หลวงตาใบ้หวย เจออาถรรพณ์เชือกผูกคอตายมรณะภาพอนาถ!

อันว่าโชคลาภวาสนานั้นขึ้นอยู่ที่บุญทำกรรมแต่งเป็นของเฉพาะบุคคล ไม่มีใครสามารถหยิบยื่นให้กันได้ แต่ก็มีอยู่ไม่น้อยที่เป็นนักเสี่ยงโชค ชอบออกตระเวนหาเลขเด็ดตามสถานที่ต่างๆ เพียงเพราะต้องการเงินรางวัลแบบง่ายๆเป็นค่าตอบแทน คิดไม่ถึงเลยว่าถูกหวยเลขเด็ดงวดนั้น มันต้องแลกด้วยชีวิตของผู้ใบ้หวย!!

อยากให้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ครับ ไม่มีเจตนาจะซ้ำเติมหรือทำลายพระสงฆ์ผู้ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบ

เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นใน จ.พิษณุโลก เมื่อสิบปีที่แล้ว สมัยผู้เขียนยังหนุ่มอยู่(กลัวใครไม่รู้นึกว่าแก่มากแล้ว ^_^) ช่วงนั้นได้มีโอกาสรู้จักหลวงตารูปหนึ่งชื่อ"หลวงตาชื้น"(ขอใช้ชื่อจริงเพราะท่านมรณะภาพไปนานแล้ว) หลวงตาชื้นในวัยเจ็ดสิบกว่าปี สุขภาพยังแข็งแรง ท่านมีรถเก๋งส่วนตัวคันหนึ่ง สภาพก็สมกะคนขับนั่นเอง ท่านจำพรรษาไม่เป็นหลักแหล่ง ขึ้นอยู่กับสถานที่วัดไหนมีสิ่งเร้นลับแปลกๆ เช่น ต้นตะเคียน,เจดีย์โบราณสถาน,ป่าช้าผีดุ,วัดร้าง ฯลฯ ท่านมักจะโคจรไปยังสถานที่แห่งนั้น เพื่อทำพิธีบางอย่าง!(ไม่ต้องบอกก็คิดว่าคุณผู้อ่านคงเดาได้ไม่ยาก)

หลวงตาท่านเป็นคนอัธยาศัยดี พูดเก่งคุยสนุก ผู้เขียนรู้จักท่านไม่ใช้เพื่อหวังเลขเด็ดอะไร แต่มีเหตุให้พบเจอกันตามวาระกรรม...ท่านเล่าว่าสมัยก่อนเล่นลิเกเป็นอาชีพหลัก มีคู่แข่งหลายคณะทีเดียว แต่คณะของท่านได้รับความนิยมสูงสุด เป็นเพราะท่านมีคาถาและของดีติดตัว แต่ท่านไม่บอก มีคนมาขอเรียนวิชากับท่านมากมายแต่ไม่รู้ถ่ายทอดให้ใครบ้างยัง สุดท้ายมาบวชเป็นพระแล้วยังไม่ทิ้งวิชาใบ้หวย

ก็ถูกใจชาวประชาสิครับ ของแบบนี้ลองได้โดนงวดสองงวดลูกศิษย์ลูกหาบริวารเพียบ ท่านไม่ต้องบิณฑบาตรเพราะมีคนนำมาถวายถึงที่ โดยเฉพาะท้ายเดือนกลางเดือนเนี่ยะ แทบไม่มีที่จอดรถ วัสดุอุปกรณ์อะไรขาดเหลือ เพียงท่านสั่งคำเดียว ลูกศิษย์พร้อมหามาประเคนให้ตลอดเวลา

"เฮ้ย! เอ็งไปหาเหรียญโสฬจโบราณที่มีเลขท้าย...?มาให้ข้าสิ ถ้าได้ งวดนี้ไม่พลาดแน่" (ขอใช้สำนวนเพิ่มอรรถรสในการอ่าน)

"อย่าลืมเทียนขี้ผึ้งอย่างดีมาให้ข้าด้วย" (ท่านจะเอาเหรียญมาสวดแช่น้ำมนต์ เพื่อหยดน้ำตาเทียนเป็นตัวเลขเด็ด)

"คนมุงดูกันหลายตา ก็ตีกันไปได้หลายตัวเลข มันก็คงมีใครฟลุ๊คถูกกันบ้างหละว้าาา" (เสียงใครคนหนึ่งบ่นพึมพำ)

ในจำนวนคนที่มาชุมนุมกันนั้น มีทั้งคนที่ชอบเล่นหวย และคนที่ไม่เล่น(ส่วนน้อย) ปะปนกันไป เพราะท่านเคยให้ความหวังกับชาวบ้าน ว่าจะมาพัฒนาวัดและทำหมู่บ้านนี้ให้เจริญรุ่งเรือง (แต่เรื่องจริงที่ผู้เขียนทราบหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ พออยู่ที่ไหนเลขไม่ค่อยโดน ท่านก็ย้ายไปอยู่ที่ใหม่เรื่อยๆ!)

ไม่ว่าจะเป็นว่านมงคล วัตถุโบราณ ของอาถรรพณ์ เงินปากผี รกแมว ฯลฯ สารพัดวัตถุนาๆชนิดที่พอใช้เป็นเครื่องมือให้เกิดตัวเลขได้ ท่านเป็นต้องหามาได้เสมอ และแล้วก็มีลูกศิษย์คนหนึ่งนำเชือกของคนผูกคอตายมาให้

"ให้มันได้อย่างนี้สิว๊ะ ถึงจะเด็ดจริง...ว่ะฮ่ะฮ่ะฮะ ฮ่า"

ตอนนั้นผู้เขียนไม่ได้เจอท่านแล้ว เพราะท่านย้ายไปที่อื่น ทราบเพียงคำบอกเล่าที่ชวนให้ขนหัวลุกจากคนรู้จักกันว่า...

"หลวงตาชื้นมรณะภาพแล้วครับพี่"

"อ้าว! ทำไมเป็นงั้นล่ะหนุ่ม?" (ข้าพเจ้าอุทาน)

"ผมก็ฟังมาอีกทีครับ วงในเค้าบอกว่า ลูกศิษย์เอาเชือกผูกคอตายมาให้หลวงตาทำหวย เห็นว่าหญิงอกหักกำลังท้องด้วยผูกคอตาย!...เย็นวันหวยออกมีคนถูกหวยกันเยอะ เช้าวันรุ่งขึ้นเขาจึงพากันเอาของมาถวายหลวงตา แต่หลวงตาแกไม่อยู่ให้ถวายของแล้ว"

"อ้าว! ท่านจะรีบย้ายไปไหนอีกหล่ะ ยังไม่ทันได้รับทรัพย์เลยนิ?"

"เปล่าครับ ไม่ได้ย้ายไปไหน แต่ไปไม่ทันต่างหาก...ไฟเผากุฎีมรณะภาพในห้องนั้นเอง คืนนั้นมีคนได้ยินเสียงหมาหอนยาวนานมาก ตามด้วยเสียงคนร้องโวยวาย แต่ไม่มีใครกล้าออกมาดู เพราะแกเคยสั่งห้ามไม่ให้ใครไปรบกวนสมาธิ กว่าจะรู้ไฟก็ลุกไหม้ใหญ่โตแล้ว เบื้องต้นตำรวจสันณิฐานว่าเป็นไฟฟ้าลัดวงจรตามระเบียบ แต่ที่แปลกเวลาชันสูตรพลิกศพ บริเวณรอบลำคอมีรอยดำๆกดรัดลงไปถึงเนื้อใน! แววตาทะลึงโปนคล้ายก่อนตายกำลังหวาดกลัวอะไรอย่างสุดขีด!! ทั้งที่หลวงตาไม่เคยใส่ลูกประคำหรือสร้อยคออะไรเลย...เมื่อทราบผล ตำรวจจึงพยายามแตกประเด็นมุ่งไปที่ฆ่าชิงทรัพย์ หรืออาจเป็นเจ้ามือหวยตามมานิมนต์กลับบ้านเก่า"

"แล้วคุณผู้อ่านหล่ะครับ คิดว่าหลวงตาชื้นท่านมรณะภาพด้วยสาเหตุใด?"

"แหม! ผมเสียดายวิชาจากแกจริงๆ อุตส่าห์ตามตื้ออยู่นานยังไม่ทันได้เรียนเลย" (หนุ่มตัดพ้อนึกเสียดายวิชาจากอดีตพระเอกลิเกเก่า)

ส่วนผู้เขียนได้แต่ปลงสังเวชและขอให้ท่านอย่าได้เผชิญวิบากทุกข์ยาวนาน เพราะนึกถึงทีไร เสียงเย็นๆพูดช้าๆของท่านยังคงดังก้องอยู่ในโสตประสาท กับความหวังที่ครั้งหนึ่งเคยให้ไว้กับชาวบ้านว่า
"ไม่ต้องห่วงนะข้าจะมาช่วยพัฒนาวัดนี้ และหมู่บ้านของเราให้เจริญ"!!

 

พูดถึงคนบ้าหวย......... คนแถวบ้านผมเป็นผู้หญิงเขาไปเอาเชือกผูกคอตายมาให้ดู เห็นเขาบอกว่าได้มาจากเจ้าหน้าที่มูลนิธิ เขาเอามาทำพิธีขอหวย แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาทำอย่างไร แล้วก็ไม่ได้ไปถามเขาด้วยว่าถูกหวยหรือเปล่า แต่ตอนหลัง ได้ขายบ้านไปแล้วย้ายไปอยู่ที่อื่น เจ้าของคนใหม่ให้ช่างผู้รับเหมามาซ่อมบ้าน คนงานก่อสร้างมาถามผมว่า บ้านนี้เคยมีคนตายไหม ผมถามว่าทำไมหรือ คนงานก่อสร้างบอกว่า ขึ้นไปชั้นบน เห็นมีผู้หญิงผูกคอตาย บางคนบอกว่าที่ชั้นบนมีกลิ่นน้ำหอมฟุ้งไปหมด คนงานก่อสร้างก็เลยไม่กล้าขึ้นไปชั้นบนคนเดียว ต้องนอนกันข้างล่าง

 

งวดนี้ถูกบน 100 บาท งวดหน้าจะจัดสัก 1000 บาท chearr

 

เรื่องเสี่ยงโชคนี่ ถ้าคนไม่ได้สร้างบุญมาด้านนี้ไม่ว่าจะทำยังไง จะซื้อยังไงก็ยากที่จะถูกนะครับ ยกตัวอย่างผม...งวด 1 มกราคม 58 เห็นท่านพ่อพญานาคองค์ใหญ่มากเท่าต้นมะพร้าว ท่านอยู่ที่เขาใหญ่ ตรงแอ่งน้ำยอดเขา ทางขึ้นเขาใหญ่ฝั่งจังหวัดปราจีนบุรี ท่านมีหน้าที่ดูแลฝั่งทิศตะวันตกมาบอกตรงๆ 57 ผมลองซื้อล๊อตเตอรี่ยังซื้อไม่ถูกเลยครับ...ผมดันไปแปลว่า ถ้าเจอพญานาคต้องซื้อ 59 ซึ่งเป็นบ้านเลขที่ปัจจุบัน จัดชุดใหญ่เลยได้กินแห้วหลายกระป๋อง...๕๕๕+++ เลยรู้เลยว่าดวงเสี่ยงโชคไม่ค่อยดี สู้ดวงทำธุรกิจดีกว่า...แน่นอนกว่ากันเยอะครับท่านทั้งหลาย

 

แล้วได้ขอคาถาลิเกมาไหม

 

ผมนี่ ไม้สั้นไม้ยาว ยังจับพลาดเลยครับ
เรื่องซื้อหวยนั้นผมมั่นใจมากครับ...
ขนาดมาบอกให้ได้ยินกับหูผมก็ไม่ซื้อครับ
นั่งสมาธิเห็นเรียงเบอร์ลอยมาอยู่ตรงหน้าผมก็ไม่ซื้อครับ
ออกตรงๆ2งวดติดๆกัน ผมก็ไม่ซื้อครับ
เก็บตังค์ไปทำอย่างอื่นดีกว่า
คนไม่มีโชคลาภทางด้านนี้...ซื้อไปก็ไม่ถูกหรอก...
เว้นแต่คนพิการมาขอให้ช่วยซื้อ ก็ซื้อเพื่อช่วยเหลือเท่านั้นเองครับ...แล้วก็ไม่คิดจะตรวจ เพราะผมมั่นใจมาก...ยังไงก็ไม่ถูก...

ส่วนเจ้ามือก็ต้องดวงของเขาด้วย บางคนเป็นคนวิ่งหวยได้เปอร์เซนต์เกิดโลภอยากลองเป็นเจ้ามือขึ้นมา .... งวดนั้นก็โดนซะขายบ้านขายรถหมดตัว...แบบนี้ก็ได้ยินมาอยู่เหมือนกัน...

ส่วนใครมีดวงทางด้านนี้ ซื้อไปยังไงก็ถูก...แค่งูเลื้อยตัดหน้ารถจากซ้ายไปขวา ตีเป็นหวยไปซื้อเข้าก็ยังถูก...คนเขามีลาภทางนี้ก็นะ....คนไม่มีลาภอย่างเราก็รอเฮกับพวก...ถูกหวยแล้วก็พาพวกไปเลี้ยง อันนี้ชอบมากเลยนะ...ไม่ต้องลงทุน กินฟรีตลอด..

 

คนจนซื้อหวย คนรวยซื้อหุ้น
คนไม่จนไม่รวย ซื้อทั้งหวย ซื้อทั้งหุ้น

 

หมดกันงวดนี้
ฝัน 279 ก็ไม่ซื้อ
ซื้อ 527 ออก 537
ใบ้หวยลาวได้ 57 ก็ไม่ซื้อ
อะไรจะซวยขนาดนี้ หมดแรง
:'''(