เมื่อลมหายใจ จะหายไป

หวี จะหาช่องเล่นงานเราหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ..

ไม่สนใจอยู่แล้ว ทำดี ให้ตุ๊กตาผีดู..

ทำดีให้ผีอาย..

 

ไปล่ะ..

ขออนุญาตพักก่อน..

 

เอานี่ ช่วยกระจายข่าวให้ด้วยเลย..

จะได้มีตัวอย่าง แบบเดียวกันนี้แหละ..

 

จำเป็นต้องดูเกิดดับให้เป็นปัจจุบันเท่านั่นหรือเอาเกิดดับที่เป็นสัญญามาระรึกแทน
ได้ผลเหมือนกันมั๊ยละงับ

 

มันเกิดวิชชาได้

 

แต่ยังไม่มีญาณทัศนะ

 

คุณรุ้สึกอะไรอยุ่ตอนนั้น ก็เป็นปัจจุบันจิตของคุณอยุ่แล้ว ไม่ต้องไปคิดว่ามันเกิดดับไหมหรอก ไม่งั้นก้อคอยระแวงเกิดดับเรื่อย เมื่อคุณรุ้ว่าตอนนี้คุณมีความรุ้สึกอะไรอยุ่ คุณก้อเอาสัญญาอีกประเภทนึงเข้ามารุ้ในการรุ้สึกนั้นอีกที ทับมันไปเลย เรียกการรุ้เฉยๆ (วิปัสสนา) การรุ้เฉยๆ นี้เป็นการใช้สัญญาที่ไม่เรียก โลภะ โทสะ โมหะ ขึ้นมา มาเพื่อขวางความคิดปรุงแต่งอวิชชา ซึ่งการคิดปรุงแต่งโน่นนี่นั่นของอวิชชา มันจะไปเรียกโลภะโทสะ โมหะ ขึ้นวิถีมา

การรุ้เฉยๆ (รุ้แบบออกจากความคิด/รุ้เฉยๆ ไม่เข้าไปเป็น) เป็นการทำลายโมหะ คือความหลงของอวิชชาไปในตัวอยุ่แล้ว

แต่จะเริ่มทำลายได้จริง คือ จิต เจตสิก รูป เริ่มแยกตัวออกเป็นคนละอัน (ความยึดมั่นถือมั่นเริ่มคลายตัว) มันจะมีระดับความชัด(คลายความยึดถือ) ขึ้นเรื่อยๆ ขึ้นอยุ่กับความเพียรคุณ อยุ่กับรู้(เฉยๆ) เยอะ ๆความไม่รุ้ในอวิชชาจะค่อยๆ โดนทำลายลง สติจะอัพเลเวลขึ้นไปเรื่อยๆ ออโต้เอง ...ทำให้จริงก็จะพบของจริง และอย่ายึดติดทุกสภาวะที่เป็นทางผ่านของจิต ...เพราะตัวจิตจริงๆ คือสภาวะรู้แบบอุเบกขาอย่างเดียว

 

ถ้าตัวจิตจรืงๆคือสภาวะที่รู้แบบ อุเบกขา อย่างเดียว อวิชชาที่ต้องไปทำลายคืออะไร
ก็แค่รู้แบบอุเบกขาไป อวิชขามันก็ดับไปเป็นธรรมดา

 

สำคัญคือ ส่วนมากจะอยุ่กับรุ้แบบไม่รุ้ ซึ่งอยุ่ในอำนาจของอวิชชาเป็นส่วนใหญ่ และอยุ่กับรุ้เฉยๆ (สภาวะพุทธะ) น้อยกว่า ..เลยไม่สามารถพบการเปลี่ยนแปลงของจิต เลยมีแต่คำถาม ลังเลสงสัยตลอด

 

รู้เฉยๆนี่นะสภาวะพุทธะ
รู้เฉยๆเที่ยงหรือไม่เที่ยง....

 

ใช่ สภาวะอุเบกขา คือพุทธะเป็นตัวจิตที่แท้ทรู แต่ว่างจากโลภะ โมหะ โทสะ นี่นั่น แล้ว อยุ่เหนือไตรลักษณ์

รุ้อุเบกขาตัวนี้ยังเป็นกิเลส เพราะผุ้รุ้ของเรายังเป็นอวิชชา ยังอยุ่ใต้ไตรลักษณ์ จึงต้องเพียรอยุ่กับรุ้เฉยๆ ให้เยอะกว่าความไม่รุ้ (อวิชชา) การรุ้เฉยๆ จะไปสร้างวิชชา มาทำลายอวิชชาเอง....จะเริ่มเข้าใจอย่างแท้จริง เมื่อผุ้รุ้แยกจากสิ่งที่ถูกรุ้ จิตเดินวิปัสสนาเองแล้ว ..ฉะนั้นฝึกเยอะๆค่ะ

 

ผู้ฮู้ๆ ออกมา นอกๆ นี่

ในนั้น ไม่มี จิตที่เห็นทุกขเพื่อมุ่งหาอุบายนำออก

การอนุโลมให้วจีสังขารเกิด กับ บุคคลที่ไม่ได้มุ่ง
หาอุบายนำออก การอนุโลมนั้นจะผลิกกลับเป็น
การ ผิดสีล ( วาจาไม่ประกอบประโยชน์ ) จิตจะ
อ่อนกำลัง เสียกำลังของจิต ตามวลีวิสุทธิมรรค
จะใช้คำว่า ไมก่อ "อัปปนาโกศล" ตาม พุทธวจน
จะกล่าวแค่ ควรเว้นขาดบุคคลมีจิตไม่ตั้งมั่น

บุคคลมีจิตไม่ตั้งมั่น วิ่งไปหา พระ ถึง ราดรี

แต่ไป หลอกใช้ท่าน ให้ท่าน กล่าว วจี

พระท่านรู้ทัน แต่ก็ อนุโลมได้หาก วาสนา
จะยังพอมี ( จริงๆ เป็น สัตว์สัญญาเสียไป
แล้ว การกล่าว อุบายใด ก็กล่าวแบบ ตะครุบ
เอามา ทาหน้าทาตัว เท่านั้น )

ดังนั้น

ผู้ฮู้ๆ ออกมา นอกๆ นี่

ในนั้น ไม่มี จิตที่เห็นทุกขเพื่อมุ่งหาอุบายนำออก

แถมยังไปหลอกพระช่วยยกตนเป็น บระ ศ.อ. มา
เผา กสป

 

มา เพื่อปิด พุทธันดร ของ สมณโคดม

แล้ว ขึ้นแท่น อล่างฉ่าง

กล้วยยยยยทอดดดดดดด


เฮีย กว่า เน

 

ในนั้นมันก้อไม่มีหรอก ผุ้รุ้นี่นั่นก้อสัญญาพาคิด แต่ภาษาเขียนไง อิอิ

 

เราว่ามันอีรุงตุงนังแล้วละ

 

ไม่อีรุงตุงนังหรอก มันเป็นขั้นตอนออโต้ แต่คุณฝึกไม่จริง เจอใครถูกใจก็ไหลเข้าหาไปเรื่อย แล้วก้อร้อง ว้าว ว้าว ว้าว อย่างงี้นี่เอง...แต่ทำไม่ได้

 

แต่ ถ้า จะ ซ้อมๆ กล่าวธรรม โยน ทิ้งทะเล

อันนี้ ไม่ว่ากัน

ปล่อยไปตาม อัตโน มัติ ไปเวย

กล่าวจบ.....แม่ยายป๋มก็จะเอา ถาด มาให้ แล้วบอกให้ "จบ จบ"

อ้ายเราก็ต้องรับมา อย่าง งง ทำปากขะมุบขะมิบ เหมือนกล่าว
ว่า "จบ จบ" [ แต่ จบอาลายฮับแม่ยายยยยย (ค้านไว้ในใจ) ]

 

เออ จบก้อดั้ย

 

ละเละเละตุ้มแป๊ะ
55พวกไม่รู้จักพอใจในธรรมที่ปฎิบัติ
ตอนแรกนึกว่าผมเป็นคนเดียว55

 

พินา เอาเอง หน่าฮับ

ใช้ วิจักรยักษยาน ไป


พูดถึง แม่ยาย ละเสี๊ยวเสียว

เรืองเคยมีมาแล้ว สมมติว่า ชื่อ ป.
ป. ทำอะไรม่ายรู้ ไม่รู้จักอนุโลม
เลยโดน พี่สาว ม. มายึด ม. ไป

น่ากลัวมากกกกกว์ นิยายยุทธคลี่ๆ ไปเลย



[ โป๊ะ!!! แล้ว วิ่งไปโน้นนเลย ]