หมอปลา

ผมเคยฟังคำสอนของหมอปลาท่านนึงเก่งในเรื่องของการปราบผี
เค้าสอนว่า เมื่อเราทำบุญมากและอุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวร เท่ากับว่าเราไปเพิ่มพลังให้กับศัตรูของเราให้มีกำลัง เราควรจะอุทิศให้ตัวเองก่อน แล้วเทพที่ดูเเลเราท่านจะได้ช่วยเหลือเราได้เพราะท่านมีกำลัง และอุทิศให้กับพี่น้องญาติ

คิดอย่างไรครับ

 

คำว่าเจ้ากรรมนายเวร นั้นฟังดูหน้ากลัว และนายเวรบางชนิดมันไม่ยอมอโหสิ ให้ง่ายๆ ก็มีอยู่มากโข การที่เราหมั่นอุทิศให้ เปรียบเหมือนเราขอโทษในสิ่งที่ เคยกระทำไไม่ดีไว้ อาจต้องใช้เวลา นานทั้งชีวิตเราเลยก็มี ยกตัวอย่าง หลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าชุง ท่าน สอนให้อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรก่อน แล้วจึงให้เทวดารักษาชีวิต ถามว่าคุณจะเชื่อ ใคร แต่สำหรับฉันเชื่อหลวงพ่อ และการที่หมอปลาพูดเช่นนั้น เพราะยังขาดภูมิธรรม อีกมากนัก

 

ผมไม่เห็นด้วยกับหมอปลาครับ

บางทีก็สอนผิดๆ

แล้วก็ไปทำลายศาลพระภูมิที่เขาสร้างเพื่อบูชาเทวดา เหอๆ ทำร้ายตัวเองทั้งนั้น เด๋วเจอเทวดามือแดงเสร็จแน่ๆ

 

ผมว่า หมอปลาจะรู้เกี่ยวกับผีซะมาก แต่ไม่รู้เกี่ยวกับเบื้องบน สิ่งที่เค้ารู้นั้นครบถ้วนแล้วหรือยัง

 

ก็เค้ารักษาผู้คนที่โดนของอะ เลยรู้บางวิญญาณไม่ยอม กลับกลายเป็นเพิ่มพลัง เอาเป็นว่ารักษาให้หายปกติก่อนเรียกสติกลับมาก่อน แล้วค่อยแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลก็แล้วกัน บุญนั้นก็ต้องหนักพอๆกับกรรมที่เราสร้างกับเค้าด้วย เจรจากันดีๆ เค้าทนทุกข์ทรมานอยู่ ให้บ่อยๆ เมตตาบ่อยๆ ด้วยกระแสเห่งความเมตตาทั้งสิ่งสักดิ์สิทธ์และตัวเจ้าของเอง เจ้ากรรมนายเวรอาจอ่อนลง ยอมรับในบุญที่แผ่ไปให้ ส่วนเรื่องหมอปลาทำลายศาลพระภูมิ อันนี้ไม่จริงนะ คุณดูให้ดีๆนะ เจ้าของเค้าบูชาอะไรอยู่ ไม่รู้อัญเชิญอะไรมา ยั่วเยี้ยไแหมด มีแต่วิญญาณสัมภเวสีมาอาศัย ถ้าดีจริง เจ้าของจะมาบอกหมอปลาให้ช่วยเอาออกทำไม เค้าก็เหนื่อยนะ ดูจากการทำงานของเค้าแล้ว (ดูจากในยูทุปนะ ไม่รู้จักกันเป็นส่วนตัว)เค้าทำเพื่อให้เจ้าของบ้านเป็นสุข ไม่ถูกพวกอวินชาครอบงำ ไปรับขันธ์ รับโน้นนี่ เจ้าพ่อเจ้าแม่ไรไม่รู้ พวกคนทรงไม่มีวิชาจริง ไม่รู้เชิญใครมาประทับในตัวรูปปั้นเจ้าพ่อเจ้าแม่ นางไม้ มีแต่สัมภเวสีมาอาศัย ถึงทำให้เจ้าของบ้านเดือนร้อน แล้วเจ้าของบ้านก็ไปเชิญหมอปลามาทุบเอง หมอปลาไม่ได้บุกไปทุบทำลายของใครเสียหาย ถ้าเจ้าของไม่อนุญาติ

 

หมอปลาก็ศิษย์มีครูนะ เค้าเคารพพระรัตนตรัยและครูบาอาจารย์ของเค้าอยู่ ไม่นั้ง เสร็จอำนาจมืดไปนานละ ไม่มีใครรู้ไปหมด ทั่วหล้าทั้งโลกนี้และโลกหน้ามีแต่พระพุทธเจ้าเท่านั้น เพราะฉนั้นไม่ต้องไปว่าใครหรอกว่ารู้ไม่จริง เค้ารู้ในส่วนหนึ่งละ และเห็นเค้าข่วยเหลือคนที่ตกอยู่ในโลกครึ่งผีครึ่งคนมาเยอะละ ใครมีญาติโดนผีเข้าโดนของอะไร รักษาที่ไหนไม่ได้ผล ก็ลองหาหมอปลาดู เบอร์ก็ไปหาในยูทุปแหละ เงินก็ไม่เอาแถมหุงข้าวให้กินด้วย ปรบมือดังๆๆให้กับคนดีหน่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

บุญกรณีพิเศษที่เคยทำมาชาติก่อน ป้องกันได้ชั่วเวลาหนึ่ง ถ้าหมดบุญตัวนี้ก็ไม่แน่น่ะครับ อย่าประมาทในธรรม อย่าประมาทในสิ่งที่เรามองไม่เห็น สิ่งที่ยังไม่รู้จักอย่างถ่องแท้

 

ก็เสร็จไปนานแล้วนั่นแหละ

 

เราค้านด้วยคนนะ ส่วนมากเราเจอเจ้ากรรมนายเวรจะอโหสิให้แล้วจบเรื่อง
แต่ที่ไม่หยุดคือกรรม และที่น่ากลัวคือหมดบุญ ถึงเวลาเค้าต้องไป


ส่วนหมอปลา ไม่ขอแสดงความคิดเห็น

 

ถ้าศึกษาจากหลวงพ่อฤาษีลิงดำ การแผ่เมตตาให้ทั่วทุกภพภูมินี่สำคัญมาก ๆ ท่านว่าเหมือนจุดคบไฟ ยิ่งมีมากยิ่งสว่าง บุญของเรายิ่งมากขึ้นไม่มีลด

จะถึงนิพพานได้ต้องมีพรหมวิหารสี่ ความเมตตาต้องเหมือนพ่อแม่กับบุตร เขาจะรับหรือไม่รับไม่สำคัญ เพราะบุญที่ส่งไปมันไปรออยู่แล้ว เขาอนุโมทนาได้เมื่อใดก็จะสำเร็จ ไม่อนุโมทนาก็เพราะกรรมชั่วเขาบังอยู่ ทำให้ไม่เห็นถึงกรรมดี หรือเพราะยังไม่ถึงเวลาที่บุญจะส่งผล

เจ้ากรรมนายเวร บางท่านก็ไปเกิดเป็นเทวดาเป็นพรหมไปแล้ว เทวดาท่านไม่ทำผิดศีลแน่นอน กฏแห่งกรรมที่ตามมาเกิดจากอำนาจของมัน จะรู้ได้ว่าอย่างไหนมาถึงก่อนมาถึงหลังก็เป็นเรื่องที่ไม่ควรคิดโดยบุคคลธรรมดา

ทำความดีเข้าไว้จะช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบา แต่จะไม่มีผลเลยคงไม่ได้ เพราะเราทำกรรมมาทั้งนั้นถึงได้มาเกิด พระอริยเจ้าท่านจึงยอมรับผลของกรรมเมื่อมาถึง

ส่วนหมอปลาทำลายศาลก็เป็นเรื่องของเขา กรรมของใครของมัน ถ้าเทวดาท่านเมตตาท่านก็คงเตือนให้แล้ว แต่ถ้าท่านไม่สนใจก็คงตัวใครตัวมัน....

 

ก็จริง แต่อุทิศให้คนอื่นหรือเราก่อนก็ได้ แต่ต้องไม่ลืมอุทิศให้ตัวเรา คุณทำบุญคุณได้บุญอยู่แล้ว แต่ว่าถ้าหลังทำบุญอุทิศบุญให้ตัวเองด้วย เราจะรู้สึกจิตแนบบุญขึ้นเยอะครับ สาธุ นี่เป็นเคล็ดครับ

 

สำหรับผม ผมจะอุทิศให้ตัวเราก่อนเพื่อให้จิตเรารู้สึกแนบบุญ แล้วตามด้วยเจ้ากรรมนายเวรเพราะเป็นหนี้ต้องใช้หนี้ก่อน แล้วค่อยให้ที่เหลือตามต้องการ สาธุในธรรม

 

นี่ไม่เข้าใจคำวว่า เจ้ากรรรมนายเวร และคำว่าอุทิศส่วนกุศล

เจ้ากรรมนาายเวรเป็นใคร? ก็คือคน หรือ อดีตคน แต่ตอนนี้กลายเป็นผีบ้างก็มี

ท่านเหล่านี้ เราเคยไปทำร้ายเค้าไว้ให้เจ็บช้ำน้ำใจ นี่ละเขาจองเวร

ผูกใจเจ็บ ก็เลย เป็นเจ้ากรรมนายเวรของเรา มันเป็นเรื่องของแต่ละคน ว่าไปสร้างวีรกรรม

อะไรไว้บ้าง

เราอุทิศส่วนกุศล ก็คือความดีของเราที่มี ขอมอบไห้แก่เค้า

ให้ทำไม? ท่ีให้ก็อยากให้เจ้ากรรมนายเวร ให้อภัย ให้หายโกรธ

เราเพราะว่าเราสำนึกำผิดแล้วไง ก็เลยอยากจะขอโทษ อะไรท่ีเป็นสิ่งดีๆ

ก็อยากทำดีถ่ายโทษ..


พออุทิศให้ ถ้าเจ้ากรรมนายเวร เค้ายังผู้ใจเจ็บอยู่ เค้าไม่รับสว่นกุศล

หรือความดีที่คุณมอบให้หรอกครับ(ตอนนี้ละ เค้าจ้องเล่นงานคุณ)

ต่อเมื่อไร อะแหละ คุณทำบ่อยๆ อุทฺิศบ่อยๆ ใจเค้าอ่อน เค้าใจอ่นลง

ในการสำนึกผิด และความตั้งใจของคุณ นั้นแหละ เค้าถึงรับส่วนกุศล

ถ้าเค้ารับ ก็หมายควมว่า เค้าไม่โกรธ ไม่ผูกใจเจ็บ ไม่พยาบาทอาฆาตจองเวร

แล้วจะมาอะไรกับเราล่ะ เค้าเหล่านั้นก็ไปสู่ภพภูมิ ท่ีดีกว่า สูงกว่า

พอไห้อภัยกันแล้วก็เป็นเพื่อน เป็นมิตรกัน หรือต่างคนต่างอยู่ ไม่มีอะไรกันแล้ว

ขาดกัน จบกัน....