เสาตกน้ำมันแม่ตะเคียนทอง

ธรรมชาติของจิตผู้ ดิ้นรน หาทางหลุดทางพ้น ไม่มีเวลามาสนกับธรรมชาติ
ภายนอกว่าจะร้อนหรือ จะหนาว ....แต่..
ผู้ไม่ดิ้นรน หรือ ผู้ไปเรื่อยๆ เห็นแล้วทางไปแต่ค่อยๆเดิน ช่วยดึงคนนั้นที รอคนนี้บ้าง
อาจช้าไปบ้าง นรกบ้าง สวรรค์บ้าง พรหมบ้าง ตามบุพกรรม ก้อช่างหัวมัน
เดินไปทางเดิมที่เห็นว่าตรงแล้วงั้นและ เดินไปจนตาย ตายแล้วเกิดไหม่เดินต่อจุดหมายเดิม ไม่รีบแต่ไม่หยุด ยังถึงเร็วกว่า ผู้ปราถนาไกล อยากดึงใครๆไปด้วยมากๆ ถึงจะทุกจะยาก ก้อทนเอา.....หากดึงไปน้อยหน่อยก้อเร็วสุด.....ก้อ...สี่อสงไขยกำไรแสนกัปป์....อยากดึงไปมากๆ ตนก้อต้องทนเวียนว่ายตายเกิดซ้ำๆซากๆยาวนานมากขึ้นหลายเท่าตัว บางครั้งเจอทุกข์หนักๆเข้า ไม่เอาละ ละดีกว่าที่ปราถนาไว้...ไปให้พ้นๆก่อนดีกว่า...พอตายไปเกิดใหม่ลืมว่าตนอยากละแล้ว...นิสัยเดิมมันหนัก อธิฐานปราถนาใหม่.....ซ้ำๆซากๆ....อยากเป็นครูเขาสังโยชน์สิบเรียนจนคล่องถึงกระบวนการและขั้นตอนมิได้ขาดและหัดตัดอย่างองค์อาจแต่ไม่ยอมให้ขาดไม่รู้คาอะไร...อันนี้ไม่รู้...ปฏิปทาของใคร....เพราะแค่เรื่องเล่า....คริๆๆๆ.........

หลานกะยังแวะๆเวียนๆ มาหาความรู้กับท่านปู่ เหมือนเดิมครับ

 

ท่านปู่
หลานอยู่บ้าน มีเสื้อผ้า มีผ้าห่ม มีน้ำอุ่น ...
บางทีก็ละอายใจที่ยังบ่นเรื่องดินฟ้าอากาศ
คิดถึงพระที่ท่านธุดงค์ตามป่าเขา
มีเพียงผ้าสามผืนเท่านั้น
บางทีก็เปียกฝน จนแห้งเอง..
ก็มาดูตัวเราว่า ไม่มีความอดทนเลย

 

ขออนุโมทนานะคะ พี่ติงก็พล่ามไปตามประสาผู้ครองเรื่อนที่ยังปฏิบัติไปไม่ถึงไหนค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุ โยมพ่ออ้วน เมื่อไหร่ จะมาเยี่ยมโยมพี่สำ วัดป่าบ้านหนองผักเเว่น บ้าง...โยมพี่สำคิดถึงโยมพ่อ อ้วนมาก....ๆ(ฝากมาบอก)

 

อนุโมทนาพระคุณเจ้าหลวงพี่หลวงอาหลวงน้า วัดป่าหนองผักแว่น
นมัสการครับผม ฝากความคิดถึงด้วครับ ถ้าโลกนี้มันยังหมุนอยู่
ไม่เเคล้วคงได้เจอ ขอรับ ครับผม

 

ไม่เป็นไรหลอกหลานติงติงวันนี้ปู่ส่งตำราชุดใหญ่ไปให้เเล้วพร้อมตำราบีบเส้นจับเส้นชุดใหญ่ไปให้พร้อมเลย ปู่ส่งวันนี้เเล้ว พร้อมของคุณวรนารถ ปิยสุวรรณาภรณ์ เเละอภิวัฒน์ จันประดับ อยู่ในกล่องเดียวกันเลย มีตำราทีบอก เเละโองการถอดทอนฤษี อะไรนักจำไม่่ได้เเละ ได้รับเเละบอกด้วยจะได้อธิบายให้อีกที ตอนส่งลืมเอาใบบอกลายละเอียดใสไป เวณกรรทจริงๆๆเลยปู่ขี้ลืมคนนี้ 0847844601

 

อนุโมทนา สาธุ ขอรับ
กราบขอบคุณครับ

 

ท่านปู่...
หลานไม่ทราบจะกล่าวอย่างไรดี
จึงจะสามารถบอกความในใจได้หมด
ว่าหลานรู้สึกขอบพระคุณท่านปู่มากแค่ไหน
ความเมตตาของท่านปู่ไม่มีประมาณจริงๆ
แล้วหลานก็ส่งปัจจัยไปนิดเดียว คงไม่พอแน่นอน
ขอกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงนะคะ

หลานขอตั้งจิตอธิษฐาน
ขอปฏิบัติบูชาทดแทนพระคุณอันยิ่งใหญ่ของท่านปู่นะคะ
สาธุ สาธุ สาธุค่ะท่านปู่

 

ผู้มาเตือนยามวิกิล
ครับ ท่านผู้มาเตือนคือปู่ของปู่เองครับ ท่านมาเตือนว่า ให้บำเพ็ญมากๆๆขึ้นไปอีก ตอนโลกเรากำลังปันป่วน อย่างมากเลย ท่านมาเตือนปู่ให้ปู่บอกต่อๆๆไปว่า
ถ้าใครไม่เร่งบำเพ็ญ เพียร จะต้องทุกข์ยากตายหมด คนไนเร่งการบำเพ็ญ จะรอดปลอดภัยได้ เริ่มเสียแต่ตอนนี้เลย บางท่านก็อย่างว่านะ ดึงยาก บอกยากไม่เห็นกะตาเชื่อถือยาก ก็อย่างว่านั้นละ มนุษย์เราไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา
สุภาษิตนี้มันใช้ได้ดีตลอดทุกยุกทุกสมัยเลย แต่เอาเถอะวิบากแห่งกรรม กรรมใครกรรมมัน
ตัวใครตัวมันละกันนะ เหอๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ว่ากันของแบบนี้ ตามแต่ละสายของใครของมัน
สำหรับคนดีๆๆๆก็บำเพ็นต่อไปเรือยๆๆๆๆ

 

เมือข้าพเจ้า พบพระอภินญา๘
ปู่เจอท่านในหุบเขาป่าใหญ่ ในเพรชบูณร์ ครับ เรียกว่าเป็นบุญตาบุญกายทีได้เจอท่านเราทั้งสี่ท่านโยมหนึ่งก็ได้ฟังธรรมจากท่านเเละท่านก็เมตตาเรามาก
สอนธรรมะสายเเห่งการดับทุกข์ ทีท่านได้อภินญา๘ ท่านเองก็บวชเป็นฤษีมาก่อนจะบวชพระนะ
ถึงว่าเก่งจริง เรียกว่าเเสดงฤิทธิ์ ให้เราชมเพื่อจะได้รู้ว่าป่านี้ยังไม่สิ้นพระดีๆๆๆอย่างท่าน ท่านเล่าว่าท่านเบื่อข้างนอกมากเลยเข้าป่าตลอดชีวิตท่านเลย
ถ้าออกไปจากป่ารังเเต่จะทำให้พระบ้านเเละโยม ตกนรกเสียเปล่าๆๆๆ เห็นท่านเล่ามาแบบนี้ เรียกว่าคุยคนเดียวเราทั้งหลายพระคุณเจ้าเเละปู่ฟังอย่างเดียว
ก็แน่ละ ท่านรู้วาระจิตเรานี้ อยากจะถามไรท่านตอบก่อนถามหมด เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ท่านเล่าให้ฟังอีกว่า ในกาลข้างหน้าจะเกิดภัยพิบัติ ต่างๆๆมาก
พอมาเล่าให้ลูกหลานฟัง ปู่เลยจำได้ว่าคงจะเป็นจริงเเล้วกะมังเนี้ย ถึงว่าดูปัจจุบันตอนนี้น้ำท่วมไปทุกย่อมย่าเลย คนไทยเรามีไรก็ช่วยเหลือกันไปนะ ไม่ทอดทิ้งกันนะดีเเล้วสาธุ
ท่านให้เราอยู่เพื่อฝึกกรรมฐานกับท่าน นานมากเลยเป็นเดือนเลย เรียกว่า มีครูดีศิษย์ก็ดีตามครู เราก็กราบลาท่านออกมาหลังจากทีฝึกกรรมฐานแล้วมุ่งหน้าต่อไปคือ น่าน

 

ผีหัวขาดเฝ้าทรัพย์แผ่นดินนานพันๆๆปีเเล้ว
เจอทีร้อยเอ็ดเขาอะไรแปลกมาก เรียกว่าเดินไปมีเเต่ป่าไผ่อะไรไม่รุ เล็กๆๆๆ
ไปเจอหินศิลาเเลงโบราณ เขาทำเหมือนเขตอะไรสักอย่างเนี้ยละ เราก็ได้พักกันหนึ่งคืน ในทีนั้นเราไม่เดินลงมาบิณทบาตรเพราะมันไกลหมู่บ้านมากเลยราวๆๆ๒๓กิโลมั่ง
ไกลจัดไปกลับเทียงพอดีมั่ง เราเลยพักกัน ในคืนนั้นเอเรียกว่า โดนตอนหัวค่ำเลย หินใหญ่กลิ้งลงมาเลย เเต่พอมาถึงเรากับหายไปต่อหน้าต่อตาสะงั้นนะ แม้เอาเรื่องวุ้ย
ได้เสียกันคืนนี้เราเลยสวดมนต์ของสิ่งศักดิ์ ช่วยคุ้มครองเรา ไม่ได้มาเบียดเบียนใครนี้หน่า
พอเวลาห้าทุ่ม เดินมาแบบจะๆๆๆเลยแต่ขอโทษหัวไม่มี มาก้มมองพวกเราเเล้วถามว่าเห็นหัวของเขาบ้างเปล่า งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ไม่มีหัวแต่ออกปากถามได้งะ
ปู่เลยตอบไปว่าไม่เห็นเลยท่าน เขาก็หันมาแล้วก็เดินจากไป
เเต่อีกประมาณ หนึ่งชั่วโมง เสียงกลิ้งลงมา ดังคลุกๆๆๆๆๆๆๆๆ ปู่เเละพระคุณเจ้ามองไปทางเดียวกันเห็นเเต่หัว กลิ้งลงมา เเล้วถามเราว่า ท่านแต่ผู้ทรงศีล เห็นตัวข้าพเจ้าบ้างไม ปู่เลยตอบไปว่าเห็นเขาพึ่งเดินจากเราไปเมือกี่ละ เขาเลยขอบคุณเราแล้วก็กลิ้งตามหาตัวต่อไป ปู่เลยถามพระคุณเจ้าว่า คืนเราจะได้พักผ่อนหรือเปล่าเนี้ยคืนนี้
พอเทียงคืน มีสาวๆๆๆสวยๆๆๆมากมาหาเอาสมบัติมากองไว้ข้างๆๆเเล้วมาขอนั่งพักกับเรา
เดียวหนึ่ง เท่าทีเห็นมีทองเพรชพลอยเยอะแยะไปหมด สาวๆสวยวางไว้ข้างหน้าเราเลยเเล้วก็บอกว่าฝากไว้แปบเดียวไปตามเพือนเธอก่อนไปรุไปไนกัน
เอาแล้วงานเข้าเเล้วเรา นอนก็ไม่ได้นอนต้องนั่งเฝ้าของให้เขาอีก อะไรวะเนี้ย
ปู่เลยให้พระคุณเจ้าท่านพักเดียวปู่เฝ้าให้เอง ปู่ว่าทำไมไปนานจังวะ พอตีสามเธอมาเอาของก็บอกว่า จะไปแล้วละ ปู่เลยว่าอืม ไปดีมาดีเถอะแม่คุณ สาธุนึกในใจตูจะได้นอนกะเขามั่ง เธอดูปู่เหมือนจะยิ้มให้เหมือนรู้ว่ารำคาญอยากจะนอนเเล้ว เธอเลยกราบเเล้วก็จากไป โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆกูจะบ้าตาย อีกคนไปอีกคนมา เจ้าตัวเดิมมาอีกแบบทีนี้มาแบบครบหัวเเละตัวเอง ปู่นอนคุยเเล้วไม่นั่งเเล้วเหนือยๆๆๆงะ
เขามาบอกว่า ขอบใจท่านทั้งหลายเเละพระคุณเจ้ามากขอรับ กระผมต้องขออภัยด้วยนะขอรับ เพียงเเต่มาทดสอบเท่านั้นเอง ว่าจิตใจจะมีความโลภหรือไม่ เเละความกลัวด้วยขอรับ กระผมเฝ้าทรัพย์นี้มาเป็นพันๆๆปีเเล้ว พึ่งเห็นพวกท่านในชุดนี้ครั้งทีสามทีมาแบบหาทีปฏิบัติธรรมจริงๆๆไม่ได้หาทรัพย์แผ่นดิน กระผมคงไม่รบกวนพวกท่านเเล้วขอรับ
ปู่เลยตอบว่า อืม ไปดีมาดีเถิดท่าน อานิสงอันใดทีเราได้กระทำมาเเล้ว เราขอให้ท่านเเละบริวาณของท่านก็ได้รับผลบุญอันนี้ด้วยทุกประการเถิด
เขาก็สาธุเเล้วก็หายไป ส่วนปู่นะหรือหลับเเละ ไม่รู้ไม่ชี้กะใครและ เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

เรื่องนี้น่ากลัวจริงค่ะท่านปู่......

 

ท่านปู่โชคดีจัง ที่มีบุญพบกับท่านผู้ ทรงศีลทรงอภิญญา
ได้รับเมตตาแนวทางที่ตรงที่ถูกกับจริตเดินได้ตรงไปได้ไว
ลูกๆหลานๆ ผู้ยัง งมๆซาวๆ หาทางอยู่ ยังต้องการผู้บอกผู้จูง ผู้ส่องสว่างให้บอกทางเดินให้
แต่อย่างน้อยๆ ก้อมีท่านปู่ มาสอนในนี้ นับว่าเป็นบุญของลูกๆหลานๆ หลายๆครับปู่
ซึ่งผมเองก้อเช่นกัน ยังงมๆซาวๆ หาทางไปให้พ้นๆ ทั้งๆที่ กิเลสยังหนา ตัญหายังหนัก อยู่เอาการ.....

 

มาปูเสื่อรอเหมือนเดิมครับ ปู่อ้วน

 

เมือนาคราชมาตามกลับวังบาดาล
ครับ เรื่องนี้ปู่นั่งสมาธิแล้วเดินเดินลงน้ำหน้าตาเฉยเลยละ

ถ้าพระคุณเจ้าไม่เรียก คงไม่ได้คุยกันหรือเจอกันหลอกนะครับ
อันนี้ตอนปู่ไปเทียวทีพนมสารคาม ครับเรียกว่านั่ง สมาธิไปเฉยๆๆนะครับ ไม่รุอะไรดนจิดนใจให้ทำแบบนั้น ระว่างนั้นเองก็มีนางนาคราชเทวีเเละนาคราชทหารตามมาด้วย
แล้วปู่เหมือนอาการครึ่งหลับคึ่งตื่น เห็นนางนาคราชเทวีมาอันเชิญไปเทียวโปรดพวกนางบ้าง แต่ในใจเราบังคับตนเองไม่ได้เเล้วน้ำในแม่น้ำโขงแวกเป็นทางทางเดิน ลงไป
ปู่ก็เดินตามนางไปจนเเล้วได้ยินพระคุณเจ้ามาเรียก ก็สะดุ้งตื่นจากพะวัง
รู้สึกว่าตนเองลงไปเล่นน้ำทำไมหว่า งงมึนอยู่พักใหญ่เลย น้ำตั้งคึ่งอกปู่เเนะ
เลยเดินขึ้นมา พระคุณเจ้าท่านเลยถามว่าปู่ร้อนหรือไร ลงเล่นน้ำหน้าตาเฉยๆๆเลยละ
ปู่บอกว่า ไม่ได้ลงไปปู่นั่งอยู่ตรงนี้ อยู่ดีๆๆๆก็มารู้ตัวอีกทีว่าลงเเช่น้ำครึ่งตัวเเล้ว
เดชะ ถ้าท่านไม่มาเรียกปู่คงต้องจากกันไปนานเลยมั่งครับท่าน
ปู่เลยเล่าให้ท่านฟังว่า
มีสาวงาม๒นางมาหาเเล้วนางก็บอกว่า พ่อปู่ นางคิดถึงพ่อปู่มากเหลือเกิน พ่อปู่จากวังบาดานมานานเเล้ว ขึ้นมาอยู่บนโลกนี้นานแล้ว ไม่ลงไปโปรดลูกหลานบ้างเลย นาคราชเเละนางนาคราชส่วนใหญ่ขึ้นมาเกิดเป็นมนุษย์กันมากเเล้ว ข้างล่างเลยเงียบไปมากเลย
โลกมนุษย์จะเกิดภัยพิบัติ พวกตนขึ้นมาเพื่อรักษาดำรงพระพุทธศาสนาต่อไปอีกร่วมพันปี
ปู่เล่าให้ท่านฟังเวลานั้นคนมานั่งฟังเยอะเเล้ว ปู่รู้สึกว่าอายๆๆไปหน่อยนะ อยู่ดีๆๆๆก็ลงเล่นน้ำสะงั้งนะ เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก็เลยสอนลูกหลานๆๆๆไปว่าให้เร่งทำบุญทำทานกันได้เเล้ว อย่าช้าจะไม่ทันการ เขาขึ้นมาบอกปู่เเสดงว่านางนาคจะเป่าน้ำออกมา จนปัจจุบันนี้คงใช่กะมัง เรื่องนี้มันนานสามปีเเล้วครับ

 

ท่านปู่ไม่ไปอีกเหรอคะ ไปถามเรื่องภัยพิบัติที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน ว่าเกิดจากอะไร มีวิธีป้องกันแก้ไขอย่างไรค่ะท่านปู่

 

ไปอยู่นะหลานติงติงแต่บอกไม่ได้รับปากกับท่านไว้แล้ว ห้ามบอกโดยเด็จขาด ไปทางนิมิต
ในนั้นจะมีห้องกว้าง ทองคำเพชร พลอยมณีจินดาอะไรสวยๆๆต่างเยอะแยะมาก เดินไปก้เจอพระพุทรูป ทองคำองค์ใหญ่โตเขาเล่าว่าได้มาจากสมัยพม่า ตีเมืองอยุทยาเเล้วตัดคอพระมาข้ามแม่น้ำโขง พวกนาคราชเลยดลบรรดานให้จมน้ำเสียมากท่านว่าแบบนั้นะ
เดินไปอีกเจอนาค หัวเป็นคนตัวเป็นนาคมี ตัวเป็นคนหัวเป็นนาคมี หรือทีเป็นงูเฉยๆๆๆก็มี
เลยถามดู ว่าไม่เห็นเหมือนเมืองมนุษย์เลย เขาก็บอกว่า เมืองมนุษย์มันโมเมเอง
เเล้วยึดติดกับภาพของเขาเอง ท่านว่าไม่ได้เป็นแบบทีเมืองมนุษยึดสักกะหน่อยเลย
พวกเขาเป็นอมนุษย์จำเเรงกายแบบไนก็ได้นะ
ถ้าพวกนั้นบุญน้อยบำเพ็นน้อยก็ยังแปลงกายเป็นมนุษยืแบบครบตัวไม่ได้ นอกจากบำเพ็นให้ครบหนึ่งพันห้าร้อยปีขึ้นไป จึงจะครบแบบมนุษย์นะ ส่วนบางพวกก็ขี่เกียจขึ้นไปโลกมนุษย์แบบเป็นตัวงูเลยก็มี อะไรคืดสาเหตุให้โลกมนุษย์น้ำท่วม บอกไม่ได้ บอกได้เเค่ธรรมชาติเรียกร้องบางอย่างคืนจากมนุษย์ ฝนตกน้ำเลยท่วมมั่ง เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

ปู่มาลงหลายๆเรื่องเด้อ ลูกหลานมารออ่านจร้า.....

 

ผจญหมาดำตัวใหญ่ตาเเดง((((ปอบมั่งแบบนี้นะ))))
อันนี้เจอทีสุรินท์ครับ เข้าสุรินท์ไม่กินเหล้า ก็ไม่ใช่สุรินท์
อันนี้เป็นคำทีแปลกแท้ๆๆ ชาวบ้านตั้งฉายากันนะ
ครับปูไปเทียวมาครับ ไปนอนทีวัดบ้านป่ามาครับ ไปกันสี่คนพระคุรเจ้าสามท่าน
เรียกว่าไม่ได้ไปทุงดงหลอกไปหาว่านยาดีๆๆกันนะ ก็ฤษีเนอะ หายามาบดมาทำยา ยุวัฒนะครับ ยาดีกินเเล้วแก่ช้าๆๆลงมั่ง เหอๆๆๆๆๆว่าไปตามเรื่องนะลูกหลาน
พอเราไปนอนพักกันก็เกิดเรื่องครับ คนบ้ามาอาระวาดในวัด จะเอาพระคุณสึกให้ได้เรื่องแบบนี้ก็มีด้วยแปลกเเฮะ โธ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆเวณจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชั่งเขาเถิดคนก็มาดูกันเต็มเลย เหอๆๆๆๆๆๆๆๆกว่าจะจบได้ถึงขึ้นโรงพักตำรวจเลย
เนี้ยละกิเลสพาไปทุกข์ แลัวยังพาลงนรกอีก
เราพักกันสามคืนเท่านั้น คืนเเรกก็ไม่มีอะไร พอคืนทีสองเจอดีคนลองวิชา ก็มาแบบเก่านั้นละ
มนุษย์พวกนี้หลงว่าตนมีวิชาเเล้วนึกว่าเก่ง เลยลองคนโน้นคนนี้ นรกจดชื่อพวกท่านไว้เป็นหหน้าๆๆๆแล้วยังไม่รุอีกเหอๆๆๆๆๆๆ
ครับเราโดนกันทั้งคืนเราเอาธรรมมะเข้าสู้จิตทีบริสุทธิ์เข้าสู้ เเต่ไม่วายโดนไปหนึ่ง
เรียกว่าอ้วกออกมามีแต่ตะปู เลยเเกล้งถามมันว่า
หิวมากไงถึงได้กินตะปูเข้าไปเป็นร้อยๆๆๆ อีกคนบอกว่า ถ้ามันกินเเล้วอร่อยปู่ไม่มากินด้วยหรือ ปู่ว่าไม่เอาด้วยหลอกครับ
เเล้วสักพักตอนเทียงคืนเศษๆๆๆๆมีหมาดำตาแดงตัวใหญ่มายืนหน้าวัด เราเห็นกันหมดเลย
ทั้งพระทั้งโยม เรียกว่าเขาจะเข้ามาทำร้ายเเต่เหมือนมีอะไรมากันไว้ไม่สามารถเข้ามาได้ เรามองกันอยู่นานมาก เรียกว่ามันโมโหเดินไปเดินมา ดูๆๆๆไปก็คิดว่าปอบ เเหงๆๆๆ
พระคุณเจ้าว่าใช่เเน่ ปอบเเหงๆๆๆๆเลยครับปู่ ถึงว่า แล้วพอใกล้เช้ามันก็หายไปเลยละ
เราจะรู้ได้โดยส่วนมากจะมีคนมาถามเราสังเกตดู ว่านอนเเล้วเป็นไงมีอะไรไมต่างๆๆๆนะครับ
เเต่ทางกลับกันดันเป็น.............เขามาถามว่าเจอไรไหม เก่งเนอะ เขาก็หลอกถามเราไปเรื่อยๆๆว่ามีไรดีบ้างอย่างโน้นอย่างนี้ โธ๋เวณกรรมแม้แต่ท่านก็เอากะเขาด้วยรักษาไว้ไม่ได้เลยเป็นปอบซะเอง

 

มุ่งสู่เเดนลับแล
อันนี้ได้ฟังจากท่านฤษีเพือน เล่าให้ฟังครับท่านหลงเข้าป่าเจอหมู่บ้านแห่งหนึ่งในป่าใหญ่ท่านว่าไม่มีใครพูดด้วยเลยสักคน
ไปเจอคนสุดท้ายหมู่บ้านพูดด้วยเลยงง ท่านเลยถามว่าเหตุใดจึงไม่มีใครพูดด้วยเลย
เขาบอกว่า นี้คือหมู่ในอีกภพหนึ่ง ท่านฤษีหลงหลุดเข้ามาได้
ก็เนื่องจากท่านเคยเป็นคนไนเมืองลับแลมาก่อน
จึงเข้ามาได้ ถ้าเป็นคนโดยทั่วไปจะตายในหมองพิษของเราก่อนทีจะเข้ามา
ถ้าเป็นคนทั่วไป ท่านจะเข้ามาแบบกายทิพย์ แต่ท่านมาแบบกายมนุษย์เป็นนักบวชฤฆษี
เลยเข้ามาได้โดยไม่รับอันตรายใดๆๆเลย
ท่านเล่าว่าอญู่เมืองเขาเเค่หนึ่งวันเท่านั้น ออกมาเหมื่อนหนึ่งเดือนเต็มเลยๆๆอีกตอนออกมาท่านได้เอาว่านบางอย่างออกมาด้วยนั้นก็คือไพลดำแท้ๆๆๆ
แข็งมากหัวเหมือนไพลบ้านเราเนี้ยละ
เเต่เเข็งปลูกไม่ขึ้นเเล้ว
จะขึ้นในเมืองลับแลเท่านั้นครับ ท่านว่าเเล้วเอามาให้ดู เเล้วหักให้กินหนึ่งขอมือ ปู่เลยกิน
รู้สึกว่ากำลังวังชาเพื่อขึ้นอีกมาก
โรคทีเป็นอยู่หายสนิดเลย โรคปวดขาเเขนร่างกายเราหายไปเลย
ยอมรับว่าดีจริงๆๆๆเลย แต่น่าเสียดาย ไม่รู้ว่าท่านไปอยู่ทีไนกันเเล้วจะตามหาชวนไปฝั่งลาวก็หาไม่เจอ ขนาดใช้จิตหาเเล้ว สงสัยไปอยู่ในเมืองลับแลเเล้วแน่ๆๆๆเลย