เล่นละคร:องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น

“ความตายมันจ้องอยู่ยิ่งแก่ชราภาพ เพียรพยายามสลัดทางโลกให้ได้ ตายแล้วมันจะได้มีที่พึ่งอย่างถาวรบ้าง โลกนี้ทำไปจนถึงวันตายมันก็ไม่ได้อะไร ลูกก็เล่นไปหัว ๆ ไป เหมือนเล่นละครเฉย ๆ ลูกเล่นละครไปจนถึงวันตายลูกก็ไม่ได้อะไรไม่มีแม้แต่เม็ดหินเม็ดทราย ร่างกายลูกก็ไม่ได้ไปแล้วทำไมจึงเล่นเพราะได้เกิดแล้วต้องได้เล่น เล่นมีผัว เล่นมีเมีย เล่นมีลูก เล่นเป็นหลานเล่นต่อไปนั่นแหละ เล่นมีทรัพย์สินเงินทอง ดิ้นรนขวนขวายผลสุดท้ายก็ไม่เห็นได้อะไร แล้วดิ้นไปทำไมแต่ก็ต้องดิ้นเรื่องของเรื่องมันเพราะได้เกิดแล้ว ใครจะมีปัญญาหาทางออกแค่นั้นเองเราอาจจะตายเดี่ยวนี้

ขณะนี้ใครจะไปทราบได้ เราดิ้นใส่คุณงามความดีดีกว่า
มีสติอยู่ทุกเมื่อ หาคุณงามความดีใส่ในใจตลอด ใกล้จะตายแล้วร่างกายนี้พอถึงเวลาจะตายเขาก็เผา เขาก็ฝัง มันก็มีแค่นั้นไม่มีอะไรดีขึ้นมาไม่มีการทีสิ้นสุด

ใครที่อยู่ทางโลก หลวงปู่ยังไม่เห็นที่สิ้นสุดเพราะวงโคจรยังไม่ถูกตัดขาดหมุนเวียนเปลี่ยนไปตลอดในไตรโลกธาตุอยู่อย่างนี้ พวกเราก็ต้องหมุนไปกับไตรโลกธาตุอยู่อย่างนั้น หนีไม่รอดหรอกลูก ใครจะหนีออกจากสิ่งที่เลวทรามนี้ได้ ใครจะเป็นผู้มีสติมีกำลังมีปัญญาใครจะเป็นบัณฑิตทั้งหญิงและชาย มันต้องเล่นกันต่อไปเอาเล่นกันไป เล่นลูก เล่นหลานไป เล่นผัว เล่นเมียต่อไปอยู่อย่างนี้และได้อะไรก็ไม่ได้อะไรแต่จำเป็นต้องเล่นจำเป็นต้องอยู่ มองหน้ากันได้อะไรก็ไม่ได้อะไรไม่ได้อะไรแล้วทำทำไมแต่ก็ต้องทำ

กรรมของสัตว์โลกมันเป็นอย่างนี้ถ้าใครมีปัญญาก็หาทางออกได้ถ้าใครไม่มีปัญญาก็มีแต่จมกับจมนี่พ่อพูดให้ฟัง”

โอวาทธรรม:องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๑๕ ธันวาคม ๒๕๖๐