เสียงธรรม เราเป็นบุคคลคนเดียว, ทานที่เกิดจากกตัญญูมีผลสูงกว่าทานอื่น

เราเป็นบุคคลคนเดียว, ทานที่เกิดจากกตัญญูมีผลสูงกว่าทานอื่น


[SIZE=-1] [/SIZE]

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ มีดวงจิตที่มองเห็นกันได้ เมื่อดวงจิตนั้นมองเห็นธรรม
เข้าถึงธรรมเเล้ว

 

อนุโมทนาสาธุ...

 

สาธุครับ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ

 

อนุโมทนาค่ะ

 

อนุโมทนาค่ะ<!-- google_ad_section_end -->

 

อนุโมทนาค่ะ

 

<!-- google_ad_section_start -->อนุโมทนาครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

อนุโมทนาบุญครับ...สาธุ

 

อนุโมทนาสาธุครับ

 

ขอบคุณครับ อนุโมทนา<!-- google_ad_section_end -->

 

ขอบคุณครับ อนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

อนุโมทนาด้วยคนค่ะ
รู้สึกว่า ตัวเองขาดข้อนี้มากๆเลยค่ะ ช่วงนี้มักจะ "คิด" เรื่องนี้บ่อยๆ เป็นคนดูแลพ่อแม่อยู่ค่ะ เรื่องข้าวปลาอาหาร สิ่งของภายนอกไม่ขาดแคลนหรอกค่ะ เพียงแต่ว่า ไม่ค่อยเข้าใจกันกับคุณพ่อ คุยกันทีไร มักจะความคิดเห็นไม่ตรงกันค่ะ
คิดๆดู ก็เหมือนตัวเองเป็นลูกที่ใช้ไม่ได้เลย

 

เป็นจริงที่สุดแล้วค่ะ สาธุ

 

เป็นอีกคนหนึ่งค่ะที่ดูแลพ่อแม่...แต่ก็มีเสียใจในบางครั้งที่ก่อนพ่อจะเสียได้ปฏิบัติตัวไม่ดีและพูดไม่ดีกับพ่อไว้มาก..ซึ่งก็รู้ว่าท่านก็ให้อภัยเราเสมอเพราะเราเป็นลูกที่พ่อจะรักและห่วงที่สุด..แต่เราดูแลท่านยังไม่ดีมันเป็นบาปที่ติดอยู่ในใจตลอดเวลา...เพราะก่อนที่พ่อจะเสียไม่มีโอกาสได้สั่งเสียอะไรกับลูก ๆ เลย...แต่สำหรับแม่ก็จะดูแลตลอดและทำดีที่สุดแต่ก็มีการไม่เข้าใจกันบ้าง..อยู่ ๆ แม่ก็เส้นเลือดในสมองแตก..เพราะกลัวว่าจะต้องเสียแม่ไปอีกคนจึงบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอลดอายุตัวเองเพื่อให้แม่รอด..และบุญต่าง ๆ ที่เรามีและได้ทำมาขอแลกกับชีวิตแม่..เหมือนปาฏิหารย์เลยแม่รอดออกจากห้องกู้ชีพได้ซึ่งใคร ๆ ก็คิดว่าไม่รอดแน่..หลังจากนั้นแม่ก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ เพียงแต่บางครั้งจะพูดอะไรไม่ทันกับที่ใจคิดแต่ก็ไม่ถึงกับสมองเสื่อม..การเดินก็ใช้ไม้เท้าเดินซึ่งอยู่โรงพยาบาลแค่ 15 วันเองถ้าเทียบกับคนอื่นถือว่าดีสุด ๆ แล้ว...แต่แม่จะไม่เหมือนพ่อคือแม่จะรักเราน้อยกว่าน้อง ๆ และเวลาพูดอะไรหูเขาไม่ค่อยได้ยินก็จะเข้าใจไปคนละอย่างกันทำให้เถียงกันพอเราเสียงดังก็ว่าเราตะคอกแต่ถ้าพูดเบาแม่ก็จะไม่ได้ยินเป็นอย่างนี้ประจำและชอบน้อยใจ..แต่เราก็ต้องทำให้ดีที่สุดเพราะเหลือแม่อยู่คนเดียวก็ต้องทำทุกอย่างให้แม่อยู่กับเราให้นานที่สุดและค่ะ...ขอแนะลูก ๆ ที่ยังมีพ่อและแม่อยู่ให้รับท่านและดูแลท่าน..ท่านอยากได้อะไร อยากกินอะไร อยากไปไหน ถ้ากำลังเราไหวก็พาท่านไปเถอะค่ะทำให้ท่านมีความสุขที่สุด....และเวลาเรามีปัญหาอะไรในชีวิตแปลกมากค่ะเหมือนมีอะไรมาคลี่คลายให้เสมอเลยค่ะ..บางคนก็จะบอกว่าเป็นเพราะเรากตัญญูต่อพ่อและแม่ค่ะ...

 

อนุโมทนาสาธุครับ

 

อนุโมทนาสาธุครับ

 

โมทนามหาศาลค่ะ สาธุๆๆๆ

 

อนุโมทนาค่ะ