แม่กับเจ้านาย ที่ลูกทุกคนควรอ่าน

<table align="center" border="0" cellpadding="3" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr bgcolor="#ffffcc"><td valign="center">
</td></tr> <tr><td align="center" valign="top"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="2" width="95%"><tbody><tr><td class="A2" valign="top"> <table align="center" bgcolor="#f5f5f5" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td></td></tr><tr><td align="center">
</td></tr></tbody></table>
</td></tr></tbody></table></td></tr><tr><td align="center" valign="top"><table border="0" cellpadding="2" cellspacing="2" width="95%"><tbody><tr><td class="A2" valign="top">
แม่ของฉัน กับเจ้านายของฉัน ......... ใคร เคยทำกับแม่แบบนี้บ้าง ?

ทุกวัน ฉันต้องตื่นเช้า เข้างานแปดโมง วันนี้..ก็เหมือนเคย
แต่เมื่อคืนฉันทำงานจนดึก
ตื่นสาย.. อารมณ์ตอนนั้น โมโหตัวเองมาก ที่ลืมตั้งนาฟิกาปลุก
( โดนเจ้านายด่าแน่ๆ )

แม่มาเคาะประตูห้อง ...
“ ตื่นหรือยังลูก หกโมงแล้ว “
ฉันหงุดหงิดมาก ........... โธ่ !! แล้วทำไมแม่ไม่ปลุกหนูให้เร็วกว่านี้
เนี่ย..หนูไปทำงานไม่ทันแล้ว วันนี้..มีประชุมด้วย
“ แม่ทำข้าวต้มให้หนูอยู่ เมื่อคืนเห็นนอนดึก
อยากให้กินอะไรร้อนๆหน่อย “ ........
แม่ไม่ต้องมาพูดเลย ไม่กง ไม่กินมันแล้ว
.... แม่จับแขนฉันเบาๆก่อนเดินออกจากห้อง
อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ลงมาข้างล่าง แม่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว
“ กินข้าวต้มกับแม่ก่อนนะลูกนะ แม่รอหนูอยู่ “
หนูไม่กิน พูดโดยไม่มองหน้าแม่ เดินออกมาจากบ้านทันที

ถึงที่ทำงาน
“ ไม่รู้หรืองัย ว่าวันนี้มีประชุม แล้วรายงานอยู่ไหน “
ยกมือไหว้ .. ขอโทษค่ะพี่ ...รีบส่งรายงานให้อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
“ พี่เลื่อนประชุมไปเป็น 10 โมงนะ เดี๋ยวช่วยไปหาอะไรให้พี่กินหน่อยสิ “

... ได้ค่ะพี่ ...
วิ่งเข้าห้องครัว หยิบโจ๊กกึ่งสำเร็จรูป รีบ รีบ รีบ เติมน้ำร้อน ..
ว๊า !! น้ำร้อนลวกมือ ..
มาแล้วค่ะพี่ โจ๊กร้อนๆเลยค่ะ....

ออกจากห้องประชุมเกือบเที่ยง แม่โทรมาจากบ้าน
“ เมื่อเช้า.. หนูวางผ้าเช็ดหน้าไว้ตรงไหนลูก แม่หาในตะกร้าไม่เจอ
จะเอาไปซักน่ะ “
หาไม่เจอก็ไม่ต้องซักหรอก หนูจำไม่ได้ คงโยนไว้ที่ไหนน่ะแหละ

เมื่อเช้าหนูรีบ .......
“ ไม่เป็นไรลูก แล้วเย็นนี้..กลับกี่โมง มากินข้าวกับแม่นะ ”
ยังไม่รู้หรอกแม่ ว่างานเสร็จเมื่อไหร่
ยังงัย..แม่กินไปก่อนเลยแล้วกัน ไม่ต้องรอ .....
วางหูโทรศัพท์ ก้มหน้า ก้มตาทำงาน เอาใจเจ้านาย ....

“ เอ!! พี่วางบัญชีรายชื่อลูกค้าทิ้งไว้แถวนี้มั่งรึเปล่า

ไม่รู้ไปลืมไว้ที่ไหน หาไม่เจอ..
ไม่เป็นไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูช่วยหา
พี่ลงไปทานข้าวเถอะค่ะเที่ยงกว่าแล้วนะคะ
... หา หา หา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
โธ่..พี่ขา ก็พี่มาทำหล่นไว้ใต้เก้าอี้ในห้องประชุมนี่นา
โอย !! เที่ยงครึ่งแล้ว ลงไปกินข้าวไม่ทันแน่ๆ
ไม่เป็นไร..บะหมี่ซักห่อพออิ่มก็แล้วกัน

... พี่คะ
เจอแล้วนะคะ พี ่ทำหล่นไว้ที่ห้องประชุมค่ะ
“ อ้าว..เหรอ “ รับเอกสาร?ืน ไม่มีแม้แต่ขอบใจสักคำ
แต่ฉันกลับปลื้ม ที่ทำให้เจ้านายพอใจได้ ใกล้เลิกงานแล้ว.. รีบกลับบ้านไปนอนดีกว่า
“ ช่วยแก้งานตรงนี้ให้พี่หน่อยนะ เสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะพี่เลย

พี่กลับก่อนล่ะ ว่าแต่ว่า เราน่ะมีธุระอะไรรึเปล่า คงต้องกลับช้านิดนึงนะวันนี้ “
.. ยิ้มรับ.. ไม่มีธุระอะไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูพิมพ์ให้เลยค่ะ
โทรหาเจ้านายตอนเกือบทุ่ม .. พี่ขา หนูแก้ไข

และตรวจทานเรียบร้อยแล้วค่ะ หนูวางไว้บนโต๊ะนะคะ

“ กลับดึกจังลูก จะอาบน้ำก่อน หรือ กินข้าวก่อนล่ะ ?? “
... เงียบไม่มีเสียงตอบ
ไม่มีรอยยิ้ม ...
“ มา มา แม่ช่วย “ แม่รวบของจากมือฉันไปวางบนโต๊ะ ..
หนูเหนื่อยมากเลยแม่
หนูอยากพักผ่อน
กำลังจะเดินขึ้นห้อง ..
ฮัลโหล..สวัสดีค่ะ...เจ้านายเหรอคะมีอะไรรึเปล่าคะ ..
อ๋อ !! ไม่ยุ่งค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้เลยค่ะ
กุลี กุจอ เปิดคอมพิวเตอร์ ... เจ้านายคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ


แม่..หายไปไหน ในครัวไม่มี ห้องนอนไม่มี
. . . แม่นั่งอยู่หลังบ้านเหงา ๆ คนเดียว . . .

แม่แอบร้องไห้ ... เ พราะฉันสินะ ฉันทำให้แม่ต้องร้องไห้
แม่..ดูแลฉันมาทั้งชีวิต
เป็นห่วงฉัน รักฉันมากกว่าใครๆ
แต่..ฉันตอบแทนได้สาสมเหลือเกิน
ฉันเริ่มทบทวน... เจ้านายคนที่ให้เงินเดือนฉัน

กับ แม่คนที่ให้ความเป็นคนแก่ฉัน
เพื่อประจบสอพลอเจ้านาย ฉันทำร้ายผู้ให้กำเนิดได้เพียงนี้เลยหรือ...

แม่ ...
หนูขอโทษ
ใคร ??? เคยเป็นแบบฉันบ้าง ......

..............................................................................

ใน ชั่วชีวิตของคุณ คุณอาจจะเปลี่ยนงานหลายๆ ครั้ง

คุณอาจจะมีเจ้านายนับไม่ถ้วน แต่ตลอดชีวิตของคุณ.....

คุณมีแม่มีเพียงคนเดียวค่ะ คนเดียวจริงๆ ทำดีกับท่านไว้เถอะค่ะ

อย่าทำให้ท่านต้องร้องไห้เพราะการกระทำของคุณเลย....

คุณอาจจะรักท่านน้อยลง ทุกๆ วัน แต่ท่านไม่เคยรักคุณลดลงเลย

ตรงกันข้ามท่านกลับรักและเป็นห่วงคุณมากขึ้นทุกๆ วัน....
</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>

 

เคยเป็นเหมือนกันค่ะ สำนึกผิดแล้วค่ะ กลัวเป็นบาปเป็นกรรมค่ะ

 

ขอบคุณ สําหรับบทความดีๆนี้ อ่านแล้วทําให้หวลคิดถึงท่าน
เพราะเคยทำสิ่งไม่ดีไว้กับท่านมาก อยากตอบแทนพระคุณท่าน
วันนี้ตั้งใจจะไปหาท่าน.ขอบคุณนะที่ทําให้คิดได้...ขอบคุณอีกครั้ง.

 

เคยเป็นอย่างนี้เช่นกัน
วิธีขอขมาแม่ คือ จัดขันธ์ 5 หรือ พวงมาลัยดอกไม้
มอบให้แม่ และกราบเท้าท่าน ให้ท่านกล่าวอโหสิกรรมให้กับเรา
และเราก็กล่าวขอโทษท่าน และยอมรับในสิ่งที่ผิดพลาด

 

ขอบคุณที่เล่าให้ฟังค่ะ

 

ซึ้งมากๆ คัดลอกส่งต่อไปให้เพื่อนๆอ่านหลายคนเลย

 

อนุโมทนาสาธุครับ คุณช่วยให้หลายๆคนตื่นจากความ โส มม ที่ทำไว้กำบุพการี กราบขอบพระคุณ

 

จริงของคุณ ผมก้อยากดูแลแม่ แต่ท่านอยู่ต่างจังหวัดไกลมาก นานทีผมจะได้กลับบ้านเกิด
คิดถึงแม่จริงๆ

 

อนุโมทนาครับ หวลคิดถึงแม่ทันทีครับ ขอบคุณครับที่เตือนสติ

 

* ใดๆ ในโลกล้วนหามาทดแทนได้ แต่บิดามารดาไม่อาจหามาทดแทนได้เลย ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
* วันนี้ คุณได้เอาสิ่งที่เป็นมงคลสูงสุด มาวางไว้บนศีรษะของคุณหรือยัง?

 

แม่เป็นผู้เสียสละ ทำทุกอย่าง เพื่อลูกหลายๆคนได้
เรามี แม่เพียงคนเดียว ควรรักท่านให้มากๆ อย่าทำให้ท่านเสียใจนะคะ
รักพ่อและแม่ กันนะคะ​

 

อนุโมทนาสาธุ
ตอบแทนบุญคุณท่านเมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่ นั่นแหละคือลูกกตัญญู

 

รักแม่มากขึ้นคะ เรามีอะไรก็คุยกับแม่ ถึงแม้ตอนนี้เราจะทุกข์มากเพียงใดก็ตาม
ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆ อนุโมโทนาคะ

 

เคยทำไม่ดีกับแม่ครับ เถียงแม่แบบเถียงคำไม่ตกฟาก แต่พอมีความทุกข์มากมายครั้งใดไม่มีใครสักคนที่จะปลอบใจให้กำลังใจเรา นอกจากแม่คนเดียว แม่ทำได้ทุกอย่างเพื่อลูกแม้ชีวิต ณ วันที่ผมทราบความจริงของชีวิต ผมนำพวงมาลัยดอกมะลิไปกราบเท้าขออภัยแม่แล้วครับ เรียกว่าน้ำตาเกือบท่วมบ้านทั้งแม่ทั้งลูก นี่แหละครับที่บอกว่า อันสองมือแม่นี้คือหัตถาครองภิภพจบสากล อย่างแท้จริง แม่ครับ ผมรักแม่ครับ

 

เราเคยทำให้พ่อแม่ร้องไห้นัไม่ถ้วนจบแค่ ปวส.ก็มีครอบครัวท่านทั้งสองเสียใจมาก มีหลานให้ท่าน เลี้ยงโดยที่ไม่พร้อม ครอบครัวพังท่านก็ใ้กำลังใจเสมอ เคี่ยวเข็นให้เรียน ป.ตรีต่อ จบก็ต้องจากท่านไป อยู่ต่างแดนกับครอบครัวใหม่ โดยท่านต้องเลี้ยงหลานต่อ ยังดีที่ได้ทำให้ฝันท่านเป็นจริง ท่านอยากนั่ง Izusu 7ที่นั่งก็ให้ท่านแล้ว 5,6ปีผ่านไปตั้งใจกับพี่ๆน้องว่าจสร้าง บ้านใหม่ให้ ท่าน ยังไม่ทันสร้างท่านก็ จากไปด้วยโรคไตวาย ตอนนี้ลงมื่อสร้างบ้าน ให้พ่อได้้อยู่ใน บั้ปลายชีวิตบั้นปลายของท่าน ถ้าว่าจะทำอะไรให้ คนที่เรารักจงรีบทำจะได้ไม่ต้อง มาครำ่ครวญที่หลัง เราได้บทเรียนที่แสนเจ็บ แต่เราก็ได้ตอบแทนท่านพอประมาณ ถ้ารู้ว่าท่านจะไปเร็วเช่นนี้จะทำทุกอย่างเลย เสียใจ มาาาากกก:'''(

 

ตอนนี้ต้องไปทำงานต่างจังหวัด แต่ก็โทหาท่านทุกวัน เพราะรู้ว่าท่านรักและเป็นห่วงเรามาก แม่บอกว่า พ่อถามทุกวันเลยว่าลูกโทมารึยัง เราคิดว่าเราได้รับจากท่านมามากมายแล้ว ถึงเวลาที่เราจะดูแลท่าน และทำให้ท่านมีความสุขตลอดไปค่ะ

บุคคลที่เราควรรัก และให้ความสำคัญที่สุด ก็คือพ่อแม่ของเรานั่นเองค่ะ ^_^

 

เคยเป็นอย่างนี้เช่นกันบางทีก็มากกว่านี้ค่ะ แล้วก็มานั่งเสียใจภายหลัง




<TABLE class=tborder style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR title="โพส 3396588" vAlign=top><TD class=alt2 align=middle width=125></TD><TD class=alt1>

คุณของพ่อแม่ ไม่อาจหามาทดแทนได้เลย ​

คนที่รักเรามากที่สุดก็คือพ่อแม่​

บุคคลที่เราควรรัก และให้ความสำคัญที่สุด ​

ก็คือพ่อแม่ของเรา เช่นกันค่ะ​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

เราก็ดื้อกับแม่ ชอบเถียง แต่ไม่ถึงกับทำให้แม่ร้องไห้มั้ง มีแต่มานั่งร้องไห้ซะเอง แต่ยังไงก็ทำให้แม่รู้สึกไม่ดีอยู่ดี แย่จัง