เหลวเป๋วอ่อนหัด

ตำราหรือจะสู้ คำสอน ตรงๆ จาก พระไตรโลกนาถ ฮ่า ฮ่า ฮ่า..


เชิ๊บ เชิ๊บ..

 

เล่าการปฎิบัติตัวเองทุกขั้นตอนให้อ่านหน่อยดิ อยากอ่าน

 

เล่าทั้งหมด ล่ะ หมดสิทธิ์..

ใครเขาจะเล่าสภาวะ ขั้นละเอียด ให้ฟัง..

มันจะเป็นสัญญา ไปหมด เมื่อปฏิบัติ..

และ พระตถาคต ก็ ห้าม แสดงธรรม เกี่ยวกับ ฝั่ง โลกุตระ ให้ผู้ไม่รู้ ผู้ไม่เคยปฏิบัติฟัง..

เคยเห็นคำครูบาอาจารย์มั๊ย "ธรรมขั้นลึก อย่าเอาไปพูด ธรรมจะเสีย"

เชิ๊บ เชิ๊บ

 

พุทธานุสติ คือมีสติระรึกถึงพระพุทธเจ้าใช่ป่าว.
พระพุทธเจ้าตรัส ทุกข์ควรกำหนดรู้
ผู้ใดเห็นทุกข์ผู้นนั้นเห็นธรรม
ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเราตถาคต

นางปฐาจารา ใจจดจ่ออยู่แต่กับทุกข์
มีแต่ทุกข์ซ้ำซากทับถม
ทุกข์ก็คือ ธรรม
ธรรมก็คือ ตถาคต
กำหนดรู้ทุกข์เป็น...พุทธานุสติได้มั๊ย

 

เราก็รับคำสอน คำแนะนำ จากผี(ที่พวกท่านเรียก)ทุกวัน..

ไม่เคยได้หยุดพักการแนะนำทางประพฤติ ปฏิบัติ เลย ซัก วัน..


ผี ที่ท่าน พา กัน เรียก นั่น น่ะ เฮ๊ย เฮ๊ย อะ ไร ว๊า 555555

 

แหม่ งานแถก้อต้องมีไรงี้
กลัวเล่าให้ประชาชีฟัง แล้วจะเหมือนเขาดูไมค์ปลดหนี้อ่ะดิ ไม่ใช่ซึ้งนะ ขรำขี้แตกขรี้แตน

 

จิตใจจดจ่อ ดูทุกข์ รู้ทุกข์ ตลอด 7 วันบ้าง 7 เดือนบ้าง 7 ปีบ้าง พ้นทุกข์โดยสิ้นเชิง..

พระตถาคต สอนให้กำหนดรู้ทุกข์ นั้นละ ไม่ใช่ อะไรอื่น..

เส้นทางที่พระพุทธเจ้าเดิน ก็ รู้ทุกข์ ทุกข์ล้วนๆ..

 

ต้องดูอารมณ์ที่สร้างให้จิตเสพค่ะ ไม่งั้นจะเป็นทุกข์แบบโลกๆ ไม่ใช่ทุกข์อริยสัจ

 

ไหนลองเล่าการฝึกแบบที่ผีสอนหน่อยดิ

 

จะไปสร้างทำไม เห็นทุกข์อยู่ทุกวัน ทุกขณะ "กำหนดรู้" ลงไปสิ..

ทุกข์ภายนอก ก็ล้วนแต่ มาจากภายใน (ใจ) ล้วนๆ..

แค่ กำหนดรู้..

ผู้สร้าง คือ ผู้กระทำ ผู้สร้างยังเป็นผู้เข้าไปกระทำอยู่ เมื่อยังเป็นผู้กระทำ อยู่ยังไง ก็ ไม่พ้นทุกข์ ฮ่า ฮ่า ฮ่า..

 

แค่เราทดสอบปัญญาท่านด้วยการเว้นวรรค สลับไปเรื่อย ท่านยัง อ่านแล้วความหมายเปลี่ยนเล๊ยยย..

การอ่านก็ ฝึกหัด เว้นวรรคใหม่ ด้วยน๊าาาา

จะได้ไม่โง่555555

 

จขกท เขียนว่าทุกข์ควรกำหนดรุ้ ...รุ้ตัวนี้คือรุ้วิปัสสนา เป็นอารมณ์วิปัสสนาที่ต้องสร้างให้จิต ...เพื่อให้เหนเปนทุกขอริยสัจ ถ้ารุ้แบบโลกๆ พิจารณาทุกข์แบบ วิเคราะห์ แยกแยะ อวิชชาจะทับถม แล้วพาไปฆ่าตัวตาย เปนทุกข์แบบโลกๆ

ก้อต้องเข้าใจตรงนี้ด้วยนะ ...คือลุงอ่ะ ไม่รุ้อะไรหรอก ดีแต่มาโม้ไปวันๆ ให้ชาวบ้านอ่าน ว่าตัวเองบรรลุแล้ว

 

ขยายความอารมณ์ที่สร้างให้จิตเสพให้หน่อยครับ..

 

ไม่ว่าจะสลับหน้าหลัง ก้อไม่มีประโยชน์อะไรหรอก บ่องตง
อ่านแล้วมีแต่อยากจะเกทับ โชว์เหนือ

 

เมื่อยังมีการเสพ อยู่ ยังไง ก็ ไม่พ้นแน่ นอน แท้แท้ แน๊ว..



5555666

 

ฮ่า ฮ่า ฮ่า..



เชิ๊บ เชิ๊บ..

เสพทุกข์ ฮู ขี้ กุ นิ..

 

ต้องมี การเฝ้น ธรรม

เวลาเฝ้นธรรมได้ หรือ กำลังเฝ้นธรรม
จุดนัดพบ ฐานิโย-101 คือ ปิติ

ถ้าเป็นของพระป่าเน้นบริกรรม คือ เติม
ทุกขเข้าไปอีกไม่ได้ เหมือน ดาราลิเดีย
ที่ติดเชื้อแล้ว ร้องไห้ พอร้องไห้แล้วรู้สึกดี
เพราะว่า (เดาเอานะ) เห็น น้ำตาเนี่ยะ มัน
ไหลออกไม่ได้อีก มันยุติ มันดับ พอเห็น
ว่า สังขารมันดับได้(น้ำตาหยุดไหล บีบ
ยังไงก็ไม่ออกแระ) มันจะเห็นว่า "พ้น"
ก็จะ รู้สึกดี ( ป๋ม แอบเข้าไปโพสให้
เขามีใจรุกรบ มีจาคะ ไว้แระ ให้หมั่นสละเวลา
เล่ากระการรักษาทุกอย่าง เพราะเธอ
เป็นเคสแรกที่เป็น ครอบครัว และ
ตอนนั้น หมอทุกหน่วย ปิดบังข้อมูล
การรักษา ทำให้ คนไม่เข้าใจเรื่อง
รักษาตามอาการ บางคนมีเชื้อแต่
จะไม่มีอาการอะไรเลย -- จริงๆ ทั้ง
คู่มีอยู่เต็มอยู่แล้ว กำลังใจ จาคะ )

กลับมา เฝ้นธรรม เห็นทุกข เฉพาะที่อึ๊ก
เติมไม่ได้ หากเติมได้ ขันธมารมัน
หลอกให้ตรึกธรรม เชื่อไม่ได้ จิตมัน
จะเคลื่อน ทิฏฐิจะสบช่องกระซิบหลอก
เดี๋ยวกลายเป็น ผอ. ยุ่ง

พอตรึกธรรม เผ้นธรรม เห็นทุกข์
ถูกฝา ปิติเกิด เติมไม่ได้(วิตก
วิจาร รำงับ) ก็จะพอใช้ สุกๆโกๆ

 

ไป ล่ะ สอง ชาติ..

แล้วเจอกัลลลล เมื่อโลก แปรปรวน หนัก..


เชิ๊บ เชิ๊บ..

 

ก้อลุงยังไม่รุ้เรื่องไง ว่าการทำสมาธิแบบสมถะ ต้องสร้างอารมณ์อะไรให้มันเสพ ถึงจะเป็นสมถะ

สร้างอะไรให้เสพ ถึงเป็นวิปัสสนา
ถ้ารุ้ทุกขฺเฉยๆ ก้มีแต่วิเคราะห์แยกแยะ ไม่ใช่ทุกขอริยสัจ มีแต่พาไปฆ่าตัวตาย

ง่ายๆ แค่นี้ลุงแยกไม่ได้ เพราะไม่รุ้ เกินเซลล์สมองลุงจะรับได้ อยุ่แต่กะผีป่าช้า ก้เปนคุณค่าที่ลุงคุ่ควรแล้วหนิ

 

สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์
กำหนดรู้ความไม่เที่ยงนี้แหละ ใช่ป่าวละ