อวิชชาและวิชชา โดยพระราชพรหมยานเถระ

<TABLE borderColor=#0000ff cellSpacing=2 cellPadding=2 width="90%" border=1><TBODY><TR><TD align=middle>
อวิชชาและวิชชา
</TD></TR><TR><TD align=left> ท่านพระโยคาวจรทั้งหลาย และบรรดาภิกษุสามเณรทั้งหลาย สำหรับวันนี้ก็ขอพูดเรื่อง "สรุปในการเจริญพระกรรมฐาน"
ถ้าจะว่ากันก็ถือว่าเป็นการสอนกันในขั้นจบ เพราะว่าการศึกษาพระกรรมฐานของบรรดาท่านทั้งหลาย ถ้าจะสร้างแบบสร้างแผนกันเรื่อยไป ความจบในการสร้างแบบมันก็ไม่มี
แต่ทั้งนี้ก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากว่าการศึกษาพระกรรมฐานเราต้องการตัด "อวิชชา" คือ ความโง่ แล้วก็สร้าง "วิชชา" ให้เกิดขึ้น
ฉะนั้น การแนะนำในการนี้ จึงถือว่าเป็นการแนะนำขั้นสุดท้าย สำหรับเสียงตามสายที่ท่านเจ้าหน้าที่จัด เวลาหัวค่ำให้เปิดติดต่อกันไป คือในหมวดของพระกรรมฐานที่สร้างขึ้นมาใหม่ เป็นแบบหมวดผสม แล้วก็ต่อด้วยหมวดที่กล่าวต่อไปนี้ ซึ่งถือว่าเป็นการเรียนขั้นต้นและจนกระทั่งถึงวาระจบ จะได้ฟังกันอยู่ในขอบเขตเป็นเครื่องพิจารณา
ถ้าหากว่าเราจะเปิดกันทุกอย่าง นักปฏิบัติก็ไม่สามารถที่จะปฏิบัติให้เข้าถึงจุดได้
วันนี้จะให้ท่านรู้จักคำว่า "อวิชชา" และก็ "วิชชา" "อวิชชา" นี่ท่านแปลว่า ไม่รู้ และก็ขอโปรดทราบคำว่าไม่รู้ในที่นี้ ไม่ใช่หมายความว่าไม่รู้อะไรเสียทั้งหมด ความจริงคนและสัตว์เกิดมาย่อมมีความรู้ เช่น รู้หิว รู้ร้อน รู้กระหาย รู้จักพ่อ รู้จักแม่ รู้จักกิจการงาน รู้จักปวดอุจจาระ รู้จักปวดปัสสาวะ เป็นต้น เป็นอันว่าคนเรามีความรู้
อวิชชา
แต่ว่า

 

ก็ขอเชิญอ่านนะครับ