แกล้งรัก มันคือบาปกรรมหรือชดใช้กรรมค่ะ

เนื่องจากเราอยู่ต่างประเทศเป็นส่วนใหญ่ เรื่องบาปบุญคุณโทษนี่บอกตรงๆ ว่างงๆ ไม่แน่ใจว่าอันไหนคือเราทำบาป หรือย่างไหนคือการชดใช้เวรกรรมให้เจ้ากรรมนายเวรที่มีชีวิตค่ะ คือตอนที่เสียใจเพราะแฟนมีคนอื่น เราได้รับความช่วยเหลือเรื่องแฟนจากคนหนึ่ง ด้วยความที่อายุใกล้กัน ทำให้เราคิดชั่ววูบว่าคนนี้แหละที่จะทำให้เราลืมแฟนได้ เราเริ่มติดต่อเขามากขึ้น เข้าหาเขามากขึ้น ทำเหมือนว่าเราหลงรักเขามาก ต้องการเขามาก แม้กระทั่งทำเหมือนว่าเราอยากมีอะไรกับเขา แต่ที่ทำไปมันก็แค่อยากจะลืมแฟน อยากจะเลิกร้องไห้ อยากจะหาที่ยึดเกี่ยวหัวใจเอาไว้ไม่ให้ลอยกลับไปหาแฟนเราอีก ทั้งที่รู้ว่าทำแบบนี้คนที่เราไปแกล้งรักเขา เขาก็ไม่ได้รักเราสักนิด เขาก็แค่อยากมีอะไรกับเราแก้เบื่อก็เท่านั้น ส่วนเราก็ยังรักแฟนเหมือนเดิม ไม่น้อยลงหรือลืมเขาได้อย่างที่หวังไว้เลย การแกล้งรักแบบนึ้มันบาปหรือเปล่าค่ะ มันจะเป็นการสร้างเวรกรรมกันหรือเปล่าค่ะ หรือว่าเรียกว่าเรามาชดใช้กรรมให้กับผู้ชายที่เราไปแกล้งรักเขาค่ะ

 

การแสดงท่าทีก็ตาม วาจาก็ตามที่ไม่เป็นจริง จัดอยู่ในกลุ่ม"มุสาวาท"...หรือศีลข้อ๔...เมื่อใดที่ล่วงศีลย่อมเป็นบาปแต่อย่างเดียว ไม่อาจเป็นบุญได้ นะครับ

เมื่อทำบาปหรือบุญแล้ว ย่อมมีผลตามมาทุกครั้ง แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องได้รับผลจากคนที่เราหลอกเขาไว้เพราะไม่มีเหตุผลที่สมควรรองรับอะไร เพราะผลบาปบุญนั้นจะมาส่งให้เสวยได้ เมื่อได้เหตุปัจจัยประชุมพร้อม..ไม่ได้รอว่า เออ ให้เจ้าสองคนนี้มาเจอกันก่อน ฉันจึงจะส่งผล ให้ใช้เวรกรรมกัน ซึ่งไม่มีเหตุผลรองรับตามจริง..

ในภายหน้า ท่านผู้ถามพึงทราบว่า ท่านจะได้พบบุคคลที่เสแสร้งแกล้งทำเช่นเดียวกับที่ท่านทำไว้ก่อนแล้ว..จะเป็นเมื่อใดก็ขึ้นอยู่กับกระประชุมของเหตุปัจจัยที่เหมาะสม...ซึ่งไม่มีใครสามารถทราบได้ยกเว้นพระพุทธเจ้าเท่านั้นครับ..

 

คหสต. นั้นไม่น่าจะใช่อาการ "แกล้งรัก" เพราะคนๆ นั้นก็รู้ด้วยว่าคุณไม่ได้รักเขา แต่เป็นเพราะความเหงา ต้องการสิ่งยึดเหนี่ยวทางใจและทางกายมากกว่าค่ะ ซึ่งผู้ชายคนนั้นก็เล็งเห็นแล้วเช่นกันในสิ่งที่เขาจะได้จากคุณ เห็นใจมากๆ ค่ะกับทุกข์ที่คุณกำลังเผชิญ ด้วยเพราะเห็นมามากมายกับหลายท่านที่ต้องประสบเคราะห์กรรมอันนี้ แต่การแก้ปัญหาของคุณนั้น ไม่เหมาะเลยค่ะ..ในฐานะที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันนะคะ สิ่งที่คุณกำลังทำนั้น คือการทำร้ายใจและกายตัวเองอย่างมากเลยค่ะ ซ้ำซ้อนด้วย การแก้ปัญหาอย่างแย่ที่สุดนะคะขอเปลี่ยนเป็นเมาหัวราน้ำดีกว่าไหมคะเพื่อลืม ซึ่งแท้ที่จริงแล้วก็ไม่ใช่การแก้ปัญหา แต่ถ้าจะให้คุณสงบและหันหน้าพึ่งพระธรรม ก็คงไม่ใช่ตอนนี้.. อยากให้คิดสักนิดนะคะว่า ทุกข์ในวันนี้คือผลจากการกระทำในอดีต(ไม่ว่าจะเป็นภพชาติใดก็ตาม) แต่การกระทำในปัจจุบันนี้ จะส่งผลในอนาคตของคุณข้างหน้านะคะ อยากจะหลุดจากทุกข์นี้ ต้องแก้ไขที่การกระทำในปัจจุบันนี้ค่ะโดยเร็ว...

เลิกผูกใจก็ไม่ผูกทุกข์ ยึดมากก็ทุกข์มาก ยึดน้อยก็ทุกข์น้อย ยิ่งรักสิ่งใดมาก สิ่งนันก็สร้างปริมาณความทุกข์ให้เราได้มากเป็นเงาตามตัว หนทางเดียวที่จะยุติความทุกข์ที่เผาผลาญจิตใจได้ก็คือ การปล่อยวางในสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ลงเสีย.. เมื่อเลิกเอาจิตใจไปผู้โยงกับสิ่งใด ย่อมเท่ากับว่า..เราได้คลายปมแน่นหนาซึ่งยึดเราไว้กับความทุกข์ได้แล้วระดับหนึ่ง..

เชื่อเถิดนะคะว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ไม่มีใครทำร้ายเราได้มากเท่าตัวเราเอง รักเป็น ในสิ่งใด สิ่งนั้นก็จะ สะท้อนกลับมาเสมอ เป็นกฏธรรมดาของโลกแห่งกรรมนิยาม อยู่กับตัวเองและมีสติค่ะ ถามตัวเองว่าสิ่งที่ทำอยู่นี้ดีกับตัวเองหรือไม่ เพราะเมื่อมีสติความคิดและทางออกของปัญหาจะมีมาให้คุณได้แก้ไข ไปในทางที่ดีที่ถูกที่ควรนะคะ.. แล้วมันจะผ่านไปค่ะ^^

 

ถ้าต่างฝ่ายต่างรู้อยู่ว่าแกล้ง คงไม่บาปมั้งค่ะ แต่อย่ารีบมีห่วงใหม่เลย ถ้าลืมคนเก่าแล้ว เดี๋ยวก็เจอคนใหม่อยู่ดีแหละค่ะ อยู่ที่ว่าจะเจอดีขึ้นหรือแย่ลง

เราเอง ก็เคยแบบว่าเลิกคนเก่าแล้วไปคบคนใหม่ทันที ไม่ได้แกล้งรักน่ะค่ะ ออกแนวกำลังอ่อนแอ เห็นคนใหม่เขาดี หลงคนใหม่อย่างไวเลย 555+ แต่ว่า พอคบแล้ว จะมีปัญหา เพราะคนใหม่จะระแวงเสมอว่าที่คบเพราะจะเอามาแทนที่คนเก่าเปล่า คบๆไปก็มีปัญหาสารพัด เพราะไม่ไว้ใจ ทั้งๆที่เราลืมคนเก่าไปนานหล่ะ =___=
เพราะงั้น อย่ารีบคบใครคนใหม่ตอนเพิ่งเลิกคนเก่าดีกว่าค่ะ จากแค่จะเอามาดามใจจะหลงรักหัวปักหัวปำน่ะเออ แถมคนใหม่ยังต้องระแวงเราอีก ไม่ดีค่ะ บาปไม่บาปไม่รู้ แต่เป็นการสร้างปัญหาในอนาคตแน่ๆ

ส่วนความรู้สึกคุณ ถ้าเขาหวังแค่เรื่องอย่างนั้น คุณก็แค่อยากลืมแฟนเก่า เราว่า คงไม่ถึงกับบาป แต่อาจทำให้คุณมีจิตผูกพันธ์กับคนใหม่มากขึ้นมากกว่า จากแค่แกล้ง อาจพัฒนาเป็นอย่างอื่นได้มั้งค่ะ เพราะจิตใจคนเราเปลี่ยนแปลงง่ายอยู่แล้ว เจออะไรบ่อยๆ ก็มีสิทธิ์ผูกพันธ์

 

คือตอนแรกเราก็คิดว่าที่มันต้องเป็นแบบนี้เพราะกรรมทำให้เรามาพบกับเขา ทำให้เราต้องแกล้งทำเป็นเหมือนรักเขา เพื่อให้เขารู้สึกดี เหมือนเป็นการชดใช้ให้เขา ให้เขามีความสุขชั่วคราว ส่วนเราก็ไม่ได้มีความสุขหรืออะไรที่ดีขึ้นเลย ในทุกครั้งที่เราทำเหมือนต้องการเขามากเหลือเกิน หน้าแฟนเราก็จะลอยเขามาเสมอ แต่ไม่มีใครแทนใครได้หรอก คือเราก็พอจะรู้ได้ว่ามันน่าจะเป็นบาปที่เราสร้างขึ้น แต่ถ้าเวรกรรมกำหนดมาให้เราเจอกับเขา ก็น่าจะกำหนดมาให้เรามาชดใช้เขาในวิธีนี้ เราคิดแบบนี้นะ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันถูกหรือเปล่า แต่ตอนนี้ก็เลิกติดต่อกันแบบนั้นแล้ว เรากับเขาอาจจะหมดเวรหมดกรรมกันแล้วก็ได้ เหลือแต่กับแฟนที่เรายังปล่อยวางไม่ได้สักที คงต้องชดใช้กันต่อไป

 

ตรงนี้คิดไม่ถูกครับ ...ไม่มีกรรมมาคอยกำหนดให้ใครเจอใครหรอกครับ เพราะกรรมไม่ได้มีอำนาจในตัวเอง กรรมจะส่งผลได้ก็ด้วยการประชุมพร้อมของเหตุปัจจัยจำนวนมาก .. เราเจอคนมากมาย ทำไมจึงไม่คิดจะเข้าไปแกล้งรักใครๆเหล่านั้น เพื่อชดใช้กรรมเล่าครับ?..

ที่เรา"เลือก"ไปแสร้งรักเขาคนนี้ิเพราะ ได้ปัจจัยคือ ".... เราได้รับความช่วยเหลือเรื่องแฟนจากคนหนึ่ง ด้วยความที่อายุใกล้กัน ทำให้เราคิดชั่ววูบว่าคนนี้แหละที่จะทำให้เราลืมแฟนได้ เราเริ่มติดต่อเขามากขึ้น เข้าหาเขามากขึ้น ทำเหมือนว่าเราหลงรักเขามาก ต้องการเขามาก แม้กระทั่งทำเหมือนว่าเราอยากมีอะไรกับเขา แต่ที่ทำไปมันก็แค่อยากจะลืมแฟน อยากจะเลิกร้องไห้ อยากจะหาที่ยึดเกี่ยวหัวใจเอาไว้ไม่ให้ลอยกลับไปหาแฟนเราอีก"......

อาการที่ตนขวนขวายที่จะทำอะไรนั้น เรียกว่า"มีเจตนา" เมื่อทำลงไป เจตนานั้นก็"สำเร็จเป็นกรรมใหม่"ทันที จะเป็นบาปหรือบุญก็ดูว่าเจตนานั้นคืออะไร..


ส่วนกรรมเก่า คือการที่ต้องรับรู้ทางตาคือการเห็น ทางหูคือการได้ยิน ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย(สัมผัส)และความรู้สึกในใจที่ต้องรับรู้เรื่องราวดีหรือไม่ดีต่างๆ เช่นที่ท่านจขกท ต้องรับรู้ว่าแฟนนอกใจไปมีคนอื่นเป็นต้น...เมื่อเราได้รับผลกรรม ก็จะทำกรรมใหม่ต่อทันทีเป็นส่วนมาก เช่นพอทราบว่าเขามีคนใหม่ ใจก็เข้าถึงความโศก ร้องให้รำพัน ฯลฯ เหล่านี้ล้วนเป็นกรรมใหม่ทั้งสิ้น ..หรือพอลิ้นได้อาหารรสดี ก็ชอบใจติดใจอยากกินอีก ตอนรัยรู้รสนั้นคือ"ผลกรรม" ตอนที่ชอบใจอยากกินอีกเป็นกรรมใหม่ ว่าโดยย่อเพื่อเป็นแนวทางแยกแยะว่าอันใดกรรมใหม่ อันใดผลกรรมนะครับ จะได้ไม่ไปแกล้งอะไรที่ใหนให้เป็นบาปกรรมติดตัวต่อไปอีก..


ส่วนที่คิดว่าไม่อาจลืมเขาได้นั้น ก็อย่าได้เชื่อตนเองให้มากนักเพราะไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอนจริงสักอย่าง..อะไรที่จะเปลี่ยนได้ไวเท่าใจนั้น ในโลกนี้หามีไม่.......ดูเถิด ขนาดลืมแฟนไม่ได้ ยังสามารถไปแกล้งแสดงกลกับคนอื่น ถ้ามั่นคงในคนรักแล้ว คงไม่คิดจะไปหาคนอื่นแม้ด้วยการแสร้งทำเช่นนั้นแน่...บางที ใจนั้นมากเล่ห์จนตามไม่ทันทีเดียว ..ให้พิจารณาดูตามจริง ...

ท่านจขกท เวลานี้แผลยังใหม่อาจยังลืมเขาไม่ได้ แต่ถ้าท่านไม่เก็บภาพหลอนนี้ไว้...let it goเป็น ..ด้วยปัญญาว่า ..ไม่มีประโยชน์ที่จะยึดเหนี่ยวใส่ใจคิดถึงเขาอยู่...ไม่นานหรอก ท่านจะหายเศร้ากลับคืนสู่ความร่าเริงด้วยความมีอิสระของตนได้เหมือนเดิม อย่ามัวเสียเวลาไปกับสิ่งเก่าๆที่จบไปแล้ว หันมารักตน ไม่ปล่อยความเศร้ามาย่ำยีทำลายความงามให้เสียหาย เพราะหน้าที่นี้ วัย(อายุ)เขากำลังขะมักเขม้น"ทำ"อยู่แล้ว..ดูแลกายใจตนให้เข้าสู่สภาพปรกติ เพราะโอกาสที่จะได้พบคู่ที่ดียังไม่หมดไปในเวลานี้ นะครับ...

เป็นกำลังใจให้พ้นทุกข์ไวๆครับ