เกี่ยวกับจิตใจ

ถ้าเราฝืนให้ความรักกับคนที่เราไม่รัก มันจะดีมั้ยครับ มันจะมีความสุขหรือครับ
หรือ ว่า เรา สงสาร

 

ไม่ดีเลย เพราะเขาไม่เห็นค่าเลยแม้แต่น้อย ใครไม่รักเราอย่าไปรักเขา ก็พอ จงรักคนที่รักเรา เพลงหัวใจมักง่ายครับฟังดูได้ความหมายครับ
แต่อย่าไปโกรธเขาที่เขาไม่รักเรา มันจะเสียมูดเปล่า ๆ ขนาดตัวเรายังไม่ได้ดั่งใจเลยว่ามั้ย พ่อแม่น่ะรักเราแท้แน่นอน หาเวลากอดบ้างก็ยิ่งจะรู้สึกดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

มีหลายคนหลายนักจิตวิทยาพยายามบอกว่า อย่าเอาความรัก กับความสงสารปนกัน แต่จริงๆแล้ว มันไม่ต่างกันเลย ถ้าไม่รักจะสงสารได้อย่างไร ที่คุณอ้างว่าไม่ได้รักเธอแต่สงสารนั้นเพราะว่าเธออาจไม่ใช่สเปคเต็มร้อยของคุณ หรือได้เสียกันก่อนที่จะดูใจระหว่างกันและกันมากกว่านี้ มันจึงเป็นความรับผิดชอบ อีกฝ่ายอาจไม่รู้ด้วยว่ารักหรือไม่รัก แต่เมื่อมันเกินเลยก็ต้องหลอกใจตัวเองเช่นกันว่ารักนะ เพราะไม่มีใครหรอกค่ะที่อยากจะเสียฟรีๆ (ถ้ายังไม่มีสำรอง หรือทางเลือกที่ดีกว่า)

ที่คุณคิดว่าไม่ได้รักเธอแต่สงสาร เพราะอะไรคุณย้อนกลับไปตั้งแต่แรกพบเธอนะคะ แล้วถามใจตัวเองอีกให้ละเอียดยิบเลยก่อนทิ้งเธอไป

คุณขาดความสิเนหา หรือความหลงใหลเท่านั้นเอง เพราะว่าเธอยังไม่แสดงออกเต็มร้อยในสิ่งที่คุณถวิลหา คุณอาจมีข้อเปรียบเทียบกับทางเลือกอื่น ซึ่งคุณก็คงไม่รู้อีกนั่นล่ะว่าคุณรักหรือไม่ แต่มันพิเศษกว่า เช่นเธออีกคน หรือคนที่เคยสัมผัสมาไม่ใช่อย่าเธอคนนี้

เอาเถอะค่ะ คุยกันกับเธออย่างเปิดอกว่า

ผมรู้สึกว่าความสัมพันระหว่างเราสองคนมันไม่ทำให้ผมรู้สึกว่าผมรักคุณได้หมดใจ คุณล่ะรักผมหรือรู้สึกกับผมอย่างไร บอกเปิดอกกันเลยดีกว่า แล้วก่อนบอกน่ะ ให้จับมือและมองหน้ากันอย่างมิตรนะคะ อย่าทำหน้าดุ แล้วเกริ่นว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับความรู้สึกของเรา ความสัมพันของเรา เรายังเป็นเพื่อนกันนะ เรามาคุยกันเพื่อหาทางออกที่ดีกว่านี้ เพื่อทำให้เราทั้งสองมีความสุขที่เราอยากให้เป็นได้ไหม

บางทีการคุยกันอย่างเปิดอก บอกความรู้สึกที่จริงต่อกันและกัน และให้โอกาศกันเพื่อคบหากันต่อไปในขั้นใดขั้นหนึ่งก่อนที่จะตัดสัมพันกันไปเลย อย่างถ้าได้เสียกันแล้ว เรามาคุยกันว่า ถ้าจะอยู่ด้วยกันหรือนัดมีเพศสัมพันกัน เราต้องปรับอะไรบ้าง เพราะผู้ชายส่วนมาก ติดรสกามมากกว่ารสรัก ผู้หญิงรักได้แม้ไม่มีกามสัมพัน ถ้ายังไม่มีเพศสัมพันกัน ก็ลองคบกันแค่เพื่อนพิเศษก่อน แล้วค่อยๆปรับกันไป ถ้าปรับไม่ได้เราก็ยังไม่เกลียจกันใช่ไหม เราก็มีคนใหม่ได้ เธอก็ไปมีคนใหม่ได้อย่างไม่ต้องมาคอยกังวลว่าใครไปก่อนใคร ใครผิดใครถูก

ความสงสารก่อเป็นความรักที่ยั่งยืนได้ดีกว่าความรักที่ไม่มีความสงสารนะคะ

ให้โอกาศทั้งตัวเราและเธอ ก่อนที่คุณจะเสียเธอผู้เป็นคนดีไป คุณไม่ได้ฝืนรักเธอหรอกค่ะ เพียงแค่คุณยังไม่พร้อมที่จะมีรักมีความผูกพันแบบพิเศษเท่านั้นเอง คุณยังต้องการทางเลือกอื่นๆอีกงัยคะ อิสระเสรีในการใช้ชีวิตของผู้ชายนี้มันพูดยากนะคะ

ความรักมันจืดจางได้ ดังนั้นการเลือกวิถีชีวิตของคน มันต้องมีองค์ประกอบหลายๆอย่างค่ะ ไม่ใช่แค่รักก็จะอยู่กันได้อย่างมีความสุขนะคะ ไม่มีความสุขที่ถาวรหรอกค่ะ ความเข้าใจ ความเห็นใจ ความสงสารเท่านั้นค่ะที่รวมกันเป็นความรักความผูกพันความเอื้ออารีย์ ความห่วงหายั่งยืน

ฟันธงค่ะว่า คุณยังไม่จบที่เธอคนนี้หรอกค่ะ ตามหาความรักต่อไปเถอะค่ะ หาไม่เจอหรอกถ้าคุณเอาความรักเป็นนิยามความรู้สึกเท่านั้น