อยากฟังท่านที่เป็นโสดาบันขึ้นไปมาสอนธรรม

https://mthai.com/travel/80222.html

 

สวยดั่งต้องมนต์สะกด “วัดหลวงขุนวิน” วัดเก่าแก่กลางป่าลึกอายุกว่า 700 ปี


ขอบคุณรูปภาพและเรื่องราว จาก เพจ Pranpisang

อีกหนึ่งสถานที่สวยงาม ที่เที่ยวจังหวัดเชียงใหม่ วัดหลวงขุนวิน เป็นวัดที่มีความสวยงามวิจิตร และบรรยากาศสงบ ร่มรื่น ร่มเย็น ที่ตั้งอยู่ในกลางป่าค่อนข้างลึก ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นวัดที่สร้างมานานกว่า 700 ปีแล้ว

“วัดหลวงขุนวิน” อีกหนึ่ง ที่เที่ยวเชียงใหม่ สวยดั่งต้องมนต์สะกด

วัดหลวงขุนวิน เป็นวัดเก่าแก่ที่มีอายุยาวนานกว่า 700 ปี และมีประวัติที่น่าสนใจมากเลยทีเดียว ที่นี่มีทั้งพระ เณร และแม่ชี โดยมีหลวงพ่อจรัญ ทกฺขญาโณ เป็นเจ้าอาวาส วัดหลวงขุนวินแห่งนี้ตั้งอยู่กลางป่า ภายในวัดมีอาคารไม้ และเจดีย์บรรจุพระเกศาธาตุของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า


ที่วัดหลวงขุนวินเป็นวัดที่อยู่ไกลจากชุมชน ไฟฟ้าเข้าไม่ถึง ทางวัดต้องใช้กระแสไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์ เดิมไม่มีถนนเข้าถึงวัด มีเพียงรอยทางที่คนเดินผ่านประจำเท่านั้น หลวงพ่อจรัญ และชาวบ้าน ค่อยๆ บูรณะกุฏิและศาลาต่างๆ และสร้างพระอุโบสถขึ้นสองหลัง มีอุโบสถพระยืน (ปางจงกรมแก้ว) อุโบสถพระนอน (ปางปรินิพพาน) ซึ่งเป็นพระพุทธรูปไม้แกะสลัก และสร้างบันไดพญานาคอันสวยงาม โดยได้รับความช่วยเหลือจากชาวบ้านและหมู่ศิษย์ที่เคารพศรัทธา



อาคารไม้

เจดีย์บรรจุพระเกศาธาตุของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

อุโบสถพระยืน (ปางจงกรมแก้ว)

อุโบสถพระนอน (ปางปรินิพพาน)

การเดินทาง : ใช้พิกัดจาก Google map วัดหลวงขุนวิน ต.แม่วิน อ.แม่วาง จ.เชียงใหม่ 50360

แนะนำ ให้ใช้เส้นทางเดียวกับปางช้างแม่วาง แต่สัญญาณโทรศัพท์อาจขาดหายในบางช่วง มีถนนสายเดียวอยู่แล้วไม่หลงแน่นอน ระยะเวลาที่ใช้จริง ต้องบวกจากที่ใน Google Map บอก ราวๆ 30-45 นาที เพราะ 10 กิโลเมตร สุดท้ายต้องใช้เวลาครับ ถนนลาดยางไปจนถึงบ้านห้วยหยวก จากนั้นจะเป็นทางดินแดง และลาดซีเมนต์หยาบๆ ทางสูงชันและแคบ ลื่นเป็นบางจุด รถเล็กไม่แนะนำนะครับ

 

เข้าพรรษา ทำบุญถวายไฟฟ้า และ กราบนมัสการ หลวงพ่อจรัญ ณ วัดหลวงขุนวิน เชียงใหม่
06 ก.ค. 60 (14:27 น.)แสดงความคิดเห็น

Add @Sanook.com


สนับสนุนเนื้อหา

วัดหลวงขุนวิน อยู่ในการดูแลของเจ้าอาวาสพระอธิการจรัญ ทกฺขญาโณ พระสายปฏิบัติ ที่มีลูกศิษย์ผู้ศรัทธาต่างเดินทางมานั่งสมาธิปฏิบัติธรรมอยู่เรื่อยมา เนื่องจากเป็นวัดที่ร่มรื่น อากาศเย็นสบาย ทั้งยังมีนักท่องเที่ยวแวะมาชมสถาปัตยกรรมที่เก่าแก่สวยงามอยู่บ้าง


วัดหลวงขุนวิน มีพระจำวัดประมาณ 6 รูป ที่เคร่งครัดเรื่องปฏิบัติกรรมฐาน และเนื่องจากบ้านชาวบ้านที่อยู่ห่างออกไป 5 กิโลเมตรนั้นเป็นชาวเขา ฐานะยากจน พระสงฆ์จึงไม่ได้ออกเดินบิณฑบาต ที่นี่จึงมีโรงครัวที่มีแม่ชีบุญมีคอยดูแลเรื่องการทำอาหาร ถวายพระวันละ 1 มื้อเท่านั้น ภายในครัวยังใช้เตาถ่านในการประกอบอาหารเนื่องจากวัดนี้ยังขาดแคลนไฟฟ้า ถึงแม้วัดจะมีโซล่าร์เซลล์ และเครื่องปั่นไฟที่ลูกศิษย์บริจาคมาให้ก็ตาม ก็ต้องใช้ไฟเมื่อยามจำเป็นเท่านั้น

เมื่อถึงวันสำคัญต่างๆ ชาวบ้านระแวกวัดเป็นที่เป็นชาวเขาจากหลายสิบหมู่บ้านจะมารวมตัวกันเพื่อทำบุญ รักษาศีล สวดมนต์

วัดตั้งอยู่บนเขาสูงซึ่งห่างจากเมืองหลายสิบกิโลเมตร ถนนทางขึ้นวัดราว 5 กิโลเมตรในช่วงหน้าฝนจะยิ่งลำบากในการขึ้นลงอย่างมาก เนื่องจากเป็นทางดินลาดชันและลื่น ต้องใช้รถ 4×4 ในการเดินทางเท่านั้น

ด้วยที่ตั้งที่อยู่ห่างไกลนี้จึงทำให้วัดหลวงขุนวิน ยังขาดเรื่องไฟฟ้า ปัจจุบันยังรอการมาติดตั้งแต่ต้องใช้ค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูงมาก และยังขาดถนนหนทางที่เดินทางได้สะดวกและปลอดภัย

พุทธศาสนิกชนที่สนใจร่วมทำบุญ บริจาคแสงไฟให้แก่วัดหลวงขุนวิน ให้พระสงฆ์และประชาชนได้ใช้ไฟในการปฏิบัติธรรม สามารถร่วมบริจาคกับ Sanook! ได้ทางช่องทางดังต่อไปนี้ ตั้งแต่วันที่ 5 กรกฎาคม – 5 สิงหาคม ค่ะ

ท่องถิ่นธรรม พระกัมมัฏฐานบรรยากาศสงบเงียบภายในวัดที่เหมาะกับการปฏิบัติธรรม

ท่องถิ่นธรรม พระกัมมัฏฐานบรรยากาศสงบเงียบภายในวัดที่เหมาะกับการปฏิบัติธรรม

ท่องถิ่นธรรม พระกัมมัฏฐานพื้นที่ป่ากว้างขวางในการปฏิบัติธรรม



ท่องถิ่นธรรม พระกัมมัฏฐานลูกศิษย์ร่วมสวดมนต์ ทำวัตรเย็น



ท่องถิ่นธรรม พระกัมมัฏฐานบริเวณพระธาตุหลวงขุนวิน

ท่องถิ่นธรรม พระกัมมัฏฐานทางเข้าวัดหลวงขุนวิน มีศิลปะที่สวยงาม


ประวัติวัดหลวงขุนวิน
วัดหลวงขุนวินนั้น มีต้นกำเนิดมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าเคยเสด็จมา ณ บริเวณที่ตั้งวัด และประทับรอยพระบาทไว้ในป่าแห่งนี้ ตามปกติพระพุทธเจ้าเสด็จไปแห่งใด จะไม่มีรอยพระบาท นอกจากจะทรงอธิษฐานประทับรอยพระบาท ซึ่งรอยพระบาทนี้เรียกว่า “พระบาทย่ำหวิด ” ย่ำ คือ “เหยียบ ” หวิด คือ แหว่งไป เนื่องจากพระบาทที่ทรงย่ำนั้น มีรอยแหว่ง เพราะแผ่นหินที่ประทับรอยพระบาทนั้นมีขนาดเล็กเกินไป ทำให้นิ้วของพระบาทหายหรือแหว่งไป และชื่อเมืองแต่เดิมชื่อ “หวิด ” ต่อมาเปลี่ยนเป็น “วิน ” จึงเป็นเมืองวินหรือขุนวิน ชาวบ้านได้ทูลขอพระเกศาธาตุจากพระพุทธองค์ แล้วจึงสร้างเจดีย์ไว้บรรจุพระธาตุเพื่อการกราบไหว้บูชาต่อไป และชาวบ้านได้ช่วยกันสร้างวัดไว้ด้วย คือวัดหลวงขุนวิน ในปัจจุบัน

ประวัติหลวงหลวงพ่อจรัญ ทกฺขญาโณ
หลวงพ่อจรัญ ทกฺขญาโณ เป็นคนจังหวัดน่าน ขณะทำงานที่กรุงเทพฯ มีความสนใจศึกษาและฝึกปฏิบัติจนเกิดศรัทธา และบวชที่วัดสังฆทาน ในปี พ.ศ. 2529 เมื่ออายุได้ 27 ปี พรรษาแรกจำพรรษาที่อุ้มผาง จังหวัดตาก และผ่านการเก็บอารมณ์ที่วัดหนองไผ่เจริญธรรม จังหวัดสุพรรณบุรี รวม 4 ปี

ต่อมาท่านธุดงค์ไปทางภาคเหนือเพื่อการปฏิบัติ จนพบวัดพันต้น ซึ่งเป็นวัดร้างอยู่กลางทุ่ง ที่อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งตามประวัตินั้นเป็นวัดที่จัดให้มีการทำสังคายนาพระไตรปิฎก มีพระมาประชุมกันพันองค์ หรือพันต้น ท่านเห็นว่าเป็นสถานที่สัปปายะ เหมาะแก่การฝึกปฏิบัติจึงอยู่จำพรรษาที่วัดนี้เป็นเวลา 2 ปี ซึ่งในปีสุดท้ายนั้นมีพระจากวัดสังฆทานธุดงค์ผ่านมา ท่านจึงบอกทางไปจังหวัดแม่ฮ่องสอน โดยให้ตัดตรงผ่านเส้นทางนี้ไป ท่านจึงพบวัดหลวงขุนวินโดยบังเอิญ ซึ่งขณะนั้นพระอาจารย์สมบูรณ์ รตนญาโณ (ลูกศิษย์หลวงพ่อสนิท ซึ่งเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่สังวาลย์ วัดทุ่งสามัคคีธรรม จังหวัดสุพรรณบุรี) เป็นผู้ดูแลวัดได้ 8 ปีแล้ว พระอาจารย์สมบูรณ์จึงดีใจที่ได้พบพระจากวัดสังฆทาน และยกวัดให้หลวงพ่อจรัญ ทกฺขญาโณ ดูแลวัดสืบต่อไป ในปลายปี พ.ศ. 2539 นั้นเอง

หลวงพ่อจรัญ ทกฺขญาโณ จึงอยู่ที่วัดหลวงขุนวินเรื่อยมา ซึ่งเดิมทีตั้งใจจะอยู่เงียบๆ แต่มีพระท่านขึ้นไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นหมู่คณะ และดูแลปกครองกันจนเป็นสาขาหนึ่งของวัดสังฆทาน ช่วยกันบูรณะและดูแลวัดเรื่อยมา ปัจจุบันที่วัดมีพระ 17 รูป (ปี 2551)

ปัจจุบัน มีคนเมืองหรือคนจากเชียงใหม่ที่สนใจการทำสมาธิเข้ามาวัดในวันเสาร์-อาทิตย์ กันมากขึ้น เพื่อการฝึกปฏิบัติกรรมฐานและภาวนา ท่ามกลางทัศนียภาพที่สวยงามร่มรื่น บรรยากาศดี และอากาศเย็นตลอดปี มักจะมีชาวต่างชาติเข้ามาแวะเยี่ยมชมโบราณสถานในวัดอยู่เสมอ วัดอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 900 เมตร สามารถเดินทางโดยใช้เส้นทางเชียงใหม่-ฮอด เมื่อถึงสามแยกสันป่าตองให้เลี้ยงขวาไปอำเภอแม่วาง (ถึงแม่วางกิโลเมตรที่ 12) ไปตามทางจนถึงกิโลเมตรที่ 26 ถึงหมู่บ้านขุนวิน จะเห็นป้ายบอกทางไปวัดหลวงขุนวินอยู่ด้านขวามือ จากทางแยกนี้ไป ถึงวัดประมาณ 10 กิโลเมตร จะเป็นทางลูกรังตลอดในช่วง 5 กิโลเมตรแรก ทางค่อนข้างลาดชันจนถึงบ้านกะเหรี่ยงห้วยหยวก ซึ่งรถกระบะธรรมดาขึ้นได้ ส่วน 5 กิโลเมตรหลังเป็นทางที่ขึ้นได้เฉพาะขับเคลื่อนสี่ล้อเท่านั้น เนื่องจากเป็นถนนที่ใช้แรงคนในการขุดจึงต้องมีการซ่อมแซมกันตลอดเวลา

>> ร่วมทำบุญ Online ถวายไฟฟ้าให้วัดหลวงขุนวิน ได้ที่นี่ค่ะ

วัดตั้งอยู่ที่ หมู่ที่ 7 ต.ดอนเปา อ.แม่วาง จ.เชียงใหม่ 50360

 

http://www.templethailand.org/ID50220508-วัดหลวงขุนวิน.html

 

ประวัติ หลวงพ่อจรัญ ทกฺขญาโณ
ชื่อเดิม จรัญ จันทร์ประภาสกุล เป็นชาวจังหวัดน่าน
ท่านเกิดเมื่อวันเสาร์ที่ ๒๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๐๒
หลวงพ่อเล่าให้ฟังว่า ท่านเคยบวช ๒ ครั้ง ครั้งแรกท่านบวชตามประเพณีเพียงพรรษาเดียว เมื่ออายุ ๒๕ ปี หลังจากสึกไปใช้ชีวิตฆราวาส ท่านก็มีความคิดอยู่เสมอว่า คนเราเกิดมาเพื่ออะไร และถึงแม้จะใช้ชีวิตปกติทำงานเหมือนคนทั่วไป แต่ท่านก็ปฏิบัติตามแนวทาง สติปัฏฐานสี่ พิจารณากายมาโดยตลอด
เมื่อท่านอายุได้ ๒๗ ปี ก็ตัดสินใจว่า ถึงเวลาแล้วที่ควรจะบวชเสียที ทางโลกมันก็เท่านี้ ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว จะมัวเสียเวลาไปอีกคงไม่ได้การ การบวชครั้งนี้เราจะบวชไม่สึก จะไม่หวนกลับมาทางโลกอีกเด็ดขาด หลังจากนั้นหลวงพ่อก็ได้ไปร่ำลาญาติพี่น้อง และเพื่อน ๆ
ก่อนวันที่จะมาบวช หลวงพ่อเล่าให้ฟังว่า ท่านโดนมารเล่นงานอย่างหนักอยู่เหมือนกัน ทำลายศรัทธาและความหนักแน่นของท่านลงไปมาก ท่านนั่งรถต่อเรือมาวัดสังฆทาน มารตามเล่นงานตลอด สั่นคลอนจิตใจท่านอย่างยิ่ง จนกระทั่งถึงวัดสังฆทานท่านเห็นป้ายเขียนไว้ว่า “ผู้ใดเอาชนะใจตนเองได้ ผู้นั้นไม่ใช่ปุถุชน” หลวงพ่อจึงเกิดกำลังใจ และเอาชนะมารได้ในที่สุด
จึงบอกหลานชายที่ตามมาด้วยให้รีบโกนหัวให้ (ซึ่งขณะนั้นพระยังไม่ว่าง)
และนุ่งชุดขาวเตรียมตัวที่จะบวช หลังจากได้ครองผ้าเหลืองแล้ว จิตใจก็มั่นคงดังเดิมทันที
หลวงพ่อบวชที่วัดสังฆทาน จ.นนทบุรี เมื่อวันที่ ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๒๙
ได้รับฉายาว่า ทกฺขญาโณ แปลว่า ผู้มีญาณอันยิ่งใหญ่
ในพรรษาแรก ๆ หลวงพ่อได้ไปปฏิบัติอยู่ที่ อ.อุ้มผาง จ.ตาก และได้ผ่านการเก็บอารมณ์อยู่ที่ วัดหนองไผ่เจริญธรรม จ.สุพรรณบุรี รวม ๔ ปี
ต่อมาท่านธุดงค์ไปทางภาคเหนือเพื่อการปฏิบัติ และได้มาพบ วัดสะหลีพันตน (วัดพันต้น) ซึ่งเป็นวัดร้างอยู่กลางทุ่ง ที่อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งตามประวัตินั้นเป็นวัดที่จัดให้มีการทำสังคายนาพระไตรปิฎก มีพระมาประชุมกันพันองค์หรือพันตน ท่านเห็นว่าเป็นสถานที่สัปปายะ เหมาะแก่การฝึกปฏิบัติจึงอยู่จำพรรษาที่วัดนี้เป็นเวลา ๒ ปี
ซึ่งในปีสุดท้ายนั้นมีพระจากวัดสังฆทานธุดงค์ผ่านมา ได้บอกทางให้ท่านไปจังหวัดแม่ฮ่องสอน โดยให้ตัดตรงผ่านเส้นทางนี้ไป ท่านจึงพบวัดหลวงขุนวินโดยบังเอิญ ซึ่งขณะนั้นพระอาจารย์สมบูรณ์ รตนญาโณ ลูกศิษย์หลวงพ่อสนิท (ศิษย์หลวงปู่สังวาลย์ เขมโก วัดทุ่งสามัคคีธรรม จังหวัดสุพรรณบุรี) เป็นผู้ดูแลวัดได้ ๘ ปีแล้ว พระอาจารย์สมบูรณ์ดีใจที่ได้พบพระจากวัดสังฆทาน และยกวัดให้หลวงพ่อจรัญ ทกฺขญาโณ ดูแลวัดสืบต่อในปลายปี พ.ศ. ๒๕๓๙ นั่นเอง
วัดหลวงขุนวินเป็นวัดเก่าแก่ มีอาคารไม้ และเจดีย์บรรจุพระเกศาธาตุของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่มีถนนเข้าถึงวัด มีเพียงรอยทางที่คนเดินผ่านประจำเท่านั้น หลวงพ่อก็ค่อย ๆ บูรณะกุฏิและศาลาต่าง ๆ และสร้างพระอุโบสถขึ้นสองหลัง มีอุโบสถพระยืน(ปางจงกรมแก้ว) และอุโบสถพระนอน(ปางปรินิพพาน) ซึ่งเป็นพระพุทธรูปไม้แกะสลักสวยงามมาก โดยได้รับความช่วยเหลือจากชาวบ้านและหมู่ศิษย์ที่เคารพศรัทธา หลวงพ่อยังได้สร้างบันไดพญานาคอันสวยงาม โดยศิลปะทุกอย่างภายในวัด หลวงพ่อเป็นผู้ออกแบบเอง และได้ช่างฝีมืองานไม้และงานปูนที่มีความสามารถในการปั้นมาช่วยงาน และหลวงพ่อยังได้สร้างอ่างเก็บน้ำสำหรับใช้ในวัด และขุดถนนสำหรับเป็นเส้นทางให้รถเข้าถึงวัดอีกด้วย
ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๕๔๙ หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ ได้นิมนต์หลวงพ่อจรัญให้มาเทศน์โปรดญาติโยมที่วัดสังฆทาน
ในวันพระและวันงานบุญต่าง ๆ ของวัด
หลวงพ่อจรัญ ท่านจึงได้ลงจากวัดหลวงขุนวินมาแสดงธรรมโปรดศิษย์ที่วัดสังฆทานเป็นประจำในวันพระและวันเสาร์ (เนสัชชิก) ซึ่งหลวงพ่อจะได้รับนิมนต์แสดงธรรมในเวลาประมาณ ๒๒.๐๐ หรือ ๒๓.๐๐ หรือ ๒๔.๐๐ น. โดยประมาณ ซึ่งจะแสดงธรรมจนถึงเวลา ๐๓.๓๐ น.ของวันรุ่งขึ้น เป็นประจำ
และยังออกรายการตอบปัญหาธรรมในรายการธรรมะสว่างใจ ทางสถานีของวัดสังฆทาน และยังแสดงธรรมเทศนาในรายการของ มหาจุฬาฯ อีกด้วย
ธรรมะที่หลวงพ่อจรัญ ทกฺขญาโณ สั่งสอนศิษย์ให้ปฏิบัติอยู่เสมอ นับเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนาเลยทีเดียว นั่นคือเรื่องอริยสัจสี่ และท่านเน้นให้ปฏิบัติแนวสติปัฏฐานสี่ พิจารณากายภายนอก กายภายใน เป็นหลัก
ตามคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

 

https://www.facebook.com/luangphorjarun/

 

ธรรมะจิตประภัสสร
เพราะ ทุกสิ่งคือสิ่งสมมุติ อยู่แล้ว
จึงไม่มีอะไรให้ ละวาง ทั้งความดีความชั่ว
ยิ่งไปอยากละเท่าไหร่ ก็ยิ่งเป็น ความคิดปรุงแต่ง เท่านั้น
จิตเดิมแท้ บริสุทธิ์ดีอยู่แล้ว

 

พระธุดงค์รูปนี้ อยู่ จ.สระแก้ว

 

ภายในใจแล้วไม่มีอะไรให้ละ.และไม่มีอะไรให้ยึด
ได้
มีแต่การปรุงแต่งจากขันธ์ 5 ทั้งนั้น
ที่กำลังวิ่งหาสิ่งละ
และสิ่งยึด