สวด ภาวนา ในชีวิตประจำวัน ฉบับมนุษย์เงินเดือน

น่าเสียดายในยุคปัจจุบัน
คนเห็นคุณค่าของการสวดมนต์ภาวนา
น้อยลงทุกวัน พระบางองค์ท่านได้ก็จริง
แต่ท่านก็ไม่บอก กรรมใครกรรมมันอีกอ่ะ

เพราะฉะนั้นอยากอายุยืนมั้ย
แก่ช้ามั้ย โรคน้อยมั้ย
ท่านให้หมั่นสวดมนต์
ง่ายๆ ยืน เดิน นั่ง นอน กินข้าว
อาบน้ำ ก่อนนอน ตื่นนอน

ไม่ใช่จะฝึกกรรมฐานแล้วไปนั่งในห้องพระ
หรือต้องไปวัดนะ ไม่ใช่
เอ็งจะรู้ได้ไงว่าเอ็งจะตายเมื่อไหร่
เอ็งต้องทำตลอดเวลาที่นึกได้
ตลอดเวลาที่นึกได้นะฮะ
เอ็งจะเกิดความเคยชิน

ไม่ใช่ โอ๊ะ วันนี้จะไปฝึกกรรมฐาน
ต้องไปวัด นี่ไม่ใช่ ตอนที่เดินไป
ก็ไม่ทำอะไรเลยก็ไปทำที่วัด มันไม่ใช่นะ
เอ็งอย่าท่ามากท่านบอก

ถ้าเอ็งจะทำก็ทำเลย(หัวเราะ)
ทำเลยนึกก็ทำเลย มันจะเกิดความเคยชิน
ที่นี้อนาคต #ตาหูจมูกลิ้นกายกระทบก็จริง
#มันจะฟอกอารมณ์ #ฟอกความรู้สึก

#ความรู้สึกที่ไม่ดีมันก็จะไม่รับ
มันรับแต่สิ่งที่ดีๆ อายุยืนมั้ย ยืน ยืนนะ
ยังไงก็ยืน แก่ช้า โรคน้อย
ฝึกไปแล้วดูตัวเองไปด้วย
ฝึกไปแล้วก็พิจารณาไปทุกวัน

สามปี สี่ปี ห้าปีเรื่อยๆ เนี่ย
เอ็งมองคนรอบข้าง เอ็งมองแฟนเอ็งก็ได้
ถ้ามันไม่ฝึก ญาติเอ็งก็ได้ เพื่อนเอ็งก็ได้
เอ็งจะมีความรู้สึกว่ามันน่ะแก่ลง เราอ่ะแก่ช้า ....
----------------------------------
เทศน์สอนโดย หลวงตาม้า (พระวรงคต วิริยธโร)
วัดถ้ำเมืองนะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่
อนุโมทนาบุญกับผู้มีส่วนร่วมในสื่อธรรมมะทุกท่าน
ออกอากาศวันที่ 29/9/62 นาทีที่ 00.39.00

กรุณาฟังเพิ่มเติม คลิกจากลิงค์นี้คะ
https://www.youtube.com/watch?v=ErwOq_B2xu8

 

หลวงตาท่านสอนเสมอว่า ให้อารมณ์ดีอารมณ์สบาย
ถ้าอยากดวงดี ให่คิดแต่สิ่งดีๆ ทำอารมณ์ดีๆ
ถ้าคิดไม่ดี หรือ อารมณ์เสียให้รีบเปลี่ยนอารมณ์
กรรมแก้ไม่ได้ แต่เราหยุดไม่ให้มันมาได้ ถ้าเราอารมณ์ดี
อารมณ์สบาย ไม่คิดถึงมัน ถ้าเราคิดถึงแต่กรรมดี คิดถึงพระ คิดถึงบุญ บุญก็จะเข้า ถ้าเราอารมณ์เสีย โกรธ เสียใจ คับแค้นใจ หรือ ทุกข์ กรรมก็จะให้ผล เพระฉนั้น ท่านเลยให้พวกเราฝึก สวดมนต์ ทำความเคยชินกับอารมณ์สบาย ท่านอยากให้เราได้ดี


*******************************

 

สวดไปซักพักนึงจะรู้สึกหาว

⭕ศิษย์ : หลวงตาคะ พอสวดไปได้ซักพักนึงจะรู้สึกหาว แล้วพอนั่นก็สวดไปซักพักก็จะรู้สึกหาวนี่มันคือ

⭕หลวงตา : อ๋อ วิญญาณเค้ามาเอาบุญกะเรา #โดยเฉพาะญาติ ญาติโกโหติกา ญาติเราเยอะนะ เยอะนะฮะ เยอะมาก ญาติเราไม่ใช่ชาตินี้ ชาติที่แล้วก็เยอะนะฮะ

แต่ละชาติมีเยอะเท่าไหร่ พอเราเปลี่ยนร่างมันจะเยอะมากเลย

⭕ศิษย์ : เราจะทำยังไงให้เค้าได้บุญ ก็คือสวด

⭕หลวงตา : ก็คืออธิษฐาน #อธิษฐานตลอดชีวิต อ่ะ เวลาทำบุญน่ะ แผ่ให้โลกวิญญาณทั้งหลาย จะเป็นบิดามารดาหมู่ญาติ ผู้มีพระคุณ เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายมารับบุญกับข้าพเจ้าตลอดชีวิต

⭕ศิษย์ : จะมารับตลอดชีวิต

⭕หลวงตา : ใช่ เพราะญาติเราเวลาไปไหนเนี่ย #บางวิญญาณมันมาไม่ได้ มันมีเขตของโลกวิญญาณนะฮะ ใช่ม๊า เวลาเราไปเนี่ย มาเจอญาติเนี่ยมันก็

#น้อมมาที่เรา ทีนี้เราสวดมนต์อยู่มันก็ไปที่เรา เราสวดมนต์ไม่ใช่ธรรมดานะ #กำลังจักรพรรดิมาที่เราๆสว่าง แล้วบุญเราอีกล่ะ บุญเราทำตั้งแต่อดีตนู้นถ้ามันมีอ่ะ

เราสร้างวัด สร้างเจดีย์ สร้างถนนหนทาง #มันมาตรงที่เราสวด นั่นน่ะ มันสว่าง และก็ #บุญหลวงพ่ออีก หละ #แล้วพระอีกหละ มันได้ #วิญญาณมันได้เลยนะ

หลวงตาว่าจริงๆเลยน่ะ หลวงตานี่นะ #วิญญาณ อ่ะ #ช่วย ฮะ ไม่ใช่มนุษย์ แต่
#วิญญาณมันผ่านมนุษย์อีกที ไง เข้าใจมั้ย เพราะนั้นสวดมนต์ไม่ต้องกลัวหรอก

บอกเค้าเหอะ นึกอย่างเดียวน่ะ ช่วยนู่นช่วยนี่ #ถ้าเค้าทำได้เค้าทำให้ทันทีเลย ขออย่างเดียวอ่ะ #สวดมนต์แค่นั้นเอง อย่าลืมว่าเวลาตายเนี่ย ส่วนใหญ่

ทุกวันเนี้ยออกจากร่างเนี่ยมันเจ็บเลยน่ะ
ใช่มะ(หัวเราะ)เพราะธาตุมันบีบให้ออกไง ป่วยอ่ะ ป่วยมั่ง โดนรถชน อุบัติเหตุ อุบัติภัยเนี่ย ออกไปเนี่ย ออกด้วยความ

ปวดน๊ะ #มันก็ปวดอยู่อย่างง้้นตลอดไปจนหมดกัปป์ นั่นน่ะ มันเปลี่ยนอารมณ์ไม่ได้น้ะ เปลี่ยนไม่ได้เพราะไม่มีธาตุให้เปลี่ยนแล้ว
...........................................................

หลวงตาม้า วิริยธโร
ถามตอบปัญหาธรรม
บ้านธรรมพรหมปัญโญ-วิริยธโร บ้านกาดใต้ ต.ปงแสนทอง อ.เมือง จ.ลำปาง
วันพุธที่ 16 มกราคม 2562

....... ผู้ถอด : บัว ทนทำความดี .......


**************************************************

 

…มีผู้กล่าวว่าการทำสมาธิแล้วบังเกิดความสว่าง หรือเห็นแสงสว่างนั้นไม่ดีเพราะเป็นกิเลส มืด ๆ จึงจะดี หลวงปู่ท่านกล่าวว่า

“ที่ว่าเป็นกิเลสก็ถูก แต่เบื้องแรกต้องอาศัยกิเลสไปละกิเลส (อาศัยกิเลสส่วนละเอียดไปละกิเลสส่วนหยาบ) แต่ไม่ได้ให้ติดในแสงสว่างหรือหลงแสงสว่าง แต่ให้ใช้แสงสว่างให้ถูก ให้เป็นประโยชน์ เหมือนอย่างกับเราเดินผ่านไปในที่มืดต้องใช้แสงไฟ หรือจะข้ามแม่น้ำมหาสมุทรก็ต้องอาศัยเรือ อาศัยแพ แต่เมื่อถึงฝั่งแล้วก็ไม่ได้แบกเรือแบกแพขึ้นฝั่งไป”



******************************************************

 

" บางคนให้ทานได้อย่างเดียว แต่เป็นทานขั้นสูง ให้ด้วยใจบริสุทธิ์ ให้ด้วยจิตว่างโดยไม่หวังอะไรตอบแทน บางคนเจริญสติภาวนา ได้ในขั้นต้น ทำทานไม่เป็น รักษาศีลได้บ้างไม่ได้บ้าง

คนมีหลายจำพวก หลายจริต เราไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แต่เรารู้ว่าเราเป็นเรา

เราเป็นเราในที่นี้ คือ เราอยากมีความสงบสุข ความสงบสุข สบายใจ ก็ไม่ได้เกิดที่ไหนได้เลย นอกจากที่ใจ จะทำให้ใจมันเย็นได้ ก็ต้องรู้จักปล่อยวาง ละ รู้จักให้อภัยกัน

อย่างเช่น เมื่อถูกยุงกัด แทนที่จะตบมัน เพราะโกรธที่มาทำให้เราเจ็บ คนที่ให้ทานเป็นก็น้อมนำว่า ยุงมันหิว ให้มันกินเลือดนิดเดียว ยอมทนเจ็บ อภัยให้มัน คือรู้จักให้อภัยทานแบบคนทำทานเป็น คนที่รักษาศีลเป็น เค้าก็จะรู้ว่า ถ้าตบมันเป็นปาณาติปาต เค้าก็จะไม่ทำ คนที่เจริญสติเป็น อาจจะให้อภัยได้โดยการน้อมนำว่า เรามีจิตที่เจริญแล้ว ย่อมมีความยับยั้ง มีความเมตตาต่อสัตว์ที่ไม่มีโอกาสได้เจริญสติ อภัยทานให้ เหล่านี้เป็นการชำระความโกรธ ด้วยธรรมข้ออภัยทาน

เมื่อเห็นคนที่ให้ทานไม่เป็น เช่น วิทยาทาน ไม่ยอมสอนการบ้านเพื่อน ทั้งๆที่ไม่ได้เสียอะไรเลย คนที่ทำทานเป็นก็ควรมีอภัยทาน ให้อภัยเค้า เพราะถ้าเค้ารู้จักให้ทาน เค้าคงไม่ทำแบบนี้ เราก็สอนซะเองเลย

เมื่อคนที่ทำทานเป็น พูดเรื่องศีล แต่พูดถูกๆผิดๆ เพราะเขาเพิ่งจะหัดรักษาศีล คนที่รักษาเป็นแล้ว ย่อมมีความเมตตาว่า เราจะไม่โต้ตอบด้วยคำพูดที่ส่อเสียด เพราะเราเป็นผู้ที่รักษาศีลเป็นแล้ว ย่อมให้อภัยแก่ผู้ที่รักษาศีลไม่เป็น จะช่วยเมตตา แนะนำตามภูมิของเรา

คนที่เจริญสติเป็นแล้ว เห็นความไม่พอใจเกิดได้แล้ว สามารถระงับความไม่พอใจที่เกิดขึ้น หากมีผู้ใดแสดงออกทาง กาย วาจา ใจ ให้ความไม่พอใจเกิดขึ้น เราจะระงับใจว่า เพราะเขาไม่มีสติ เจริญสติไม่เป็น ไม่สามารถยับยั้งการพูด การแสดงออก ไม่สามารถดูแลจิตใจตัวเองได้ เราย่อมให้อภัยทานแก่ผู้ที่ปฏิบัติได้น้อยกว่าด้วยความเมตตา ผู้มีสติปัญญามากกว่า ย่อมหาความสงบสุขให้แก่ใจ ด้วยอภัยทาน

ดังนั้นผู้ที่มีปัญญาแล้ว ย่อมอย่าให้ความโกรธ อย่าให้กิเลสควบคุมจิตใจ หากมีการพลั้งเผลอ เราก็ให้อภัยตัวเอง ยกโทษให้ตัวเอง เอาความผิดครั้งนี้ไปปรับปรุง ด้วยว่ากำลังสติยังน้อย ไม่ต่อเนื่อง รู้จักดูแลไม่ให้จิตเจือด้วยความทุกข์ ด้วยกิเลส โดยอภัยทาน

_________________________

พระอาจารย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโป
วัดอรัญญวิเวก อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่



อมตะธรรม หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ

 

"...ฌาน ๔ มาจากไหน? ก็มาจากการพิจารณาขันธ์ ๕ พิจารณาศีล พิจารณาโทษของความรัก พิจารณาโทษของความโลภ พิจารณาโทษของความโกรธ พิจารณาโทษของความหลง เมื่อจิตมีอารมณ์เยือกเย็นลง จิตก็ก้าวเข้าไปสู่ฌานสมาบัติทีละน้อย ๆ โดยที่ไม่ต้องไปนั่งฝึกให้มันมีอาการเคร่งเครียด..."

โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

ธัมมวิโมกข์ ธรรมที่ทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์

ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ ๖๕ หน้า ๘๘