เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๖๔

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๖๔

​

 

วันนี้เป็นวันพฤหัสบดีที่ ๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔ ถ้าเป็นธนาคารก็เป็นช่วงวันหยุดประจำปี คณะสงฆ์ของเราก็ใกล้ธนาคารเข้าไปทุกทีแล้ว เพราะว่ามีการขอบัญชีประจำปีงบประมาณ ๒๕๖๔ ก็คือตั้งแต่วันที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๖๓ ถึงวันที่ ๓๐ มิถุนายน ๒๕๖๔ ก่อนเป็นรอบแรก แล้วหลังจากนั้น พอถึงวันที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๖๔ ก็จะขอบัญชีรับ-จ่ายเต็มปีงบประมาณ ดังนั้น..ในช่วงต้นเดือนแบบนี้ กระผม/อาตมภาพเองจะไม่ค่อยว่าง เพราะว่าหมกอยู่กับบัญชีทั้งวัน

โดยเฉพาะในส่วนของบัญชีบริจาคออนไลน์ ซึ่งก็ยังแก้ไม่ตก เพราะว่ายังมีท่านที่บริจาควันละ ๑ บาททุกวันอยู่เหมือนเดิม แล้วก็ท่านที่ติดนิสัยโอนเงินเป็นเศษสตางค์ บัญชีเหล่านี้่ผ่านการควบคุมของกรมสรรพากร อาตมาไม่สามารถที่จะตัดออกได้แม้แต่สตางค์เดียว การทำบัญชีจึงยุ่งยากมาก เพราะว่าตัวเลขไม่ค่อยลงตัว ก็ต้องบอกว่า ถ้าตราบใดที่ญาติโยมยังทำแบบนี้ อาตมาก็ต้องทนลำบากต่อไป ซึ่งก็ไม่ทราบเหมือนกันว่า ผลที่ทำแบบนี้ท่านจะได้บุญหรือได้บาป ? ต้องรอดูต่อไปข้างหน้า เพราะว่ายังไม่มีตัวอย่างให้เห็น..!

เรื่องบางเรื่อง กระผม/อาตมภาพเองก็ไม่รู้ จนกระทั่งญาติโยมบางคนตั้งคำถามขึ้นมา ในระหว่างที่กำหนดใจนึกถึงพระท่าน ก็จะได้คำตอบมา อย่างการตอบปัญหาต้นเดือนที่ท่านสุธรรมนำมาเสนอของเดือนที่ผ่านมา มีโยมถามว่า "คนบางเผ่าไม่นับถือศาสนา แล้วก็ไม่มีชื่อด้วย ถึงเวลาแล้วยมทูตกับพระยายมจะตามตัวกันอีท่าไหน ? จะเรียกว่าอะไร ?"

ผมเองก็ได้คำตอบพร้อม ๆ กับที่ตอบโยมนั่นแหละ ก็คือพระท่านบอกว่า "เขาใช้ชื่อแรกสมัยที่เป็นพรหมลงมาเกิดเป็นมนุษย์ต้นกัป เปลี่ยนชื่อไปกี่ล้านครั้ง ก็จะใช้ชื่อนั้นเป็นหลัก" เพราะฉะนั้น..ใครคิดว่าเปลี่ยนชื่อหลาย ๆ รอบ ยมทูตอาจจะงง ไม่งงหรอก...รับประกันว่าตามได้ตรงตัวทุกครั้ง

 

บางท่านก็ถามปัญหาอย่างเช่นว่า "วัตถุมงคลของหลวงพ่อวัดท่าขนุน อย่างไหนที่ให้ลาภผลมากที่สุด ?" ซึ่งความจริงแล้วก็ไม่น่าจะต้องถาม เพราะว่านอกจากวัตถุชุดที่เข้ากรรมฐาน ๓ วัน ได้รับการสงเคราะห์จากพระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์ ก็คงจะไม่มีวัตถุมงคลชุดไหนเหนือไปกว่านั้นอีกแล้ว

เพราะว่าพระพุทธเจ้าทั้ง ๒๘ พระองค์นั้น พระพุทธเจ้าที่เป็นสุดยอดมหาลาภก็คือ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีนามว่าพระพุทธทีปังกร กับสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีนามว่า พระพุทธกัสสปอยู่ใน ๒๘ พระองค์นั้น ทั้ง ๒ พระองค์หนักด้วยทานบารมี จึงมีลาภเด่นมากกว่าพระพุทธเจ้าพระองค์อื่น ๆ เป็นต้น คำถามของบางคนก็เหลวไหลไร้สาระ แต่ก็อย่างว่า..เพราะว่าเขายังเห็นว่ามีสาระอยู่เขาจึงถาม อาตมาเองก็ตอบไปปลงอนิจจังไป..!

ส่วนท่านทั้งหลายที่ส่งข้าวของมายังวัดท่าขนุน โดยเฉพาะวัตถุมงคล แล้วระบุว่าให้หลวงพ่อเอาลงกระทู้เพื่อทำบุญ อาตมาอยากให้ทุกคนคิดให้ดีก่อนว่า บุญที่เราได้จะคุ้มกันไหม ? เพราะว่าเท่ากับท่านตั้งใจใช้พระ โทษของการใช้พระก็ไม่มาก ไปเกิดเป็นคนรับใช้หรือเป็นทาสเขาแค่ ๕๐๐ ชาติเท่านั้น..! ถ้าใครคิดจะทำอีกก็คิดให้ดี ว่าคุ้มค่ากับสิ่งที่เราทำหรือไม่ บางทีเราก็อยากได้บุญจนลืมคิดถึงเรื่องอื่น

เรื่องพวกนี้ จะว่าไปแล้วขึ้นอยู่กับความละเอียดของใจ ถ้าหากว่าพวกเราปฏิบัติธรรมไป มีความละเอียดทางใจมากขึ้น ก็จะทราบว่าสิ่งที่เราเคยเห็นว่าไม่เป็นอะไร แต่ความจริงแล้วเป็นโทษหนักมาก..!
เราจะเห็นว่าในการสังคายนาพระธรรมวินัยครั้งที่ ๑ แม้ว่าพระพุทธเจ้าจะอนุญาตเอาไว้ในมหาปรินิพพานสูตรว่า "ถ้ากาลเวลาล่วงไป สิกขาบทใดที่เป็นสิกขาบทเล็กน้อย ไม่เข้ากับยุคสมัย หากสงฆ์พึงหวัง สามารถสวดถอนสิกขาบทนั้นได้" พูดง่าย ๆ ก็คือศีลข้อไหนถ้าไม่เข้ากับยุคสมัย ให้พระทั้งหลายมีมติให้ยกเลิกได้ แต่ปรากฏว่าพระอรหันต์ทั้ง ๕๐๐ รูปที่มีพระมหากัสสปเถระเป็นประธาน มีมติให้คงไว้ทุกสิกขาบท..!

 

นักวิชาการภายหลังกล่าวว่า นอกจากปาราชิก ๔ ข้อแล้ว ที่เหลือเป็นสิกขาบทเล็กน้อยทั้งหมด บางท่านก็ตัดสินว่า นอกจากปาราชิก ๔ ข้อกับสังฆาทิเสส ๑๓ ข้อแล้ว ส่วนที่เหลือเป็นสิกขาบทเล็กน้อยทั้งหมด บางท่านก็ตัดสินว่าเฉพาะเสขิยวัตร ๗๕ ข้อ ถึงจะนับได้ว่าเป็นสิกขาบทเล็กน้อย พูดง่าย ๆ ก็คือว่าส่วนอื่นเป็นของหนักทั้งหมด

แต่นั่นเป็นความคิดของพวกเรา เพราะว่าในความรู้สึกของพระอรหันต์ที่สภาพจิตละเอียดถึงที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรเล็กน้อยในพระพุทธศาสนานี้ อย่างเช่นเขื่อน ถ้ามีรูแค่ "ตามด" เล็ก ๆ ปล่อยให้น้ำลอดไปได้ ไม่นานน้ำก็จะเซาะจนรูกว้างขึ้น ๆ แล้วเขื่อนก็พังทลายลงได้ ดังนั้น...พระมหาเถระทั้ง ๕๐๐ รูปจึงมีมติให้คงศีลทุกสิกขาบทเอาไว้ เพราะว่าไม่มีอะไรเล็กน้อย

ในส่วนนี้พวกเราที่เป็นนักปฏิบัติ จะได้ยินกระผม/อาตมภาพย้ำอยู่เสมอว่า ยิ่งทำไป ใจของเราต้องยิ่งละเอียด ต้องเห็นโทษในตนมากขึ้นไปเรื่อย ๆ แล้วพยายามปรับปรุงแก้ไข ไม่ใช่อะไรก็ได้ ถ้าอะไรก็ได้เมื่อไร แปลว่าเรากำลังหาเรื่องลงนรก..!

ท่านที่สอบถามเรื่องของวัตถุมงคลมา คาดว่าคงจะได้ยินที่อาตมภาพเล่าถึงการไปเสกวัตถุมงคล ในงานเสกพระพุทธรูปประจำชนมวารสมเด็จพระสังฆราช ซึ่งอาตมภาพเข้ากรรมฐานไป ๑ ชั่วโมงถ้วน ๆ ภาวนาพระคาถาเงินล้านไป ๑๐๘ จบ บวกอย่างอื่นอีกเล็กน้อย ซึ่งพอวันรุ่งขึ้นทางเว็บเพจวัดราชบพิธฯ ก็แจ้งให้ญาติโยมทั้งหลายระงับการจองวัตถุมงคลชุดโลหะ เพราะว่ายอดจองเต็มแล้ว อาตมภาพคำนวณราคาดู วันหนึ่งได้ไป ๔๕ ล้านบาท..!

 

คราวนี้ตรงจุดที่ว่า ถ้าวัตถุมงคลของวัดท่าขนุน รุ่นที่พระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์เสด็จมาสงเคราะห์ให้ลาภมากที่สุด แต่ไม่ได้หมายความว่าให้เราพกอยู่เฉย ๆ อย่างน้อยในแต่ละวัน เราต้องสวด อิติปิ โสฯ ๓ ห้อง ๓ จบ ถวายเป็นพุทธบูชา ธัมมบูชา สังฆบูชา แล้วภาวนาพระคาถาเงินล้าน ๑๐๘ จบ ซึ่งบอกแล้วว่าให้แบ่งออกเป็นช่วง ๆ ไม่อย่างนั้น การภาวนา ๑๐๘ จบ เราจะเสียเวลานาน

แต่คราวนี้ไม่ได้หมายความว่าทุกคนทำแล้วผลจะได้เสมอกัน เพราะว่าอันดับแรกเลย..พื้นฐานเดิมของทานบารมี เรามีมากน้อยเท่าไร ? ปัจจุบันนี้ทำเพิ่มเติมเท่าไร ? อันดับที่สอง..กำลังสมาธิของท่านสูงเท่าไร ? ถ้าอย่างอาตมภาพภาวนา ๑๐๘ จบ ใช้เวลาไปประมาณ ๑ ชั่วโมง โยมจะให้ได้คุณภาพเท่ากัน อาจจะต้องภาวนา ๑๐๘ จบติดต่อกันสัก ๓ ปี..! เพราะว่ากำลังสมาธิต่างกัน

ฉะนั้น...การใช้วัตถุมงคล ทำไมบางคนใช้แล้วเกิดผลสูงมาก ? บางคนใช้แล้วเกิดผลน้อย ? ก็เพราะว่ากำลังใจของเราต้องมีพร้อมที่จะรองรับด้วย ดังที่อาตมภาพเคยกล่าวว่า วัตถุมงคลเหมือนกับเครื่องส่ง ส่งกำลังอยู่ตลอดเวลา ก็สำคัญที่ใจของเราที่เป็นเครื่องรับ ว่าประกอบไปด้วยศรัทธาและสมาธิจิตสักเท่าไร ศรัทธามาก สมาธิสูงมาก ก็ใช้ได้ผลมาก ไม่ใช่พกเอาไว้เฉย ๆ แล้วจะใช้ให้ได้ผลเท่ากับท่านที่มีการสวดมนต์ภาวนาอยู่ทุกวัน..ย่อมเป็นไปไม่ได้

ในตอนท้ายนี้ ก็ขอแจ้งแก่ญาติโยมทั้งหลายที่ตั้งใจจะบูชามีดลูกพราหมณ์พรหมพิทักษ์กับหลวงพ่อสุคโต ท่านจะมีโอกาสแค่เดือนนี้อีกเดือนเดียว เพราะว่าของที่พระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์เสด็จมาโปรดก็ดี หรือว่าเข้าพิธีมหาสะท้อนก็ตาม อาตมภาพอยากจะให้มีเหลือติดวัดไว้บ้าง โดยเฉพาะมีดลูกพราหมณ์ทั้ง ๒ รุ่นที่ตั้งใจทำเพื่อให้เป็นมีดใช้งาน

แม้ทุกวันนี้ เวลาไปแช่น้ำพุร้อนที่หินดาดตอนตี ๒ ตี ๓ คนเดียว พอนำเอามีดไปวาง เลื่อนออกจากฝักเล็กน้อยตามแบบที่ท่านแนะนำให้ใช้..ก็สบายใจได้ อยากจะแช่น้ำร้อนก็แช่ไป ต่อให้ดึกดื่นเที่ยงคืนขนาดไหน ก็ไม่มี "ใคร" กล้ามารบกวน เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ต้องบอกว่า ของดีมีน้อย แล้วบางทีก็ราคาแพงด้วย แต่ว่าถ้าหากว่าใช้เป็นก็คุ้มค่าสมกับราคาเช่นกัน

ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา ตลอดจนกระทั่งบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายที่รับฟังอยู่แต่เพียงเท่านี้..ขอเจริญพร

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)