สัตว์โลก ต้องแคร์โลกแบบไหนครับ??

ชักรำคาญเดี๋ยวชวนกันแจ้งแบนซะเลย

 

เชิญมามั่วสุมกันที่กะมู้ว์นี้บ้างก็ได้ฮับ
มาโชว์ภูมิ หาความมันส์กันฮับ

 

อุสาเก็บความมืดเย็นไว้ลึกสุดใจละ55

 

หิ่งห้อยน้อยแสง ไม่ร้อนแรงสว่างไสวเหมือนพระอาทิตย์


ถึงกับเรียกแขกเข้าร้านชาบู5555555

 

ขอเณรยังดีแค่ราหูอมแสง
ของผมหุมดำเลย55
คนยิ่งไม่ชอบพวกเซาซีอยู่55

 

ร้านซูชิ

 

ที่จริงกะอยากรู้เหมือนกันพระกินซูชิได้มัย

 

เถรละกินได้บ่

 

ปังคุง ขอบคุณนะ ที่สื่อจิตมาเตือนเราบ่อยๆ..

ถ้าไม่ได้ท่านเราแย่ไปนานละ..

ทุกข้อความของท่านที่กระทบผัสสะเรา ด้วย

มีประโยชน์กับเรามาก ได้ศึกษา ได้ความรู้ ได้เห็นทางดำเนิน ทางแก้ไข เป็นอันมาก..

วันเดือนปี ที่เราเคยบอกไว้นั่นแหละ เราหมดหน้าที่แล้ว ถ้าเราเข้ามาก็มาคุยเรื่องทั่วไป เรื่องสัพเพ เหระ เรื่องโลกๆ ไม่มีธรรมเกี่ยวข้อง..

หน้าที่เรา ในบทที่1 สมบูรณ์ บริบูรณ์..

 

ขออนุโมทนาในธรรมทุกท่านด้วยความเคารพครับ

อ่านหัวข้อแล้ว ข้าพเจ้าขออนุญาตตอบสักเล็กน้อยครับ

จักรวาล สุริยะจักรวาล โลก ดาวเคราะห์ ดาวฤกษ์ ดาวหาง รึภพภูมิ มิติต่างๆ ฯลฯ
ล้วนไม่ได้มีเพื่อใคร หรือเพื่อให้ใครมาบำเพ็ญบารมี มาสร้างบาปสร้างบุญ แต่มันเป็นธรรมชาติที่มีอยู่ แค่นั้นเอง

มองให้เห็นว่ามันเป็นแค่ธรรมชาติจริงๆ เกิด แก่ เจ็บ ตาย หรือจะทำดีขึ้นสวรรค์ ทำชั่วตกนรก ทำสิ่งใดได้สิ่งนั้น เจอของร้อนก็ร้อน เจอของเย็นก็เย็น จะเป็นไปตามกฏแห่งกรรม รึกฏแรงโน้มถ่วง ฟิสิกซ์ควอนตั้ม ฯลฯ อะไรก็แล้วแต่ มันก็คือธรรมชาติที่มีอยู่ และทุกสิ่งล้วนมีธรรมชาติของตัวเองอยู่ อยู่ในกฏธรรมชาติของตัวเอง

จากความรู้สู่การปฏิบัติ ภายนอกสู่ภายใน หยาบไปจนถึงละเอียด ทำให้มองเห็นและเข้าใจ ใน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น ไปตามลำดับ

ท่านทำไปได้ถึงไหน จิตจะวนเวียนอยู่ตรงนั้น อยู่กับภพหยาบก็วนเวียนอยู่กับเรื่องหยาบ อยู่ภพกลางก็วนเวียนกับเรื่องกลาง อยู่ภพละเอียดก็วนเวียนอยู่กับเรื่องละเอียด (หมายถึงการพิจารณา การเห็นและเข้าใจ มิใช่เพียงการนึกคิด)

ขออนุโมทนาเท่านี้พอ

ขอให้เจริญในธรรมทุกท่านครับ

 

โลกติเตียนก็หาว่าโลกด่า
คิดเหมือนชาวบ้าน
แสดงออกแบบชาวบ้าน หยอกเย้ากระเซ้าแหย่ สำรวมไม่เป็น จะไปอยู่ร่วมกับหมู่คณะในพระธรรมวินัยได้ยังงัย
โลกเห็นแล้วจึงติเตียน
ให้ปรับปรุงแก้ไข
แต่ไม่ยอมแก้ไข ก็มาหาว่าโลกด่า

 

อนาคต พวกเขาเหล่านั้น จะออกตามหาเราเอง คอยดูนะ..

 

อนาคตน่ะอาจจะใช่

ตอนนี้พี่เณรอาจจะยังต้องเรียนรู้อยู่

ไม่ได้สอนนะ เตือนสติ

ทำธรรมให้สัมพันธ์กับผู้คน
ผู้คนจึงจะเห็นธรรมได้ง่าย


ดูอย่างผมดิ
พูดแต่ธรรมดา ๆ

คนอื่นมาอ่านละ อาจจะมีหลายคนคิดว่ามึงกำลังทำอะไรของมึง

ท่านหนุมานก็มีแต่พูดถึงสัจจะๆ
คิดว่าคนไม่รู้เรื่องกะเขาจะมีใครมีอคติมั้ยล่ะ

พี่เณรก็ไม่ได้ต่างจากใครใครในที่นี้เท่าไรหรอก

ความเข้าใจ
ทำให้คนเห็นธรรม
เตือนในฐานะที่พี่เณรรู้มากกว่า

 

อยากเจอ
กัลยาณมิตรแบบนี้บ้าง คับ

 

กระมู้ว์ลุงแมวส่วนมากแขกจะ
เยอะ ที่ชวนมาน่ะ
เอาฮา เอาฮาเข้าใจยัง??

 

ผมเจอเยอะนะลุง ที่มาแบบนี้ แต่ผมก็ไม่ค่อยรู้ตัว

ตอนนี้ก็ยังไม่รู้ตัวเท่าไรเหมือนเมื่อก่อนน่ะแหละคับ

อีโก้แน่นปึ้ก แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็พอรู้ละว่าตัวเองมีอีโก้

 

ต้องทำความเข้าใจให้แจ่มแจ้ง
ลุ่มลึก กับคำ 2 คำที่จำเป็น
สำหรับการละอีโก้
อีโก้จะคลายลงหลังจากยึดมา 1000 ชาติ
10,000 ชาติในอดีต จะให้เลิกง่ายๆ
ได้ยังงัย
ฉะนั้น หากไม่เข้าใจ
อย่างลุ่มลึกในความหมายของ อัตตากับ
อนัตตาตามพุทธพจน์ย้ำว่าตามพุทธพจน์
ก็ต้องอยู่ภายใต้อนุสัยอีโก้
ไปอีกหลายภพชาติคับ

 

+++ นั่นแล... "สังคตะธรรม" อันเป็น "สิ่งของในภาชนะ แห่ง อสังคตะธรรม" มันมีมานานแล้ว
+++ ทั้งสองสิ่ง "ล้วนเป็นสาธารณะ" ไม่ว่าจะเป็น "อวกาศ/ภูมิ/บาปบุญ" ล้วนเป็น ธรรมะฝ่าย "นาม" ทั้งสิ้น
+++ ทั้งหมดทั้งมวลล้วน "อยู่/เป็น" ธรรมชาติ ทั้งสิ้น
+++ ผู้วนเวียนอยู่ "ข้างใน สังคตะธรรม อันกว้างใหญ่ ไร้ ขอบเขต/มิติ/กาลเวลา" ย่อมเพลิดเพลิน อยู่ข้างในนี้ทั้งหมด
+++ ไม่ว่าจะ "กี่ภพภูมิ กี่มิติ กี่กาลเวลา" ก็ตาม หากยัง "ไม่ออกไปจาก มวลสารอันหมุนวน" ก็ได้แต่ "ท่องเที่ยวไป" นั่นแล...

+++ การ "มองให้เห็น" นั้น ควร "ระบุ วิธีทำ ในการมองไว้ด้วย" มิฉะนั้น มันจะกลายเป็น "มโนเอาเอง" ไปทั้งหมดนะ
+++ วิธีการของ พระพุทธองค์ คือ "ดำรงค์สติมั่น รู้ ธรรมเฉพาะหน้า (ไม่มีมโน)" แล้ว "สภาวะนามธรรม (ไม่มีรูป)" จะปรากฏเอง
+++ เมื่อ "อยู่" ในนามธรรม (ธรรมารมณ์ในระดับ ฌานสมาบัติ)
+++ และ "สภาวะรู้" ได้ปรับสภาวะธรรม (อันเป็นภายนอก) ได้จน "สัมปะยุตตาธัมมา" compatibilities แล้ว
+++ สภาวะ "รูปธรรม Vision" จะปรากฏมาเอง โดย "ไร้มโน" แต่อย่างใดทั้งสิ้น
+++ อันสภาวะรู้ นั้นเรียกว่า "ญาน" ในภาษาบาลี ส่วน Vision ที่ปรากฏมาเองนั้น เรียกว่า "ทัศนะ" ในบาลี เช่นกัน
+++ ดังนั้น "การมองให้เห็น" ที่ไม่ใช่วิถีทางแห่ง "พุทธะ" จะผิดเพี้ยน ไปตามอาการ "มโนเอาเอง" ทั้งหมด ต้องระวังด้วย

+++ ต้องมั่นใจนะ ว่า "เป็นวิถีแห่งพุทธะ" ไม่ใช่วิถีแห่งมโน หรือ หลักสมมติฐานต่าง ๆ

+++ ตราบใดที่ยังเป็น "ภพ/ภูมิ แห่งมโนรูป" ตราบนั้น ก็ยังวนเวียนอยู่ใน "มโนภาพ" นั่นแล...
+++ จนกว่า จะทำ "ดำรงค์สติมั่น รู้ ธรรมเฉพาะหน้า" ได้จริง จึงจะทราบเรื่องเหล่านี้ได้
+++ และตรงนี้ "ไม่ใช่ การพิจารณา" ตามที่ รู้/เข้าใจ ในภาษาสังคมปัจจุบัณ

+++ อาการ "พิจารณา ที่แท้จริง" อยู่ใน "ธัมมะวิจะโยตะถา" ของ "สัมโภชฌงค์" เท่านั้น
+++ หากไม่ได้ขึ้นด้วย "สติสังขาโต" แล้ว นอกนั้น "ไม่ใช่การพิจารณาธรรม ของ พระพุทธองค์"

+++ ภาษาง่าย ๆ ก็คือ "อยู่กับรู้" ของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล นั่นแล...
+++ นั่นแล... คือ "โภชฌังโค สะติสังขาโต" ดำรงค์สติมั่น แล้วแต่ "สภาวะธรรม" จะปรากฏมาเอง...