"อยู่ก่อนแต่ง" ทางพระพุทธศาสนาเห็นอย่างไร?

ที่ผมตอบไปเป็นกรณีของคุณjiradet คนเดียวครับ
แต่ก่อนหน้าที่พ่อแม่ไม่รู้แล้วมีอะไรกัน นั่นก็ถือว่าผิดไปแล้ว
แต่ก็ถือว่าผิดน้อย เพราะเป็นผู้ดูแลตัวเอง พ่อแม่ไม่ได้ดูแล และเราก็ดูแลพ่อแม่ด้วย เป็นกตัญญูกตเวที
แต่ตอนนี้ผู้ใหญ่รับทราบ ขอขมา หรือพ่อแม่อโหสิให้ ต่อนี้ไปนี่ไม่ผิดเลย
ตอนแรกอธิบายน้อยไปหน่อย ขออภัยด้วยครับ

การรักษาศีลนั้น ไม่ใช่ว่าสักแต่ทำไปไม่เดือดร้อนใครก็พอ
ตราบใดที่ยังไม่เป็นพระโสดาบัน ผมเชื่อแน่ว่าจะทำใจให้ไม่คิดผิดศีลไม่ได้แน่
เหล้าก็ยังอยากกินนะ แต่ก็ต้องห้ามใจ
แฟนเขา/ลูกใคร น่ารัก เราก็อยากได้เขามาเป็นแฟนเราเป็นของเรา แต่ต้องหักใจ
เงินกองเป็นแสนเป็นล้าน เราเป็นคนนับให้เขา เราก็คิดอยากจะได้มาเป็นของเรา เราก็ต้องหักห้ามใจ ฯลฯ

หลวงพ่อสอนว่า ความเลวของเรายังมีอยู่ ก็ไม่เป็นไร ให้มันเลวอยู่ในใจ อย่าให้มันหลุดออกมาทางกาย ทางวาจา

ผมเอาแค่นี้ก่อนครับส่วนเรื่องแค่ไหนผิด แค่ไหนถูก ผิดมากผิดน้อย ผมไม่เอามาคิด คิดแต่ว่าจะอบรมใจเราอย่างไร ไม่ให้ความเลวหลุดออกมาทางกาย ทางวาจา แล้วค่อยระงับดับที่ใจ ไล่เป็นข้อๆ ไป ข้อ 1.ปาณาติปาทา ข้อ 2.อทินนา 3. 4. 5.

ซึ่งจะสำรวมกาย วาจาได้ ก็ต้องระงับดับที่ใจก่อน สรุปว่าผมยังระงับใจไม่ได้ อืมมมมมมม.

 

จริงแท้ แน่นอนที่สุดค่ะ

ผู้ชายสมัยนี้ หายากมากที่จะไม่ต้องการ เมื่อคบแล้วต้องการแค่เรื่องเดียว

ก่อนจะได้ ก็ตามง้อ ตามตื๊อ เอาอกเอาใจ สารพัด

พอได้แล้ว จากหน้ามือ เป็นหลังเท้าทีเดียวเชียว

(ฟังจากคนอื่นเค้าเล่ากันมานะ)

ชาย หญิง ที่ปฏิบัติได้ดังคำสอนของพระองค์ ถือว่าเป็นบุคคลอันประเสริฐยิ่ง

ขออนุโมทนาสาธุค่ะ

 

แต่ก็มีบางคนเป็นเท้าหลังก็มี
ช้างเท้าหลังง่ะ อิอิอิ
(deejai) (smile) (deejai) (smile) (deejai) (smile) (deejai) (smile)