เรื่องเล่าคืนนี้

ตายเพราะโลภ ในปี ค.ศ. 1977 John Smith ถูกรถยนตร์ชนในนิวยอร์ก
ไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เจ้าของรถแนะนำให้
จอห์นแกล้งนอนสลบหน้ารถเพื่อจะได้รับเงินจากประกัน จอห์นเห็นดี
แต่ขณะรอประกัน สิบล้อดันขับมาชน
ท้าย รถเลยไถลทับตัวนายจอห์น ตายอนาถ

เตียงมรณะ
ผมชื่นชมคนที่คิดประดิษฐ์เตียงชนิดมีสปริงซ่อนเก็บได้ข้างฝา
เวลาจะใช้ก็ดึงให้ถ่างออกมา เกี่ยวขอไว้
ครั้นเวลาเก็บก็แค่ปล่อยขอ
เตียงก็จะเด้งพับเก็บเข้าที่ซ่อนเรียบร้อยประหยัดพื้นที่สำหรับห้องเล็กๆ
เช่น คอนโด แต่นางเอเดเลต มานยาสโก วัย 80 ปีคงไม่ชอบแน่
เพราะขณะที่เธอกำลังนอนหลับสบายนั้น
เตียงก็เกิดเด้งกลับกะทันหัน
นางเอเดเลตเข้าไปติดตายอยู่ในกล่องเก็บเตียง

ตาย 2 หน
อาร์มานโด คาสซา เครียดอย่างแรง เนื่องจากรายงานที่ผิดพลาดของรัฐ
ซึ่งแจ้งหน่วยงานต่างๆว่า
เขาตายในอุบัติเหตุเพลิงไหม้ ทั้งที่เขายังไม่ตาย
ทำให้เขามีปัญหาเรื่องการสมัครงาน การใช้สิทธิ
ประกันสังคม การขอหลักฐานเอกสารมากมาย
ด้วยความเครียดเรื่องที่ถูกหาว่าตาย เขาจึงตัดสินใจ
กระโดดตึกตายในปี ค.ศ. 1991

นาฬิกาปลุกมรณะ
ชาร์ลส์ บาร์เกอร์ เป็นคนขี้เซา เขาอาศัยอยู่ที่นิวตัน
รัฐนอร์ทแคโลไรน่า ในเดือน ธ.ค. ปี 1992
เขางัวเงียตื่นเพราะเสียงนาฬิกาปลุก
เขาหลับตาคลำหานาฬิกาปลุกได้ที่ใต้หมอน
เมื่อจับได้อะไรตะปุ่มตะป่ำก็พยายามกด ดึง ดัน เพื่อปิดเสียงน่ารำคาญ
.............. โป้ง !!
สิ่งที่เขากดคือไกปืนสมิทเวสสัน .38 ผลคือกระสุนฝังหัว
เขาไม่ต้องตื่นอีกเลย

ตายหมู่
ฝูงญวนมุงในเมืองโฮจิมินท์ออกันเต็มสะพาน
ดูหญิงเวียดนามกำลังจะกระโดดน้ำตาย
สะพานหักกลางเพราะรับน้ำหนักไม่ไหว .......... ญวนมุงตกน้ำตาย 9 คน
ส่วนหญิงต้นเหตุปลอด ภัยดี

ตายเพราะฟื้น
นางจูเลีย คาร์สัน ชาวเมืองนิวยอร์ก ป่วยเป็นโรคหัวใจ
และแพทย์ชันสูตรลงความเห็นว่าเธอถึงแก่
กรรม ในเวลาต่อมา ขณะทำพิธีศพนางจูเลียกลับฟื้น เธอลุกขึ้นนั่งในโลง
ถามลูกสาวที่ยืนข้างโลงว่าทำ
อะไรกัน จูลี่ ลูกสาวของเธอล้มตึง ช็อกตายหน้าโลง ............

ช้ำรัก
เวอร่า เซอแมค ชาวกรุงปราก ไม่อาจทนมีชีวิตต่อไปได้
เมื่อสามีที่อยู่กินกันมานานพูดหน้าตาเฉยว่าขอ
แยกทางเพราะมีเมียน้อย
เธอตัดสินใจฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดห้องพักชั้นสาม
ร่างของเธอพุ่งละลิ่ว
ลงมาทับสามีที่กำลังเดินออกจากอาคารโดยบังเอิญ สามีของเธอตายคาที่
ส่วนตัวเธอเองบาดเจ็บสาหัส

 

เรื่องเศร๊า เศร้า ยกเว้นเรื่องสุดท้ายนะ 555

 

เรื่องแถม: ตายเพราะ....
อดีตกาลนานมาแล้ว ในโลก ๆหนึ่ง
ช่างตีเหล็กหนุ่ม ที่เพิ่งสำเร็จวิชา เมื่อเลเวล หกสิบกว่า ๆ ย่างเจ็ดสิบ ได้เดินทางไปกับเพื่อนที่เป็นนักบวชฝึกหัด เพื่อออกผจญภัยไปด้วยกัน พวกเขาเดินทางไปยังใต้ท้องทะเลลึก ที่น้อยคนนักจะกล้าย่างกรายเข้าไปเยือน ในขณะที่กำลังเดินผุดเดินว่าย บุ๋งๆ ๆ กันอยู่นั้น เขาทั้งสองก็ได้ยินเสียงหวีดร้อง ดังมาอีกทางหนึ่ง "อ๊าก....." แว๊บๆ ๆ ช่างตีเหล็กหัน ไปดู ปรากฏป็นอัศวินนายหนึ่ง นอนนิ่ง ไม่ติงไหว อยู่ท่ามกลางฝูงม้าน้ำยักษ์ ทันใดนั้น ฝูงม้าน้ำยักษ์ก็เบนความสนใจมาที่ ช่างตีเหล็กหนุ่ม และเพื่อนนักบวชทันที "หวา ๆ ๆแย่แล้ว ..."นักบวชฝึกหัดทำท่าจะหนีไปอีกทาง แต่ช่างตีเหล็กหนุ่มผู้ร้อนวิชา ได้ระเบิดพลังกระตุ้นร่างกายให้คึกสุดขีด และหยิบขวานเตรียมลุยกับฝูงม้าน้ำยักษ์ "โธ่เพื่อนอย่าทิ้งกันสิ ไม่งั้นเดี๋ยวเราก็เป็นอย่างเจ้าอัศวินนั่นหรอก" นักบวชฝึกหัดจึงได้ยินมายืนคอยใช้เวทย์รักษาช่างตีเหล็กที่ยืนบู๊อย่างบ้าคลั่งอยู่ ...ฝูงม้าน้ำค่อยๆ ล้มหายไปทีละตัว แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหมดเสียที ขณะที ยาแดง ยาขาว ที่พกมาก็ใกล้หมด ช่างตีเหล็กหนุ่มเหลือเพียง นักบวชฝึกหัดอยู่เคียงข้าง พวกม้าน้ำเหลือเพียงสามตัว ในขณะที่เขา ยาหมด และพลังชีวิตแดงแปร๊ด นักบวชฝึกหัดเองก็ได้ใช้พลังเวทเฮือกสุดท้ายเพื่อรักษาเขา ... วิ้ง... 214 ...วูบ...นักบวชหนุ่มหายไปจากจอเรดาห์ เหลือเพียงเสียง เท เล พ๊อด อ๊อด ๆ ๆ ๆ ก้องผืนน้ำ เสียงตุบตั๊บ ๆ ๆ ๆ ชั๊ว ๆ ๆ ดังขึ้นอีกเพียงชั่วครู่ ก็เหลือเพียงเสียงแห่งความเงียบ ดังไปทั่วบริเวณ "อ๊าก .... "
แหะๆ เล่า เอาหนุกหนานน่ะ

 

ทีหลังก็พกวิงไปบ้างนะ -_-'

 

เรื่องตายเป็นเรื่องธรรมดา เรื่องฮาเป็นเรื่องตลก
เรื่องสกปรกเป็นเรื่องไม่ดี เรื่องพระเณรชี อย่าเอามาคุย

 

อืมๆ ตลกปนแปลกใจ ยังงี้ก็มีด้วยแฮะ ... เรื่องสุดท้ายอะ สะจาย 55555(bb-flower

 

กระทู้นี้คุ้นๆเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนนะครับ

กระทู้นี้คุ้นๆเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนนะครับ

 

อิอิ... แอบเข้ามาสะกิดสมาชิกใหม๊ใหม่(จริงเร๊อ !) ท่านดาร์คลอร์ด คงได้แนวมาจากแม่สาวลึกลับ ดาร์คแองเจล เมื่อคืนละสิท่า?... ขำจังเยย!!! เพราะจะได้จับ ดาร์คลอร์ด ปะทะ ดาร์คแองเจล เหมือน กระสือข้างส้วม ปะทะ นายฉิม งัยล่ะเค๊อะ!!! แต่ดาร์คแองเจลเลิกข้ามาคุยแระ กลัวติ๊งต๊องตามยายผีป่าไป ไปแร๊ะ... มามอร์นิ้งงัย...

จ๋งจั๋ยอารัยก้อตามไปเน้อ อิอิ...

 

ขอบคุณครับ

ขอฝากตัวด้วยคน

 

เรื่องกวนteen

 

ก้อดีนะคะ อ่านแล้วได้คิดด้วย ได้สนุกด้วย