่มชื่นด้วยสภาวะของธรรมะ
นับเป็นขั้นตอนแรกของนักปฏิบัติธรรม
ที่กำลังออกเดินทางสายปัญญา

ระหว่างทาง เมื่อใจชำนาญในความเมตตา
ย่อมค่อยๆพัฒนาสภาวะเมตตา
ให้แผ่กว้างออกไปอย่างไพศาล
คราวนี้ ไม่ใช่ความเห็นใจผู้อื่นเท่านั้น
ตนเองก็ถูกความกรุณาจากปวงพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
ชำระความทุกข์ด้วยเช่นกัน
เดินมากึ่งทางแล้วของสายปัญญา

ถึงค่อนทางแล้ว
จึงทบทวนความพยายามทั้งหมดที่ได้กระทำ
ในค่อนทางนี้ ค่อยๆแยกแยะอารมณ์ทั้งมวล
วินิจฉัยในความเป็นจริงที่กระทำ
อารมณ์ที่เจือไว้ในบารมี
ทั้งร้าย ทั้งดี กุศลและอกุศล
จำเป็นต้องวินิจฉัยให้ละเอียด
เพื่อทบทวนความยินดี และความร้ายกาจ
เดินมาถึงตอนนี้ เป็นเวลาที่ต้องทบทวนเส้นทางสายปัญญา

เมื่อเดินมาสุดทางคือ การเข้าใจในเหตุ และเข้าใจในผล
เป็นความเข้าใจที่ใช้ปัญญาสอดแทรก
พิจารณาธรรม ลงในทุกวาระของจิต
ถ้าเข้าถึงในการเกิดขึ้น
และดับไปแห่งเหตุปัจจัย อย่างแท้จริง
จึงสมบูรณ์ด้วยปัญญาที่เข้าใจความจริงของจิต

พรหมวิหาร เป็นเนื้อแท้ของอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์
ขอเพียงชำนาญในการลงมือกระทำ
นี่คือ สภาวะการปลดปล่อยตนเองและผู้อื่น
ด้วยความกรุณาที่ประกอบด้วยปัญญา
ที่ทั้งกลายเรียกว่าสภาวะนี้ว่า " กวนอิม "

ธรรมะนิยายมหายาน โดย ฝ่าเหมิน
#ค้นธรรมใต้ร่มไผ่ม่วง

#เมตตาพูดง่ายทำให้สุดยาก
#กรุณาทำง่ายแต่เข้าถึงที่สุดกลับยาก
#มุฑิตาผิวเผินดูง่ายแต่ยินดีแบบไร้เงื่อนไขยาก
#อุเบกขาวางง่ายแต่วางธรรมลงด้วยกลับยาก

ที่มา Fb ค้นธรรมใต้ร่มไผ่ม่วง

 

ซ่านเต้าต้าซือเปิดประตูสุขาวดี

ณ มหานครฉางอัน สมัยราชวงศ์ถัง
ขณะนั้นพระมหาเถระซ่านเต้า
บูรพาจารย์นิกายสุขาวดี
ได้เผยแผ่พระธรรมคำสอนออกไปอย่างกว้างขวาง
(พระมหาเถระซ่านเต้าคือผู้ที่ภาวนาพุทธนาม
แล้วมีพระอมิตาภะลอยออกมาจากปาก
พระมหาเถระอิ้นกวงให้การยืนยันว่า
ท่านคือนิรมาณกายของพระอมิตาภะพุทธเจ้า)

ด้วยการลงมือลงแรงของพระมหาเถระ
ทำให้ทุกบ้านนับถือพระอมิตาภะพุทธเจ้า
พระโพธิสัตว์กวนอิม และพระมหาสถามปราปต์
เป็นที่สุดแห่งหัวใจ ทั้งยังสวดพุทธนาม
ละเว้นจากการฆ่าสัตว์ รักษาศีลอย่างเคร่งครัด

ขณะนั้นมีคนฆ่าสัตว์คนหนึ่ง
กิจการของเขาพังลงไม่เป็นท่า
เนื่องจากผู้คนส่วนใหญ่ในนครฉางอัน
หันมาบริโภคมังสวิรัตเพราะไม่อยากฆ่าสัตว์
เมื่อไม่มีใครกินเนื้อ คนฆ่าสัตว์ก็ขาดรายได้

เขาคิดว่าทั้งหมดนี้เพราะคำสอน
ของพระมหาเถระที่สอนให้คนรักษาศีล
คิดได้เช่นนั้น อารมณ์โกรธก็ปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรง
เขาคว้ามีดที่ใช้ฆ่าสัตว์มุงหน้าไปยังวัดเซียงจี
ซึ่งเป็นวัดที่ท่านซ่านเต้าพำนักอยู่

เมื่อถึงวัด คนฆ่าสัตว์ก็วิ่งตรงเข้าไป
หมายจะปลิดชีพท่านซ่านเต้า
แต่พระลูกศิษย์เห็นเข้าก่อนจึงจับตัวไว้ได้ทัน
ในขณะที่ถูกจับตัว เขาก็ด่าพระเถระ
ด้วยคำหยาบคายต่างๆนานา
แล้วก็พูดว่า “สุขาวดีเป็นเรื่องโกหก
ท่านมันก็เป็นแค่พวกหลอกลวง
กุเรื่องมามอมเมาผู้คนก็เท่านั้น”

ถึงแม้จะถูกด่าด้วยคำหยาบคาย
พระเถระก็ยังคงสำรวมสงบนิ่ง
ไม่กล่าวคำตอบโต้ใดใด
เพียงแต่ชี้นิ้วไปทางทิศตะวันตก

ทันใดนั้นเอง ทั่วท้องฟ้าก็เปล่งแสงสว่างเรืองรอง
หมู่เมฆค่อยๆลอยหายไป และสุขาวดีพุทธเกษตร
ก็ปรากฏให้ผู้คนเห็นด้วยตาเปล่า

ทุกคนที่อยู่ในวัดต่างก็ได้
ทัศนาความอลังการของสุขาวดีพุทธเกษตร
แห่งพระอมิตาภะพุทธเจ้าด้วยตาของพวกเขาเอง
บรรดาหอรัตนะ สถูป เวียงวัง และสระน้ำ
ที่ถูกสร้างด้วยสัตตรัตมณีก็ล้วนเปล่งแสงสว่างเรืองออกมา
พวกเขายังได้เห็นบรรดาปวงพระโพธิสัตว์และพระสาวก
กำลังสดับพระธรรมเทศนาจากพระอมิตาภะพุทธเจ้าอีกด้วย

คนฆ่าสัตว์เมื่อได้เห็นว่าสุขาวดีมีจริง
ก็ร้องไห้ออกมาด้วยความสำนึกผิด
และด้วยความที่อยากเห็น
ความงดงามของสุขาวดีใกล้ๆ
จึงปืนต้นไม้ขึ้นไปดู เมื่อไปถึงยอดไม้

เขาก็กล่าวคำว่า “นโม อมิตาภะพุทธ” ออกมา
ด้วยใจที่เคารพอย่างเป็นที่สุด
แต่ด้วยความไม่ระวังตัว
เขาเกิดพลัดตกจากต้นไม้
ศรีษะกระแทกพื้นสิ้นใจตายทันที

แต่ทันใดนั้น พระอมิตาภะพุทธเจ้า
และคณะพระมหาโพธิสัตว์ก็เสด็จมาที่วัด
เพื่อมารับวิญญาณของคนฆ่าสัตว์ไปสู่สุขาวดี

คนฆ่าสัตว์ที่ตายเมื่อครู่
บัดนี้ก็ได้ไปนั่งบนแท่นปัทมอาสน์
อยู่เบื้องหน้าพระพุทธองค์ และไม่นาน
ทั้งหมดก็หายลับไปทางทิศตะวันตก

ต่อมา
เรื่องราวนี้กลายเป็นที่กล่าวขานอย่างมาก
ในมหานครฉางอัน และยังคงถูกเล่าต่อมา
จนถึงปัจจุบันเพื่อย้ำเตือนว่า
สุขาวดีพุทธเกษตรนั้นมีอยู่จริง
พระอมิตาภะพุทธเจ้านั้นมีอยู่จริง
และการได้อุบัติของผู้ที่ภาวนาพุทธนามก็มีอยู่จริง

รูป : พระโพธิสัตว์กวนอิม และพระมหาสถามปราปต์
ศิลปิน gakyu01

ธรรมะนิยายมหายานโดย ฉ๋วนหลิน
#ค้นธรรมไต้ร่มไผ่ม่วง

#คนบาปกลับใจไหว้พระ
#คนเคยดีเปลี่ยนใจหันหลังให้พระ
#แม้ภาวนาระยะสั้นกลับอุบัติในทันที
#เมื่อประจักษในพุทธานุสติทุกขณะคืออมิตาภา

ที่มา Fb ค้นธรรมใต้ร่มไผ่ม่วง

 

พุทธธรรมกับโลกธรรม

อมิตาภะ อมิตาภะ
พวกเราเป็นผู้ศึกษาธรรม
หรือเป็นเพียงแค่ผู้เรียนวิชาธรรมะศึกษา การศึกษาทำให้มีความรู้ และเกิดความเห็นตามทัศนคติ

อมิตาภะ อมิตาภะ
พอเกิดความเห็นต่าง ครูอาจารย์แค่ของตนจึงเป็นคนประเสริฐ ลืมไปแล้วหรือว่า พุทธองค์ คือ ต้นธาร
พวกเราก็แค่วัชพืช ที่อาศัยความชุ่มชื้นจากสายธารนั้นเพื่อมีชีวิตอยู่

อมิตาภะ อมิตาภะ
ความรู้ ทำให้คนติดกับ กับดักอัตตา
แต่ปัญญา ทำให้คนมีแต่ทำลายกับดัก ทำลายอัตตา ทำลายภพชาติ นี่คือหัวใจของพุทธศาสตร์

อมิตาภะ อมิตาภะ
คนเราศึกษาธรรมควรชำระความเห็นให้ตนเองด้วย
ก่อนชำระความเห็นให้ผู้อื่น
การเปิดใจให้กว้าง เพื่อฉายฉานแสงแห่งปัญญา
เป็นสิ่งสำคัญในการประกาศธรรม
เมื่อยังยกตนด้วยปรีชาญาณ
ก็หมายถึงว่า คุณต้องมีปัญญากระจ่างใส
จำแนกทุกข์ในใจของสรรพสัตว์ได้โดยละเอียด

เพียงเท่านี้ ทำแค่นี้ ง่ายๆสั้นๆ จึงเป็นผู้ไร้พิธีรีตรอง
เป็นผู้หลุดกรอบความคิดเก่าได้จริง
นั่นหมายถึงว่า คุณก็ต้องมองดูทุกสายธรรม
ด้วยความเคารพเท่าเทียม ในฐานะ

" พุทธธรรมเสมอเสมือนกัน "

ธรรมะนิยายมหายาน โดย ฝ่าเหมิน
#ค้นธรรมใต้ร่มไผ่ม่วง

#มองทุกธรรมด้วยตาแห่งความเท่าเทียม
#ถ้ามองด้วยตาเทียมจึงมองทุกคนไม่ใช่ธรรม
#ถ้าคนค้นธรรมใจจะพบธรรม
#ถ้าใครค้นไม่พบธรรมมากสุดก็แค่นักเลงธรรมที่ไม่เข้าใจตัวเอง

ที่มา Fb ค้นธรรมใต้ร่มไผ่ม่วง