เสียงธรรม สวดอุปปาตะสันติ

คัมภีร์อุปปาตะสันติภาษาบาลีนี้ มีคำชี้แจงเพื่อทราบประวัติย่อต่อไปนี้

๑. อุปปาตะสันติ แยกเป็น ๒ คำ คือ อุปปาตะ คำ ๑ และ สันติ คำ ๑ อุปปาตะ แปลว่า เคราะห์กรรม, เหตุร้าย, อันตราย และแปลว่าสิ่งกระทบกระเทือน
อุปปาตะสันติ แปลว่าบทสวดสงบเคราะห์กรรม แปลว่าบทสวดสงบอันตราย แปลว่าบทสวดสงบเหตุร้าย และแปลว่าบทสวดสงบสิ่งกระทบกระเทือน
๒. คัมภีร์อุปปาตะสันติ เป็นวรรณคดีบาลีลานนาไทย พระสีลวังสะมหาเถระ แต่งที่เชียงใหม่ สมัยกรุงศรีอยุธยา ระหว่าง พ.ศ. ๑๘๙๓ ถึง พ.ศ. ๒๐๑๐ เป็นคาถาล้วนจำนวน ๒๗๑ คาถา จัดเข้าในหนังสือประเภท “เชียงใหม่คันถะ” คือ คัมภีร์เชียงใหม่มีอายุประมาณ ๖๐๐ ปีเศษแล้ว

มีคำเล่าว่า สมัยแต่งอุปปาตะสันตินั้น ที่เมืองเชียงใหม่นั้นมีโจรผู้ร้ายและ คนอัทธพาลชุกชุมมากผิดปกติ มีเหตุร้ายและสิ่งกระทบกระเทือนอยูเสมอ พระสีลวังสะ จึงให้พระสงฆ์ สามเณรและประชาชนพากันสวดและฟังอุปปาตะสันติ เพื่อกลับร้ายให้กลายเป็นดี มีผู้เลื่อมใสคัมภีร์นี้มาก และถือว่าเป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ ต่อมาชาวพม่ามีความเลื่อมใสนำคัมภีร์นี้เข้าไปในประเทศพม่า เข้าใจว่านำเข้าไป ที่เมืองอังวะก่อนแล้วแพร่หลายไปทั่วประเทศพม่าสมัย ๕๐๐ ปีที่ล่วงแล้ว ชาวพม่าทั้งพระสงฆ์และประชาชนถือว่า คัมภีร์อุปปาตะสันติ มีความศักดิ์สิทธิ์มาก นิยมท่อง นิยมสวดและนิยมฟังอย่างกว้างขวาง มีคำเล่ากันว่า สมัยหนึ่งพวกจีนมาตีเมืองอ้งวะ ประเทศพม่า ชาวพม่าทั้งพระสงฆ์ ข้าราชการ และประชาชนพากันสวดคัมภีร์อุปปาตะสันติ พวกจีนได้ฟังอุปปาตะสันติโฆษณาคือ เสียงกึกก้องของอุปปาตะสันติ ก็มีความกลัวแล้วพากันหนีกลับไป

๓. บุคคลและสภาวะที่อ้างถึงในคัมภีร์อุปปาตะสันติมี ๑๓ ประเภทคือ
๓.๑ พระพุทธเจ้าทั้งหลายในอดีตถึงปัจจุบัน (เน้นที่ ๒๘ พระองค์)
๓.๒ พระปัจเจกพุทธเจ้า
๓.๓ พระพุทธเจ้าในอนาคต ๑ พระองค์ คือ พระเมตไตรย
๓.๔ โลกุตตรธรรม ๙ และพระปริยัติธรรม ๑
๓.๕ พระสังฆรัตนะ
๓.๖ พระเถระชั้นผู้ใหญ่ ๑๐๘ รูป
๓.๗ พระเถรีชั้นผู้ใหญ่ ๑๓ รูป
๓.๘ พยานาค
๓.๙ เปรตบางพวก
๓.๑๐ อสูร
๓.๑๑ เทวดา
๓.๑๒ พรหม
๓.๑๓ บุคคลประเภทรวม เช่น เทวดา ยักษ์ ปีศาจ คือผีที่ทำสิ่งใดๆ อย่างโลดโผน และวิชชาธรหรือพิทยาธร(สันสกฤตเรียกวิทยาธร) ถ้าเป็นภาษาอังกฤษเรียกพวก เซอเร่อคือพ่อมด แม่มด หรือผู้วิเศษ พวกวิชชาธร เป็นพวกรอบรู้เรื่องเครื่องรางและเสน่ห์ต่างๆ สามารถไปทางอากาศได้

เรื่องราวเย็นอกเย็นใจที่สังคมมุ่งหวังและเสาะแสวงหา ที่กล่าวถึง ในคัมภีร์อุปปาตะสันติ มีประการที่สำคัญ ๓ อย่างคือ

ก. สันติหรือมหาสันติ ความสงบ ความราบรื่น ความเยือกเย็น ความไม่มีคลื่น
ข. โสตถิ ความสวัสดี ความปลอดภัย ความเป็นอยู่เรียบร้อย หรือตู้นิรภัย
ค. อาโรคยะ ความไม่มีสิ่งเป็นเชื้อโรค ความไม่มีโรคหรือความมีสุขภาพสมบูรณ์

คัมภีร์อุปปาตะสันติ มีข้อความขอความช่วยเหลือ ขอให้พระรัตนตรัยและบุคคล พร้อมทั้งสิ่งทรงอิทธิพลในจักรวาลรวม ๑๓ ประเภทดังกล่าวมาแล้วช่วยสร้างสันติ หรือมหาสันติ ช่่วยสร้างโสตถิและอาโรคยะ ช่วยปรุงแต่งสันติและอาโรคยะ ขอให้ช่วยรวมสันติ รวมโสตถิและรวมอาโรคยะ และขอให้ช่วยเป็นตู้นิรภัยคุ้มครองและ กำจัดเหตุร้ายอันตรายหรือสิ่งกระทบกระเทือนต่างๆ อย่าให้เกิดมีในตน ในครอบครัว ในหมู่คณะ หรือในวงงานของตน และในวงงานของคนอื่นทั่วไป

๔. อานิสงฆ์การสวดและการฟังอุปปาตะสันติ มีคุณประโยชน์ตามที่กล่าวไว้ ในท้ายคัมภีร์ มีดังนี้

๔.๑ ผู้สวดหรือผู้ฟังอุปปาตะสันติ ย่อมชนะเหตุร้ายทั้งปวงได้ และมีวุฒิภาวะคือ ความเจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ

๔.๒ ผู้สวดหรือผู้ฟังอุปปาตะสันติ ย่อมได้ประโยชน์ที่ตนต้องการ คือ ผู้ประสงค์ความปลอดภัยย่อมได้ความปลอดภัย คนอยากสบายย่อมได้ความสุข คนอยากมีอายุยืน ย่อมได้อายุยืน คนอยากมีลูก ย่อมได้ลูกสมประสงค์

๔.๓ ผู้สวดหรือผู้ฟังอุปปาตะสันติ ย่อมไม่มีโรคลมเป็นต้นมาเบียดเบียน ไม่มีอกาละมรณะคือตายก่อนอายุขัย ทุนนิมิตรคือลางร้ายต่างๆมลายหายไป

๔.๔ ผู้สวดหรือผู้ฟังอุปปาตะสันติ เมื่อเข้าสนามรบย่อมชนะข้าศึก ทั้งปวงและแคล้วคลาดจากอาวุธทั้งปวง

๕. เดชของอุปปาตะสันติ การสวดอุปปาตะสันติเป็นประจำ ย่อมมีเดชดังนี้
๕.๑ อุปปาตะ คือเหตุร้ายหรือสิ่งกระทบกระเทือน อันเกิดจากแผ่นดินไหวเป็นต้น ย่อมพินาศไป (ปะถะพะยาปาทิสัญชาตา)

๕.๒ อุปปาตะ คือ คือเหตุร้ายหรือสิ่งกระทบกระเทือน อันเกิดจากลูกไฟที่ตกจากอากาศหรือสะเก็ดดาว ย่อมพินาศไป (อุปปาตะจันตะลิกขะชา)

๕.๓ อุปปาตะ คือ คือเหตุร้ายหรือสิ่งกระทบกระเทือน อันเกิดจากการเิกิดจันทรุปราคาหรือสุริยุปราคา เป็นต้น ย่อมพินาศไป (อินทาทิชะนิตุปปาตา)

๖. คัมภีร์อุปปาตะสันติ เป็นคัมภีร์ไทย แต่ต้นฉบับได้จากเมืองไทย ไปอยู่เมืองพม่าเสียนาน จนแทบกล่าวได้ว่า คนไทยสมัยหลังไม่มีใครรู้จัก ไม่เคยได้ยินแม้แต่ชื่อ ข้าพเจ้าจึงชำระและจัดพิมพ์เป็นอักษรไทย ด้วยวิธีเขียนให้คนอ่านคำบาลีทั่วไป สำหรับต้นฉบับนั้น ข้าพเจ้ามีแต่ฉบับเมืองพม่า และเป็นอักษรพม่า โดยท่านอาจารย์ธรรมานันทะธัมมาจริยะ ครูพระไตรปิฏก ประจำวักโพธาราม ได้กรุณาถวาย ข้าพเจ้าจึงขอขอบคุณอย่างยิ่งไว้ในที่นี้

การที่ข้าพเจ้าได้ชำระและจัดพิมพ์อุปปาตะสันติ เป็นอักษรไทยขึ้นเป็นครั้งแรกนี้ ข้าพเจ้าถือว่าเป็นการนำคัมภีร์ไทยโบราณกลับคืนสู่เมืองไทย เพื่อให้คนไทยได้รู้จัก ได้ศึกษา ได้สวด และได้ฟังให้เกิดประโยชน์ทางสันติ ทางโสตถิและทางอาโรคยะ สืบไป ในที่สุดนี้ข้าพเจ้าขอถือโอกาสเชิญชวนมวลพุทธศาสนิกชนชาวไทย พร้อมกันยกมือสาธุแสดงความชื่นชมโสมนัสต่อการกลับมาโดยสวัสดีของคัมภีร์อุปปาตะสันติ โดยทั่วกันทุกท่านเทอญ

พระเทพเมธาจารย์
๗ สิงหาคม ๒๕๐๕
วัดโพธาราม จ.นครสวรรค์

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

บทสวดแนบไฟล์

 

โมทนาสาธุครับ

 

คัมภีร์อุปปาตะสันติ หรือคัมภีร์ "มหาสันติงหลวง" เป็นวรรณกรรมภาษาบาลีของล้านนาไทย

แต่งโดยพระมหามังคละสีละวังสะ พระเถระนักปราชญ์ชาวเชียงใหม่รูปหนึ่ง

ในสมัยอาณาจักรล้านนาเรืองอำนาจ โดยมีเมืองเชียงใหม่เป็นราชธานี ตรงกับรัชสมัยของ

พระเจ้าสิริธรรมจักกวัตติพิลกราชาธิราช(อ่านว่า พระเจ้าสิริธรรมจักกวัตติพิละกะราชาธิราช) หรือพระเจ้าติโลกราช รัชกาลที่ 11

แห่งราชวงศ์มังราย ทรงขึ้นครองราชย์ ระหว่าง พ.ศ.1985-2030

ซึ่งช่วงเวลานั้น เมืองเชียงใหม่และอาณาจักรล้านนาได้ขยายออกไปโดยทิศ

เหนือได้แคว้นสิบสองปันนา(จีน)ไว้ในพระราชอำนาจ ทิศตะวันตกได้พม่าบางส่วน(เชียงตุง-รัฐฉาน)ไว้ในพระราชอำนาจ ทิศ

ตะวันออกไล่ตั้งแต่พะเยา น่าน และครอบคลุมไปถึงหลวงพระบาง


และยังเป็นองค์พระมหากษัตริย์ร่วม รัชสมัยกับ สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ

ของกรุงศรีอยุธยา โดยพระองค์ได้ขยายอาณาจักรลงใต้ไปจรดกับแคว้นสุโขทัย

จนเกิดกรณีพิพาท กับพระเจ้าแผ่นดินกรุงศรีอยุธยา ผู้มีพระนามว่าสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ จนต้องทำสงครามกันยาวนานถึง 24 ปี


(ก่อนที่จะมารวมกับไทยสยาม ในปัจจุบัน)

กล่าวกันว่า ในช่วงนั้น เมืองเชียงใหม่ราชธานี มีโจรผู้ร้าย และเหตุการณ์กระทบกระเทือนขวัญต่างๆ

ท่านพระมหาเถรมังคละสีละวังสะ ท่านจึงได้แต่ง พระคาถานี้ขึ้นมา


เนื้อหาเป็นคาถาล้วน จำนวน 271 คาถา

จัดเข้าในหนังสือประเภท " เชียงใหม่คันถะ " คือ คัมภีร์เชียงใหม่

มีอายุประมาณ 600 ปีมาแล้ว คัมภีร์นี้เป็นที่รู้จักกันแพร่หลายในหมู่ชนชาวล้านนา

มาแต่โบราณกาล ทั้งพระสงฆ์ สามเณร และชาวบ้าน พากันสวดและฟังอุปปาตะสันติ

เพื่อกลับความร้ายให้กลายเป็นความดี มีคำเล่าว่า เมื่อสมัยที่ท่านแต่งอุปปาตะสันตินั้น

ที่เมืองเชียงใหม่มีโจรผู้ร้ายและคนอันธพาลชุกชุมผิดปกติ

มีเหตุร้ายและสิ่งกระทบกระเทือนอยู่เสมอ พระมหาเถระสีละวังสะจึงให้พระสงฆ์

สามเณร และประชาชนพากันสวดและฟังอุปปาตะสันติ เพื่อสงบเหตุร้ายทั้งมวล

ที่เกิดขึ้นในบ้านเมือง กลับร้ายให้กลายเป็นดี มีผู้เลื่อมใสคัมภีร์นี้มาก

และถือว่าเป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ ต่อมาชาวพม่ามีความเลื่อมใสนำคัมภีร์นี้

เข้าไปในประเทศพม่า คงนำเข้าไปที่เมืองอังวะก่อนแล้วจึงแพร่หลาย

ไปทั่วประเทศพม่า เมื่อ 500 ปีล่วงมาแล้ว ชาวพม่าทั้งพระสงฆ์

และประชาชนถือว่า คัมภีร์อุปปาตะสันติมีความศักดิ์สิทธิ์มาก

นิยมท่อง นิยมสวด และนิยมฟังกันอย่างกว้างขวาง

มีคำเล่ากันว่า สมัยหนึ่งพวกจีนมาตีเมืองอังวะ ประเทศพม่า ชาวพม่า

ทั้งพระสงฆ์ ข้าราชการ และประชาชนพากันสวดคัมภีร์อุปปาตะสันติ

พวกจีนได้ฟังอุปปาตะสันติอุโฆษ คือ เสียงกึกก้อง

ของอุปปาตะสันติก็มีความกลัว พากันหนีกลับไป

 

โมทนาสาธุครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

อนุโมทนา สาธุค่ะ

 

อนุโมทนาค่ะ
(ขอนำไปเผยแพร่นะคะ...ขอบคุณค่ะ)

 

ขออนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ

 

โมทนา สาธุ /\

 

อนุโมทนาบุญ สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

 

ขอโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

 

สาธุ ขออนุโมทนา..

 

โมทนาบุญด้วยค่ะ

 

รับฟังแบบม้วนเดียวจบได้เลยครับ1ชั่วโมงกับ18นาที
ผมทำมาให้เป็นไฟล์ MP3
อนุโมทนากับคุณแป้งด้วยครับ....

 

สาธูค่ะ ขออนุโมทนาบุญค่ะ

 

กำลังหาอยู่เลยฟังรวดเดียวขอคุณมากนะครับโมทนาด้วยครับสาธุๆ

 

น่าจัใช้สวดใส่สภานิติบัญัติ บริเวณที่ชอบประท้วงบ่อยๆ

 

โมทนา สาธุครับ