สีสัน..อินเดีย

...ถ้าตำราบอกว่า..ต้นจานนี้ ......พบขึ้นขึ้นกระจายทั่วไปตามที่ราบใกล้แหล่งน้ำในป่าเบญจพรรณ ที่ราบลุ่มในป่าผลัดใบ ป่าหญ้าหรือป่าละเมาะที่แห้งแล้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือ(ของไทย)
.....การปลูกนิยมปลูกลงในบริเวณกลางแจ้ง เนื่องจาก “จาน” ต้องการแสงแดดจัด และชอบดินร่วนซุย... การที่มีต้นจานขึ้นอยู่สองข้างทางระหว่างเส้นทางโกลกัลตาไปพุทธคยา..จึงเหมือนเดินทางไปทางภาคอิสานค่ะ..แดดจัด..แต่ว่าไม่มีเหงื่อ..นี่เป็นเรื่องดีมาก..ไม่งั้นพี่ไทยแย่แน่..ช่วงปลายเดือนมีนาช่วงกลางวันแดดจัดมาก..ต้นจานช่วงนี้ในอินเดียจึงทำให้สองข้างทางที่เป็นเหมือนป่าละเมาะสวยด้วยสีส้มแดง..มองไม่เห็นใบค่ะ..มีแต่ดอกเต็มต้นไปหมด..


....เรื่องปลดทุกข์ระหว่างทาง..เพื่อนที่เคยเรียนด้วยกัน เดินทางไปอินเดียครั้งแรกมาบอกว่า "ครั้งแรก..ก็เหนียมอยู่..ครั้งหลัง ๆ สบายมาก"..ก็ท่าจะจริง เราเพราะกว่าจะครบสิบวันเธอก็รู้สึกสบาย.. รูปถ่ายที่ได้มา..เหล่าดาราหน้ากล้องทั้งหลายจึงสู้กล้องกันได้อย่างสบายค่ะ...วิธีการก็เป็นเทคนิคของแต่ละคน..ต่าง ๆ กัน..พอจะลงจากรถ..พระวิทยากรท่านรีบบอก.."โยมผู้หญิงไปซ้าย..พระกับโยมผู้ชายไปขวา."(หรือไม่ก็ข้ามถนนไปอีกฝั่งหนึ่ง)..วิธีสำคัญของการใช้ห้องส้วมที่ใหญ่ที่สุดในโลก..และเลือกความเป็นส่วนตัวได้ด้วยตัวคุณเอง..ฮา..(แล้วจะลงรูปให้ชมกันทีหลังนะคะ)



..ผู้มีอายุทั้งหลายก็ออกกำลังกาย ยืดเส้นยืดสาย..ตามที่เคยฝึกมาค่ะ...บางคนก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันคอยเข้าห้องส้วมที่ได้เล่าแต่แรกว่าตั้งอยู่หน้าบ้าน(หน้าร้านกรัมจาย)..ส่วนตัวดิฉันเอง..ไปอินเดียเป็นครั้งที่สี่..ยังไม่เคยใช้ห้องส้วมที่ใหญ่ที่สุดในโลกเลย..ยังอดทนอยู่ได้ทุกครั้ง..ใช้วิธีอธิษฐานไว้ตลอด..แล้วก็โชคดีทุกครั้ง..เวลามีทุกข์ให้ได้ไปถึงห้องส้วมทุกครั้ง..จึงยังรอดอยู่ค่ะ..


....คณะจาริกถึงวัดไทยพุทธคยาเวลาประมาณ ๙.๐๐ น. สภาพของแต่ละคนขมุกขมอมเต็มที่..ออกจากบ้านกันตั้งแต่กลางวัน..มีกลุ่มแม่ชีขี้หนาวมาจากลำพูน..น่าจะไม่ได้อาบน้ำนานกว่าใคร ๆ ..สรุปแล้วแต่ละคนได้อาบน้ำครั้งสุดท้ายกันก่อนเที่ยงวันของวันที่ ๑๕ มีนา..ถึงพุทธคยา ๑๖ มีนา เกือบ ๒๔ ชม...พอได้ห้องพัก..ไม่มีใครทนอยู่ได้ค่ะ....ภายในชม.นั้นทุกคนจึงแปลงร่างกันได้หมด เตรียมใส่ชุดขาว หรือเสื้อผ้ามีอ่อน..เพื่อที่จะไปขอศีลที่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์..พระวิทยากรท่านบอกให้พักก่อน..ค่อยไปตอนเย็น ๆ ก็ได้..

.....ไม่มีใครสนใจ..ตอนนี้ทุกคนจดจ่ออยู่ที่พระมหาเจดีย์พุทธคยา..
และต้นพระศรีมหาโพธิ์..แม้จะเดินทางไกลมาจากโกลกัลตาถึง ๑๐ ชม....​

 

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1464590/[/MUSIC]

​

 

...พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ในมหาปรินิพพานสูตรว่า..
"..ดูกร อานนท์ สถานที่ที่บุคคลผู้มึความเลื่อมใสควรเห็น ควรทัศนา
คือ.. สถานที่พระตถาคตเจ้าประสูติ
สถานที่พระตถาคตเจ้าตรัสรู้
สถานที่พระตถาคตเจ้าแสดงปฐมเทศนา
สถานที่พระตถาคตเจ้าปรินิพพาน "

..."ชนเหล่านั้นท่องเที่ยวไปยังที่เหล่านี้ด้วยจิตอันเลื่อมใส เกิดธรรมสังเวช
เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก จักเข้าถึงสุคติโลกสรรค์"

​

​

 

...ในการเดินทางไปอินเดีย..มีหลายรูปแบบ มีค่าใช้จ่ายต่าง ๆ กัน รูปแบบที่ตัวเองเดินทางเป็นแบบไปกับคนที่มาวัดกันประจำอยู่แล้ว..ทั้งคณะจึงมี พระภิกษุ แม่ชี โยมผู้ชาย โยมผู้หญิง (ที่ทั้งโยมชาย และโยมหญิง ก็จะกลายเป็นอุบาสก อุบาสิกา..เมื่อถึงต้นพระศรีมหาโพธ์แล้วรับศีล ๘..อาจมีบางคนที่เป็นผู้ที่ยังไม่ได้เคยไปอยู่ถือศีลที่วัดไปด้วย..ก็จะขอศีล ๕ ) ร้อยละ ๘๐ จึงถือศีล งดอาหารเย็น..ตัวเองน่ะ..กลับจากอินเดียทีไรรู้สึกดีมาก..เพราะลดน้ำหนักได้...บางคณะอาจไม่ได้ถือศีล แต่งตั้งด้วยเสื้อผ้าธรรมดา หรือใช้สีอ่อน..วัตถุประสงค์เพื่อไปเที่ยวกราบพระ สังเวชนียสถานเท่านั้น..

....สำหรับเรื่องอาหารการกิน จะเป็นไปตามกลุ่มคณะที่ไปค่ะ..คณะที่ตัวเองไปกินอาหารไทย..เพราะไม่ได้พักโรงแรม พักตามวัดต่าง ๆ ซึ่งเป้าหมายแรกก็จะเป็นวัดไทยค่ะ..แต่ถ้าปรากฏว่าเราจองแล้วไม่ได้..เราก็จะได้เดินทางไปพักในต่างประเทศอื่น ๆ เช่น ที่วัดจีนบ้าง วัดศรีลังกาบ้าง วัดพม่าบ้าง หรือวัดเวียตนาม..ฯลฯ...ชาติต่าง ๆ ที่นับถือศาสนาพุทธไม่ว่าจะนิกายใด..หรือรูปแบบใด..ด้วยศรัทธาตั้งมั่นในพระพุทธรัตนตรัย..จึงพากันไปสร้างวัดของชาติตนไว้ในดินแดนพุทธภูมิ..เอื้อเฟื้อแก่พุทธศาสนิกชนชาติต่าง ๆ ด้วยค่ะ

 

น่าจะร้อนและมีฝนเจ้าค่ะ ช่วงเดือนพฤษภา..ยุงก็อาจจะเยอะมากกว่าช่วงอื่น ๆ ด้วย ..และกับระเบิด..ก็จะทำให้หัวแตก คิ้วแตก..แต่ขาไม่ขาดเจ้าค่ะ..
นมัสการเจ้าค่ะ..

 

<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1>
<!-- google_ad_section_start -->ปัจจุบันอาตมาจำพรรษาอยู่ที่วัดต้นไทรย์ อ่อนนุช29 สวนหลวง กรุงเทพ อาตมา ขอลงรูปที่อาตมา รับนิมนต์ไปทำบุญที่ประเทศอินเดีย<!-- google_ad_section_end --> ไปอินเดียคราวที่เเล้ว เป็นครั้งเเรกที่อาตมาขึ้นเครื่องบิน รู้สึกกลัวๆยังไงบอกไม่ถูก มองที่จอบอกทำเเหน่งเเละพิกัดการบินเเล้วหลับตา อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ท้องสวดมนต์ในใจตลอดจน หลวงปู่ที่ ท่านนั้งอยู่ข้างนึกว่าอาตมาหลับ... เปล่ากลัวเครื่องบินมาก ปรกติก็เป็นคนที่กลัวความสูงอยูเเล้ว มีอยู่ช่วงที่เครื่องบินตกหลุมอากาศ ...อายไม่กล้าเล่า ไปอินเดียเเล้วกลับมาใหม่ๆเข็ดจริงๆ ว่าจะไม่ไปอีกเเล้วประเทศนี้ มานึกย้อนหลับ สมัยพุทธองค์ยังมีชิวิตอยู่ ท่านก็คงจะลำบากมากกว่าเราไม่รู้กี่เท่า เเต่ไม่รู้ว่าคนอื่น จะมีความรู้สึกเหมือนอาตมาหรือเปล่านะ อาตมาตอนที่นั้ง สมาธิอยู่ที่ สถานที่ท่านปรินิพพาน ร้องให้ ร้องให้ออกมาเฉยๆ ดีใจ ปลื้มใจขนลุก เหมือนว่าเรากำลังนั้งเฝ้าท่าน อาตมาเลือกที่จะนั้งที่ปลายพระบาท ก้มลงกราบเเล้วเอาหัวไปซุกที่พระบาท ความรู้สึกนี้ บรรยายออกมาไม่ได้จริงๆ...




<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


















</FIELDSET>

 

ขออนุโมทนาเจ้าค่ะ..
ญาติโยมทั้งหลายจะได้เห็นภาพในอินเดียในมุมอื่น ๆ ด้วยเจ้าค่ะ.. และนิมนต์เขียนรายละเอียดบางส่วนร้อยเรียงตามที่โยมลำดับการนำเสนอตามการเดินทางของโยมเพิ่มด้วยก็ได้เจ้าค่ะ..

 

เข้าไปดูวิถีชีวิตคนอินเดีย วัฒนธรรม ไม่ว่าจะเป็นการศึกษา ประเพณีต่าง สามารถเข้าไปดูได้

หรือมีเรื่องสงสัยเกี่ยวกับอินเดียสามารถ โพสต์ถามได้ ทีมงานเราจะมาตอบคำถามให้ครับ

เรียนอินเดีย ปูเณ่

 

ขอบคุณค่ะ..
ขออนุโมทนาค่ะ

 

...หลังจากกินอาหารกลางวันกันเรียบร้อยแล้ว..พระวิทยากรท่านบอกว่า "โยมที่สูงวัย..ยังไม่ได้พักกันเลย ให้ทุกคนไปพักกันก่อนแล้วมาพบกันที่อีกครั้งเวลา ๑๔.๐๐ น. เน้น เวลาอินเดียนะจ๊ะ"...ซึ่งดีมากค่ะ..ได้นอนหลับกันคนละงีบ..เมื่อมาพบกันตามเวลาทุกคนสดชื่นไปตาม ๆ กัน...​

.....ท่านอาจารย์มหาจูม พระวิทยากร ท่านพาไปที่วัดนานาชาติก่อนค่ะ..เริ่มที่วัดญี่ปุ่น..วันนั้นเป็นที่น่าสังเกตว่า..ทำไมดูเงียบกว่าปกติ ร้านขายของก็มีน้อย..เดินไปจนถึงประตูทางเข้าจึงรู้ว่าวัดปิด..เพราะกำลังมีปัญหากับราชการอินเดียเรื่องขึ้นค่าไฟฟ้า..แล้ววัดต่าง ๆ ไม่มีจ่าย..ก็เลยได้แต่เลาะกันอยู่ข้างรั้วนั่นเองค่ะ..​

​

​

​

​

 

...และในการเดินทางในอินเดียมีสิ่งสำคัญอยู่หลายสิ่งที่เราต้องพึ่งพาอันดับแรก คือ..น้องที่ทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลพวกเรา ดูแลรถ...เราได้น้องชายชื่อ ลาวา..ลาวานี้เคยบวชเป็นสามาเณรที่วัดไทยพุทธคยาค่ะ..ตอนนี้พ่อแม่ของลาวาก็ช่วยทำงานอยู่ที่วัด ลาวาเรียนจบระดับปริญญาตรีแล้ว..ภรรยากำลังจะคลอดบุตรในเดือนเมษายนนี้..ลาวาเป็นที่รักของทุกคนในคณะ..แต่จะถูกแม่ ๆ ทั้งหลายเปลี่ยนชื่อกันบ่อย ๆ ..ดิฉันรู้จักลาวาตั้งแต่มาอินเดียครั้งแรก..เลยเป็นเหมือนพี่น้องกัน ลาวาจะเรียกดิฉันว่า.."เดน่า" แปลว่าพี่สาวค่ะ

​

ลาวา กับ แม่ยุพิน​

 

....ไม่ใช่แต่วัดญี่ปุ่นเท่านั้นที่ปิดค่ะ..วัดศรีลังกา วัดทิเบต วัดพม่า ..ฯลฯ..ก็ปิดกันหมดเสียดายแทนคณะจาริกที่ไม่ได้เข้าไปชมในวัดทิเบตค่ะ..มีภาพนูนต่ำที่ฝาผนังสวยงามมาก..และพระทิเบตใจดี..ใครทำบุญหรือไม่ทำบุญท่านจะมีผลไม้แจกให้ครบทุกคน..คนไทยชอบวัดทิเบตมากค่ะ..เพราะได้ดูรูปถ่ายของพระเจ้าจิ๊กมี่ด้วย..ครั้งก่อน ๆ ไม่ว่าใครมี่เป็นโยมผู้หญิงขอถ่ายรูปกับรูปถ่ายพระเจ้าจิ๊กมี่กันทั้งนั้น...

....ท่านอาจารย์มหาจูมท่านจึงได้แต่เล่าให้ทราบถึงเรื่องราวของวัดต่าง ๆ เท่านั้น..แล้วท่านพาเดินทางต่อไปที่บ้านนางสุชาดาค่ะ...สังเกตว่าทางเข้าบ้านนางสุชาดานี้เปลี่ยนไปจากปีที่แล้ว..มีการซ่อมแซมทาง..มีผู้คนมาปลูกบ้านอยู่กันมากขึ้นด้วยค่ะ..ลูกหลานนางสุชาดาเลยมีจำนวนมากขึ้นไปด้วย..ที่นี่เมื่อลงจากรถแล้วต้องระมัดระวังในการเดินมาก แทบไม่ได้เงยหน้าเลยค่ะ..สติมาเต็ม ๆ เพราะมีแต่กับระเบิดทั้งนั้น..ถ้าใครเหยียบเข้า..ขาไม่ขาดค่ะ..แต่ถ้าไม่สละรองเท้า..เพื่อนฝูงก็ไม่ให้ขึ้นรถแน่..

 

India Seasons Idea

​

​

 

​

สถูปบ้านนางสุชาดา​

​

เหมือนสามคนสามมุมสามรูปแบบ
ที่เนาว์แนบพระธรรมคำสั่งสอน
มาพบปะสนทนาเล่านิวรณ์
เอาไว้สอนญาติโยมตอนเดินทาง..​

".....สถูปตรงจุดที่เรียกว่าบ้านนางสุชาดานั้น..เหมือนเป็นจุดศูนย์กลางของการได้แลเห็นตำแหน่งหรือจุดที่สำคัญต่าง ๆ ในทางพระพุทธศาสนา..

....หันหน้าไปทางทิศตะวันออก..จะพบเขาดงคสิริ ซึ่งเป็นที่ที่พระพุทธองค์ทรงบำเพ็ญทุกรกิริยาถึง ๖ ปี..
....ทางด้านขวามือเมื่อเรายังหันไปทางทิศตะวันออกอยู่..เป็นที่ที่พระพุทธองค์ทรงพบกับชลิฏสามพี่น้อง..

​

ณ เบื้องหน้า..ดงคสิริ..สถิตย์สถาน
ที่พุทธองค์ทรงทรมานพระวรกาย
บำเพ็ญทุกรกิริยาไม่เว้นวาย
ก็ด้วยหมายให้ได้บรรลุธรรม​

 

แบบนี้ทำงัยคะ..สาวน้อยเสื้อแดงดูโดดเด่นจริง ๆ

 

ใช้ PS ลองตกแต่งดู
ยังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะฮับ ที่ไม่ได้ขออนุญาตก่อน

 

ยินดีค่ะ..ไม่เป็นไรค่ะ คุณลีลาวดี..มาช่วยกันเติมสีสัน..
ผู้หญิงในภาพ ชื่อคุณพีรยาค่ะ..เธอบอกว่าเธอมีแต่ลูกสาว..
พอเห็นเด็กผู้หญิงคงคิดถึงลูก..ขนาดเพิ่งมาถึงอินเดียวันแรกนะคะ
แล้วตลอดทั้งการเดินทาง..เด็ก ๆ ก็คือคนที่เธอแจกขนมและสตางค์ค่ะ

 

อ๋อ...ฮับ

พอดีว่าไม่รู้จะจับภาพไหนมาทำ เลยเอาภาพนี้ล่ะก้น เป็นภาพที่สื่อความหมายได้ดี

กำลังศึกษา PS หนุกๆ ยามว่าง ก็เลยนำมาลองทำดู

 

​

ที่มองเห็นลิบลิบอยู่เบื้องหน้า
พระท่านว่าก็ยังเป็นที่สำคัญ
ด้วยพระพุทธองค์พบสามชฏิลนั้น
ฟังธรรมพลันขอบวช..เป็นอรหันต์​

....ทางด้านขวามือเมื่อเรายังหันไปทางทิศตะวันออกอยู่..เป็นที่ที่พระพุทธองค์ทรงพบกับชลิฏสามพี่น้อง..