สัตว์โลกทั้งหลายอย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

ในห้อง 'อภิญญา - สมาธิ' ตั้งกระทู้โดย nouk, 21 มิถุนายน 2013.

  1. nouk

    nouk เพราะยึดจึงทุกข์

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 ตุลาคม 2010
    โพสต์:
    11,401
    ค่าพลัง:
    +23,708
    นักศึกษาผู้ค้นหาสัจจธรรมเพื่อความหลุดพ้นทั้งหลาย พึงสะดับ

    สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น
    อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
    อัพพะยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
    อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
    สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกาย สุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ


    บทแผ่เมตตานี้ เชื่อว่าทุกท่านคงรู้จักกันดีและคงนำไปใช้ในชีวิตประจำวันหลังจากทำบุญกุศล ไหว้พระสวดมนต์

    ดังที่หลายๆ ท่าน มีความขัดแย้งกันบ้าง เข้ามาถกปัญหาอุปสรรคของข้อธรรมกันบ้าง และนำไปปฏิบัติให้เกิดประโยชน์ด้วยกันทุกฝ่ายนั้น

    ในฐานะที่ยังเป็นนักศึกษาคนหนึ่งเหมือนๆ กัน อยากจะฝากข้อคิดไว้ให้ท่านทั้งหลายได้พิจารณา ดังนี้

    "...ตราบใดที่ยังไม่บรรลุอรหันต์ ทุกรูปนามล้วนยังมีอวิชชา กิเลส ตัณหาอุปทาน เหมือนกันทั้งหมดทั้งสิ้น ต่างกันแค่เพียงปริมาณบางเบาหรือว่าหนาแน่นเท่านั้นเอง
    ดังนั้น จึงไม่ควรตำหนิใครให้เป็นวิบากกรรมแก่ตน ทุกรูปนามล้วนคือนักศึกษาค้นคว้าหาความหลุดพ้นด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ระหว่างทางย่อมพลาดพลั้งเป็นธรรมดา นี่คือธรรมดา และธรรมดา ไม่มีใครเหนือใคร เท่าๆ กัน เท่ากันในความเป็นสัตว์โลก..."


    นับเป็นความโชคดีและถือว่ามีวาสนาร่วมกัน จึงมีเหตุให้ได้มารู้จักกันที่นี่ ได้เข้ามาพูดคุย ถกปัญหาธรรมร่วมกัน นำเสนอข้อธรรมต่างๆ ช่วยกันสืบทอดถ้อยธรรมคำสอนแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

    ขอให้ทุกรูปนามลดการเบียดเบียนกันด้วยกาย วาจา ใจ มีเมตตาต่อกัน มีความปรารถนาดีให้แก่กัน เกื้อกูลกัน เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกันสืบไปตราบเท่าเข้าสู่นิพพานเทอญ
     
  2. ยศวดี

    ยศวดี ยายแก่แล้ว*_*

    วันที่สมัครสมาชิก:
    12 เมษายน 2010
    โพสต์:
    4,267
    กระทู้เรื่องเด่น:
    11
    ค่าพลัง:
    +5,800
    จะเข้าใจใหมน้อ ผูกระทำ จะเข้าใจ ผู้ที่ยังตามท่านไม่ถึง มั๊ยนา
    แด่ ดิน น้ำ ลม ไฟ อัน เป็น ที่รัก ที่ให้โอกาส ให้โอกาส ให้โอกาส ให้โอกาส

    อย่าทำลายโอกาส ของเขาเหล่านั้นเลย หรือ แม้นแต่ผู้เขียนเอง
    เหตุอันเกิดด้วยกรรมนั้น เข้าใจแต่การกระทำใดที่ทำให้ผู้มีโอกาสนั้น เสียหลัก ขัด ให้เขาช้าลง ไม่ใช่สิ่งอันควรเกิดเลย ท่านทั้งหลาย

    ชายชาตรี ไม่ควรพึงกระทำ หากสิ่งนั้นไม่ใช่ของของตน อย่าได้พึงกระทำเลย

    เมตตาเขา เหมือนเรา เมตตาตัวเอง
    เราไม่เมตตาเขา เหมือนเรา ทำร้าย และ ทำลายตัวเราเอง
    อย่าพึงกระทำเลย ท่านทั้งหลาย
     

แชร์หน้านี้

Loading...