เมื่อตายแล้ววิญญาณ ต้องไปรับกรรมต่อไหม?

คือ ผมสงสัยครับ

อย่างในรายการ คนอวดผีจะบอกว่า มีวิญญาณ อยู่ที่นี่มาหลาย ปี เป็นสิบๆปี อย่างเช่น วิญญาณ คุณยาย ในช่วงศูนย์บรรเทาทุกข์ผี หรือ วิญญาณตามบ้านร้าง
ความจริงก็น่าจะหมดอายุไขของเขาแล้ว ทำไมเขาจึงอยู่ได้


แล้วววว ทำไม นายนริยบาล ไม่มารับวิญญาณ พวกนี้ไปให้พระยายมราช ตัดสิน เพื่อไปรับกรรมหรือเสวยบุญกุศลครับ

...........คือผมแค่สงสัยอ่ะครับ รบกวนผู้รู้ตอบที

 

เรื่องที่ ๑๒๓
นายเสนอ ตายจากคนไปเกิดเป็นสัมภเวสี​

จาก หนังสือ ตายแล้วไม่สูญ...แล้วไปไหน


"..คำว่า "สัมภเวสี" ที่ชาวบ้านเรียกกันว่า "ผีตายโหง"

สำหรับผีตายโหงนี้จะถือว่าเป็นสัมภเวสีเสมอไปก็ไม่ได้ เพราะบางรายเมื่อถึงเวลาจะต้องตายแบบนั้นตามกฎของกรรม เมื่อตายแล้วก็ไปรับสุขและรับทุกข์ตามอำนาจกฎของกรรมอย่างนี้ไม่เรียกว่า "สัมภเวสี" ตายจากคนไปเกิดเลย เช่นเกิดในนรก เกิดเป็นเปรต เกิดเป็นอสุรกาย เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เกิดเป็นคน เกิดเป็นเทวดา เกิดเป็นพรหม หรือไปพระนิพพาน อาการตายแล้วไปพระนิพพานที่ตายแบบตายโหงก็มีมากราย



สำหรับผู้ที่ตายไปแล้วเรียกกันว่าเป็น "สัมภเวสี" จะตายด้วยกรณีใดๆ ก็ตามแต่ยังไม่ครบอายุขัยที่จะตาย (อายุขัยของคนปัจจุบันอายุ ๗๕ ปี) เมื่อตายแล้วจะไปเกิดเป็นอะไรยังไม่ได้ หมายถึงจะไปลงนรกก็เข้านรกยังไม่ได้ จะไปเป็นเปรต เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉาน หรือเป็นมนุษย์ เป็นเทวดา เป็นพรหม ก็ยังเป็นไม่ได้เพราะยังไม่ถึงเวลาจะไป ก็เลยต้องท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆ เดินไปเดินมาหิวโซ

พวกนี้ที่พวกหมอผีชอบเรียกเอาไปเลี้ยง เพราะว่าลำบากมีความหิว เมื่อมีใครมาชวนและนำไปเลี้ยงก็ต้องไป โดยคิดว่าทำงานให้เขาเพียงแค่กินอิ่มก็พอ จะเห็นว่าสภาพความรู้สึกของผีก็เหมือนคน เพราะผีก็คือจิตของคนที่เคลื่อนออกจากร่างกายเนื้อ สภาพความรู้สึกจึงเหมือนกันไม่แตกต่างจากของเดิม

นายเสนอ ตายจากคนไปเกิดเป็นสัมภเวสี​

ดังตัวอย่างสัมภเวสีที่ไปพบมาเอง สัมภเวสีรายนี้สมัยเป็นมนุษย์มีนามว่า "นายเสนอ" นามสกุลจำไม่ได้แล้ว เป็นคนจังหวัดสุพรรณบุรี ตามปกตินายเสนอเป็นคนดีมาก เรียกว่าคนทั้งตำบลหรือหลายๆ ตำบลใกล้เคียงชอบใจ รักใคร่ เพราะนายเสนอเป็นคนดี ไม่เกเรไม่ใช่เป็นคนอันธพาล ดีในด้านสงเคราะห์ช่วยเหลือ จัดว่าเป็น สังคหวัตถุ นิยมในการสงเคราะห์ ใครจะมีงานมีการที่ไหนนายเสนอก็ไปที่นั่น เจ้าของงานก็ดีใจเพราะช่วยทำงานทุกอย่างถ้าไม่เกินความสามารถ พูดจาก็ดีเป็นที่รักของคนทั่วไป

วันหนึ่งที่วัดสารี อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี มีงานประจำปี ในงานนั้นพวกนักเลงการพนันไปเล่นการพนันในวัด ก็มีเรื่องกัน นายเสนอก็วิ่งเข้าไปแล้วก็ยกมือไหว้คนนั้นทีไหว้คนนี้ที เรียกเขาว่าพี่ป้าน้าอาบอกว่า "ขอโทษเถอะเป็นงานวัด อย่าให้มีเรื่องเอะอะโวยวายเลย ท่านจะเล่นก็เล่นกันไป ถ้าหากไม่พอใจจะเล่น จะเลิกก็ตามใจไม่ได้ว่าอะไร" ก็พูดดีๆ ปรากฏว่าคนคุมบ่อนเป็นตำรวจ เขาโกรธที่ไปตักเตือนคนในบ่อนของเขา จึงเอาพานท้ายปืนยาวตีหน้าเข้าให้ นายเสนอล้มนอนหงายผลึ่งเกือบจะชัก พอลุกขึ้นมาได้ก็มีโทสะเลยชักมีดแทงตำรวจเข้าให้ ตำรวจก็ยิงปืนเข้าใส่ เลยต่างคนต่างตาย ปรากฏว่าศพของนายเสนอถูกประคับประคองอย่างดี ชาวบ้านทั้งตำบลและตำบลใกล้เคียงต่างจัดงานศพหรูหรา แต่ศพตำรวจไม่มีใครสนใจ เพราะชาวบ้านไม่มีใครแยแสปล่อยทิ้งไว้ตรงนั้นจนเน่า ปล่อยให้เหี้ยบ้าง ตะกวดบ้าง สุนัขบ้าง ทึ้งกันตามอัธยาศัย เครื่องแบบก็ไม่มีใครถอดให้ นานหลายวันกว่าทางการจะมาเอาไป

เรื่องที่ ๑๒๓นายเสนอ ตายจากคนไปเกิดเป็นสัมภเวสี จาก คำสอน พระราชพรหมยาน


.

 

อะ อ๊าน นู
เฮียปอตอบดี...
..ภพภูมิมี31 ภพ
ภพทางผีก็เป็นภพๆหนึ่ง ตายไป กรรมทำให้เป็นผี อยู่ในภพผี...อายุผี นานกว่าอายุคน กว่าผีจะหมดอายุขัย เราตายไปแล้วเกิดใหม่เป็นคน ยังถูกผีตัวเดิมหลอกเอาเลย...ฮา
จากผีกรรมทำให้เป็นเทวดาก็ได้ จากเทวดา กรรมทำให้ไปเป็นภพเดียรัจฉานก็ได้ วนเวียนๆๆๆกันอยู่อย่างนี้ตามกระแสกรรมดีและกรรมชั่ว...

 

วิญญาณไม่ได้ไปรับต่อครับ เพราะวิญญาณไม่ได้รับรู้อะไร แต่วิญญาณรับรู้อยู่ในแค่เพียงขันธ์ ทั้ง ๔ เท่านั้น เพราะวิญญาณเป็นธาตุรับรู้ในขันธ์ครับ
วิญญาณ เข้าไปรับรู้รูป วิญญาณเข้าไปรับรู้เวทนา วิญญาณเข้าไปรับรู้สัญญา วิญญาเข้าไปรับรู้สังขาร ครับ แล้ววิิญญาณจะไม่รับรู้นอกจากขันธ์ ทั้ง ๔ โดยนัยนี้เป็นแน่ครับ

แล้วอะไรเป็นตัวรับกรรมเหล่า?
ตัวที่รับเกิด เวียนว่ายตายเกิด จริงแล้วไม่ใช่วิญญาณ แต่ที่จริงคือ ตัวสัตว์ครับ
หรือ สัตว์ผู้มีอวิชาเป็นเครื่องกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องผู้ ย่อมแล่นไปอยู่ เที่ยวไปอยู่ ในสงสารวัฏ ครับ หรือย่อๆ คือสัตว์ บาลีเรียกว่า สตฺตานํ