อายุยืนเพราะทำบุญหลอกอายุลุงโกร่ง-กางเกงแดง

'อายุยืนเพราะทำบุญหลอกอายุ'ลุงโกร่ง-กางเกงแดง

<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=0 width=567 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top></TD></TR><TR><TD class=Text_Story vAlign=top><!-- [/IMG] นายณรงค์ รตาภรณ์ ชื่อและนามสกุลนี้ หลายคนอาจจะไม่รู้เลยว่าเป็นใคร มีหน้าตาเป็นอย่างไร แต่ถ้าบอกว่าเป็นชื่อจริงและนามสกุลจริงของ "ลุงโกร่ง กางเกงแดง" หลายคนต้องคุ้นเคยกับบทบาทที่สร้างสีสันความเฮฮาให้วงการภาพยนตร์มาแล้วหลายสิบปี เพราะลุงโกร่งเล่นหนังมาแล้วกว่า ๒๐๐ เรื่อง


ส่วนที่มาของสมญานาม "กางเกงแดง" นั้น มาจากครั้งหนึ่งลุงโกร่งกำลังถ่ายหนัง แล้วในฉากจะต้องปีนต้นไม้ ขณะที่กำลังปีนต้นไม้อยู่นั้น จู่ๆ กางเกงเจ้ากรรมก็ดันหลุดต่อหน้าทีมงานทุกคน เห็นกางเกงในสีแดงแป๊ด
ตั้งแต่นั้นมาทุกคนก็เรียกเขาว่า "ลุงโกร่ง กางเกงแดง" ขณะเดียวกันเอกลักษณ์ประจำตัวอีกอย่างหนึ่ง คือ ลุงโกร่งชอบสวมกางเกงสีแดงเป็นประจำ จนทำให้ใครๆ จดจำเขาได้อย่างแม่นยำ
ด้วยวัยที่ล่วงเลยมาถึง ๗๘ ปี ลุงโกร่ง จึงมีเรื่องราวเกี่ยวกับปาฏิหาริย์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตมากมาย โดยเฉพาะประสบการณ์ เรื่องผี ซึ่งกล้าพูดและยืนยันได้อย่างเต็มปากว่า
"ใครไม่เชื่อว่าผีในโลกนี้มีจริง ก็ไม่เป็นไร แต่ผมขอยืนยัน นั่งยัน นอนยัน เลยว่า ผมเคยเห็นผีจริงๆ จะเรียกผีหรือวิญญาณอะไรก็แล้วแต่ ซึ่งสิ่งที่ผมเห็นเป็นผีที่มีเป็นตัว และไม่ใช่ภาพหลอนอะไรทั้งสิ้น ส่วนที่ผมเห็นผีแล้วถามว่า ผมเชื่อชาตินี้ชาติหน้าไหม ตรงนี้ผมยังตอบไม่ได้"
เหตุผลที่ทำให้ลุงโกร่งเชื่อว่า ผีในโลกนี้มีจริง นั้น เพราะลุงโกร่งเคยเห็นผีลูกสาวของตัวเองที่ตายไป แล้วมาเดินวนเวียนอยู่แถวหน้าบ้าน ภาพที่เห็นก็มาแบบคนธรรมดา ใส่ชุดนักเรียน โดยลูกสาวนั่งไกวเปลให้น้อง ซึ่งน่าจะเกิดจากความผูกพันที่มีต่อน้อง ก็เลยมาเล่นกับน้อง ขณะเดียวกันได้ไปคุยกับลูกสาวด้วย แต่ไม่ได้ถามอะไรเขามากนัก
ก่อนที่มาเจอผีลูกสาวนั้น ลุงโกร่งเจอผีแล้วหลายครั้ง โดยเฉพาะผีเฝ้าห้องพักตามโรงแรมต่างๆ ในต่างจัง
หวัด ซึ่งคิดถึงทีไรมันน่ากลัวมากจนขนลุกจริงๆ
ถามว่านอนหลับไหม หลับลงแน่นอน เพราะว่าเรามีความกล้าพอที่จะไม่กลัวผี ไม่เช่นนั้นคงไม่สามารถมายืนยันให้คนในโลกได้รู้ว่าผีมีจริงแน่นอน บางคืนนอนอยู่ดีๆ ผีมันก็มากระตุกเท้าก็มี
ส่วนประสบการณ์เรื่องแคล้วคลาดนั้น ลุงโกร่ง เล่าว่า ระหว่างที่เป็นพลตำรวจประจำอยู่โรงพักสำราญราษฎร์ ไปจับกุมพวกเล่นการพนัน เจอคนที่เล่นของแทงเข้าที่หน้าอกตรงหัวใจ แต่ไม่เข้า ทุกวันนี้ยังมีรอยเป็นแผลอยู่
ที่รอดตายมาได้ อาจเป็นไปได้ว่าพุทธคุณของพระเครื่องช่วยให้แคล้วคลาดจากอันตรายทั้งปวง จะว่าไปแล้วพระช่วยให้เราหนังเหนียวหรือเปล่าไม่รู้ พระท่านอาจช่วยเรา เพราะว่าเราหนังเหนียวก็ได้ สันนิษฐานว่า ที่แทงไม่เข้าอาจไปแทงถูกกระดูกก็เป็นได้ หรืออาจเกิดจากดวงทำให้เราโชคดี ที่ทำให้ไม่ถูกแทงนั่นเอง
สำหรับพระเครื่องที่แขวนติดตัวเป็นประจำ ได้แก่ หลวงพ่อโต วัดพนัญเชิงวรวิหาร หลวงพ่อแดง วัดเขาบันไดอิฐ หลวงพ่อพูล วัดไผ่ล้อม หลวงพ่อแพ วัดพิกุลทอง
เหตุผลส่วนตัวที่แขวนพระเครื่องมีหลายอย่าง คือ ๑.เพื่อเมตตามหานิยม ๒.แนวบู๊ ป้องกันภัยอันตรายจากศัตรู รวมทั้งภูตผีปีศาจ ที่มันอาจจะเข้าตัว สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นความเชื่อของแต่ละบุคคล
ลุงโกร่ง บอกด้วยว่า ทุกวันนี้เป็นโรคที่หมอรักษาไม่หาย โรคที่ว่าคือ "Friend Sick" หรือที่เรียกว่า "โรคคิดถึงเพื่อน" ทั้งนี้อาจเป็นเพราะความเหงาที่ต้องอยู่คนเดียว เพื่อนในวัยเดียวกันก็จากไปทีละคนสองคน ลุงจึงมักจะแวะเวียนไปทักทายเพื่อนฝูง และลูกหลานในกองถ่ายหนังเป็นประจำ พร้อมกับนำของไปขาย แม้ของที่ขายจะไม่ได้กำไร แต่สิ่งที่ได้เป็นกำไรชีวิตนั่นก็คือ มิตรภาพจากเพื่อนฝูง นั่นเอง
"ชีวิตเราไม่แตกต่างจากสายน้ำในแม่น้ำเจ้าพระยา เคยเห็นสวะ หรือขยะในแม่น้ำไหม มันลอยมาก็ต้องลอยไป ตรงนี้ไม่แตกต่างอะไรกับชีวิตคนเรา ที่เกิดมาพอหมดอายุขัยก็ต้องจากโลกนี้ไป หรือเราเห็นน้ำขึ้นอย่างไร พอสักพักต้องมีน้ำลง ชีวิตเราก็เหมือนกัน ครั้งหนึ่งเคยมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่วันนี้ชีวิตเหมือนน้ำลงนั่นเอง แต่ผมคิดว่าชีวิตเหมือนพระอาทิตย์กับพระจันทร์ เพราะมีดวงดับ ดวงเสี้ยว แต่จริงๆ ถ้าเป็นไปได้อยากคงทนแบบพระอาทิตย์เหมือนกัน เช้าขึ้นเย็นตก เช้าเกิดใหม่ วันนี้คิดว่าผมดวงตก จริงๆ เราอายุมากแล้วด้วย" ลุงโกร่ง กล่าว
แม้จะไม่มีรายได้ที่แน่นอน แต่ลุงโกร่งก็จะชอบทำบุญเสมอๆ โดยจะทำบุญตามอายุของตัวเองทุกครั้ง เช่น อายุ ๓๙ ปี จะทำบุญ ๔๐ บาท พออายุ ๔๐ ปี จะทำบุญ ๔๑ บาท ปัจจุบันอายุ ๗๘ ปี ทุกครั้งก็จะทำบุญ ๗๙ บาท ทั้งนี้ลุงโกร่งให้เหตุผลว่า
"ที่ทำบุญแบบนี้เหมือนเป็นการหลอกอายุ เพื่อขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้เราอยู่ต่อไปเรื่อยๆ อีกปี เพราะจริงๆ คนเราเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดา คงไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้าได้ วันหนึ่งก็ต้องจากโลกนี้ไปตามกาลเวลา หรือตามฟ้าลิขิต" 0 เรื่อง สุทธิคุณ กองทอง / ภาพ พีระรัตน์ ธรรมจง 0

-->

​

นายณรงค์ รตาภรณ์ ชื่อและนามสกุลนี้ หลายคนอาจจะไม่รู้เลยว่าเป็นใคร มีหน้าตาเป็นอย่างไร แต่ถ้าบอกว่าเป็นชื่อจริงและนามสกุลจริงของ "ลุงโกร่ง กางเกงแดง" หลายคนต้องคุ้นเคยกับบทบาทที่สร้างสีสันความเฮฮาให้วงการภาพยนตร์มาแล้วหลายสิบปี เพราะลุงโกร่งเล่นหนังมาแล้วกว่า ๒๐๐ เรื่อง
ส่วนที่มาของสมญานาม "กางเกงแดง" นั้น มาจากครั้งหนึ่งลุงโกร่งกำลังถ่ายหนัง แล้วในฉากจะต้องปีนต้นไม้ ขณะที่กำลังปีนต้นไม้อยู่นั้น จู่ๆ กางเกงเจ้ากรรมก็ดันหลุดต่อหน้าทีมงานทุกคน เห็นกางเกงในสีแดงแป๊ด
ตั้งแต่นั้นมาทุกคนก็เรียกเขาว่า "ลุงโกร่ง กางเกงแดง" ขณะเดียวกันเอกลักษณ์ประจำตัวอีกอย่างหนึ่ง คือ ลุงโกร่งชอบสวมกางเกงสีแดงเป็นประจำ จนทำให้ใครๆ จดจำเขาได้อย่างแม่นยำ
ด้วยวัยที่ล่วงเลยมาถึง ๗๘ ปี ลุงโกร่ง จึงมีเรื่องราวเกี่ยวกับปาฏิหาริย์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตมากมาย โดยเฉพาะประสบการณ์ เรื่องผี ซึ่งกล้าพูดและยืนยันได้อย่างเต็มปากว่า
"ใครไม่เชื่อว่าผีในโลกนี้มีจริง ก็ไม่เป็นไร แต่ผมขอยืนยัน นั่งยัน นอนยัน เลยว่า ผมเคยเห็นผีจริงๆ จะเรียกผีหรือวิญญาณอะไรก็แล้วแต่ ซึ่งสิ่งที่ผมเห็นเป็นผีที่มีเป็นตัว และไม่ใช่ภาพหลอนอะไรทั้งสิ้น ส่วนที่ผมเห็นผีแล้วถามว่า ผมเชื่อชาตินี้ชาติหน้าไหม ตรงนี้ผมยังตอบไม่ได้"
เหตุผลที่ทำให้ลุงโกร่งเชื่อว่า ผีในโลกนี้มีจริง นั้น เพราะลุงโกร่งเคยเห็นผีลูกสาวของตัวเองที่ตายไป แล้วมาเดินวนเวียนอยู่แถวหน้าบ้าน ภาพที่เห็นก็มาแบบคนธรรมดา ใส่ชุดนักเรียน โดยลูกสาวนั่งไกวเปลให้น้อง ซึ่งน่าจะเกิดจากความผูกพันที่มีต่อน้อง ก็เลยมาเล่นกับน้อง ขณะเดียวกันได้ไปคุยกับลูกสาวด้วย แต่ไม่ได้ถามอะไรเขามากนัก
ก่อนที่มาเจอผีลูกสาวนั้น ลุงโกร่งเจอผีแล้วหลายครั้ง โดยเฉพาะผีเฝ้าห้องพักตามโรงแรมต่างๆ ในต่างจัง
หวัด ซึ่งคิดถึงทีไรมันน่ากลัวมากจนขนลุกจริงๆ
ถามว่านอนหลับไหม หลับลงแน่นอน เพราะว่าเรามีความกล้าพอที่จะไม่กลัวผี ไม่เช่นนั้นคงไม่สามารถมายืนยันให้คนในโลกได้รู้ว่าผีมีจริงแน่นอน บางคืนนอนอยู่ดีๆ ผีมันก็มากระตุกเท้าก็มี
ส่วนประสบการณ์เรื่องแคล้วคลาดนั้น ลุงโกร่ง เล่าว่า ระหว่างที่เป็นพลตำรวจประจำอยู่โรงพักสำราญราษฎร์ ไปจับกุมพวกเล่นการพนัน เจอคนที่เล่นของแทงเข้าที่หน้าอกตรงหัวใจ แต่ไม่เข้า ทุกวันนี้ยังมีรอยเป็นแผลอยู่
ที่รอดตายมาได้ อาจเป็นไปได้ว่าพุทธคุณของพระเครื่องช่วยให้แคล้วคลาดจากอันตรายทั้งปวง จะว่าไปแล้วพระช่วยให้เราหนังเหนียวหรือเปล่าไม่รู้ พระท่านอาจช่วยเรา เพราะว่าเราหนังเหนียวก็ได้ สันนิษฐานว่า ที่แทงไม่เข้าอาจไปแทงถูกกระดูกก็เป็นได้ หรืออาจเกิดจากดวงทำให้เราโชคดี ที่ทำให้ไม่ถูกแทงนั่นเอง
สำหรับพระเครื่องที่แขวนติดตัวเป็นประจำ ได้แก่ หลวงพ่อโต วัดพนัญเชิงวรวิหาร หลวงพ่อแดง วัดเขาบันไดอิฐ หลวงพ่อพูล วัดไผ่ล้อม หลวงพ่อแพ วัดพิกุลทอง
เหตุผลส่วนตัวที่แขวนพระเครื่องมีหลายอย่าง คือ ๑.เพื่อเมตตามหานิยม ๒.แนวบู๊ ป้องกันภัยอันตรายจากศัตรู รวมทั้งภูตผีปีศาจ ที่มันอาจจะเข้าตัว สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นความเชื่อของแต่ละบุคคล
ลุงโกร่ง บอกด้วยว่า ทุกวันนี้เป็นโรคที่หมอรักษาไม่หาย โรคที่ว่าคือ "Friend Sick" หรือที่เรียกว่า "โรคคิดถึงเพื่อน" ทั้งนี้อาจเป็นเพราะความเหงาที่ต้องอยู่คนเดียว เพื่อนในวัยเดียวกันก็จากไปทีละคนสองคน ลุงจึงมักจะแวะเวียนไปทักทายเพื่อนฝูง และลูกหลานในกองถ่ายหนังเป็นประจำ พร้อมกับนำของไปขาย แม้ของที่ขายจะไม่ได้กำไร แต่สิ่งที่ได้เป็นกำไรชีวิตนั่นก็คือ มิตรภาพจากเพื่อนฝูง นั่นเอง
"ชีวิตเราไม่แตกต่างจากสายน้ำในแม่น้ำเจ้าพระยา เคยเห็นสวะ หรือขยะในแม่น้ำไหม มันลอยมาก็ต้องลอยไป ตรงนี้ไม่แตกต่างอะไรกับชีวิตคนเรา ที่เกิดมาพอหมดอายุขัยก็ต้องจากโลกนี้ไป หรือเราเห็นน้ำขึ้นอย่างไร พอสักพักต้องมีน้ำลง ชีวิตเราก็เหมือนกัน ครั้งหนึ่งเคยมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่วันนี้ชีวิตเหมือนน้ำลงนั่นเอง แต่ผมคิดว่าชีวิตเหมือนพระอาทิตย์กับพระจันทร์ เพราะมีดวงดับ ดวงเสี้ยว แต่จริงๆ ถ้าเป็นไปได้อยากคงทนแบบพระอาทิตย์เหมือนกัน เช้าขึ้นเย็นตก เช้าเกิดใหม่ วันนี้คิดว่าผมดวงตก จริงๆ เราอายุมากแล้วด้วย" ลุงโกร่ง กล่าว
แม้จะไม่มีรายได้ที่แน่นอน แต่ลุงโกร่งก็จะชอบทำบุญเสมอๆ โดยจะทำบุญตามอายุของตัวเองทุกครั้ง เช่น อายุ ๓๙ ปี จะทำบุญ ๔๐ บาท พออายุ ๔๐ ปี จะทำบุญ ๔๑ บาท ปัจจุบันอายุ ๗๘ ปี ทุกครั้งก็จะทำบุญ ๗๙ บาท ทั้งนี้ลุงโกร่งให้เหตุผลว่า

"ที่ทำบุญแบบนี้เหมือนเป็นการหลอกอายุ เพื่อขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้เราอยู่ต่อไปเรื่อยๆ อีกปี เพราะจริงๆ คนเราเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดา คงไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้าได้ วันหนึ่งก็ต้องจากโลกนี้ไปตามกาลเวลา หรือตามฟ้าลิขิต"

0 เรื่อง สุทธิคุณ กองทอง / ภาพ พีระรัตน์ ธรรมจง 0


ที่มา:คมชัดลึก
http://www.komchadluek.net/2006/09/09/j001_45477.php?news_id=45477

</TD></TR></TBODY></TABLE>