เพราะอวิชชาจึงมีอัตตาตัวตน

ผมมองว่า อัพยากฤตธรรม หมายถึง การไม่อาศัยทั้งกุศลและอกุศลเป็นเหตุ ในขณะที่บางคติของฤาษี พราหมณ์ มีความสามารถในการควบคุมจิตขั้นสูงสุดได้จริง แต่ก็ยังอาศัย ไม่อกุศลก็กุศลเป็นเหตุ ส่วนตัณหากับวิภาวะตัณหานั้น เป็นการผสมปนเปของสังขารธรรม ที่สลับไปมาได้ของกุศลและอกุศลร้อยเต็ม บางทีก็กุศลอย่างเดียว จึงเรียก อาสวะ ถ้าอกุศลอย่างเดียวเป็นกิเลสฝ่ายหยาบ อันนี้คือผมมองว่า ทั้งอาฬาดาบสและอุทกดาบสไม่จัดในอัพยากฤตธรรม

 

ดาบสทั้งสอง แม้จะได้อรูปพรหม แต่ก้ยัง แยกรุปนามไม่เป้น
วิสังขารเลยไม่เคยเกิดขึ้น ทำได้แต่สมาธิสังขาร เป็นกุศลแต่ถ่ายเดียว มีสุคติเป็นที่ไป

 

อัพยากฤตแปลว่าอะไร
สั้นๆไม่ต้องยาว

 

แล้วเหตุละ อรูปพรหม อาศัยเหตุอะไร
ในขณะที่ พระขีณาสพอาศัยเหตุอะไร
ถ้า... เป็นจริง วิหารธรรม ก็ไม่น่ามีเหตุเหมือนกัน ผลจึงไม่เหมือนกัน อัพยากฤต กับ นิโรธสมาบัติ จึงคือเรื่องเดียวกัน อันนี้คือสิ่งที่ผมพอจะรู้ แต่ไม่แน่ใจเพราะยังไม่มีวิหารธรรมแบบนั้น

 

ธรรมที่เป็นกลางๆ


จะเถียง ก้ไม่เป็นไร ถ้าเถียงแล้วมีเหตุผล ก้ว่าไป

 

ไม่มีอะยะตะนะรับรู้
เสพสุคติยังยังตอบมา

 

กลางๆแล้วเสพสุขยังงัยถามครั้งที่สอง

 

กรู ละเอ็นดู๊ เอ็นดู ในความซื่อบื่อ

ตอบตัวเอง มา อายตนะ มีอะไรบ้าง

 

กลางๆ ไม่ไปด้านสุข
กลางๆ ไม่ไปด้านทุกข์
กลางๆ ไม่ไปสุคติ
กลางๆ ไม่ไปทุคติ
จะเสพสุคติยังงัยตอบมา

 

สุขในโลก ให้ผล ก็เรียกว่าเป้นทุกข์ เพราะยังเวียนตายเวียนเกิด

แต่ บรมสุขให้ผล เขาเรียก เป็นสุขอย่างยิ่ง ไม่เวียนตายเวียนเกิด
อายตนะนิพพานนั้นมีอยู่พระไตรก้กล่าวไว้

 

อายตนะนิพพาน
คือพระอรหันต์ที่ยังไม่ตาย
ไม่ใช่แบกอายตนะไปนิพพาน
โอ้หนอ..ท่านปราบจะแบกอายตนะ
โอ้หนอ..ท่านปราบจะแบกขันธ์ห้า
ไปนิพพาน

 

วิชาของมหาเปรียญ สมาธิไม่ดีพอ
จะเข้าใจได้ง่ายๆ รึเนี่ย
เอ้า.. ใครใคร่ปล่อยเป็ดปล่อย
ใครใคร่ปล่อยไก่่่ปล่อย

ลุงแมวแค่รู้ว่ากรู งง ก็บรรลุแล้ว55

 

เอาน่าเป็นเรื่อง ของผู้บรรลุธรรมพึงรู้ได้ด้วยตัวเอง
ไม่ค้านกับพระไตร

เอาไว้ให้บรรลุก่อน ค่อยว่ากัน

 

มีแต่อายตนะดับ
นี่อะไร จะเอาอายตนะไปนิพพาน

 

ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
รูป เสียง กลิ่นรส สัมผัส ธรรมารมย์

 

555 ไก่คัยหลุด อีก 1 ตัว

 

คุณชายซื่อ เป็นชายใสๆดี ไม่รู้ตะใสไปไหน

 

ก็เห็น บาง โพส ลุงก้เอา วิสังขารมาแพล่ม วิสังขารก้เป็นอัพยากฤต

เป็น สังขารที่พ้นการยึด สิ้นยึด

ภาษาโลก
พระอรหันต์ที่ยังไม่ตาย ก็มีสังขาร แต่ถ้าตายไปแล้ว ใครหนอจะรู้
เซียนเคาะกระโลกในพระไตรก้หาไม่เจอ
สุดท้ายท่านก็มาบวช จึงหาเจอ

สภาวะ สติ หรือ สัมมาสตินั่นแหล่ะ เรียกว่า เป็น ธรรมขั้น วิสังขาร

คนภาวนาลงสติปัฏฐานได้
ก็พอจะรู้จัก สภาวะ วิสังขารได้ เข้าใจความเป็นกลาง

นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นของ แยกรูปนาม
เห็นสันตติว่า มีความเกิดดับ ไม่ได้เป้นเส้นเดียว

 

เป็นการตีความผิด โดยบริสุทธิ์ใจ
มากกว่าจะเป็นใสซื่อ

 

ดำมืดไปก็มีคนเห็น
สว่างไปก็มีคนเห็น
ไปแบบใสๆไปแบบไม่มีใครเห็นดีกว่าครับ