สร้างพลังจิตที่เหนือกว่า อรูปฌาน ๔

บำบัดทุกข์เวทนาด้วยพลังจิต

ปัญหา ได้ทราบวา เวลาประชวรหนัก บางคราวพระพุทธเจ้าทรงบำบัดทุกขเวทนาด้วยพลังจิต พระองค์ทรงกระทำอย่างไร ?

พุทธดำรัสตอบ “ดูก่อนอานนท์ สมัยใดตถาคตเข้าเจโตสมาธิ อันไม่มีนิมิต เพราะไม่ได้กระทำไว้ในใจ ซึ่งนิมิตทั้งปวง เพราะดับเวทนา บางอย่างแล้วอยู่สมัยนั้น กายของตถาคตย่อมผาสุก เพราะฉะนั้นเธอทั้งหลายจงมีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง อย่างมีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง จงมีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง อย่างมีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง...”

คิลานสูตร มหา. สํ. (๗๑๑)
ตบ. ๑๙ : ๒๐๕ ตท. ๑๙ : ๑๙๕
ตอ. K.S. ๕ : ๑๓๓


เจโตสมาธิ อันไม่มีนิมิต เรียกว่า อนิมิตตเจโตสมาธิ

 

<CENTER>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๐
สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค</CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" background="" align=center><TBODY><TR><TD></TD><TR><TD bgColor=darkblue width="100%" hspace="0" vspace="0"></TD></TR></TBODY></TABLE>

<CENTER></CENTER><CENTER>โมคคัลลานสังยุตต์</CENTER></PRE>


[๕๒๓] ที่เรียกว่า อนิมิตตเจโตสมาธิๆ ดังนี้ อนิมิตตเจโตสมาธิ
เป็นไฉนหนอ เราได้มีความคิดอย่างนี้ว่า ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ เข้าอนิมิตตเจโต
สมาธิอยู่ เพราะไม่กระทำไว้ในใจซึ่งนิมิตทั้งปวง นี้เรียกว่าอนิมิตตเจโตสมาธิ
เราก็เข้าอนิมิตตเจโตสมาธิอยู่ เพราะไม่กระทำไว้ในใจซึ่งนิมิตทั้งปวง เมื่อเราอยู่
ด้วยวิหารธรรมนี้ วิญญาณอันซ่านไปตามซึ่งอนิมิตย่อมมี ครั้งนั้นแล พระผู้มี-
*พระภาคเสด็จเข้าไปหาเราด้วยพระฤทธิ์ แล้วได้ตรัสว่า โมคคัลลานะๆ เธออย่า
ประมาทอนิมิตตเจโตสมาธิ จงดำรงจิตไว้ในอนิมิตตเจโตสมาธิ จงกระทำจิตให้
เป็นธรรมเอกผุดขึ้นในอนิมิตตเจโตสมาธิ จงตั้งจิตไว้ให้มั่นในอนิมิตตเจโตสมาธิ
สมัยต่อมา เราเข้าอนิมิตตเจโตสมาธิอยู่ เพราะไม่กระทำไว้ในใจซึ่งนิมิตทั้งปวง
ดูกรผู้มีอายุทั้งหลาย ก็บุคคลเมื่อจะพูดให้ถูก พึงพูดคำใดว่า สาวกอันพระศาสดา
ทรงอนุเคราะห์แล้ว ถึงความเป็นผู้รู้ยิ่งใหญ่ บุคคลเมื่อจะพูดให้ถูก พึงพูดคำนั้น
กะเราว่า สาวกอันพระศาสดาทรงอนุเคราะห์แล้ว ถึงความเป็นผู้รู้ยิ่งใหญ่ ฯ
[๕๒๔] ครั้งนั้นแล ท่านพระมหาโมคคัลลานะหายจากพระวิหารเชตวัน
ไปปรากฏในดาวดึงสเทวโลก เหมือนบุรุษมีกำลังพึงเหยียดแขนที่คู้ หรือพึงคู้แขน
ที่เหยียด ฉะนั้น ครั้งนั้นแล ท้าวสักกะจอมเทพกับเทวดา ๕๐๐ องค์ เข้าไป
หาท่านพระมหาโมคคัลลานะถึงที่อยู่ ไหว้ท่านพระมหาโมคคัลลานะแล้ว ได้
ประทับอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง

 

คำสอนมีที่มาและที่ไปเป็นที่อ้างอิงได้

 

คำแนะนำที่อ้างอิงจากพระธรรม....ย่อมมีความแน่นอนและมั่นคงกว่าความคิดเห็นของตัวเองมาก......และมีความผิดพลาดได้น้อยถึงไม่มีเลย.....

ธรรมที่คิดเองตอบเองนั้น.....ยิ่งถ้าผู้ตอบไม่เคยผ่านสถาวะการปฏิบัตินั้นมา...แล้วยังปรุงด้วยอคติของตนเอง..ความผิดพลาดย่อมเป็นสิ่งที่แน่นอน..........

การตอบธรรมที่อ้างหลักธรรมที่จริงแท้...ย่อมดำรงค์พระศาสนาไว้ได้ยืนนาน....

การตอบธรรมโดยไม่ได้ศึกษา(โดยรอบ)และตอบโดยความคิดตนแต่ฝ่ายเดียว...ไม่มีความหนักแน่น...ไม่พออาจเป็นอสัจธรรม...ผลทำให้พระศาสนาไม่สามารถดำรงค์อยู่ได้นาน.....

 

อนิมิตตเจโตสมาธิ เป็นอย่างไรอ่ะครับ