สาระธรรมเพื่อมรรคผล

สิ่งสำคัญประการหนึ่งในการปฏิบัติธรรม คือ การยกระดับจิตใจให้ยิ่งๆขึ้นไป
เมื่อเราทำกรรมฐานสมาธิแต่ละครั้งนั้น ลองวัดระดับจิตใจเราดูว่าพัฒนาขึ้นสักเพียงใด กิเลสตัณหาเบาบางหรือตัดได้มากน้อยเพียงใด ......
ความก้าวหน้าจะเกิดขึ้นได้หากหมั่นสำรวจทบทวนและฝึกฝนจิตให้บริสุทธิ์ผ่องใส...
โมทนาสาธุ....

 

วัดยังไงครับ?
คิดจินตนาการเอา? หรือว่าไปที่อโคจร หรือ พยายามทำเลว?

 

การก้าวผ่านจากอารมณ์ฝ่ายต่ำ
การฝึกใจให้หลุดพ้นจากอารมณ์ฝ่ายต่ำนั้นต้องอาคัยความเข้าใจในสติคือมีความรู้ตัวเมื่อความคิดออกนอกลู่นอกทาง
หรือไหลไปตามกระแสอารมณ์ทางโลก
ซึ่งอาจทำได้ดังนี้ กล่าวคือ

เมื่อมีใจความโกรธไม่พอใจต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ต่อบุคคล หรือต่อเรื่องราวต่างๆ108แปดในชีวิตที่เกิดขึ้น
เมื่ออารมณ์เหล่านั้นเกิดขึ้นมาในจิตใจแล้ว จิตใจย่อมไม่เป็นปกติสุขย่อม ร้อนรน วุ่นวายใจ
เมื่อเกิดอารมณ์ต่างๆเหล่านี้ขึ้น หากคนไหนรู้ไม่เท่าทันก็จะคล้อยตามโทษะที่เกิดขึ้นและทุกข์ใจไปกับมันโดยง่าย
ฉะนั้นจึงควรใช้สติให้รู้เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ให้นึกมั่นหมายในจิตว่าอารมณ์ที่เกิดขึ้นนี้ไม่ใช่ของเราไม่ควรใส่ใจ
ไม่ควรยึดถือให้วุ่นวายใจ และอาจใช้สมาธิบริกรรมพุท-โธ หรือคำใดก็ได้ เพื่อให้ใจหยุดนิ่ง เพื่อให้ใจไม่ไหลไปตามกระแส
แห่งอารมณ์ฝ่ายต่ำที่เกิดขึ้น เมื่อใจมีสติเป็นสมาธิได้ ก็จะรู้สึกสงบเบาสบายขึ้นมาในระดับหนึ่ง

นอกจากอารมณ์ฝ่ายต่ำที่ต้องระวังแล้ว ยังมีอารมณ์ฝ่ายดี ที่ต้องพิจารณาให้รู้เท่าทันอีกด้วย
เพราะอารมณ์ความนึกคิดทั้งหลายที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะเป็น ความยินดี พอใจ สนุกสนาน ร่าเริง รักชอบ
และต่างๆนานา ที่ไหลเข้ามาให้เราต้องคิดนึกนี้ล้วนเจอปนไปด้วยพิษแห่งกิเลสตัณหา ทั้งสิ้น
จึงต้องฝึกจิตให้รู้เท่าทันตลอดจนปล่อยวางความคิดของตนให้ได้ หรือที่เรียกว่า อยู่เหนือความคิดตนเองได้ นั่นเอง
โมทนา.......
<<<พรหมธรรมอริย>>>

 

การวัดระดับจิตใจนั้นไม่ต้องพยายามหาสิ่งอื่นมาทดสอบหรอกครับ เพียงแต่เฝ้ามองดูจิตให้สม่ำเสมอก็เพียงพอครับ
หรืออีกนัยหนึ่งคือ มองดูความต้องการในใจของเราต่อสิ่งไม่ดีทั้งหลาย ว่ามีความต้องการอยู่มากน้อยเพียงใด การพยายามลองทำสิ่งไม่ดีดูเพื่อวัดระดับจิตดูนั้นก็อาจทำได้
แต่ไม่แนะนำครับเพราะเป็นการน้อมนึกไปหากระแสแห่งต้นเหตุแห่งทุกข์ กล่าวคือ เชื้อแห่งความคิดด้านไม่ดีแม้สัมผัสเพียงน้อยนิดก็แปดเปื้อนได้
การวัดระดับจิตใจจุดมุ่งหมายสำคัญ ก็เพื่อให้ทราบว่า ขณะนี้เราปฏิบัติถึงขั้นไหน
และควรปฏิบัติต่อไปอย่างไร ต้องใช้หลักธรรมไหนมาเพิ่มเติมเพื่อให้จิตใจก้าวหน้าขึ้นไปอีก
อย่างไรก็ตามเรื่องของปฏิบัติธรรมนั้นเป็นละเอียดอ่อนรู้ได้เฉพาะตน จึงควรมองหลักธรรมให้รอบด้านและไม่ควรยึดติในหลักการใดหลักการหนึ่ง....
โมทนา...
...

 

บอกว่า ทำกรรมฐานในแต่ละครั้งแล้วให้วัดระดับจิตใจ
แต่วัดโดยการดูความต้องการในใจต่อสิ่งไม่ดีทั้งหลาย

แล้วถ้าไม่มีสิ่งไม่ดีมากระตุ้น จะวัดยังไงครับ?
ถ้าเฝ้าดูเฉยๆ เรียกว่าวัดไม่ได้นะครับ

 

การวัดหรือทดสอบจิตใจนั้นทำได้หลายวิธี บางท่านอาจไม่ต้องทำอะไรในทำนองที่ว่าหาตัวกระตุ้นมาทดสอบ เพราะว่าวาระแห่งกรรมทั้งหลายที่จะผ่านเข้ามาในจิตใจหรือชีวิตนั่นล่ะ
เป็นตัวทดสอบและวัดพลังใจได้อย่างดีเลยทีเดียว .....
โมทนาสาธุธรรมครับ ....ท่าน อินทรบุตร

 

ถ้ายังงี้ก็ไม่เกี่ยวกับการนั่งสมาธิในแต่ละครั้งสิครับ ถูกต้องไหม?

 

ใช่ครับ
เป็นการปฏิบัติธรรมที่ควบคู่ไปกับกิจวัตรประจำเลยครับ .........