เจริญสติจะสายไหนก้อแหล่วแต๊ ถ้าปฏิบัติถูกจะต้องใจดีโม๊ด

การเจริญสติเพื่อพัฒนาจิตขัดเกลากิเลส
ลดอัตตาตัวตนไม่ว่าจะใช้แนวทาง
จากสายไหน
ถ้าปฏิบัติถูกทาง ไม่ว่าจะมาจากสายไหน
ย่อมทำให้ใจปล่อยวางเเละเป็นมิตรกับ
สัตว์โลก
ในฐานะเพื่อนร่วมเกิดร่วมตาย
ถ้าใจดีไม่ได้ จะเป็นการเจริญสติเพื่อ
เอาอะไรฮับ

 

ถ้ามาถูกทางไม่ว่าสายไหน ปกติแล้วการปฏิบัติ
จะเป็นในแบบ
'' อยู่คนเดียวก็สนุก อยู่หลายคนยิ่งสนุกครับ ''

ปล.ใจดีใช้ได้กับมนุษย์โลกทั่วไป
แต่จะใช้ไม่ได้ กับคนไม่รู้ผิดชอบชั่วดี
คนพูดเอาดีเข้าตัวเอาชั่วเข้าคนอื่นๆ
คนไม่มีเหตุไม่มีผล คนขาดตรรกะในการคิด พูด ทำ
คนไม่รู้สำนึกบุญคุณคน
หรือคนที่ทำชั่วได้ที่ออกมาจากกมลสันดาน
โดยไม่รู้จักคำว่า บาบหรือบุญ ครับ..


ยกตัวอย่างเรื่องจริงเกิดขึ้นกับตนเอง
เป็นเรื่องที่ เล่าให้ฟัง ไม่ต้องการคำตอบนะครับ...
สัปดาห์ก่อน นั่งอยู่ร้านกาแฟในปั๊มน้ำมัน ปตท.
แห่งหนึ่งที่รุ่นน้องเป็นเจ้าของอยู่ เจอคนมาขอตังค์
บอกว่า ไม่มีค่ารถกลับบ้าน ไม่มีตังค์ทานข้าว
บอกว่ากระเป๋าตังค์หาย ทำท่าทางน่าสงสาร
คือพูดสร้างเรื่อง 108 ให้ดูน่าสงสาร
ตอนนั้นทั้งกระเป๋า มีตังค์อยู่ ๒๔๐ บาท
มีแบงค์ร้อย ๒ ใบ แบงค์ยี่สิบ ๒ ใบ
ส่วนตัวเลยให้ไป ๔๐ บาท
อย่างนี้ บอกได้ว่า ผมใจดีไหมครับ ?
ปกติทั่วไปก็คงมองว่า ใจดีครับ
และว่า ถือว่าเป็นผลที่มาจากการที่
ผมได้ฝึกสติมาไหมครับเลยใจดีให้ตั้งเค้าไป ๔๐ บาท..?
ตรงนี้ คิดว่ามัน เกี่ยวกับการฝึกสติ แล้วได้ผลใช่ไหมครับ ?

และผ่านไปอีก ๕ วัน สถานที่เดียวกัน
แต่ค่ำกว่า เจอคนเดียวกันเลยครับ
แต่งตัวชุดเดียวกัน มาขอตังค์อีก แต่เค้าคงจำ
ผมไม่ได้. แต่ส่วนตัวจำได้ และมองหน้าเค้าแบบงงๆ
แต่เค้าก็ยังขออีก ตอนนั้นในกระเป๋ากางเกง
เหลือตังค์เหรียญ
อยู่ ๑๐ บาทเหรียญเดียว ก็ควักให้ไป
และก็พยายามมองหน้าเค้าอีก แต่เค้าไม่สนใจ
และรีบเดินจากไป......
ถามว่า ผมยังใจดีเหมือนเดิมไหมครับ ?
ตรงนี้ ถามว่าเป็นผลที่ ผมฝึกเจริญสติมาไหมครับ ?
เพราะผมฝึกสติมาใช่ไหม และควรใจดีใช่ไหม
จึงควรให้ตังค์เค้าไปครับ ?


และ สมมุตินะ ถ้าภายในสัปดาห์นี้ ถ้าผมไปร้านกาแฟในปั๊มนี้อีก
และเจอคนเดียวกันนี้อีก มามุขเดิม ขอตังค์ผมอีก.....

ถามว่า ผมควรจะทำอย่างไร.....จะยกตัวอย่างดังนี้

๑.ตักเตือนเค้าดีๆ พูดกับเค้าดีๆว่า ไม่ควรทำแบบนี้
๒.บอกตำรวจให้มาจับคุมดำเนินคดี
๓.บอกพนักงานในปั๊ม ให้ทราบเรื่องแบบนี้
และป้องกันคนนี้ไม่ให้เข้ามาในปั๊ม
๔.ชวนมันคุย แล้วแกล้งยกหูโทรศัพท์บอก
ให้ลูกน้องเก่า มาลากมันไปกระทืบ นอกปั๊มตรงที่
ไม่มีกล้องวงจรปิด
๕.โทรศัพท์บอกลูกน้องเก่า ให้จับมันไปส่งสถานีตำรวจ
๖. หรือว่าผมจะกระทืบมันเองด้วยเท้าของผมเองดีครับ
๗.หรือว่า ผมจะแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วเดินหนีไป
หรือโกหกไปว่า ผมไม่มีตังค์เลยครับ....
๘. ผมจะทำเป็นว่า ไม่เคยเห็นคนนี้บนโลกนี้เลยครับ....
๙. ผมจะต้องควักตังค์ให้เค้าไปอีก โดยไม่สนใจอะไร

นี่ครับ การฝึกสติมา มันช่วยในเรื่องการตัดสิน
ตามที่ยกตัวอย่าง ว่าเราจะเลือกที่
จะแสดงพฤติกรรมในข้อไหนครับ

การใจดี หรือไม่ใจดี มันเอาเรื่องการฝึกเจริญสติ
มาเป็นเครื่องชี้วัดไม่ได้ครับ.....

ถ้าผมซื้อบื้อ เป็นพวกอเมริกันลูกทุ่ง หัวโบราณ
ยึดตำรา ถ้าชาย คนนี้มาขอตังค์ผมเรื่อยๆ
ผมจะต้องให้เค้าทุกครั้งแบบข้อ ๙ ใช่ไหมครับ ลุง
เพราะผมไปอ่านตำรามาว่า
ถ้าฝึกเจริญสติ แล้วจะเป็นคนใจดี
ผมต้องใจดี กับคนแบบนี้ตลอดใช่ไหมครับ.....

ปล. ฝากไว้พิจารณาครับ.....
เรื่องจริง พูดเป็นสมมุติ เพราะปัจจุบัน
ยังไม่เจอ ช คนนี้เป็นครั้งที่ ๓ ครับ....
สติที่ฝึกมา จะบอกว่า ผมจะเลือกที่จะ
ตัดสินใจทำข้อไหน ใน ๘ ข้อครับ
เล่าให้ฟัง พอขำๆครับ

 

ไม่เกี่ยวและไม่จำเป็น รู้จักเรื่องนี้ไหมเรื่องพญายมราช หรือ ....จำไม่ได้นะเขาเรียกกันว่าอย่างไรบ้างมีหลายสมมุติ เขาเป็นผู้ทำตามเงื่อนไขของกรรมที่กำหนด เขาไม่ได้บันดาลใครให้ต้องลงสู่อเวจีขุมนรกแต่เขาทำเพราะมันเป็นเรื่องของความเป็นจริงแม้จะเมตตาก็ช่วยอะไรไมาได้เออ ผมก็ลืมชื่อท่านไปเลยเหมือนกันมนุษย์หลายคนก็แทบจะไม่รู้จัก ว่าเขาคือใครจึงต้องตกนรกหมกไหม้ชั่วกัปล์ชั่วกัลป์

 

หลวงปู่พุธ ท่านให้แง่คิดไว้ครับ

" ความก้าวหน้าของจิตนี่ อยู่ตรงที่ว่า
เรามีเจตนาจะงดเว้นอันใด แล้วเรางดเว้นได้โดยเด็ดขาด
เรามีเจตนาจะ...ละโลภ โกรธ หลง
เมื่อ โลภ โกรธ หลง อ่อนกำลังลง หรือว่าเกือบจะไม่มีเลย

นั่นเป็นความก้าวหน้าของจิต

ส่วนภูมิรู้ ภูมิเห็นอะไรต่างๆ นั้นอย่าไปสนใจ เอาตรงที่มันหมดกิเลส

เมื่อก่อนนี่ ใครว่าอะไรมากระทบ มันวาบ..แล้วก็เปรี๊ยะไป

แต่

คราวหลังเมื่อภาวนาแล้ว ความรู้สึกอย่างนั้น มันช้าลง หรือไม่มีเลย

แสดงว่าจิตมันก้าวหน้า

เพราะ มันละกิเลสได้เยอะแล้ว ให้กำหนดหมายเอาอย่างนี้

วันนี้ขอกล่าวธรรมะ พอเป็นคติเตือนใจของบรรดาท่านทั้งหลาย
พอสมควรแก่กาละเวลา จึงขอยุติลงด้วยประการฉะนี้ "

 

ที่กล่าวไว้ถือเป็นปริศนาธรรม มีไว้เฉพาะผู้มีปัญญา จะน้อยจะมากก็ถือว่านั่นคือผู้มีปัญญา จิตที่ไม่ได้ฝึกอย่า...มากความ พิจารณาเอา

 

อ้าว.... โยคีแมวเข้าใจว่าเพราะได้เห็นความจริงในความ
เป็นไตรลักษณ์ของขันธ์ 5 และความเป็น
อนิจจังของราคะ โทสะ โมหะ
ใจจึงจะไม่เดือดได้ เอวังฮับ

 

ยังคุยกะมู้เดียวกันหรือเปล่าเนี่ย
ฟังเหมือนอารมย์อื่นฮับ

 

+++ ลุงแมว บ่นอะไรอยู่เหรอ ฟังแปลก ๆ ไม่ค่อยถนัดนะ

+++ ตงเนี๊ยะ เรียกว่า "สำนวนโวหาร" เฉย ๆ แบบ ไตเติ้ลฉายหนัง หนะ...
+++ แต่ถ้าเอา "เนื้อหา" ในการฝึกสติจริง ๆ แล้ว ก็เหมือนกับ "การรื้อเครื่องยนตร์ เพื่อการศึกษา" นั่นแหละ

+++ ปัญหาอยู่ที่ คำว่า "สติ" ของลุงแมว เป็นตัวไหน ระหว่าง

+++ 1. สติ = ระลึก = นึก = จำ ซึ่ง ตรงนี้เป็น "สัญญาขันธ์" ของอดีต (ห้ามเถียงนะ ว่า ไม่เคยเห็น ปังมันโพสท์มาก่อน)
+++ 2. สติ = กำหนดรู้ = เข้าสู่สภาวะรู้ ซึ่ง ตรงนี้เป็น "การเดินจิต" ณ ปัจจุบัณธรรม เข้าสู่ "สติปัฏฐาน 4" (ผมโพสท์บ่อย ๆ)

+++ ลุงแมว "ต้อง ใช้ปัญญา รู้ เอาเอง" ระหว่าง "สติ1 VS สติ2" นะ

+++ สติ 1 สำหรับผม ถือเป็น "มิจฉาทิฏฐิ" ไปตลอดสายจนถึง "มิจฉาสมาธิ" เอาเลยทีเดียว เป็นพวก "ความจำ สรณังคัจฉามิ"
+++ ส่วนสติ 2 ผมถือเป็น "สัมมาทิฏฐิ" ไปตลอดสายจนถึง "สัมมาสมาธิ" คือ "สัมโพชฌงค์" เป็น "ธรรมมัง สรณังคัจฉามิ"

+++ ไอ๊หยา ... มางัยเนี๊ยะ "พุดทะพุง มาอีกแย้ว" ... หือ ...
+++ อย่าเอา "หลินฮุ่ย" มาออกอากาศ ในขณะที่ชาติเดือดร้อนซิ...

+++ อย่าเอา "การเจริญสติ มาปนกับ แผ่เมตตาซิ"
+++ การเจริญ สติ เป็นเรื่องของ มรรค ผล นิพพาน
+++ การแผ่เมตตา เป็นเรื่อง โปรดสัตว์ ปัดรังควาญ เจ้ากรรมนายเวร และ อื่น ๆ

+++ การเจริญสติ เป็นการ "ออกจากภพภูมิ"
+++ การแผ่เมตตา เป็นเรื่อง "ในภพภูมิ"
+++ การดูดกัญชา เป็นเรื่อง "ใจดี อารมณ์ดี"

+++ เอ.... ลุงแมวเอาอันไหนหว่า... ตื่นยังเนี๊ยะ ... ?

 

การเจริญสติมี 2 ลักษณะ เช่น การตั้งใจระลึกสติในขณะนั้นๆอย่างเช่นตอนนั่งสมาธิ ว่าเอ๊! หูได้ยินเสียงอะไร หรือตอนอยู่ในสภาวะปรกติตาดู หูฟัง แล้วเกิดนิมิตรขึ้น ในขณะที่จิตถอนอุปาทานบรรลุธรรม บางท่านไม่ทันสังเกตุหรือแปลนิมิตรไม่ออก ก็ต้องตั้งใจระลึกสติให้ทันต่อนิมิตร ไม่งั้นก้พลาดธรรมนั้นๆ จะต้องฝึกโดยการนั่งสมาธิและละสักกายทิฏฐิ ที่ถือที่ว่าถือ ถืออะไรก้อันนั้นล่ะสักกายทิฏฐิ เคยเห็นคนเต้นรำไหม นั่นคือเขาไม่มีมานะ นี่คือตัวอย่างหนึ่งของการละสักกายทิฏฐิและมานะ ควรตามดู รู้ เท่าทันนิมิตรและแปลให้ออกด้วยนะ จะได้บรรลุธรรมกันด้วยดี

 

ทราบครับ ทั่นจารย์ฟาง
แต่ของงเเพ๊บบบ

 

คำแรกที่ตอบ ที่เหลือเป็นความเห็นคับ

 

ส่วนตัวเข้าใจว่าการปฏิบัติธรรมรวมลงที่ตัวของเรา อะไรที่เป็นของเรา เราต้องรู้เมื่อรู้แล้วพิจารณาต่อว่ามันเป็นจริงอย่างที่รู้ไหม อะไรที่ชี้ว่าใช่หรือไม่ใช่คำตอบอยู่ที่เรา แต่จะเห็นว่าทำไปพร้อมกับเผื่อแผ่ก็ทำได้แต่ คงลงเอยแบบเตี้ยอุ้มค่อมแต่จะไม่ใช่ถ้ารู้จริงๆ เพราะผู้ที่รู้จริงๆสามารถเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ได้ ด้วยสติและจิตที่ไม่มีความคาดหวังเคลือบแคลงและสงสัยมีแต่ตามจริง ถ้าปฏิบัติมาจะพบว่าทีธรรมมากมากมายที่เมื่อถึงจุดสิ้นสุดจะเป็นอัตโนมัติแต่ไม่ใช่จิตเห็นนั่นี่อัตโนมัตแต่จิตมีธรรมตามความเป็นจริงแบบอัตโนมัติ จึงแตกต่างกันระหว่างผู้ที่ละได้วางได้กับผู้ที่ทำเหมือนละได้และวางได้ คับ

 

แล้วจะวกกลับมาที่ปฏิบัติเพื่อเห็นจิตหรือเห็นธรรมจึงมีผู้กล่าวว่าเห็นธรรมคือเห็นจิตแต่เห็นจิตอาจไม่เห็นธรรมก็ได้ ตามที่หลายๆท่านได้กล่าวไว้ แม้พระศาสดาก็กล่าวเช่นกัน อันนี้ผมมโนนะเพราะรู้สึกว่าพระศาสดาไม่ได้สอนให้เห็นจิตและจบที่จิตเพียงเท่านั้น คับ

 

กองกรรมฐานทั้งหมดมีไว้เพื่อทำให้เห็นจิต แม้ความเป็นจริงกองกรรมฐานทั้งหมดก็ยังคงไม่ใช่ทั้งหมดในความเป็นจริง เพียงแต่เป็นไปตามจริตหรือความถนัดแต่ผลลัพธ์ยังคงมีเพื่อเห็นจิต เมื่อเห็นแล้วจึงยกจิตขึ้นหรือเอาออกจากทุกสิ่งแล้วใช้ธรรมมาพิสูจน์ เหตุที่ธรรมที่ปรากฏในกัปล์นี้เป็นธรรมที่สูงส่งมากเนื่องจากเป็นธรรมที่ถูกพระศาสดาทั้งสี่พระองค์ทรงค้นคว้าไว้ พอทราบถึงจะเห็นว่าธรรมนี้มีมานาน เกินกว่าสี่พระองค์นี้เสียอีกจนพระศาสดากล่าวว่ามีพระศาสดามาตรัสรู้ในจักรวาลนี้ดังเม็ดทรายในมหาสมุทรแต่ที่พระองค์ทรงกล่าวนั่นเพราะย้อนกลับไปแล้วเกี่ยวข้องกับสัตว์โลกในภัทรกัปล์นี้ ก็เท่านั้น อันนี้ก็มโนเอา คับ

 

บังเอิญผมชอบมโนแต่ผมมโนแล้วผมใช้วางใจตนเองได้ คนอื่นผมไม่รู้ว่ามโนแล้วเขาจะวางใจตนไว้แบบนั้นได้ไหม ต้องขออภัยพี่ๆและทุกท่านด้วย หวังว่าการมโนของผมคงไม่ทำให้ใครเดือดร้อนนะคับ

 

ผมอาจจะดูประหลาดแต่ทุกวันนี้ผมก็ยังขอความรู้จากหลายๆท่านเช่นกันคับ ผมชอบอ่านที่พี่ธรรมชาติกล่าว ชอบเรียนรู้จากความผิดพลาดของลุงขันธ์และยังคงชอบดูคำพูดที่พี่นิวรณ์ใช้สอนหรือใช้เพื่อทำให้คนอื่นเรียนรู้ตามได้หรือไม่ ก็ตามแต่ที่เขาจะปราถนาแต่ชอบ คนอื่นก็ชอบแต่ไม่ค่อยพิเศษเพราะหลายเรื่องอาจเป็นเรื่องซ้ำๆ หลังๆผมภารกิจมากเลยไม่มีอะไร มีคนที่ให้คำตอบดีในที่นี้เลยสนใจแวะมาอ่านตลอด

 

อ้อลืมไป เดี้ยวตีความผิดวัตถุประสงค์ ชอบในที่นี้คือชอบในธรรมไม่ใช่ในตัวบุคคลหรือชื่อที่เขาใช้ ธรรมเขาเป็นของจริงนะแต่ตัวเขาจริงไม่จริงคงไม่มีใครรู้ บางทีเขาที่กล่าวมาคงไม่มีตัวตนจริงๆก็ได้ รวมทั้งอีกหลายๆคน แต่ยังไงธรรมที่เห็นก็จริง ในมุมมองของผมนะ

 

ขอโทษเป็นอย่างสูงนะคับลุงแมวที่ทำให้กระทู้ลุงแมวดูเลอะเทอะ ต้องขออภัยที่ดราม่าไปเยอะคับ