หลวงพ่อแก้วพิมพ์กลาง – ไทยรัฐ

ก่อนอ่านเรื่อง ขอให้ดูภาพพระปิดตา หลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์ องค์ในคอลัมน์ ทั้งด้านหน้าและด้านหลังให้เต็มตา เพื่อจะได้ทำความเข้าใจต่อไปว่า จะต้องเรียกให้ครบเครื่องตามขนบนิยมของวงการว่า พระปิดตา หลวงพ่อแก้ว เนื้อผงคลุกรัก พิมพ์กลาง หลังแบบ




คนพอเป็นพระด้วยกัน อาจมีคำถาม ดูจากภาพ ซึ่งขยายย่อใหญ่ได้ไม่แน่นอน ไม่น่าจะแยกออก องค์ไหน เป็นพิมพ์ใหญ่ องค์ไหนเป็นพิมพ์กลาง แล้วก็ยังมีพิมพ์เล็ก พิมพ์จิ๋ว ฯลฯ ที่คล้ายๆกัน


คำตอบที่พอตอบได้ ที่แน่ใจว่า “พิมพ์กลาง” เทียบเคียงจากแม่พิมพ์ จากพระหลวงพ่อแก้ว ของวงการ ที่ถึงวันนี้ มีองค์แท้มาตรฐานตีพิมพ์ในหนังสืออยู่หลายสิบองค์ แน่นอน…ขนาดองค์พระ ย่อมกว่าพิมพ์ใหญ่เล็กน้อย


แม้การวางสองมือที่ยกปิดตา ลีลาเส้นสาย พิมพ์ใหญ่และพิมพ์กลาง ใกล้เคียงกันมาก แต่พอแยกใหญ่กลางออกจากกันได้ พิมพ์กลางการวางพระเพลาค่อนข้างเรียบตรง…พิมพ์ใหญ่ พระเพลาแอ่นโค้ง



เรื่องขนาดและลีลาเส้นสายลายพิมพ์หลวงพ่อแก้ว เป็นเรื่องสำคัญ แต่ที่สำคัญกว่า ก็คือ เนื้อหาที่แห้งและละเอียดเนียนนุ่ม ถูกจับต้องนิดหน่อย เงาสว่างกระจ่างตา แต่ระวังองค์ที่มันวาวเกินไป จะเป็นพระปลอม

องค์นี้ มีหลักฐานเป็นรักเก่าและทองเก่า ในซอกลึก ยังเหลือให้เห็นชัดเจน

หลักการดูพระปิดตาหลวงพ่อแก้ว พิมพ์ดี เนื้อดี แล้วก็ต้องรักทองดี ดีที่ว่า คือเก่าถึงอายุ

เอ่ยเรื่องอายุ…อายุการสร้างพระปิดตาหลวงพ่อแก้ว หนังสือหลายเล่มไม่ตรงกัน

ผมขอยึดข้อมูลจากผู้รู้ระดับตำนาน อาจารย์ชื้น วัดมหรรณพ์ ท่านใช้นามปากกา ช.อิสรานนท์ อธิบายไว้ในหนังสืออนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ อำมาตย์เอก พระยาชลประทานคณารักษ์ เมื่อ 30 มี.ค.2515 ว่า

หลวงพ่อแก้ว เกิดที่เพชรบุรี พ.ศ.2396 (ปลายสมัย ร.4)


ท่านบวชที่วัดปากทะเล อำเภอบ้านแหลม จำพรรษาจำเริญภาวนาส่วนใหญ่ที่วัดเขาบันไดอิฐ

คนเก่าๆเล่ากันว่า กิจกรรมการเข้าป่าหาไม้มาสร้างโบสถ์ ศาลา วนเวียนอยู่แถววัดเขาบันไดอิฐ เริ่มสร้างพระปิดตาทั้งรุ่นแรกๆ ที่เรียกพิมพ์ปั้น และพัฒนามาเป็นพิมพ์ปิดตาที่วัดพระทรง

ต่อมา เมื่อท่านย้ายไปจำพรรษาที่วัด เครือวัลย์ ชลบุรี ท่านก็สร้างพระปิดตาต่อ

อาจารย์ชื้น เล่าว่า ตอนเข้าป่าไปหาไม้ซุง ท่านก็แวะไปตามโป่ง เก็บดอกบุนนาค ดอกนมแมว เลือกเอาต้นที่ผึ้งรุมตอมหึ่ง ต้นที่ผึ้งไม่ตอม ไม่ถูกโฉลกมวลสารสร้างพระ ท่านไม่เอา

ตอนนั่งวิปัสสนาในถ้ำ บริเวณเขาบันไดอิฐนั่นแหละ มีหลายสิบถ้ำ ท่านเอาขันรองหยดน้ำตาจากหยาดน้ำตก จากหินย้อย มาเป็นส่วนผสมปั้นผง ชิ้นไม้ไก่กุก ไม้อาถรรพณ์หายากนัก ท่านก็ได้ไว้สามชิ้น

รวมไคล ตะไคร่น้ำเสมาหน้าโบสถ์ ดอกบัวที่นาคถวายก่อนเข้าโบสถ์ ตากแห้งป่นแล้วผสมกับน้ำผึ้งกล้วยเล็บมือนาง ผสมตอนแรกเนื้อออกเหลืองๆ ปั้นเนื้อพิมพ์เป็นองค์พระแล้วจุ่มรัก ที่เรียกว่าเนื้อกะลา


ตอนหลังท่านเอารักผสม จึงเป็นเนื้อรุ่นต่อมาที่เรียกว่า คลุกรัก รุ่นนี้เนื้อในออกสีค่อนไปทางดำ

ใครถาม ท่านก็บอกว่า พระของข้าแก้จนได้ เป็นผู้ชายไม่ต้องหวีผม ก็หาเมียสวยได้ ผู้หญิงไม่ต้องผัดหน้าก็หาผัวรวยได้ ใครเบื่อท่านก็ตีราคาตามค่าซุง คืนให้ 1 ตำลึง

ตามเรื่องที่เล่าๆกันมา พระหลวงพ่อแก้ว มีราคาแพงมาก ตามกลไกตลาดยุคนั้น

มาถึงวันนี้ ผมดูข่าวทีวี คุณอั๊ง เมืองชล บอกว่าพิมพ์ใหญ่องค์งาม ราคาถึงร้อยล้าน มาตรฐานเดียวกับสมเด็จวัดระฆัง แต่ถ้าว่ากันโดยจำนวน หลวงพ่อแก้วมีจำนวนน้อยกว่า ชนิดนับองค์ได้

มีหลวงพ่อแก้ว เนื้อคลุกรัก พิมพ์กลาง หลังแบบ ของแท้ให้ดู ก็พยายามดูกันไว้ ของจริงท่านว่าอย่าฝันถึงกันเลย เป็นเรื่องของเศรษฐีระดับเจ้าสัวเขาคุยกัน.

พลายชุมพล


ขอขอบคุณที่มา
https://www.thairath.co.th/lifestyle/amulet/2154075