แก้กรรมทำแท้ง เดี๋ยวนี้เค้ามากันเป็นแพคเกจแล้วเหรอครับ

คือจะมีรถแห่ตามอำเภอต่างๆ ขอเชิญร่วมพิธีแก้กรรมทำแท้ง พบกับการเป่ายันต์เกราะเพชร ร่างทรงฤาษีตาไฟ เมียนเจยกระทะเดือด บอกตามตรงเลย มันเหมือนงานอีเว้นชัดๆ และก็ทีมงานเดิมๆ ถามตรงๆพวกท่านเชื่อทีมงานเหล่านี้มั้ยครับ

 

ใช้สติ พิจารณาด้วยตัวเอง จบ ^^

 

มีมานานแล้วครับ
พวกที่หากินกับความเชื่อ มีมาทุกยุคทุกสมัย
แต่น่าแปลกตรงที่ยุคนี้ก็ยับมีคนหลงไปเชื่ออยู่ค่อนข้างมาก

 

ปล่อยผ่านนานแล้ว แต่ชอบที่ของทำบุญถูก เพราะเค้าจะเอาไว้เวียน

ก็เข้าไปซื้อแล้วเอากลับบ้านเลย ไว้ไปวัดแถวบ้านเอง 555+

 

ไม่ได้ทำแท้ง แต่ถ้าปัจจัยไม่มาก ก็ทำครับ เพราะพวกนี้รู้ว่า ปัจจุบันคนทำแท้งเยอะมาก

 

ทำบุญกับพระชั่วด้วยจิตศรัทธาก็ได้บุญน่ะเอ่อ

สามีภรรยาคู่หนึ่ง เป็นคนยากจนมาก
หาเลี้ยงชีพด้วยการขอทาน เดินทางมาอาศัย
อยู่ที่ศาลาแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่นอกกำแพงเมือง
ในขณะที่พักอยู่นั้น ภรรยาซึ่งเป็นหญิงมีครรภ์ เกิดอาการแพ้ท้อง
อยากจะบริโภคอาหารที่พระราชาเสวย จึงอ้อนวอนสามีให้ไปหามาให้
บอกว่าหากมิได้บริโภคอาหารที่ต้องการนี้จะต้องตายเป็นแน่แท้
ฝ่ายสามีผู้มีกรรมทนคำอ้อนวอนต่อไปไม่ไหว
และเกรงว่านางจักตาย จึงคิดอุบายปลอมตัวเป็นพระภิกษุ
และด้วยความที่ปลอมตัวมาใหม่ๆ จึงระมัดระวังตัวมาก
ดูเหมือนเป็นผู้สำรวม เดินอุ้มบาตรไปใน
พระราชวัง เพื่อรับบิณฑบาต

ขณะนั้นเป็นเวลาที่พระราชาจักเสวยพระกระยาหารพอดี
เมื่อทอดพระเนตรเห็นพระภิกษุเดินด้วยกิริยาอาการสำรวมมากเช่นนั้น
ทรงจินตนาการว่า
" ภิกษุนี้มีกิริยาอาการสำรวมน่าเลื่อมใสเป็นหนักหนา คงเป็นพระที่ทรงคุณวิเศษสักอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นแม่นมั่น "
จึงเกิดพระราชศรัทธา ทรงนำพระกระยาหารอันเลิศรสที่จะเสวย
ใส่ลงในบาตรจนหมด ด้วยจิตที่เลื่อมใสยิ่ง

เมื่อพระภิกษุปลอมรับอาหารแล้วเดินจากไป
ด้วยความเลื่อมใสอันมีอยู่มากมายในพระทัยของพระราชา
จึงรับสั่งอำมาตย์คนสนิทให้รีบสะกดรอยตามไป
เพื่อให้รู้ว่าพระท่านมาจากไหน จะไปพักที่ไหน
เพื่อว่าวันต่อไปจะนิมนต์มารับบาตรในพระราชวังอีก

ฝ่ายพระภิกษุปลอมนั้น เมื่อได้อาหารเต็มบาตรสมความปรารถนาแล้ว
ก็ดีใจ รีบเดินไปจนสุดกำแพงพระราชวัง
เมื่อเห็นว่าปลอดผู้คนแล้ว จึงเปลื้องจีวรและสบงออกเป็นเพศคฤหัสถ์ตามเดิม
แล้วนำเอาพระกระยาหารนั้น ไปให้ภรรยาแพ้ท้องบริโภคตามความประสงค์
อำมาตย์ซึ่งสะกดรอยติดตามมาได้เห็นพฤติการณ์นั้นโดยตลอด
ก็บังเกิดความตกใจและสังเวชใจคิดว่ามาเจอคนที่ปลอมตัวเป็นพระเสียแล้ว
จึงเข้าไปหวังจะจับไปรับโทษ แต่ด้วยความสงสาร
จึงทำได้เพียงขับไล่สามีภรรยานั้นไป และห้ามกลับมาที่เมืองนี้อีกเป็นเด็ดขาด

หลังจากนั้นก็เดินทางกลับไปเฝ้าพระราชา
พระราชาจึงตรัสถามว่า " ได้ความว่าอย่างไร บอกมาเร็วๆ พระนั้นอยู่วัดไหน ? "

อำมาตย์จึงใช้กุศโลบายเพื่อ รักษาศรัทธาของพระราชาไว้
กราบทูลว่า " ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงคุณอันประเสริฐ
ข้าพระพุทธเจ้าได้สะกดรอย ตามพระรูปนั้นไป
จนออกนอกกำแพงพระราชวัง
พอตามไปสุดพระราชวังโน้น ท่านก็หายวับไปทันที "
( ในที่นี้ หมายถึงหายจากความเป็นพระกลายเป็นคฤหัสถ์ไป )
พระราชาได้ฟังดังนั้นทรงโสมนัสมาก
มิได้ซักความเพิ่มเติมอีก ทรงคิดเอาเองว่า
" บุญของเราแท้ๆ ที่ได้ ถวายทานแด่พระอรหันต์ทรงคุณวิเศษ
ท่านเป็นพระอรหันต์จริงๆ ปาฎิหาริย์หายตัวได้
ทานที่ได้ถวายท่านในวันนี้มีอานิสงส์มาก
เป็นทานที่ประเสริฐอย่างแน่ๆ "

พระราชาทรงบังเกิดความปีติเบิกบานใจในบุญที่ได้ทำเป็นยิ่งนัก

ไม่นานหลังจากนั้นพระราชาก็เสด็จสวรรคต
ไปบังเกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
และก่อนที่จะสวรรคต พระองค์ได้ทรงกำชับเหล่าอำมาตย์ไว้ว่า
เมื่อพระองค์สวรรคตแล้ว ให้ทำบุญอุทิศกุศลเพื่อเจาะจงพระองค์ด้วย



ในคราวนั้นได้มีพระปัจเจกพุทธเจ้ารูปหนึ่งเพิ่งออกจากญาณสมาบัติ
ได้เที่ยวจาริกไปในพระนครเพื่อบิณฑบาต
อำมาตย์คนเดิมได้เห็นพระปัจเจกพุทธเจ้ารูปนั้น
ก็ได้นิมนต์ท่านเข้าไปรับภัตตาหารในพระราชวัง
แต่ในใจก็รู้สึกคลางแคลงสงสัยในพระปัจเจกพุทธเจ้ารูปนั้นตลอดเวลา
เนื่องจากครั้งก่อนเจอพระปลอมบวชเข้า
จึงเกรงว่าในครั้งนี้ก็จะเป็นพระปลอมบวชเช่นกัน
โดยหารู้ไม่ว่า ภิกษุที่ตนได้ถวายภัตตาหารอยู่นั้นคือ
พระปัจเจกพุทธเจ้า ผู้สิ้นกิเลสอาสวะแล้วสิ้นเชิง

เหล่ามหาอำมาตย์นั้น ได้ประมาทแล้วในพระอริยบุคคลโดยไม่รู้ตัวเพราะบุคคลไม่อาจทราบได้ว่า ภิกษุรูปใดเป็นอริยะบุคคลหรือไม่เป็นอริยะบุคคลหรือเป็นผู้ทุศีล
(เหตุเพราะว่าพระอริยะบุคคลใดก็ตาม
ท่านจะไม่สามารถประกาศได้ว่าตนนั้นเป็นอริยะบุคคลแล้ว)

ฉะนั้นการถวายทานแด่พระปัจเจกพุทธเจ้าในครั้งนี้นอกจากจะไม่เกิดกุศลแล้ว
ยังทำให้อำมาตย์นั้นได้หนทางไปสู่อบายในโลกหน้าโดยไม่รู้ตัวอีกด้วย

อย่างไรก็ตามเจ้าของกระทู้ควรทำบุญกับพระทรงศีลดีกว่า

 

ผมว่าเป็นอุบายชักชวนให้คนมาเข้าทำบุญทำความดี และลดผลกรรมไม่ดีลงครับ

 

มองโลกในแง่ดีก็สบายใจไป ทำดีได้ดีทำชั่วก็ต้องรับกรรมเช่นกันไม่ช้าก็เร็ว

 

ว้าว ไม่น่าเชื่อ เพ้อเองก็ไปสวรรค์ได้
อันนี้มันเป็นชาดกหรืออะไรอะครับ มีเว่อรชั่นเต็มไหมครับ อยากอ่าน

 

ขอโทษจริงๆ ครับ หาแหล่งอ้างอิงไม่ได้ บ้างก็ว่าเป็นนิทาน บ้างก็ว่าอยู่ในพระไตรปิฏก ดังนั้นผมขอเทียบเคียงน่ะครับ

[๗๑๓] ดูกรอานนท์ ก็ในอนาคตกาล จักมีแต่เหล่าภิกษุโคตรภู มีผ้ากาสาวะพันคอ เป็นคนทุศีล มีธรรมลามก คนทั้งหลายจักถวายทานเฉพาะสงฆ์ได้ในเหล่าภิกษุทุศีลนั้น ดูกรอานนท์ ทักษิณาที่ถึงแล้วในสงฆ์แม้ในเวลานั้น เราก็กล่าวว่า มีผลนับไม่ได้ ประมาณไม่ได้ แต่ว่าเราไม่กล่าวปาฏิปุคคลิกทานว่ามีผลมากกว่าทักษิณาที่ถึงแล้วในสงฆ์โดยปริยายไรๆ เลย ฯ


<CENTER>พระไตรปิฏก เล่มที่ ๑๔ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖

มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์</CENTER><CENTER><CENTER>๑๒. ทักขิณาวิภังคสูตร (๑๔๒)
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/sutta_item.php?book=14&item=711</CENTER></CENTER>

 

สรุปแปลว่าอะไรอะครับ ภาษาเก่า ๆ บางทีอ่านแล้วงงมาก

 

เลิกทำแล้วครับ บุญแบบนี้ เน้นแต่เรื่องทำแท้ง หากินแบบอาศัยความกลัวบาปแล้วทำบุญลบได้ ผมก็เคยไปทำมาเหมือนกัน มีหน้าม้าเป็นเด็กสาวทำเป็นถูกผีเข้าเสียงก็เปลี่ยน แล้วพระไล่ออก พอพ้นพิธีอีนางก็เล่นมือถือเพลิดเพลิน ถ้าจริงคงไม่มีแรงจะเล่นหรอก เพลียจะตาย เลยเลิกสนใจไปเลย บุญทำที่ไหนก็ได้