แยกจิตออกจากกายที่เจ็บป่วยอย่างไร

หากเจ็บป่วยกับความทุกข์ของโรคภัยไข้เจ็บ

จะแยกจิตออกจากกายยังไงไม่ให้เจ็บปวดตามอาการที่เป็นที่ทรมานมากมายได้

บางทีใจก็อึดอัดไม่อยากเป็นแบบนี้ อยากจะสู้อยากจะหายเจ็บป่วย

 

จะแยกได้ ใจต้องเป็นสมาธิ อย่างน้อยๆต้องอุปจารสมาธิ ซึ่งหมายถึงเริ่มเข้าโหมดภายใน ร่างกายก็จะเป็นของ นอกๆไป

 

ต้องทำลายความเคยชินเดิม คือเราปรุงแต่งว่าร่างกายเป็นเรา เราเจ็บ เราปวดมานาน ต้องเปลี่ยนวิธีการที่เราตอบสนองต่อความปวดเลย คือมองดูมันเฉยๆ อย่าคิดปรุงแต่งว่าปวด อย่าพร่ำบ่นว่าปวด อย่าดิ้นเพราะความปวด มองบริเวณที่ปวดให้เหลือแต่ความรู้สึกปวด ไม่มีความคิดปรุงแต่งเลย ถ้าทำได้จะรู้สึกว่าทุกข์เบาไปมากเลยแม้จะปวดเทาเดิม เพราะเราไม่ปรุงแต่งความคิดของเรา ความปวดมาเดียวก็ไป เดียวก็มาใหม่ ให้เห็นถึงความไมาเที่ยงอย่าเป็นทุกข์กับมัน

 

เป็นมานาน เรื้อรัง รักษาไม่หายสักที

ไม่รุ้ว่าเป็นอะไร มีลมเยอะมาก คลื่นไส้ ปวดหลังมาก ถ่ายไม่ได้ หายใจขัด มีการอักเสบตลอด
เป็นเกือนทุกระบบ (ลมดันไปที่อกซ้ายหนูหายใจไม่ได้มันอึดอัดมาก

ทรมานมากๆ หนูอยากคิดว่านี่ไม่ใช่ร่างกายเรา ไม่เป็นของเรา แต่มันก็ทำให้หนูไม่อยากไปหาหมอเพราะว่าท้ออีก ทำยังไงดีคะ


หนูเป็นแบบนี้มาน5ปีแล้ว ก่อนหน้านี้หนุปกติดี

เป็นอาการนี้มำให้หนูท้อมากและจิตใจย่ำแย่มาก

ยอมรับเลยว่าทำให้ใจหนูไม่ปกติ ความรู้สึกเหมือนหนูอยากร้องแต่ร้องไม่ออก มันรู้สึกเหมือนจะร้องๆแต่ไม่ออก คล้ายๆกับเหมือนจะจามแต่ไม่จาม เป็นแบบนี้บ่อยๆ

 

ต้องไม่ให้ใจทุกข์กับอาการป่วย ความคิดลบ ความเครียด ความวิตกกังวล ความกลัวเหล่านี้มีผลลบต่อร่างกาย แทนที่โรคเก่าจะหายจะเป็นเพิ่มไปอีก ป่วยใจหนักกว่าป่วยกาย คนที่ท้อแท้หมดหวังจะไม่มีพลังที่จะแก้ไขสภาพอาการของตัวเอง ขั้นแรกต้องเปลี่ยนความคิดลบออกไป เปลี่ยนเป็นกำลังใจที่จะต่อสู้โรค รักษาทางโลกไปหาหมอกินยา สร้างเหตุแห่งกรรมดีเพื่อบรรเทาผลของกรรมไม่ดีที่เราสร้าง ทำใจให้เป็นสุข ถ้าทำได้จะเห็นผลที่ดี เซลล์ในร่างกายจะฟื้นฟูไม่เสื่อมลงไปอีก แต่ถ้าท้อแท้จะทำทั้ง 3 ข้อนี้ไม่ได้เลย

 

+++ วิธีทำคือ

+++ 1. ทำความรู้สึกให้ได้ทั้งตัว ที่เรียกกันว่า "ความรู้สึกตัวทั่วถึง"

+++ 2. "อยู่" กับความรู้สึกตัวทั่วถึงนั้น "ทั้งตัว"

+++ 3. เมื่อความเจ็บปวดอื่นปรากฏ ก็จะรู้ได้เพราะ "ความรู้สึกในบริเวณที่เจ็บปวด จะหนาแน่นมืดทึบกว่า เนื้อกายปกติที่รู้สึกทั้งตัว"

+++ 4. ก็ให้ "อยู่กับความรู้สึกตัวทั่วถึงนั้น" ไปเรื่อย ๆ ห้ามดูหรือห้ามเพ่งตรงความเจ็บปวด ให้อยู่กับ "ความรู้สึกทั้งตัว อย่างเดียว" จนกว่า "ความรู้สึกเจ็บปวดที่แปลกปลอม" นั้น จะหลุด "แยกตัวออกมาเอง" ตามธรรมชาติของมัน

+++ หมายเหตุ ตรงนี้ "คุณต้อง ปฏิบัติ เพื่อช่วยตัวของคุณเองให้พ้นทุกข์" เพราะคุณ ยังไม่มีโอกาสที่จะ "เดินจิต-สอบจิต" แบบต่อหน้าได้

+++ หากต้องการ "วิธีทำโดยละเอียดและหลากหลาย" ให้ทดลองเข้าไป "ฝึกฝนปฏิบัติ" ตามกระทู้ข้างล่างนี้เอา นะครับ

http://palungjit.org/threads/ฝึก-กรรม-ฐาน-ด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย.512443/

+++ ติดขัดตรงไหนก็ถามได้ในกระทู้นั้น นะครับ

 

ความรู้สึกทั้งตัว เป็นยังไงหรอคะ

 

+++ อ่านตามลิ้งค์ข้างล่างดู นะครับ

http://palungjit.org/threads/ฝึก-กรรม-ฐาน-ด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย.512443/#post-8438824

http://palungjit.org/threads/ฝึก-กรรม-ฐาน-ด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย.512443/page-2#post-8523334

 

หาหมอแล้วคะ แต่หมอให้ยาเยอะมากๆ ไม่หาย หนูทรมาน หนูอยากกลับไปเป็นหนูคยเดิม

 

หนูหาหมอแล้วคะ แต่ไม่หาย รักษาไม่หายสักที ไม่รู้ด้วยว่าเป็นอะไร หนูอยากหาย หนูทรมาน

 

+++ ไม่เหมือนกันครับ "ความรู้สึกตัวทั่วถึง" นี้ หากใครทำได้จะรู้ได้เองว่า ตรงนี้คือที่สิ้นสุดของ อานาปานสติ ซึ่ง การฝึกแบบลมหายใจ ต้องมาลงที่ตรงนี้ คือ วางลม วางคำบริกรรม แล้วสิ่งที่เหลืออยู่คือ "ความรู้สึกตัวทั่งถึง" เท่านั้น

+++ ตรงนี้ "สติตั้งมั่น เป็นแกนกลางของ ฌาน 1" (ปัฏฐาน) เรียบร้อยแล้ว แล้วจะรู้เองว่า "เนื้อแห่งความรู้สึกกายทั้งหมด กับ เนื้อความรู้สึกของอาการเจ็บปวด มันเป็นคนละเนื้อกัน"

+++ ความคิด อาการพิจารณา จะเกิดขึ้นไม่ได้ สิ่งที่จะเกิดได้ในระดับนี้ คือ "สติ-ปัญญา ในการเดินจิต" เท่านั้น และ ความรู้ทางโลก จะมาไม่ถึงสมาธิในระดับนี้ นะครับ

+++ สิ่งที่ผมแนะนำคือ "สติครองฌาน" รู้ความเจ็บปวด และ เป็นวิธีแยกความเจ็บปวดออกจากกาย

+++ อาการที่เรียกว่า "คิด-จำ" จะเกิดตรงนี้ไม่ได้ สิ่งที่เกิดตรงนี้ "เป็นจริง" เสมอ

+++ กระทู้ที่ผมให้คุณ แอน ไปลองอ่านนั้น เป็นกระทู้ที่ต้อง "ลงมือปฏิบัติ" เท่านั้นจึงจะ "เห็นอาการ" ได้ และการ "เห็นอาการ ก็คือ ความเข้าใจ" นั่นเอง นะครับ

 

หนูมีปัญหาระบบหายใจ มันมีลมดันขึ้นมาข้างนึง (ซ้าย) ทำให้หายใจไม่เท่ากัน หายใจตื้น แต่พอหายใจเข้าลึกๆลมก็แน่นที่คอ

 

+++ คุณมีโรคภัยไข้เจ็บ "ทางกาย" อย่างไรบ้าง ช่วยบอกมาคร่าว ๆ ให้ผมทราบด้วย

+++ ส่วนลมหายใจที่เป็นอุปสรรค ก็ให้ใช้ "การสร้างความรู้สึก ด้วยการทำไปแต่ละส่วน" จากลิ้งค์ข้างล่างนี้ หากติดขัดตรงไหนก็ค่อย ๆ ถามมาทีละประเด็น นะครับ

http://palungjit.org/threads/ฝึก-กรรม-ฐาน-ด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย.512443/page-2#post-8523334