อดีตชาติของคุณแม่จันดี โลหิตดี มหาอุบาสิกาแห่งวัดป่าบ้านตาด

​

...ชมซากเก่าหนหลังครั้งในอดีต
ท่านบอกเล่าถึงอดีตชาติของท่านในหลาย ๆ ชาติที่ผ่านมา
ท่านเล่าถึงอดีตของท่านให้ฟังในชาติที่เกิดเป็นพระนางจามเทวี
“ รูปปั้นนี้ไม่เหมือนตัวจริงเท่าไหร่ ตัวจริงสูงกว่านี้ หน้ายาวกว่านี้”
พี่สาวท่านพูด “รูปปั้นนี้ก็สวยมากแล้ว” ท่านบอก
“ไม่สู้ตัวจริง ตัวจริงสวยกว่ารูปปั้น พวกเจ้าเห็นไหมสิ่งที่โลกเขาตื่นกัน
ก็มีแค่นั้น ตื่นในลาภ ในยศ ลูกหลานเกิดมาก็แบบเดียวกัน
ไม่ว่ายุคไหนสมัยไหน ก็หลงกันอยู่แค่นี้หละ
โอ๊ย! สลดในภพชาติที่ผ่านมา ยิ่งเป็นใหญ่ ยิ่งทุกข์
ชาติเป็นพระนางจาม จะเรียกเป็นกษัตริย์ผู้หญิงก็ใช่ จะเรียกนางพญาก็ใช่
เพราะเป็นกษัตริย์ผู้หญิงไม่มีครอบครัว ปกครองบ้านเมือง
อะไร ๆ ก็อยู่ในหัวอกหมด” ท่านบอก
“แต่ก่อน ครั้งเป็นแม่นางจาม พาประชาชน
และตัวท่านเองเร่งสร้างบารมีเต็มที่ ทั้งรักษาดินแดน
รักษาบ้านเมือง เพราะเป็นกษัตริย์ผู้หญิง
กษัตริย์เมืองไหนก็อยากมาตีเอาเป็นเมืองขึ้นจึงลำบาก
ทั้งรับศึก รักษาแผ่นดิน ทั้งเร่งสร้างบารมี แต่ในชาตินี้ก็สมใจแล้ว
ย้อนดูภพเก่าหนหลัง จะเกิดทางภาคเหนือ มากกว่าภาคอีสาน
ไปที่ไหนผ่านตรงไหน ก็เห็นแต่ซากของตัวเอง ร่องรอยการเกิดตายของตัวเอง
สลดใจก็แต่ข้าราชบริภาร ผู้ใหญ่ที่เคยช่วยท่านมา น่าสงสาร
ผ่านไปที่ไหน ขอยกโทษให้ทุก ๆ คน ทำด้วยความไม่รู้
ถ้ารู้คงไม่ทำ โอ๊ย! น่าสงสาร เพราะต่างก็เคยมีบุญคุณต่อท่านมา”
ท่านบอก “แม่ดีใจที่ได้มาภาคเหนือคราวนี้ เพราะวิญญาณที่คอย
ขออภัยโทษมีไม่น้อยดวงจิต บางดวงกรรมไม่มาก
พอท่านยกโทษให้พร้อมแผ่ส่วนบุญ รับอนุโมทนา
ก็เปลี่ยนภพไปสวรรค์เลยก็มี แต่ที่กรรมหนัก ก็แผ่ส่วนบุญ กลายเป็นกรรมเบา
ขึ้นก็เยอะ แต่ทุกดวงจิตบอกท่านว่า
“รอท่านมาโปรดนานแสนนาน
แต่ความสุขที่ได้รับเมื่อเจอท่านที่รอคอยก็แสนสุข
แต่ก็แสนทุกข์อีกเมื่อท่านจะจากไป”
ท่านสลดใจสงสารวิญญาณ ครั้งก่อนเคยเป็นมนุษย์
ล้วนเคยเป็นเจ้าใหญ่นายโต เพราะกรรมที่ทำมาในอดีต
จึงต้องชดใช้ผลของการกระทำนั้น...

​

ที่มา : หนังสือ ขอกราบเทิดทูน

สารคดีประวัติมหาอุบาสิกา คุณแม่จันดี โลหิตดี :
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=UreJQ-FyIIU]พระมหาธีรนาถ - สารคดีประวัติมหาอุบาสิกา คุณแม่จันดี โลหิตดี - YouTube[/ame]

 

โอวาทธรรมพระคุณแม่จันดี โลหิตดี

...นักปฏิบัติหลงติดอยู่ที่ความพอใจ และไม่พอใจ เป็นเครื่องอยู่
เอาความพอใจ และไม่พอใจเป็นเครื่องอยู่
เมื่อพอใจ ได้สมใจก็เป็นสุข
เมื่อไม่พอใจก็เกิดทุกข์
แต่ทั้งสุขและทุกข์ ก็ยังเป็นเงื่อนของสมมุติ
ไม่มีใครคิดที่จะอยู่ตรงกลาง ระหว่างสุขกับทุกข์
เพราะตรงนั้นไม่มีทั้งความพอใจ และไม่พอใจ
แต่เป็นความพอ พอดี
ผู้ที่หลงเพลิน เล่นอยู่กับความพอใจ และไม่พอใจ
จึงได้หนังสือเดินทางแห่งการท่องเที่ยวของภพชาติ
ติดตัวไปตลอด
ความพอใจ และไม่พอใจ
เป็นอาหารชั้นยอดเยี่ยมของกิเลส...