อย่างนี้คือ ภาวนา

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="94%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=postbody vAlign=top><HR>การภาวนา ก็คือการพิจารณาแก้ไขในตัวมันเองให้ดูตัวเองให้มันมากๆ ให้ดูเจ้าของให้มากๆ ให้ดูตามจิตของเรา ความรู้สึกของเรา ความปรุงแต่งของเรา ความเป็นจริงไอ้สิ่งนึกคิดทั้งหลาย มันคือเครื่องปรุงแต่งทั้งนั้นแหละ

พูดง่ายๆ อย่าไปวิ่งกับมัน อย่าไปตามมัน มันเป็นเครื่องปรุงแต่งจิตสังขาร สังขารมันปรุงแต่ง เดี๋ยวเอาอย่างนี้ เดี๋ยวเอาอย่างนั้น ให้พยายามทำ กำหนดตามอาการที่มันเกิดขึ้นมา มันเป็นของอะไรที่ไม่แน่นอนสักอย่างหนึ่ง มันเห็นมันชัด ก็หมดความสงสัย

ไอ้ความคิดอะไรที่เกิดขึ้นมา ก็รู้ว่ามันไม่แน่ อย่าไปหมายมั่นมัน มันก็หมดเท่านั้น มันไม่หมดทำให้มันหมด มันก็หมดเท่านั้น มันเป็นเรื่องปรุงแต่งสังขาร ถ้าเราไม่รู้จัก ก็เข้าใจว่ามันเป็นเรื่องของปัญญา ความรู้สึกนึกคิดทั้งหลาย มันเป็นเรื่องปรุงแต่งทั้งนั้น ไม่ใช่ความรู้อันแท้จริง แต่เราเข้าใจว่ามันเป็นความรู้ ความรู้ไม่วาง ถ้ารู้ความจริงมันจะวาง

: ความผิด ในความถูก
: พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภัทโท)</TD></TR><TR><TD> </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

เป็นธรรมใกล้ตัวดีมากครับ ขอบคุณผู้โพส เกิดชาติหน้าขอให้สวยกว่านี้อีก

 

แสดงว่าชาตินี้ "หนูรินนน" สวยอยู่แล้วจิ

 

สาธุ....ขอให้หนูสวยๆๆๆ คิคิ