สัมมาทิฎฐิเป็นไฉน( ไม่ธรรมดา )

คุณขันธ์ ธรรมทั้งหลาย(ในโลก)ล้วนเกิดแต่เหตุ
ย่อมดับเพราะสิ้นเหตุแห่งธรรมนั้น
เมื่อเหตุปรุงแต่งแห่งธรรม(ในโลก)หมดไป
ย่อมเกิดโลกุตตระธรรม(เหนือโลก)ที่ปราศจากเหตุแห่งธรรม
ที่กล่าวมาทั้งหมดเกิดขึ้นที่ไหน?

ส่วนเรื่องอัตตาและอนัตตา ผมยกประโยชน์ให้
เพราะเห็นพยายามอธิบายและสรุปว่าไม่ใช่ทั้งอัตตาและอนัตตา

แต่ขอทิ้งความหมายของคำว่า อัตตา อนัตตาและนิรัตตา
อัตตาแปลได้หลายนัยยะ เช่น รูปร่างกายที่ประกอบด้วยขันธ์๕อันมีจิตครอง
หรือนัยยะเป็นที่พึ่ง ที่อาศัย มีในบาลีว่า มีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง
มารู้จักตน พบตน ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
อนัตตาแปลว่า ไม่ใช่ตน(ไม่ใช่ไม่มีตน)
ไม่มีตนในภาษาบาลีใช้คำว่านิรัตตา

คุณขันธ์ คุณลองแก้โจทย์ให้ฟังหน่อยสิ
เมื่อพระองค์ทรงตรัสรู้ใหม่ๆ ทรงพระพุทธอุทานว่า

 

ที่จินนี่พูดถูกแล้ว เพราะช่วงหลังๆ ผมเตือนเรื่องทำสมาธิคู่กันไป
ก็มีสหายธรรม ตอบ ไม่รู้ ไม่เข้าใจ
ผมค่อนข้างแปลกใจกับคำตอบนี้เหมือนกัน

 

เต้าเจี้ยว เต้าเจี๊ยว

 

ไหน ไหน !!!

 

ผมกะลังรอฟัง ฟังแล้วพิจารณาดูตามแล้วเป็นไปได้อย่างมากที่คุณติดวิปัสสนูกิเลส
เพราะมัวแต่คิดว่าตนเอง(จิต)เห็นรูปนาม ท่องมันอยู่นั่นแหละ
เห็นเป็นรูป รู้เป็นนาม พอตำรา(สัญญา)มันพาไปก็หลงได้ง่าย
ประกอบกับเป็นคนเชื่อมั่นในตนเองสูงกว่าปกติ
เลยพาลมองครูบาอาจารย์ต่ำเตี้ยติดดิน
ยังดีหนะที่กรรมเก่าทำมาดี จิตจึงระลึกรู้ได้ทันก่อนที่จะมีคำพูดปรามาสครูบาอาจารย์ไป
ใช่ที่คุณว่าหนะมันทุเรศจริงๆ ที่ทุเรศตัวเองหนะถูกแล้ว

ผมก็เคยเป็นเหมือนกัน ต่างกันแต่ผมไม่บังอาจมองครูบาอาจารย์ว่ารู้น้อย
เพราะถ้ารู้น้อยคงเป็นครูบาอาจารย์เราไม่ได้หรอก
ดีที่ท่านเบรกเราเสียก่อนด้วยคำเทศน์ง่ายๆว่า
การปฏิบัตินั้นพึ่งระวังวิปัสสนูกิเลสมันครอบงำเอาได้ง่าย
โดยเฉพาะผู้ที่ฝึกได้ใหม่ๆเป็นกันเกือบทุกตัวคน
เปรียบเสมือนคนที่เคยแบกแต่ของหนักๆมาตลอดเวลา
พอหัดปล่อยวางของหนักลงได้เท่านั้น หลงไปเลยก็มี
ว่าตนเองหลุดพ้นแล้ว ตีตนเสมอครูบาอาจารย์หรือยิ่งกว่า
ไม่ปรารภความเพียรอีกต่อไป อีกไม่นานนักก็กลับมาเหมือนเดิมอีก..

;aa24

 

ผมไม่ใช่ครูสอนศาสนา ชั้นประถมนะครับ มาถามอะไรเป็นนกแก้วนกขุนทองไปได้

 

โลกมัน 11 นาริกา

การที่คิดไปว่า คนจะเผลอดูจิตอย่างเดียว จริงๆ ก็ 11 นาริกา

การที่คิดว่า คนถูกชักชวนดูจิตแล้วจะไปดูจิต เห็นไปดูกาย ก็มีเยอะไป ....11 นาริกา

วิตกไป ......11 นาริกาเปล่าๆ

เอาแบบน้อง แว็ด แว็ด ดีกว่า มรณังสติ นี่ก็ 11 นาริกา นั่นเอง

 

โห พี่ภูติ คำถามนี้ดี ผมตอบไม่ได้เลยในแว็บแรก พอเห็นอย่างนั้นก็ไม่ตอบละ

คงต้องให้คนที่ทำสมาธิชั้นสูงได้ ตอบ

ผึ้ง เธอตอบได้ไหม

 

แว๊ดบ่นมาตั้งน๊าน สรุป แค่ มรณังสติ นะเจ้าคะ

 

การที่เห็นว่าการดูจิต ละเอียดกว่าการดูขันธ์ นี่ก็ไม่เที่ยง

แต่ถ้าเคยแต่นิ่งเป็นหิน แล้วถูกชี้ให้มาดูความไม่นิ่งโดยดูจิต อันนี้ใกล้เที่ยง

แต่ถ้าดูจิตเห็นความไม่นิ่ง แล้วรู้จักแยกแยะมาดูขันธ์ ที่ประกอบกันเป็นจิต อันนี้เกือบจะเที่ยง ^-^

 

^-^^-^^-^

 

คุณ ๆ ทั้งหลาย จำเอาไว้อย่างหนึ่งคือ อย่าให้มารถามคำถาม
เพราะมารมันจะหาคำถาม ที่ท่านตอบได้ลำบาก เพราะเป็นคำถามตีความ
แล้ว มันจะอาศัยสิ่งนั้นข่มท่านบ้าง อาศัยสิ่งนั้นตำหนิท่านบ้างว่าไม่รู้

แล้ว ท่านจะต้องอยู่ใต้อาณัติมาร เช่นเหตุการณ์ที่ผ่านมา ที่นายธรรมภูติ ยกคำถามระดับ นิพพานมาถามผม คำถามตีความในเจตนาพระพุทธองค์
คนโง่ ลองไปตอบสิ ตอบแบบใดมันจะให้ผิดซะอย่าง จะเอาอะไรมาพิสูจน์

นี่ผมพูดไปกี่ครั้ง
ดู ที่ผมตอบเรื่อง อนัตตาไปนั่นประไร พอมารเถียงไม่ออก มันว่ายังไง มันว่า ยอมรับได้

สรุป แล้วเมิงไม่มีผิดเลยใช่ไหมเนี่ย

 

เลยเที่ยงได้ไหม

 

ถ้าเราตอบถูกมันว่า พอยอมรับได้ แต่ที่มันเถียงกับเราหูดับตับไหม้ มันไม่พูดว่ามันผิด

พอเราตอบผิดไปจากที่มันคิด มันจิกเป็นชาติ นี่มันตัวกิเลส ตัวมารทั้งนั้น ตัวมันเองมันยังไม่รู้ตัวเลยว่ามันโง่ เป็นเครื่องมือของมาร มันนึกว่ามันฉลาดนะนั่น

 

มาทีไรพูดแต่เรื่องเดิมๆ

ขอฝากไว้แล้วกัน ใครดูจิตอยู่ก็ดูต่อไป เอาปัญญาไปต่อยอดในสมาธิ ก็จะเห็นมากกว่ารูปนาม

เมื่อกลับมาดูจิตอีกครั้ง ปัญญาที่เห็นย่อมมากกว่ารูปนาม

ทำควบกันไปตามความเพียร ใข้ได้ทั้ง กาย เวทนา และ ธรรม แนววิธีเหมือนกัน

เมื่อสูงขึ้นไป ก็ทวนเข้าออกสมาธิจนชำนาญในชีวิตประจำวันนั่นแหละ

แล้วลองสังเกตุดูตรงนั้นเลย มันเบาบางลงไหม ความสามารถในการจัดการกิเลสในชีวิตประจำวันเป็นอย่างไร

จากประสพการณ์ ของทุกอย่างครั้งแรกที่เห็นเกิดในสมาธิ จากนั้นก้รู้เป็นอารมณ์ พิจารณาเนืองๆในชีวิตประจำวัน

ไม่มีอะไรในกอไผ่ จะพระท่านเห็นและกล่าวธรรมเรื่องจิตเรื่องธรรม ท่านหมายความเช่นนั้นจริงๆ เหมือนเด็กเห็นวัตถุ ก็พูดออกมาตรงๆ

ไม่สะสม ไม่อ่านตำรา แต่ทำเลย
ตำราแค่แนวเทียบเคียง แค่ขัดให้ทาง สภาวะบางอย่างตำรา หรือภาษาพูดก็อธิบายไม่ได้

 

อาจารย์จายเย็ล ๆ แว๊ดอ่านของอาจารย์รู้เรื่อง กั๊ป

 

ก็อย่างว่า มันเห็นได้ยาก ความไม่รู้ เนี่ย ไม่เหมือนโทสะ ไม่เหมือนโลภะ ^-^

 

ใครเนี่ย รำคาญมากมาย

 

นางมารร้าย

 

นี่ผมอุตส่าห์บอกไปว่า คำถามแบบนี้มัน คำถามแบบคำตอบท่องจำ เพราะตัวธรรมภูติเองมันก็จำมา มันไปรู้จิตรู้ใจพระพุทธองค์ขณะนั้นตั้งแต่เมื่อไร ว่าท่านจะพูดถึงตนในความหมายตัวท่านเอง หรือ ในความหมายตนอันเป็นอัตตาหิอัตตโนนาโถ

ทีนี้ พอเอามาวิเคราะห์ มันไม่มีข้อยุติหรอก เพราะต้องมีฝ่ายที่หาเหตุผลมาโต้แย้งกันได้เรื่อยๆ แต่หมั่นไส้ ไอ้คนนี้มากกว่า

นี่ กำลังหาพวก เลย พอดีได้ธรรมภูติ มาพอดี จับมือกันทันใด ชมกันยังกับรักกันมาแต่ปางก่อน ทุเรสจริงๆ