แม่

“แม่”


หลายเรื่องที่ไม่เข้าใจ แต่รับรู้ได้ด้วยการกระทำ

สมัยก่อนเป็นเวลาหลายปีที่ในแต่ละเดือน หลวงตาพร้อมคนสนิท เดินทางจากถ้ำเมืองนะไปสกลนคร ใช้เวลาสิบกว่าชั่วโมง เพื่อทำภาระกิจสิบห้านาที สิบห้านาทีที่มีค่า ระหว่างหลวงตากับแม่ คำว่าแม่ คำนี้นี้ที่ขับเคลื่อนภาระกิจนี้ ไปหาแม่กันดีกว่า ทุกคนขึ้นรถ ล้อหมุน มุ่งตรงสู่สกลนคร ตลอดเวลาสิบกว่าชั่วโมง หลวงตาจะเล่าเรื่องราวมากมาย ท่านบอกท่านโดนทิ้งตั้งแต่เกิด พ่อแม่มีเหตุจำเป็น หลวงตาอยู่กับยายตั้งแต่เล็กๆ ไม่เคยรู้ว่าอ้อมกอดเป็นเช่นไร ไม่เคยรับรู้ความรักเกี่ยวกับแม่ มีเพียงยายที่เลี้ยงดู ปมนี้มีตั้งแต่เกิดในใจ ตราบจนบวช ภาวนาจนพิจารณา ว่า สังขารที่ท่านใช้ภาวนาทำความดีนี้ มาจากใครถ้าไม่ใช่พ่อแม่ให้มา ที่ผ่านมาเป็นเพียงกรรมของบุคคลที่แตกต่าง โชคดีที่เกิดมา มีร่างกายครบ และปัญญามี ชีวิตนี้ได้ทำประโยชน์ก็ถือว่าบุญคุณมหาศาลจากพ่อแม่แล้ว

ทุกครั้งที่หลวงตาระลึกได้ และมีเวลาจะไปหาแม่ เวลาสิบกว่าชั่วโมง กับ สิบห้านาทีที่ท่านเจอแม่ สายตาที่ดีใจด้วยอาการที่สงบ ใจที่เหมือนเด็กน้อยคอยนมจากแม่ยังคงอยู่ตลอดเวลา เป็นช่วงเวลาที่มีค่า หลวงตาบอก เราไม่แสดงออก แต่การกระทำ เป็นสิ่งประเสริฐ พระทุกองค์ที่ท่านสร้าง ทุกลมหายใจที่ท่านภาวนา ประโยชน์ทุกการกระทำที่เกิด ท่านส่งถึงแม่ของท่าน สิ่งที่หลวงตา ดีใจ ท่านพูดเสมอว่า เรายังโชคดีได้มาบวช ไม่งั้นไม่รู้ชีวิตจะเป็นเช่นไร การบวชนี้ส่งผลถึงแม่ท่านอย่างมหาศาล เพราะการกระทำ การสละ การทำให้แม่ท่านอย่างไม่มีประมาณ

เอ็งจำไว้นะ รักแม่ ให้ #การกระทำพิสูจน์มากกว่าคำพูด แม่อยู่ในใจหลวงตาเสมอ แม้เวลาผ่านไปเท่าไร ทุกครั้งที่ท่านทำ ทุกความดีบารมีที่เกิด หลวงตาอธิษฐานส่งถึงแม่ท่านตลอดเวลา แม่ที่อยุ่ในใจ ความรักที่ไม่สามาถแสดงออกแต่พิสูจน์ได้จากการกระทำ ความรักที่ลึกสุดใจของหลวงตา รักแท้ของแม่และลูก ที่ยิ่งใหญ่ รักที่ทำให้เกิด ตำนานของพระที่นำพาพวกเราสวดมนต์ทำความดี "หลวงตาม้า "

(ใต้เงา วิริยธโร)