#เหยื่อหรือกับดักที่ล่อใจหรือยั่วยุให้ผิดศีลผิดธรรม

ความคัน ความเปรี้ยวปากอยากทำบาป
ชนิดที่ไม่อยากห้ามใจนั้น
มีอยู่ในมนุษย์ทุกคน
บางทีก็มาในรูปความคิดใฝ่ต่ำ
ที่ต้านยาก แม้เหตุผลดีๆก็สู้ไม่ได้

สิ่งนี้เป็นพลังระดับสังสารวัฏ
และวิธีที่ดึงดูดให้ติดอยู่กับสังสารวัฏ
คือ จะต้องไหลลงต่ำ
อย่างที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า
จิตมีธรรมชาติไหลลงต่ำเหมือนน้ำ
ถ้าสู้ได้ง่ายๆ หรือหลุดไปได้ง่ายๆ
วงล้อสังสารวัฏคงพังกันพอดี

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

#เหยื่อหรือกับดักที่ล่อใจหรือยั่วยุให้ผิดศีลผิดธรรม

ก็คือ
..เหยื่อล่อทางกาม
..เหยื่อล่อทางความอาฆาตแค้น

โกรธอาฆาตแค้น แล้วจะต้องทำลายล้าง
โลภที่จะชิงทรัพย์
โลภที่จะเอาชีวิตเขามาขาย
โลภมองร่างกายของฝ่ายตรงข้ามเป็นวัตถุกามที่จะ
สนองให้ตัวเองเกิดความพึงพอใจขั้นสูงสุดได้

ถ้าหากไม่สามารถระงับอกระงับใจกับวัตถุเหล่านี้
ในที่สุดมันก็เกิด ‘การงับเหยื่อ’
ซึ่งผลมันเห็นชัดๆนะครับว่า เป็นความทุกข์
แต่ตอนจะงับนี่ มันไม่เห็นว่าเป็นทุกข์
ตอนที่งับเหยื่อมันอร่อย

คนส่วนใหญ่จะปักใจเชื่อว่า
ถ้าไม่ยอมถลำตัวเข้าสู่กับดัก จะเป็นทุกข์
ได้มา ถึงจะมีความสุข
มองอย่างนี้ เชื่ออย่างนี้
เรียกว่า จุดชนวนความคิดแบบมักง่าย
สายตาที่จะมองไปบนเส้นทางของกรรมวิบาก
มันสั้น จะเอาแค่ของเฉพาะหน้า

ถ้าเราตัดสินใจมุ่งหน้าลงต่ำ
ก็จะต่ำลงไปเรื่อยๆ
เหมือนทางลาด ตอนแรกลาดแค่น้อยๆ
แต่พอทำๆไป มันลาดมากขึ้นๆทุกที
จนกระทั่งว่าเราไม่มีแรงเบรกที่จะไปห้ามอะไรอีก
ตรงนี้เป็นธรรมชาติ เป็นกลไกของสังสารวัฏ

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

#การออกจากกับดัก

ก่อนอื่นเราต้องเห็นว่า
การออกจากกับดักเป็นสุข

มนุษย์มีความสามารถคิดได้ไกลกว่าสัตว์เดรัจฉาน
คือ สามารถมองเห็นว่า
คนที่ผิดศีลผิดธรรม ไม่มีใครเป็นสุข
มีความทุกข์กันทั้งนั้น
มีแต่หน้าคล้ำดำหมองกันทั้งนั้น
ที่ประเภทชั่วๆแล้วยังดูดีอยู่ได้
บางทีราศีเงิน ราศีของความมีอำนาจมันดูจับตา
แต่ถ้าได้ใกล้ชิดจริงๆ จะเห็นความคล้ำหมอง
อันเกิดจากการสั่งสมบาปอกุศล
จะรู้สึกถึงกระแสนรก หรือรังสี
ที่แผ่ออกมาเป็นความทุกข์
ทุกข์อันเกิดจากความรู้ตัวว่าอยู่ในกองบาป

เป็นคนบาป ถามว่าฝันดีได้ไหม
มันไม่ได้ มันต้องฝันร้ายนะ
มีความรู้สึกว่าถ้าตายไป จะไปดีไม่ได้
แม้ว่าจะปากแข็ง บอกว่าไม่เชื่อเรื่องนรกสวรรค์
แต่เอาเข้าจริงๆ มันมีความฟุ้งซ่านชนิดหนึ่ง
ก่อกวนอารมณ์อยู่ตลอดเวลา
ไม่ว่าจะมีเงิน มีบ้าน มีรถ ยิ่งใหญ่อลังการขนาดไหน
มันมีความไม่สงบรบกวน
ไม่สามารถที่จะรู้สึกเป็นสุขได้
ให้รู้สึกว่าของที่มีอยู่ หมดค่าไปเร็วมาก
ได้มาแค่ไม่กี่วันเนี่ย รู้สึกว่าไม่มีค่าแล้ว

ตัวความทุกข์ที่ฝังแน่นอยู่ในใจจริงๆ
เป็นเครื่องพิสูจน์ว่า
บาปกรรม สั่งสมแล้วทำให้เกิดทุกข์

ส่วนบุญยิ่งสั่งสม ยิ่งเบา ยิ่งเป็นสุข
คนที่สั่งสมบุญไว้มากๆ
มันเกิดความรู้สึกจริงๆว่า
ยังไม่ต้องสร้างบ้านในอนาคต
ยังไม่ต้องสร้างวิมานในอากาศที่ไหนหรอก
เอาแค่ความรู้สึกในตอนนี้ก็สวรรค์แล้ว

.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..

เป้าหมายสูงสุดของพุทธ
คือ การหลุดพ้นแรงดึงดูดของสังสารวัฏให้เด็ดขาด
การตั้งใจรักษาศีล
เป็นการเขยิบออกห่างจากสังสารวัฏไปนิดหนึ่ง

เส้นทางนี้ ถ้าใจไม่แข็งพอ ตั้งใจไม่จริงพอ
คุณจะแพ้ และรู้สึกแย่
อยากประชดด้วยการปล่อยตัวตกต่ำดำดิ่งลงไปเรื่อยๆ
หากใจแข็งพอ ตั้งใจจริงพอ
คุณจะชนะเป็นเปลาะๆ รู้สึกดีขึ้นเป็นเปลาะๆ
และเห็นตัวเองพ้นแรงดึงดูดหนักๆมาตามลำดับ
ขอแค่หนักแน่นพอ ณ จุดเริ่มต้นเถอะ!

________________

ร้อยเรียงจากหลากบทความของคุณดังตฤณ

 

เราจะสงบนิ่ง แบบนี้ แม้ทนความยั่วยุ เราก็ตั้งมั่น 555

 

ระลึกถึงความตาย...สบายนัก
มันหักรักหักหลง....ในสงสาร

อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ และเจ้าของบทความค่ะ สาธุ

 

ใกล้ปีไหม่เป็นไงบ้างหนุมลการสร้างบารมีคับอากาศที่เมืองไทยกำลังหนาวครับผมไปหาหมอ3ครั้งละเสมหะเยอะเวลาสวดมนต์มีแต่จะไอ

 

ปฏิบัติไปเรื่อยๆนะคะ เก็บกำลังจักรพรรดิ แผ่เมตตา ไป ทำทานเท่าที่จะทำได้
คุณทอนเงิน รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศเปลี่ยนแปลงแบบรวดเร็ว พักผ่อนนะคะ

สาธุบุญรักษาค่ะ

 

ใช่ค่ะ ... ชีวิตคนมันสั้น
จึงห้ามประมาทเด็ดขาด ...

บุญรักษาค่ะคุณอนัตตา

 

เหยื่อหรือกับดักต่างๆ จะไม่มีผลใดๆ ต่อผู้ที่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วนเลยค่ะ

ขอให้เจริญในธรรม สาธุ สาธุ สาธุ