อาการนี้ คืออาการอะไรครับ

อาการที่เกิดขึ้นนี้ ทั้ง 2 เหตุการณ์ เป็นภาวะของอะไรครับ

1. เมื่อ 3-4 วันก่อน ผมนั่งสมาธิ ในระหว่างที่นั่งสมาธิอยู่นั้น มีคนมาแตะที่ตัวผม แค่รู้สึกตัวแต่ไม่ถึงกับจนตกใจมาก จึงต้องถอนออกจากสมาธิ แต่ระหว่างที่ถอนออกจากสมาธิ มีความรู้สึกเหมือน คนที่ระบบหายใจกำลังล้มเหลว เหนื่อยเหมือนหมดแรง มือ เท้า แขนขาชาทั้งตัว

2. เมื่อ 5-6 วันก่อน หลังจากออกกำลังกายเบา ๆ ด้วยการเดินไปมาในระยะทางสั้น ๆ ต่อมา
ผมได้เดินมานั่งพักที่เก้าอี้พนักพิง พร้อมกับหลับตาทำสมาธิไปด้วย พอผ่านไปซักประมาณ 5 นาที

ในระหว่างนั่งทำสมาธิอยู่นั้น เกิดอาการรับรู้ความรู้สึกทั่วตัว ว่า ร่างกายทุกส่วนเกิดอาการสั่นสะท้านไปทั้งตัว(เป็นอาการที่เกิดขึ้นกับผมเป็นครั้งแรก) อาการดังกล่าวเสมือนเป็นการสั่นเฉพาะผิวกายภายนอก อาการที่เกิดขึ้นนี้รวมเวลาประมาณ 2 -3 นาที หลังจากนั้นก็ออกจากสมาธิ เพราะมีเพื่อนมาเรียก เกิดอาการชาเฉพาะบริเวณแขนขา แต่ไม่มากเท่าเหตุการณ์แรก และไม่ใช่อาการเหน็บชานะครับ

ทั้งสองเหตุการณ์นี้ มีความเกี่ยวข้องกับอนาคตที่ผมจะต้องเรียนรู้และถูกฝึกใช่มั้ยครับ /

 

ผม ต้องยอมรับก่อนว่า ตัวผมเองไม่ได้เก่ง ไม่ได้รู้ไปทุกเรื่อง / จากทั้งสองเหตุการณ์นี้ / มันทำให้ผมคิดหรือมโนเอาเองว่า... ตัวผมกำลังจะเริ่มเข้าสู่การฝึกหรือเรียนรู้ การแยกกาย-จิต อันนี้ต้องขอบอกก่อนว่า..ผมเองไม่เคยฝึก ไม่เคยเรียนกับครูบาอาจารย์ท่านใด / ที่ผ่านมาอาศัยเรียนรู้จากตัวเองเป็นหลักล้วน ๆ / ส่วนท่านใด เคยมีอาการหรือเคยเกิดสภาวะอาการใกล้เคียงกัน หรือเคยผ่าน ปสก. ดังกล่าว กรุณาช่วยชี้แนะด้วยนะครับ (ขอบคุณครับ)

 

คำตอบอยู่นี่แล้ว..

เมื่อยังไปไม่ถึงฝั่ง คุยมากก็ฟุ้ง..

 

ปฏิบัติให้มาก ทำให้มาก เจริญให้มาก..

คำตอบจะเกิดมีขึ้นแจ่มแจ้งแก่ใจตน เอง..

 

อาการชาย่างสะบายมีสุข
เป็นอาการของฌาณ4
ทีเกิดปิติฌาณ2เป็นอุเภงคปิติ(คล้ายอาร์มสนุกจากการออกกำลังกาย)
ก่อนออกสมาธิหายใจแรงๆไล่ความสุขจากสมาธิ
เดียวมันติดสุขในสมาธิแล้วมันจะเบอๆไม่เอาอะไรเลย
จะแยกกายแยกจิต.จิตมันต้องเห็นโทษของกาย
คงประมานยางตายออกละครับ

 

ปฎิบัติธรรม กะที่กายกะจิต
อาการกายอาการจิต
กะต้องรู้
ขี้ยังเหม็นอยู่มัยจะได้รู้55

 

อาการรู้สึกเหมือนระบบหายใจล้มเหลวนี้....
หาเปรียบ หรือ มโนตามที่เข้าใจเอง นั้น น่าจะมีลักษณะคล้ายกับ คนที่ถอดจิตออกไป แล้วกายสังขารของเจ้าของร่างถูกคนอื่นกระแทก จึงทำให้จิตกลับเข้าร่างแบบฉับพลัน ส่งผลให้ร่างกับจิตปรับสภาวะไม่ทัน / อันนี้ ผมคิดเอาเองนะครับ)

/ ที่ถาม เพราะ จะได้ระวังและเตรียมพร้อมให้ตัวเราตั้งอยู่บนความไม่ประมาทต่อไป / ครับ

 

อันนี้ก็เข้าใจ นะท่านนะ ....
/ แต่ข้อพึงระวัง /และสิ่งที่ไม่ควรประมาทนี่ซิ
/ อันนี้ มันต้องให้ผู้มีประสบการณ์ช่วยชี้แนะ / นะท่านนะ

นะ นะ นะ

 

ถ้าถามว่า กลัว ตายมั้ย...?
ก็ตอบว่า ... เฉย ๆ

/ สำหรับผม..
ความตายไม่ใช่เรื่องน่ากลัว
แต่ที่น่ากลัว คือ เราทำหน้าที่ของเรา ช่วยเหลือผู้อื่นได้ดีพอรึยังล่ะท่าน

 

เมื่อปฏิบัติถึงแล้ว เราจะรู้วาสนาบารมีของเราเอง ว่าสามารถช่วยคนได้มากน้อยแค่ไหน..

เรียกว่า รู้หน้าที่ตนเอง..

ถ้าไม่มีวาสนาบารมีจะโปรดใครได้ แม้มีวาสนาถ้าบุคคลที่เราจะช่วยยังไม่ถึงเวลาช่วย หรือ วาสนาบารมีของบุคคลนั้นไม่ถึงพร้อม ก็ไม่มีประโยชน์

สอนให้ตาย พูดให้คอแตก ก็ ไม่มีประโยชน์..

 

ส่วนการ สนทนาธรรมตามกาล เป็นมงคล..

สนทนาธรรม มากไป เรียกว่า ฟุ้งธรรม เป็น กิเลส..

เรา ก็ ลด การ สนทนา ลงแล้ว..

ตามที่ครูบาอาจารย์ ตักเตือนมา..

 

ขอบคุณครับ / เข้าใจแล้ว

 

แล้วใครมาหาเรา เมื่อคืน..

ต้องการฟังธรรมก็มาทางภายในได้เลย..

เมื่อคืนสอนธรรมะใครไม่รู้ ถึงตี3..

 

อันนี้ จขกท. ไม่ได้ไป..นะ
นอนทำสมาธิอยู่บ้านเฉย ๆ

 

ถ้าจะแนะนำใคร ให้มีเหตุเกิดขึ้นก่อน หมายถึง มีคนมาตั้งกระทู้ถาม หรือ ขอคำปรึกษา..

นั่นจะเป็นผลดีกับตัวเอง และ คนอื่น..

หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ สอนว่า "รู้มาก รู้ดี อย่าพูดมาก เดี๋ยวจะกลายเป็นดีแตก"

ใครจะน้อมนำคำสอนมาประพฤติ ปฏิบัติ ก็ ตามสบาย ของแต่ละบุคคล

 

คงไม่มีใครเชื่อใครเพราะเล่นโทนสัพหลอก
กะแลกเปลี่ยนวิธีคิดกันไปนะครับ

 

ขอลา ไปปรับทัศนคติตัวเองก่อน...ครับ
แล้วค่อยเจอกันใหม่ / ตอบไม่ได้ว่าเมื่อไหร่
ขอบคุณครับ

 

ไปทำความเพียรให้ยิ่ง ถอดกายในให้ได้เต็มกำลัง ขัดเกลาจิตใจตนเองให้มาก แล้วจะเข้าถึงจิตภายในเรา กายในเรา.. เอง..

ทุกอย่างเหลือเวลาอีกไม่กี่ปี..


ขอฝากไว้เท่านี้แหละ..

 

ปัจจุบันนี้อยู่ในช่วง รวบรวมคนดี คนมีความสามารถ คนที่มีความชำนาญในแต่ละด้าน..

หน้าที่ในการอธิษฐานจิตมาเกิด จะได้เริ่ม อย่างเต็มรูปแบบสักที..

 

กิริยาแรก คือ ภพภูมิมาขอส่วนบุญครับ(ดีแล้ว)
ที่เสียงแบบนั้นเพราะกำลังบุญเค้าน้อย
ทททีี่ถูกตัวเราได้ เพราะกรณีแบบนี้เป็นการสร้างบารมีเฉพาะตน เทพเทวดาประจำตัว ครูบาร์อาจารย์ ตลอดจนเจ้าที่ท่านจะไม่ขวาง
ถึงแม้เราจะได้ยินเสียงบ้าง
แต่ก็จะได้ยินทางหูด้านซ้ายครับ
ถ้าพวกมีกำลังบุญ
เราจะได้ยินทางหูด้านขวาชัดเจน
วิธีแก้ คือ อุทิศส่วนกุศลให้เจ้าของเสียงนั้นซะ จบ

กรณีที่ ๒ เป็นกิริยาทางสมาธิ อย่างหนึ่ง
ในหลายๆกิริยาแต่
ไม่มีอันตรายใดๆ ให้ปอยให้เกิดแบบสุดๆ
ไปเลย เด่วพอเราพอมีกำลังสมาธิสะสมมากพอ
ร่างกายจะมีภูมิต้านทานกิริยาแบบนี้ได้เอง
แล้วจะไม่เป็นอีกเบนครับ ในอนาคต

ลองอ่านดูนะครับ