สิ่งใดเกิดเอง สิ่งนั้นย่อมดับเอง

ที่จริงอัดสะวิน หมูไหม้ แมวไหม้ รับรองกันเองอวยกันเองก็พอแล้ว ไม่ต้องกลัวคนอื่นเขาไม่เหมือนหรอก บางทีความจริง อัดสะวิน หมูไหม้ แมวไหม้ อาจมีที่มาคล้ายกัน ทุกข์ คงมากสินะ น่าสงสาร แต่ไม่สงสารเพียงสังเวชใจเท่านั้น เอางี้ คุยกันเองสามคนให้รู้เรื่องก่อนว่า ใครจะบรรลุท่าไหน ทะลุท่าไหน เอากระจกที่ไหนส่อง เยี่ยมๆมองๆ… อ้าว มาออกอันนี้เฉย 555 ไปตกลงกันก่อนว่า ของใครแท้ของใครเทียน แท้ทั้งสามคนหรือเทียมทั่งสามคน หรืออาจมีสักคนที่แท้ ที่เหลือเทียม ไปตกลงกันให้ดีก่อน ก่อนจะมาโน้มน้าวคนอื่น

 

ปัจจัตตังครับ ไม่มีใครรับรองผม เเละผมก็ไม่รับรองใคร
เพียงเเต่เอาทางที่ตัวเองเคยผ่านมา มาบอกเล่าให้คนอื่นได้รู้
มันมีประโยชน์เเน่นอน อยู่ที่คนฟังจะเอาไปใช้ปรับใช้เเบบไหน

อีกอย่างไม่ขอให้ใครมาเชื่อครับ อย่าเชื่อผม เเละอย่าเชื่อใครในนี้ทั้งนั้น
ไปปฏิบัติด้วยตัวเอง ให้เเจ้งด้วยตัวเอง จะได้สิ้นสงสัยครับ ว่าใครเเท้ใครเทียม

 

การที่เวียนมารู้จิตที เวียนไปรู้กายที เวียนไปรู้ความคิดที แบบนั้นมันไม่ใช่วิหารธรรม ... วิหารธรรมคือจุดสแตนบายของจิตเลย...

 

555 ขอให้ทำเหมือนอย่างที่พิมพ์มาเหอะ 555

 

ถ้าโยนิโสได้ ใจก็เป็นธรรม(ไม่พึ่งการปรุงแต่ง)
โต้ยังงัยของก็ไม่ขึ้น
จิตเห็นเกิด เพื่อดับ ไม่ใข่เพื่อเรา ไม่ใช่เราเห็น
จิตได้ยินเกิด เพื่อดับ ไม่ใช่เพื่อเราไม่ใช่เราได้ยิน
จิตได้กลิ่นเกิด....
จิตรู้รสเกิด.....
จิตรู้เย็นร้อนอ่อนแข็งเกิด....
ทุกจิตจะเกิดเองเมื่อมีผัสสะ(เหตุมี) และทุกจิตจะดับเองเมื่อเจตสิก หมด
เมื่อทุกจิตเกิดดับไม่ใช่เราเลย แต่อวิชชา
ทำให้ทุกจิตเกิดจิตดับ เป็นของเรา
เราเสวยทุกข์ และจะทุกข์เรื่อยไป
เพราะบังคับจิต
ควบคุมจิตไม่ได้ คับ
จิตจึงเป็นนาย กายคอยเป็นบ่าว

 

ทุกวันนี้ที่ฝึกจิตกัน ก็ใช้กรรมฐานกองนั้นกองนี้มาควบคุมมันอยู่แล้ว ก็คือมันมีเจตนาแฝงนั่นแหล่ะ

แต่จิตจริงๆ ไม่มีใช้กรรมฐานอะไรสักกอง คือไม่สร้างเหตุ
นี่คือความต่างของจิตจริงๆ ตัวนั้น กับเราที่กำลังฝึกจิตอวิชชาตัวนี้

คุณแนนฝึก พองยุบมาก่อน
รู้จิตคิด อยู่ที่ลิ้นปี่ รู้ตามอายตนะอารมณ์วิปัสสนา ถ้าจิตไม่คิดอะไร มารู้ลมอานาปานสติที่ท้อง ตาม ลพ.จรัญสอน

ลมอานาปานสติเวลาจิตไม่คิด นั่นแหล่ะวิหารธรรม

ถ้าคุณแนนไม่มีวิหารธรรม เวลาจิตไม่คิด แล้วคุณไปไหนต่อ

การมีวิหารธรรม จิตผู้รู้มันจะตั้งอยู่ได้นานกว่าจิตผู้หลงนะ

 

ยืนยันนอนยันเลยว่าไม่ใช่อันเดียวกัน
ตั้งมั่นแบบพุทธมันไม่ได้เกิดจากการข่มการกด คุมจิตกดจิตให้นิ่ง จนไม่เกิดจิตกระเพื่อม นิ่งว่างแบบนั้น

แต่ตั้งมั่นของพุทธเกิดจากการเห็นการกระเพื่อมของจิต แล้วมีสติตามอยู่ไม่ห่างไม่มีจังหวะไหนขาดจากสติตามรู้ จนจิตมั้นตั้งขึ้นไร้เจตนาควบคุมใดๆอีก

พูดยังไงก็วนที่เดิม งั้นคุณก็เพ่งต่อไปเถอะ
ไม่ต้องปล่อยให้จิตอิสระหรอก ตามใจคุณ
วิถีการปฏิบัติไม่เหมือนกัน ก็ไม่จำเป็นต้องมาบังคับกัน

 

เมตตา
กรุณา
มุฑิตา
อุเบกขา

พรหมวิหารสี่
ก็คือวิหารธรรมนั่นเองครับ

 

การฟังธรรมแล้วบรรลุในสมัยพุทธกาล ก่อนเจอพระพุทธเจ้าครั้งแรก มีใครเจริญสติ จนจิตตั้งมั่นมาก่อนไหม?

ท่านเหล่านั้นบางคนก็อาศัยบำเพ็ญฌานด้วยการจดจ่อมาทั้งนั้น ... จิตที่ตั้งมั่นเป็นปกตินั้น เมื่อได้ฟังธรรมต่อหน้าพระพุทธองค์ ... จึงเกิดการเห็นแจ้งทันที.... ไหนสมาธิพุทธ ไหนสมาธิฤาษี ที่บอกว่าต้องของฉันเท่านั้นจึงเป็นสมาธิพุทธ ปัญญาแบบพุทธ...

หลงไปแยก ... เพื่อเสริมอุปทาน ว่าคิดตนเดินปัญญาแล้ว ฉันไม่ต้องเพ่งแล้ว...ทั้งที่พระพุทธเจ้าไม่เคยบอกเลยว่าห้ามเพ่ง

และคุณยังเข้าใจผิดว่าการมีวิหารธรรมเป็นแค่ขั้นต้น แค่การวอร์มร่างกาย ... ทั้งทีความจริงแล้ว การอาศัยวิหารนี้ไปได้ถึงการถอนตัณหาออกเลย ...

มันจะไม่มีปัญหาอะไรถ้าคุณทำเงียบๆคนเดียว... ผิดพลาดคนเดียว... ถ้ามีคนหลงมาเชื่อว่า การมีวิหารธรรมไม่จำเป็น เกิดหลงไปกลัวสมถะ จนไม่กล้าจดจ่ออยู่กับธรรมแบบคุณ ... จนทำให้คนๆนึงจิต ไม่เกิดการเห็นแจ้ง... ทั้งที่จุดนี้ เป็นจุดสำคัญ ในการเห็นธรรมของคนๆหนึ่งเลย มันไม่ใช่แค่คุณคนเดียวนะ

 

เอามาเทียบโชว์แบบวินๆเลย ว่าไผเป็นไผ

 

ขอแทรกโฆษณาสักครู่ ลุงไม่ได้ลงเดิมพันข้างไหนนะครับ เพ่งแปลว่าฌาน ไม่น่าจะมีผลเสียอะไรหรือไม่ วันก่อนใครพูดจำไม่ได้ที่กล่าวในทำนอง มิจฉาหรือไม่มิจฉาสมาธิ มันอยู่ที่ว่าคุณเอาไปใช้หลอกเงินใครหรือเปล่า ลุงว่ากล่าวแบบนี้เข้าท่านะ ถ้าไม่เพ่ง ฌาน 1 - 8 จะเกิดขึ้นได้ไงละจริงไหม

อาสาฬดาบถ เพ่งมาทั้งชีวิต เก่งฌานมากมาย ก็ไม่เห็นจะเสียหายอะไรนี่ พระพุทธเจ้ายังคิดจะไปโปรดก่อนเสียด้วยซ้ำ เพียงแต่บุญไม่ถึง ถึงแก่อนิจกรรมไปก่อน
โกทัญญะ ขอพูดถึงบ้าง วันก่อนมีคนพูดเดี๋ยวจะตกเทรน ก็เพ่งมาทั้งชีวิต ก็ยังเกิดอุทาน อ่าห์ โกทัญญะ เห็นแล้ว
ที่ท่านทำมาไม่ได้เสียหายอะไรเบย

มีคนในนี้ชอบว่าลุงว่าเพ่ง ลุงก็ไม่ว่าอะไร แต่ลุงก็ไม่รู้สึกเสียหายอะไร หรือไปเปิดสำนักที่ไหน
ลุงก็ยังใช้ชีวิตหล่อๆ เท่ห์ๆ ให้เด็กๆสาวๆ ทึ่งในความหล่อวัยแก่ลุง ไม่ได้แสดงความเพี้ยนเป็นเจ้าลัทธิที่ไหนเลย ถึงแม้จะมีคนว่าลุงชอบเพ่ง



ไม่ได้ให้นิ้วกลางนะ เป็นนิ้ว(นาง)คนทำดี บริจาคเลือดวันพ่อ เพ่งแล้ว ก็ไม่เห็นจะรู้สึกมิจฉาตรงไหนเลย
กลับกันเลย เห็นคนเยอะแยะมากมายไม่เพ่ง แต่ตั้งตัวเป็นศาสดากันเยอะนะ

 

มันก็ไม่น่าจะเสียหายมากนะลุง คิดได้หลายแบบ หรือเมื่อถึงพร้อมเมื่อไหร่มันก็จะลงมาเอง ความเพียรในฐานะนี้คงหมายถึงการสร้างสติ อันที่จริง จะบอกว่ามันก็ไม่ได้มีอะไรผิด ถ้าจะผิดก็ประมาณว่า วี๊ดว้ายๆๆๆๆ มาทางนี้ ทางนี้ทางเดียว ไม่เชื่อฉันเหรอ อ้ายๆๆๆ ทำไมไม่เชื่อเค้าละตัวเอง555 ประมาณนั้น ตอนที่พระศาสดาทรงตรัสรู้ใหม่ๆ ทรงระลึกถึงอาจารย์ทั้งสองทั้งอุทกดาบสและอาฬาดาบสเพราะว่า ด้วยผลแห่งการครอบวำจิตให้อยู่ภายใต้ฌานเพียงเท่านั้นเมื่อสิ้นอายุขัยไปจุติเป็นพรหมซึ่งมีอายุขัยนานเป็นอสงไขย และไม่รู้ว่าจะเป็นเวลาหรือช่วงเดียวที่พบกับพระพุทธเจ้าพระองค์อื่นหรือไม่ อรูปพรหม ยิ่งไปกันใหญ่ ต่อให้พระศาสดาพระองค์อื่นตรัสรู้ก็ไม่มีผลใด เว้นเสียว่าจะจุติมาเป็นรูปพรหม ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เรื่องนี้อาจเป็นข้อเปรียบเทียบว่า เหตุใดให้พึงย้อนสู่สัมมาสมาธิ

 

อาจกล่าวเว่อไปนิดนึง แต่ลองอ่านอันนี้ดู
https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=35&A=14519&Z=14654

 

ถ้าลุงแมวอยากเป็นศาสดา ลุงแมวก็จะ
ตั้งตัวเองคับ
ถ้าให้คนอื่นตั้งให้ เมื่อเค้าไม่พอใจวันไหน
เค้าก็ปลดเราจากตำแหน่งเอาดื้อๆ.จิฮับ

 

เคยเจอจังหวะจิตดำเนินไปเองกันมั้ยคะ
แม้แต่วิหารธรรมดูพองยุบ มันก็เจอจังหวะจิตที่มันภาวนาเอง
มันเวียนมาดูแต่พุงไม่หยุด บอกให้หยุดดูมันก็ไม่หยุด จิตมันปรี่จะดูแต่พุงอยู่แบบนั้น เราห้ามไม่ได้ กราบมันก็แล้ว ขอร้องก็แล้ว มันไม่ยอมหรอก ก็จิตมันจะทำ แต่ตอนนั้นยังโง่อยู่ คิดว่าตัวเองนั่งจนสมาธิ ฌานค้าง ไม่รู้ว่าจิตเดินมรรคเป็นยังไง เลยพยายามข่ม พยายามพามันไปดูอะไรนอกๆ เลยเสียจังหวะไป

อันนี้ดูจิตจะคล้ายกัน จิตมันจะวนเวียนมาดูแต่จิต จิตแล้ววนมาดูพุงดูกาย วนเวียน จังหวะมันดูมันก็ดูเอาเป็นเอาตายจนจิตตั้งเองเดินเองจบเอง แทบจะไม่ได้เอาเจตนาอะไรมาแทรกเลย

ระหว่างวันแนนแทรกเจตนาน้อยมาก จะเพ่งจะดึงจิตเฉพาะจังหวะที่ต้องการนิ่ง ก็ดูพุงพองยุบไปตรงๆเลย

 

บางรูปเพียร 3วันทะลุ
บางรูปเพียร 3 เดือนทะลุ
บางรูปเพียร 3 ปีทะลุ
บางคนรูปก็ 7 วัน บ้างก็ 7 เดือน บ้างก็ 7ปี
บ้างก็ 7 ชาติจึงทะลุ
ภูมิจิต ภูมิธรรม เรื่องจิตภายในต่าง
กัน
ไม่ใช่ทะลุก่อนเพราะมีเส้น มีสายดี

 

และโพสนี้ก็หักล้าง
ไม่มีเค้าไม่มีเราไปโดยปริยาย
โดยละม่อมอีกเช่นกันครับ

 

พระโสดาบันผู้ไม่ถอยหลังกลับ
จะมีอาการลักษณะแบบนี้ครับ
แต่ก็ไม่ได้พยากรณ์ว่า
เป็นอริยบุคคลนะครับ

 

อาการของจิต(สังขาร)มันให้โทษ หรือให้คุณมากกว่ากัน
ชื่ิอมันก็บอกอยู่ว่าจิตสังขาร คือปรุงแต่ง
ทุกรายการเอาซิ่
มีมารยาสารพัดหลอกลวงให้หลงวนในวัฏสงสาร
มานับชาติไม่ถ้วน
ดังนั้น ควรจะมีท่าทียังงัยกับจิตสังขาร
และ ควรจะปฏืบัติอย่างไร
กับจิตแท้ หรือจิตพุทธะ หรือจิตผู้รู้
หรือใจ
ลองพิจารณากันคับ

 

ผู้เข้ามาในพระพุทธศาสนา
มีลักษณะสามประการ
ประการแรกเข้ามาปฏิบัติตรงตามคำสอน
ประการที่สองเข้ามาแล้วหลงทาง
ประการที่สามเข้ามาเพื่อ
บิดเบือนทำลายคำสอนพระพุทธเจ้าครับ