เห็นความจริงเพื่อละ

มันก็ตอบยากนะถ้ายกเรื่องปฏิบัติมาคุยกันคงพอทำใจได้แต่เมื่อไหร่ยกตำรามาอัดกับการปฏิบัติเริ่มออกทะเลทุกที...เพราะเป็นไปตามความคิดส่วนใหญ่...ผมว่านะพี่นิวรณ์

 

จิตที่สว่างด้วยธรรม ปิดยังไงก้ไม่มิด ไอ้ที่มองไม่เห็นเพราะจิตมันบอดเอง

 

โอ้โฮ..่jittyim..คุณ ธรรม-ชาติ นี่ถ้าเป็นอรหันต์ -เขาป่วยชัดๆแบบไม่รู้ตัวอ่ะ หลงตนเอง ระแวงคนขัดใจ-คุณรู้จักธรรมที่ "งามในเบื้อต้น-ท่ามกลาง-เบื้องปลาย" ไหม มันพูดคำด่าคำ ยกตนเองไปพลางหางชี้เด่นั่นนะรึ อรหันตฺ์ ..

ถ้าคุณ ธรรม-ชาติ นี่เป็นอรหันต์ ผมก็เป็น พระพุทธเจ้า ในกาลข้างหน้าแล้ว. ธรรม-ชาติ จำชื่อผมไว้แล้วกลับไปบูชาซะ ไม่งั้นภายในสามวิ-ภายในสามวิ-คุณจะมีอันเป็นไป หลังจากได้อ่านนี่ (คัดจมูก-จามแน่นอน ฮัดเช้ยยย..) .อิอิฮิ้วววววววววววว ..
เพ้อเจ้อ ศรัทธาที่ขาดปัญญาตรวจสอบ ขาดปัญญาที่พึ่งของตนเอง ไม่ลืมหูลืมตา..มันเป็นไบโพลาชัดเจน-ด่าอย่างเดียวเมื่อใครขัดใจ คุณมายืนยัน มาบอกเขาเป็นอรหันต์ ไปโน่นเลยไป-จิตยิ้ม-พากันไป ไปส่งมันเข้า ศรีธัญญาโน่นไป อิอิ

ยิ่งนานวัน คนบ้ายิ่งโผล่เต็มไปหมดในบอร์ดนี้ ..ต้องจ้างหมอประจำบอร์ดแล้วนี่ น้ำลายกระเด็นมาถูกผมมั่งปล่าวไม่รู้นี่ พวกอรหันต์ แก่กระโหลกกะลา อิอิ

 

คุณ ธณรม-ชาติ-วิชาดูจิตนั้น ตามตำรา พุทธวจน เขาใช้สติปัฎฐานสี่ ดู ในหมวด จิต..ไม่ใช่มาใช้คิดเองเออเองดู-คุณป่วยแบบไม่รู้ตัว-ป่วยจริงๆ- ไปกินยาแล้วนอนให้เต็มอิ่ม..กินให้อิ่ม นอนให้หลับ กระฉับกระเฉง..เอาคาถาที่ผมค้นพบในชีวิตไปท่องนะเป็นการบ้าน..

คุณ ธรรม-ชาติ เอาคาถาศักดิ์สิทธิ์ดูจิตนี้ไป ท่องทุกวันๆนะอย่าลืม.นะโม สัพพีตีโย "กินให้อิ่ม-นอนให้หลับ-กระฉับกระเฉง"..รับรองคุณจะหายจากไบโพลาและโรคอื่นๆเช่น หลงตัวเอง-อิอิ

 

+++ น่าจะใช่ "ตัวบ้า" นี่หรือเปล่านะ

+++ คนบ้า ในเวลาทำผิด มันยัง "วิ่งหนีตำรวจ"

+++ ฉันใดฉันนั้น ไม่ว่าจะบ้ายังไง ก็หนี "กฏแห่งกรรม" ไปไม่พ้น

+++ หาก "ความฝันที่เป็นเรื่องเป็นราว" สามารถจำได้ "ตั้งแต่ต้นจนจบ"

+++ ตรงนั้น "ไม่ใช่ฝัน" แต่มันเป็น "การบอกเหตุ" ให้สังเกตุให้ดี แล้วจะค่อย ๆ เข้าใจได้เอง

+++ ปรากฏการณ์ใด ที่มีอยู่ตามความเป็นจริง ก็ใช้มันให้ "เป็นประโยขน์" นะครับ

 

+++ แม้ว่าจะเป็นเรื่องของ "ธรรมะ" ก็ตาม แต่ถ้าหาก "ไม่มีการปฏิบัติ" มันก็มีค่าเท่ากับ "คุยกิเลส" เหมือนกัน

+++ ไม่ว่าจะคุยอะไร มันก็มักจะเป็นการ "คุยไป คิดไป ปรุงไป" ไม่มีการปฏิบัติ ด้วยการ "เดินจิต (โอปนยิโก)" มันก็แค่นั้น

+++ ธรรมะ ที่จะบังเกิดกับ "ตน" ไม่ได้มาจากการ "อ่าน/ปรุง" แต่มาจากการทำ "โอปนยิโก หรือ การเดินจิต" เพื่อให้เข้าถึง

+++ แต่ในสมัยปัจจุบันนี้ มีสักกี่คนที่สามารถ "ทำโอปนยิโก หรือ เดินจิต" เป็น ต่อให้ "อ่านพระไตรปิฏก จบเป็น 10 ๆ รอบก็ตาม"

+++ คนที่ทำ "โอปนยิโก" ไม่เป็น ก็มักจะ "เอาตำรา" เข้ามา "ปิดกั้นขัดขวาง" ผู้ที่อาจเริ่มต้นเดินทางได้ แบบไม่รู้ตัว

+++ แน่นอน "วิบาก" มันก็ตามมาแบบ "ไม่ตั้งใจ" เช่นกัน

+++ ผมเรียกมันว่า "ประสพการณ์ใหม่" แต่สำหรับคำว่า "ก้าวหน้า" ผมจะใช้คำว่า "ผ่านด่านได้" มากกว่า

+++ ของพระอานนท์ ไม่ได้เกิดจากการจงใจปล่อย ตรงนี้เข้าใจถูกต้องแล้ว

+++ ตรงนั้นเป็นอาการ "หมดแรง/วาง" แล้ว "สาปสูญ การแสวงหา" อีกต่อไป

+++ พระอานนท์ท่าน เป็นอาการแบบ "คิดเท่าไรก็ไม่เจอ ต่อเมื่อ หยุดคิดจึงเจอ" แต่ก็ยัง "ต้องอาศัยคิด (จนหมดแรง)"

+++ หากคุณเป็น "นักปฏิบัติ" เมื่อเกิดกรณี "ผ่านด่านได้" เมื่อไร ผมก็ขอแนะนำให้ไปอ่าน "หลวงปู่ฝากไว้" ของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล

+++ แล้วจะทราบได้เองว่า "ไม่มีอะไร หลุดพ้นไปจาก คำกล่าวในหนังสือ เล่มกระจิ๋ว เล่มนั้น" ได้เลย

+++ แต่ต้องเป็น "นักปฏิบัติ" ตัวจริง เท่านั้น จึงจะได้ประโยชน์จริง

+++ หนังสือเล่มเล็ก ๆ นี้ ไม่เหมาะสำหรับ "นักคิด" เพราะมันจะทำให้ "ประสาทกิน" ได้ง่าย ๆ นะครับ

 

ดูตอบแบบ-ยกหางตัวเอง-บางอย่างที่ตอบ-ก็ใช่นะ แต่มาพร้อมกองเชียร์-ก็มีเอ้อออ ธรรม-ชาติ-ชื่อหล่อดีนะ เพี้ยนจริงๆไม่รู้ตัวเอง

 

ขอโมทนากับการปฎิบัติของท่านเจ้าของกระทู้ครับ สาธุ