เรื่องเด่น อัศจรรย์ยิ่ง! หลวงปู่เจี๊ยะ เล่าเหตุการณ์ประหลาด คืนไหนพญาครุฑมา..ต้องมีงูตาย!!

อัศจรรย์ยิ่ง! หลวงปู่เจี๊ยะ เล่าเหตุการณ์ประหลาด คืนไหนพญาครุฑมา..ต้องมีงูตาย!!


พระครูสุทธิธรรมรังษี (หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท) พระผู้เป็นดั่งผ้าขื้ริ้วห่อทอง ในวงศ์พระกรรมฐานสายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต หลวงปู่เจี๊ยะจะเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี เป็นที่ยอมรับเรื่องธรรมภายใน กิริยาภายนอกที่สบาย ๆ ของท่านนั้นทำให้เป็นเหมือนม่านบังปัญญา บังตาเนื้อของชาวโลกที่นิยมชื่นชมด้านวัตถุชอบมองแต่สิ่งสวยงามภายนอก แต่ไม่เคยหันกลับมาย้อนดูภายในใจตน







จึงมองท่านไม่ออก บอกไม่ถูก ผู้ไม่เท่าถึงในสิ่งที่มี ที่เป็น ที่ปรากฏภายในจิต เพราะธรรมชาติของจิตที่บริสุทธิ์ไม่มีอาการลวงเหมือนอาการทางกายวาจา

สมัยหนึ่งหลวงปู่เจี๊ยะไปพักอยู่ที่ถ้ำช้างร้อง เพื่อไปปราบเทวดาตามคำนิมนต์ ของพระลูกศิษย์ บางคืนยังมีกายทิพย์ เป็นสัตว์วิเศษชนิดต่างๆมาเยี่ยมกราบ พระอาจารย์เจี๊ย และบินมาทักทายในนิมิตรภาวนา เป็นพวกครุฑ เขาจะบินมา จับบนหลังถ้ำตัวใหญ่มาก นานๆเขาจะมาทีหนึ่ง เขาเข้ามากราบเรียนว่าเป็นลูก ศิษย์ท่านพ่อลี เขาเคารพท่านพ่อลีมาก วันไหนที่เขามา ตอนเช้ามันจะมีเหตุการณ์แปลกอยู่อย่างหนึ่งคือ งูจะต้องตาย งูเขียวหางไหม้ หรืองูชนิดต่างๆ เอาเป็นว่าต้องมีงูตาย ถ้าวันไหนครุฑมาตอนกลางคืน วันนั้นต้องมีงูตาย บางทีกระซิบเณรเขียวว่า

"เณรเมื่อคืนมีพญาครุฑมา ถ้าพญาครุฑมา ต้องมีงูตาย"






อันนี้ไม่ทราบสาเหตุว่าเป็นเพราะอะไร เณรเขียวก็รู้สึกไม่ค่อยเชื่อ อันนี้จึงต้องพิสูจน์คืนไหนครุฑมาต้องรีบบอกเณรก่อนว่า

"เณรคืนนี้พญาครุฑมาแล้วนะ คอยดูว่าจะมีงูตายหรือเปล่า"

เณรไปดูก็มีงูนอนตายอยู่ในถ้ำ ไม่มีบาดแผล รอยถูกตีหรือถูกจิก งูก็ตายไปเฉยๆอย่างนั้นเอง ต่อมาทั้งพระทั้งเณรก็เชื่อและเคารพในคุณธรรมของพระอาจารย์เจี๊ยอย่างสนิทใจ ออกจากถ้ำช้างร้องแล้ว ต่อมาท่านก็เดินทางกลับไปยังวัดอโศการาม






หลวงปู่เจี๊ยะท่านเป็นแบบอย่างทางสงบแก่โลกที่ระงมปนเปื้อนไปด้วยกองทุกข์นานัปการ ท่านสอนให้พวกเรามองอะไร ไม่ควรมองแต่ด้านเดียว การมองอะไร ไม่เพียงใช้สายตาเป็นเครื่องตัดสินเท่านั้น แต่ต้องใช้แววตาคือ ปัญญา เพราะผู้ปฏิบัติธรรมไม่ควรมองข้ามปมคำสอน เพียงเพราะสายตาเท่านั้น ควรพิจารณาให้ถ้วนถี่ เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ที่สอ่งแสงสว่างแก่โลก ย่อมไม่ละเลยทั้งกอไผ่และภูผา ท่านจึงเป็นผู้มีจิตอิสระมานานไม่เกี่ยวเกาะยึดติดพัวพันในบุคคล กาล สถานที่ การปฏิบัติของท่านมุ่งเน้นที่ผลการปฏิบัติมากกว่ารูปแบบแห่งการปฏิบัติ เพราะนี่เป็นนิสัยสะท้านโลกาและปฏิปทาที่เป็นปัจจัตตัง ยากที่ใครๆ จะเลียนแบบได้







นอกจากนี้หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน ได้กล่าวยกย่องชมเชยในคุณธรรมของหลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท ว่า

"พระอาจารย์เจี๊ยะ เป็นผ้าขี้ริ้วห่อทอง เป็นเพชรน้ำหนึ่ง (ในความหมายขององค์หลวงตาหมายถึงพระอรหันต์) ที่หาได้โดยยากยิ่ง"



ที่มาจาก : palungjit จากหนังสือ "พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ริ้วห่อทอง"

https://th.wikipedia.org/wiki/พระครูสุทธิธรรมรังษี_(เจี๊ยะ_จุนฺโท)


เรียบเรียงโดย : เสาวลักษณ์ แสงสุวรรณ
--------------------
ขอบคุณที่มา
http://www.partiharn.com/contents/8317

 

อนุโมทนาด้วยครับ