เทวดากับหนอน

เทวดากับหนอน
กาลครั้งหนึ่ง มีเทวดาตนหนึ่งเหาะผ่านวัด ได้พบเห็นหนอนตัวดำกำลังดำผุด
ดำว่ายอยู่ในหลุมอาจม ระลึกขึ้นได้ว่าเคยเป็นสหายสนิทกันมาในชาติปางก่อน เห็นสภาพสหายต้องตกต่ำอยู่อย่างนั้นก็เกิดความสงสารอยากจะช่วยเพื่อนให้ได้พ้นจากหลุมอาจม แห่งนี้ จึงเหาะลงมา
ชวนสหายเก่าว่า
“รีบขึ้นมาจากหลุมอาจมเถิด มันทั้งเหม็นทั้งสกปรกมาก ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ด้วยกันเถิด”
เจ้าหนอนกำลังง่วนอยู่กับอาจม ถูกขัดจังหวะเข้า ก็ย้อนถามไปว่า “บนสวรรค์มีดีอะไร”
เทวดาก็ตอบว่า “บนสวรรค์จะอยู่ในวิมานที่มีความงดงาม มีอาหารทิพย์นานาชนิด อยากกินอะไรก็เนรมิตเอาตามชอบใจ”
หนอนคิดอยู่อึดใจเดียวก็ร้องตอบเทวดาผู้เป็นสหายไปว่า “เราไม่ไปหรอกท่าน อยู่ที่นี่สบายกว่ากันเยอะ อยากกินอะไรก็ไม่ต้องเสียเวลาเนรมิตให้เหนื่อย ถึงเวลาพระคุณเจ้าจะมาเนรมิตให้เอง”
ว่าแล้วหนอนอ้วนก็มุดหายไปในอาจม ?
เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า คนที่มีอวิชชา (ความโง่) เป็นพื้นฐานจิตใจจะไม่เข้าใจสิ่งทั้งหลายตามเป็นจริง และยึดติดในมุมมองของตน หนอนอ้วนเป็นสัญลักษณ์แทนความโง่ เมื่อมีความโง่เป็นพื้นฐาน ก็คิดอย่างโง่ๆ แล้วก็จมอยู่ในความโง่นั้น เทวดาเป็นสัญลักษณ์แทนปัญญา รู้เท่าทันสิ่งทั้งหลายตามเป็นจริง ย่อมคิดที่จะออกจาก “กองทุกข์” การที่เทวดาชวนหนอนอ้วนไม่สำเร็จ แสดงว่ากระบวนการแก้ปัญหาของเทวดานั้นแม้จะถูกต้อง แต่ต้องขึ้นกับเหตุปัจจัยอื่นด้วย เมื่อหนอนอ้วนไม่ให้ความร่วมมือการแก้ปัญหาก็ไม่สำเร็จ



Untitled Document

 

ที่หนอนเป็นอย่างนี้ เพราะว่ามันเป็นเดรัจฉาน ไม่มีความคิดซึ่งมันคิดว่าสิ่งที่มันทำนั้นถูกต้องดีแล้ว
( น่าสงสารมันนะครับ)